Gisterenavond werden we om 18.00 verwacht in het verre Herne, mijn kids waren onder de indruk omdat ze dachten dat we in het buitenland gingen spelen doordat er Frans werd gesproken. Het was weer geen sinecure om volk op de been te krijgen. Joren had Chiro verplichtingen, Gianni heeft nog teveel last van een blessure en zowel H1 H3 en H4 hadden competitie. Gelukkig mocht ik Jasper weer eens afsnoepen van H3 (dank u Buik) en was Robin wel fit en van de partij. Maar om een vierde speler te vinden moest ik mijn smeekbede richtten tot H5. De wil was er bij H5, maar de excuses waren legio. Enkel nadat Lander de zekerheid had dat hij met een kater mocht spelen was mijn ploegske voltallig.Het zou geen gemakkelijke opdracht worden voor ons. Herne staat net na ons op een derde plaats en we wisten vanuit de heenmatch dat het een sterk team was. Ik mikte op een 4-4 en misschien zat er wel een verrassing in.
Ik stelde mezelf op HD1 & HD2 met respectievelijk Robin en Jasper. Lander speelde dan op HD3 en HD4 met dezelfde partners. Hier konden we jammergenoeg niks forceren we wonnen 1 en 2, maar verloren 3 en 4. De winst in de eerste 2 dubbels was niet makkelijk en werd ook wel een beetje geforceerd doordat 1 van mijn zonen op 21-20 voor Herne doodleuk en luidop vraagt: “PAPA HOEVEEL IS HET? EN VOOR WIE?” ,concentratie compleet weg bij de mannen van Herne en wij wonnen! Alleen Robin en Lander hadden in hun match een kans, maar het werd toch 2-2 na de dubbels
De enkels dan. Ik rekende op winst van Robin en mijzelf, maar dat pakte eventjes anders uit, mede door het switchen bij de tegenstander. Ikzelf won op H4, maar Robin had het knap lastig met de conditie van zijn tegenstander en moest het onderspit delven. Jasper was weer eens vertrokken voor een marathon partij van 3 sets en toen ik op de bank aan het uithijgen was kreeg ik wel heel verrassend nieuws. Lander was er in geslaagd om zijne enkel te winnen. Jaja dezelfde Lander die enkele weken geleden in mijn verslag werd afgemaakt omdat hij zowaar een 21-0 om zijn oren had gekregen. Van een wederopstanding en verrassing gesproken. En het mag gezegd worden, de tegenstander was echt niet slecht. Dit was de break die we nodig hadden om alsnog de 2 punten mee te pakken naar Lokeren. Jasper bleef ondertussen vechten, maar bij Herne kregen ze even de hulp van de zwijnen en dus kwam Jasper 4 of 5 punten achter. Naar het einde van de derde kon Jasper door een paar missers weer de aansluiting vinden, maar hij kwam net 2 punten tekort. Verdomme, maar de ontgoocheling was snel voorbij na de volgende mededeling van mijn 7 jarige: ” maar papa 4-4 dat is toch niet erg. Dan zijn jullie een beetje blij en zijn zij ook een beetje blij en dat is toch veel leuker als iedereen blij is.”
Wie ben ik om daar iets aan te willen veranderen? We blijven comfortabel tweede en mijn inschatting is dat we ook zo het seizoen gaan uitspelen.
Captain Sander