Beste Madame de la Plume Perdue,
Ik wend mij tot u omdat ik met een zwaar gewetensprobleem zit. Ik ben reeds een jaar B-speler, en reeds heel de tijd zit ik met het volgende probleem: telkens ik op een veren shuttle sla, telkens ik weer een shuttle aan de kant zie vliegen omdat er een veertje kapot is, denk ik aan de arme gansjes die de pluimpjes voor de shuttle geleverd hebben. Is het waar dat slechts 2 veertjes van elke gans geschikt zijn om shuttles te vervaardigen? Worden die veertjes ruw uitgerukt, of wordt dit met zachtheid gedaan? Lijdt het gansje veel pijn? Het wordt toch niet gedood, die veertjes groeien toch terug aan?
U begrijpt dat dit een serieuze rem voor mijn carrière betekent. Hard smashen of gekapt droppen is er voor mij niet meer bij, er zou eens een veertje moeten stukgaan. Menigmaal ben ik reeds door de scheidsrechters berispt, omdat ik niet van shuttle wilde wisselen, hoewel de tegenstander het vroeg. U bent mijn enige hoop. Help mij in deze moeilijke affaire. Ik zal u eeuwig dankbaar zijn.
Een wanhopige B-speler
_____________________________________________________________________
Geachte B-speler,
Je bezorgdheid om dierlijk leed siert je!!! Hoewel.
Het is namelijk hoegenaamd géén reden om je veelbelovende badmintoncarrière te laten fnuiken door die simpele badmintongansjes.
Het klopt dat er slechts 2 veertjes van elke gans (1 van elke vleugel) geschikt zijn voor een kwaliteitsshuttle. Maar je vergelijkt het verzamelen van die veertjes misschien nog best met ons “naar de kapper gaan”. En zoals je wel weet uit Sesamstraat aflevering nr. 845, “haar knippen doet GEEN pijn!!!” (ik citeer Groover). En net als bij ons het haar, groeien bij die gansjes de veertjes heus wel weer aan. De gansjes zouden die veertjes anders toch ook verliezen bij hun jaarlijkse rui.
Over het psychologisch leed dat eventueel aan de gansjes berokkend wordt, was mijn Nonkel dierenpsycholoog zeer categoriek: “Onbestaand, nikske, nihil!!!”. Sommige van zijn onderzochte gansjes vonden het zelfs leuk geknipt te worden (zonder daarbij sadomasochistische neigingen te moeten vermoeden).
Laar je dierlijk gewetensprobleem dus maa rvaren, ga maar voluit te keer op die echte veren, laat de stukgeslagen pluimpjes maar rustig rond je hoofd neerdwarrelen en ervaar de kick van een perfect gekapte drop waarna je tegenstander enkel maar de resten van de pluim meer kan oprapen….
Succes!
Uw toegenegen,
Madame de la Plume Perdue
Worden die twee veren niet van dezelfde vleugel genomen?
De twee vleugels zijn toch elkaars spiegelbeeld ipv identiek?
Laat u gaan hé Buik 🙂 De ganzen zien der nie van af 😉
ik denk niet dat den buik nen groten dierenvriend is…:-)
Hij ziet toch graag buikkippen…
twee weken geleden was ik nog eens in China. je zou eens moeten weten wat die chinezen met de eenden uitvoeren er blijft echt niets vanover wat. Dus dat leed door badmintonnerkes valt echt wel mee.
ideetje voor de bbq in september.
eendebek op stokje( delicatesse in Shanghai)
eende voet gemarineerd in sinaasappel coulis. ( meetje taai maar junmmie)
sander, eendevoet gemarineerd in frietvet is ook nog goe