Eén van de meest geliefde rubrieken in de Maffe Mepper was Madame de la Plume Perdue.
Madame de la Plume Perdue hielp ons met onze meest prangende vragen omtrent het spelletje, maar ze hielp ons (misschien nog wel meer) met vanalles en nog wat dat rond het veld gebeurde…
Het systeem werkte als volgt. Een (meestal) anonieme lezer schreef zijn/haar probleem aan Mme de la Plume Perdue waarna zij met al haar levenservaring een waardig antwoord op wist te vinden.
Wie weet kan de geschiedenis zich herhalen en slagen ook jullie erin hiervoor een stukje te schrijven 😉
De Maffe Mepper – Jaargang 5 – Januari 1993
Als redactie van de Maffe Mepper waren we hopeloos op zoek naar een soort ombudspersoon die nuttige en zinvolle antwoorden kon geven op de soms radeloze vragen die bij ons bijtijds komen binnengewaaid. We zochten iemand buiten onze eigen redactie omdat het soort vragen dikwijls nogal gevoelig en persoonlijk ligt en dat vereist veelal een “objectieve” nuchtere probleemanalyse van buitenuit. als aanzet tot mogelijke oplossingen. En in deze tijd van openbrekende Europese grenzen leek het ons wat sullig onszelf op te sluiten in ons eigenstezelve badmintonclubwereldje. En wat personen opsommen die bij onze harde selectieproeven roemloos ten onder zijn gegaan: Sergio (te pervers en oppervlakkig), de Caje (antwoordde niet vlot genoeg), de Sint en de Kerstman (slechts tijdelijk beschikbaar), de redacties van gelijkaardige rubrieken in Libelle-Flair-Rijk der Vrouw en konsoorten (te seutig) en jammergenoeg ook Wendy Van Wanten (te onthullend voor onze jeugd: we willen ze veel leren maar niets alles) U begrijpt dan ook onze enorme opluchting toen we via via, louter toevallig, in contact werden gebracht met Madame de la Plume Perdue.
Ze bleek aan al onze harde selectiecriteria te voldoen. Ze straalt klasse uit, heeft dankzij haar rijpe leeftijd een rijke schat aan levenservaring vergaard (op vele zoniet alle vlakken) en bezit daarenboven een benijdenswaardige badmintonkennis als laatse van de roemruchte de la Plume badmintondynastie. Voor de onwetenden onder U (schande hoor!) misschien toch maar even deze badmintondynastie, daterend uit de beginjaren van het badminton, overlopen. De “Godfather” van de la Plumes heeft indertijd nog met Lord Badminton (in diens nederige stulp) de fundamenten van het badminton gelegd. Later is hij de wereld rondgereisd, op zoek naar waardige tegenstanders. Hij vond er geen en kon bijgevolg (officieus) als eerste wereldkampioen ooit beschouwd worden. Dat ze nog nergens iets van badminton afwisten, speelde natuurlijk in zijn voordeel… Alleszins wordt van hem beweerd dat hij nooit, maar dan ook nooit een matchke verloren heeft. Zijn laatste match als speler vond plaats in Brits koloniaal Indonesië, in de buitenlucht, tegen één van zijn tiental zoons, en hij was voor het eerst dik aan het verliezen toen een adder hem zijn sportieve ondergang heeft gered met een verlammende beet net boven de rechterachillespees… De rest van zijn verlamd leven heeft hij zich onvoorwaardelijk ingezet voor de opleiding en coaching van zijn badmintonminnende kroost. Dat dit niet vruchteloos is ge weest getuigen de talrijke de la Plumes bij de (officieuse) WK-en van de prille badmintonjaren. Zelfs bij de huidige sterke Indonesische generatie badmintonners worde de la Plume-bloed vermoed. In hun koloniale tijd aldaar bleken ze namelijk niet erg bestand tegen de exotische charmes van de plaatselijke schonen en de kans is groot dat die dominante badmintongenen van generatie op generatie zijn doorgegeven…
Madame de la Plume Perdue is dus de laatste nog levende telg van deze boeiende badmintondynastie en is na vele omzwervingen (steeds een pluim volgend) in dit vochtige Belgenland terechtgekomen, waar ze als gepensioneerde weduwe wil bijdragen tot de ontginning van dit in volle badmintonexpansie zijnde vlekje op de aardbol. Haar rubriek in de Maffe Mepper is daar slechts een luttel, doch hopelijk sterk gewaardeerd onderdeel van…
DUS: Speelt u de laatste tijd met een zodanig ei in uw broek of rokje dat uw niveau onder alles is gezakt, aarzel dan niet en leg uw probleem voor aan Madame de la Plume Perdue. Wellicht kent zij (een) mogelijke oplossing(en).
U kan hiervoor schriftelijk terecht bij alle redactieleden van de Maffe Mepper of bij het bestuur. Zij spelen de vraag wel naar haar door. Uw problemen worden in alle discretie en zonodig anoniem behandeld.
