Opnieuw op volle sterkte (dus met Caroline & Kasteel) trokken we vol goeie moed richting Kiel om het daar op te nemen tegen Royal Antwerp … niet FC (wat wel heel bizar zou zijn op ’t Kiel) maar BC.
Vol goeie moed want we waren vastbesloten om de toekomstige kampioen te tonen dat wij eigenlijk ook niet zo slecht zijn.
Captain Mul wist in zijn opstelling te verrassen met Kasteel te laten dubbelen, Buik werd ‘gespaard’ voor de mix.
Mul & Kasteel begonnen desastreus aan hun partij. In geen tijd stonden ze 15-3 in het rood. Was het eerst de tegenstanders in slaap wiegen of beter beginnen spelen, ik weet het niet, maar 5 minuten later stonden de Lokerenboys plots 15-16 voor… in een spannende slot wist uiteindelijk toch Antwerp de set binnen te halen.
In de tweede game werd er een veel constanter badminton getoond… althans van de kant van Antwerp… Mul & Kasteel slaagden er niet meer in het tijd te keren en de 1ste match ging verdiend naar den Antwaarp.
Kristel & Caroline hadden het ook niet onder de markt tegen het ervaren koppel Karen Van Looveren en Nathalie Van Bogaert. De 1ste set werd veel te aanvallend aangepakt waardoor de Antwerpse dames zich amper moesten verplaatsen. In de 2de game werd veel meer rondgespeeld met zeer lange ralleys tot gevolg. Antwerp kraakte en barstte uiteindelijk zodat de bordjes opnieuw gelijk kwamen. In een uiterst spannende derde game ging het lange tijd gelijkop met (moet gezegd worden) knap badminton langs beide kanten.
Na draaien op 11-10 kon het nog alle kanten uit…
In de eindspurt behield Antwerp iets meer het overzicht en slaagden ze erin onze dames af en toe uit verband te spelen… Kristel zat zelfs bijna in een karreken nadat Caro voor haar voeten een diepe overheadclear ging halen… Met een kattensprong naar het achterliggende terrein (ze stond daar ver aan tnet) wist Kristel de aanvaring te vermijden.
Antwerp won uiteindelijk ook de damesdubbel na een zeer hoogstaande partij.
Intussen hadden Mul & Steven Vermeulen het aan de stok gekregen met de wedstrijdleider.
Ze wilden hun enkelpartij aanvatten maar dit werd door de WL uitdrukkelijk verboden. Geen enkels voordat de dubbels waren afgelopen! In de provincie Antwerpen lopen dus blijkbaar meer van die kommaneukers rond. Soit, volgens de letter had hij gelijk… maar toch, als we regeltjes gaan uitvoeren alleen maar om het regeltje dan mag het menselijk brein de bovenhand nemen. Terug naar het badminton.
Mul verdedigde zich kranig tegen de ex-A al kwam Steven nooit in de problemen.
Zijn wedstrijd werd nadien perfect omschreven door Kasteel :
“De Mul is ne stofzuiger, alleen spijtig da zijn prise wa kort is”. Valt alleen maar te beamen 😉
Ook in de andere enkelpartijen moesten we jammergenoeg het onderspit delven… al was er opnieuw een akefietje met de wedstrijdleider. Toen Caroline wou beginnen aan haar enkel mocht ook zij niet van de WL. Eerst de heren enkels… dan de dames enkels.
“Is er geen plaats misschien?” riep Mul temidden zijn ralley (want er lagen maar 7 terreinen vrij…)
Buik mocht op 2de enkel opnieuw zijn “Duvel-moat” Tom Mertens in de ogen kijken. De teller van de onderlinge duels stond op 3-1 in het voordeel van de Mertens, maar telkens waren het uiterst spannende driesetters.
Deze keer werd het niet zo. Buik kreeg de shuttle nooit ver genoeg en Mertens speelde een geweldig sterke 1ste set. Het werd een afslachting van formaat (21-3).
In de tweede game kon Buik wel wat gelijke tred houden maar in de verste verte zat een overwinning er nooit in.
Ook Isabelle kreeg op haar oren. Ex-A (maar op dit moment B2) Nathalie Van Bogaert was krachtiger en technisch sterker. Isabelle (met last van de slappe lach) maakte net de helft van de punten van Nathalie.
Tot slot speelde Caroline naar eigen zeggen een niet zo bijstere partij. Ook zij ging in 2 sets ten onder… al was het hier 2 keer nipt.
6-0 achter en een afstraffing was in de maak. Want buiten in die dames dubbel hadden we nog nergens zicht op winst gehad.
De mixen moesten voor de eerredder zorgen… maar zo zag het er aanvankelijk niet naar uit.
Beide 1ste games werden verloren. Bij Kristel en Kasteel was het nipt.
Buik & Isabelle speelden tegen het koppel(tje) Steven en Nathalie (allebei ex-A dus).
Buik geraakte opnieuw niet in de dubbele cijfers. Vergeten opwarmen… kunde al eens tegenkomen als ervaren B.
Gelukkig kwam er beterschap. K&K wonnen duidelijk de 2de game en
ook Buik & Isabelle speelden een zeer knappe 2de set.
Jammer genoeg terug naar af voor hen in de derde set want Buik & Isabelle verloren.
Kristel & Kasteel daarentegen hielden wel gelijke tred tegen Yves Kerckhofs en Karen Van Looveren, meer nog, ze slaagden erin voor de eerredder te zorgen.
Meer verdienden we niet… want de 7-1 was een correcte uitslag tegen een ontzettend sterk en compleet Antwerp.
De titel is zo goed als zeker voor Antwerp. Als ze volgende maandag winnen in Latem en Gentse wint zondag niet dan is de titel reeds een feit.
Bij lekkere sandwichkes en een nog niet nader benoemd gebakje werd er gezellig nagekaart over vroeger en nu. Altijd leutig dus!
Merci en hopelijk tot volgend jaar (als jullie in dezelfde reeks als onze Gemengd 1 zitten 🙂 )