Verslag Lebad H1 – Lokerse H1 : 5 – 3

Zondag 1 mei was het D-day in 2de liga. Lebad en Lokeren hadden in de aanloop naar zondag alles in het werk gesteld om van deze avond een waar feest te maken. Supporters werden via polls en berichten op de websites klaargestoomd voor de kampioenenstrijd. Wij waren al blij dat we ondanks een rampzalige begin van dit seizoen toch nog op die tweede plaats waren terechtgekomen op slechts 1 punt van de onbetwiste leider. Maar op een bepaald moment bereikte ons het nieuws dat Matijs door tornooiverplichtingen in Portugal niet zou kunnen deelnemen aan de kampioenenstrijd. Jammer voor Lebad dachten we toen, maar dat opende wel perspectieven. Lebad begon ook te twijfelen aan hun kansen zonder Matijs en dus namen ze het zekere voor het onzekere en lieten Matijs dan toch maar overkomen uit Portugal. Hoedje af daarvoor. Het streelt het eergevoel van Lokerse en zo kon Matijs ook genieten van het feestje achteraf.

De matchen dan. Lebad had op HD 1,2 en 3 telkens een A koppel staan alleen op HD 4 moesten Jan en Wout aantreden. Ondanks wat weerwerk tegen Roel Kristof en Matijs konden we ze toch niet bedreigen. Er werden mooie punten op de mat gebracht tot groot jolijt van de supporters. In de vierde dubbel konden Kasteel en Jordy wel de maat nemen van Wout en Jan, maar daar hadden ze wel 3 sets voor nodig. Lebad leidde dus met 3-1 en had dus maar 1 match meer nodig om zeker te zijn van de titel. Ook in de enkels kregen we weer Roel ,Matijs en Kristof tegenover ons en Laurens mocht op HE 4 aantreden.  We vochten voor wat we waard waren, maar het bracht geen zoden aan de dijk. Na een klein half uur komt Matijs op match en kampioensschappunt Ik spartelden wel nog wat tegen, maar Matijs liet zich die kans niet ontnemen en liet met die ene smash het doek vallen over de titelstrijd. Roel wint ook vlot van Davy zodat Lebad op 5 komt. Kristof verkiest dan om zijn rug te soigneren met schuimwijn en daardoor komt Sam tegenover Laurens te staan en beslis ik om onze voorzitter en kapitein nog een keer het veld in te sturen voor een enkelke tegen de reserve van Lebad. Ook al omdat Jordy een beetje met naweeen zat van het tornooi. Sam wint makkelijk van Laurens en sluit zo zijn competitiejaren voor Lokerse mooi winnend af en treed dus vanaf volgend jaar aan voor Lebad. Kasteel verliest nipt set 1 tegen Mathias, maar dankzij de champagne tussen de punten door weet Kasteel set 2 te winnen en komt na het draaien op 11 in de derde set helemaal op dreef en wint dus de laatste match van het seizoen. Eindstand 5-3. Tijd dan om onze Sam officieel over te dragen aan Lebad. Beide ploegen nemen plaats op het veld en na een klein speechke dragen we onze Sam letterlijk aan Lebad over. Voor Sam hadden we nog een klein kadooke laten maken. Namelijk een Lokerse t-shirt met volgend opschrift in Latijn,” Vergissen is menselijk, het ga je goed”.
Daarna brak er een feestje los die ik zelden of nooit heb gezien in badmintonland. Naakte lijven met duvels en flessen bubbles die door douches en sportzalen lopen. Gezang en vertier uit beide kleedkamers. Want vergis jullie niet wij hebben ons verlies gevierd als een titel. Dat hadden we namelijk heel veel zin en hadden we ook wel verdiend na ons mooi seizoen en dito thuistornooi.Toen er eindelijk weer kleren omheen die naakte lichamen zaten ging het feestje gewoon door in het aanpalend cafe. En de rest van die avond en nacht moet ik jullie verschuldigd blijven want mijn herinneringen zijn een beetje troebel. Jullie snappen het wel.
Later volgt nog een roundup van het seizoen, maar nu wil ik het nog even bij deze super schone ervaring van zondag houden.
Dank u wel aan spelers en supporters van Lebad en Lokerse, het was een waar feest voor de sport die wij in ons hart dragen!

httpv://www.youtube.com/watch?v=VSf7hwyFhf0

httpv://www.youtube.com/watch?v=tXtTl_ZC6A4

(Foto en filmpjes met dank aan Lebad)