__________________________________________________________________________
Chère Madame de la Plume Perdue,
Ik weet niet meer tot wie ik me moet wenden. U bent mijn laatste toeverlaat. Sinds een paar weken is er iets vreemds aan de hand met mijn dubbel-gemengd-heer. Vroeger was hij een gezonde, stoere en niet onknappe verschijning. Ge weet wel, van ’t type waar ge na de uren ook nog best een paar pluimpjes mee wilt kloppen. Een paar tornooien lang ging alles goed tot hij twee weken geleden het terrein kwam opgedraafd in een rokje. Enfin, tot daar toe, een mens wil al eens van garderobe veranderen. Maar het bleef niet bij een rokje. Opeens moest ik de finale spelen met een gespierde jongen in een rokje, netkousen, een opgevulde bh, een mouwloos T-shirt met diepe décolleté, goedkope lipstick en mascara. Bovendien had ie z’n borst- en beenhaar afgeschoren en wou hij zich voortaan bij de dames douchen. Z’n grip en pluimen verfde ie zachtroze. Z’n stem klinkt alsof hij met z’n racket op een ongelegen plaats geslagen heeft. Ik besefte echter dat er professionele hulp aan te pas moest komen toen hij mij, zijn dame, verplichtte om achteraan te spelen.
Wat moet ik doen? Ik heb al uren met mijn partner gepraat, heb naar het EHBO gebeld, heb raad gevraagd aan Goedele Liekens, zelfs al aan onze clubvoorzitter. Is het de midlife-crisis, Madame? Of ligt het aan mij?
Een wanhopige maagd.
______________________________________________
Geachte Maagd,
Laat uw wanhoop varen! Uw partners-geval mag dan eerder zeldzaam zijn, uniek is het niet. Het komt zelfs in de beste families voor. Zo kreeg één van mijn suikernonkels dezelfde vrouwelijke neigingen tijdens zijn jarenlang verblijf in de Arabische landen. Jammergenoeg voor hem, kon hij op geen sikkepit begrip, laat staan medelijden, rekenen: hij werd prompt onder handen genomen door de plaatselijke chirurgische diensten, ontdaan van izjn tevoren niet onaardige mannelijke capaciteiten en weggepromoveerd tot oppereunuch van de harem van de sjeik…
Gelukkig zijn de tijden veranderd en is de Westerse wereld ietwat toleranter (geworden) op dit vlak. En aangezien u het op sportief vlak als duo niet onaardig doet (finale!), lijkt het me logisch als koppel dubbel gemengd te willen blijven spelen. Graag raad ik u daarom aan, nog maar eens op hem te proberen inpraten, daarbij sterk benadrukkend hoe ondankbaar de rol van de dame in dubbel gemengd wel is. Enige overdrijving ter wille van het “goede doel” is hierbij noodzakelijk, ongeacht mogelijke verschillen met uw persoonlijke visie hierop. Stel dus gerust dat een dame in DG niks anders moet doen dan over en weer hupsen langs het netje (ze mag gewoon niet anders van haar partner), dat ze bij iedere gemiste slag de tegenpartij ziet grinniken en woest bliksemende blikken van de eigen partner op de rug voelt, dat in verdedigende stelling de smash van de tegenpartij steevast haar richting uit vlamt, dat de eigen partner veelal bij elk van zijn fouten een troostend woordje verwacht (als het daarbij blijft), en als weerzinwekkend toppunt dan nog, dat de eigen partner na de match, afgepeigerd, doorweekt van het zweet en navenant ruikend, een sensuele en welgemeende zoen verlangt! Als er nog een klein greintje macho-mannelijkheid in uw partner rest, zouden zulke argumenten toch doorslaggevend moeten zijn om zijn proces naar omgekeerde geaardheid terug een draai in de goede richting te geven…
Is het door u gestelde probleem echter van zwaarder allooi, dan vrees ik dat hij van u het tegengestelde verwacht. Schrikt u niet. Met de huidige kennis in de plastische chirurgie is al verrassend veel mogelijk. Eens de beslissing genomen, bereid u dan alvast voor op de ingreep met gepaste hormonenkuur (veel vlees eten of via een bezoekje aan sportartsen uit het vroegere Oostblok geen probleem)? Het zal tevens uw slagkracht en atletisch vermogen op het badmintonterrein ten goede komen. Reken wèl alvast op een gepeperde chirurgenrekening (de VBL, PBO of LBC komen wellicht NIET tussen), want echt simpel is het niet. Om de kosten te drukken kunt u misschien Dhr. P. Jambers aanschrijven. In ruil voor wat beeldmateriaal in verband met deze ultieme oplossing valt er met hem wel iets te regelen…
Hopend u hiermee van dienst te zijn geweest, groet ik u alvast.
Met sportieve hoogachting,
Mme de la Plume Perdue
Zalig geschreven 😛