Verslag oefenmatch Heren 6 – Heren 8 : 4 – 4

Was wel genen officiële wedstrijd, maar na het voor ons goeie resultaat toch maar besloten er een verslag van te schrijven.

Verslag:
Na lang aandringen, het revalideren van blessures en het vinden van de gepaste datum in de overvolle agenda’s, was het gisteren 2 oktober eindelijk zo ver.
Lokerse H6 ging het in een oefenwedstrijd opnemen tegen ons eigenste Lokerse H8 om te kijken wie nu eigenlijk de sterkste was. Wij waren al volop aan het trainen, hadden al competitiewedstrijden en toernooi achter de rug, terwijl H6 (was het onderschatting?) de nootjes en chips nog maar net opzij had geschoven en na een zomerbreak nog met moeite hun zetel uitraakten.

Grondige scouting had ons reeds 3 namen van tegenstanders opgeleverd (Rik, Stefaan en Manu), maar wat de vierde naam betrof tastten we in het duister. Toen we aankwamen in de Dam, zagen we daar een A-speler die volop aan het opwarmen was: was H6 zo bang van ons dat ze dergelijke geheime wapens zouden inzetten?
Gelukkig bleek Stijn (Van Herbruggen) ons bloed niet aan zijn racket te willen – of durfde hij ons niet aan -, maar feit was dat hij na onze aankomst spoedig weer huiswaarts keerde.

De man die het H6-kwartet vervolledigde, bleek uiteindelijk niemand minder te zijn dan Bart ‘Ping’ Pringels. Op papier was H6 met drie C2’s en 1 D speler sterker dan ons (met enkel D-spelers), maar “op papier” telt natuurlijk niet.

In een eerste dubbel mochten Wouter (D) en ikzelf (ook nog D, wat dacht je) het opnemen tegen Stefaan en Manu.
Manu smashte erop los, maar vond meestal onze rackets, het net of het buitenveld op zijn weg en Stefaan was niet altijd even wakker aan het net. Koud gepakt, al hadden we met twee keer 21-19 nu ook niet zoveel overschot.

Ook de tweede dubbel werd binnengehaald (dit keer door Frederik en Tom die Rik en Bart opzijzetten), met iets overtuigendere cijfers: 21-19 en 21-13. 2-0: een stunt leek in de maak.

De derde dubbel werd een heuse thriller. De eerste set verloren Nils en ik kansloos van Manu en Rik met 13-21. De twee volgende sets verkochten we onze huid duur. Verschillende matchpunten van onzentwege ten spijt, ging deze wedstrijd met een 23-25 setstand in de derde set naar H6. (de tweede set was op 21-19 geëindigd)
2-1 ipv 3-0: jammer…

De vierde en laatste dubbel bracht de bordjes al helemaal in evenwicht, toen Nils en Tom in twee sets ten onder gingen tegen Bart en Stefaan: 14-21, 17-21.

2-2 na de dubbels, we konden weer opnieuw beginnen.

In de enkelpartijen mocht Tom aantreden tegen Bart. Tom had misschien iets te laat door dat Bart linkshandig is, maar het moet gezegd: Bart speelde erg goed en kwam nooit echt in de problemen. 16-21, 10-21.
Nils haalde iets meer dan de helft tegen Manu, maar maakte nooit aanspraak op een derde set, laat staan een overwinning: 11-21, 12-21.
2-0 omgebogen naar 2-4, sterke remonte van H6.

Een gelijkspel was voor H8 dus nog het hoogst haalbare, maar daarvoor moesten wel de twee resterende enkelpartijen gewonnen worden.
Wouter maakte gebruik van de ietwat beperkte mobiliteit van zijn tegenstander Rik, en bood voldoende tegenwerk tegen diens geslepenheid en technische bagage: 21-18, 21-10.

Frederik mocht ondertussen aantreden tegen Stefaan en zij maakten er een spannende wedstrijd van. 21-17 winst voor Frederik in de eerste set, waar de tweede set met dezelfde cijfers naar Stefaan ging.
In de derde set was het echter over en uit voor de nochtans dappere man van H6 en Frederik walste er met 21-10 gewoon overheen.

4-4, billijk gelijkspel, die voor ons echter smaakte als een overwinning 🙂

Hopelijk kan H6 zich snel over dit resultaat heen zetten en tonen ze zondag al dat ze 3e provinciale wel degelijk waard zijn!
-Pieter-