Lokerse G2 kreeg meteen zijn tweede absolute topper in een week op het bord. Met Royal Antwerp ontmoeten we naar onze mening ook de grootste titelkandidaat.
Bij ons was Caroline er voor een keertje niet bij. Ze werd vervangen door Liesbeth De Bock.
Voor Royal Antwerp was Jeroen Roeymans er voor de eerste keer bij.
Er was toch wel enige onzekerheid te vinden bij de kapitein gezien het voor de eerste keer was dat we niet met zekerheid beslag konden leggen op de 2 dames enkels.
De slagzin “Never change a winning team” werd met alle respect behandeld dus starten we opnieuw met een heus dubbeloffensief.
Dubbelpartners voor het leven Mul en Kasteel kwamen voor de 4de opeenvolgende keer aan de start. Ze mochten het tot nu toe ongeslagen duo Jeroen Roeymans en Stefan Brys partij geven.
Eigenlijk werd het geen schouwspel zoals vorige maandag. Vooral Stefan Brys dikte een hoge foutenlast aan waardoor de partij behoorlijk snel over was. Winst in 2 sets.
Kristel Bingé en Liesbeth De Bock stonden tegenover Eva Jacobs en Nena De Dauw. Daarbij had ons Lokerseduo voortdurend overwicht. Al hielden de ongedwongen fouten wel de spanning in de partij. De eerste werd uiteindelijk vrij nipt gewonnen. In de tweede game ging het iets makkelijker!
Op schema! 2-0
Ik mag het al een traditie beginnen noemen. Onze heren brachten Antwerp volledig terug in de match. Mul probeerde wel, maar kreeg zelfs geen spatje op het afweerschild van Jeroen Roeymans. Van 0-12 ging het uiteindelijk nog naar 6-21. In de 2de set drukte Jeroen het gaspedaal iets minder diep in waardoor de 2de geen afstraffing werd.
Buik had een pak meer kans op winst tegen Tom Mertens. Al liep zijn enkel bijzonder stroef. De eerste ging na een nochtans sterke start nog naar Tom. In de tweede kon Buik zijn 11-6 voorsprong verzilveren. De derde set zorgde toch voor wat meer vuurwerk maar uiteindelijk ging Buik nipt ten onder.
Kristel was intussen al volop bezig aan haar partij tegen Joke Bevers. Het duel ging zeer gelijk op. Van 10-10 schoof het naar 20-20 en van 20-20 schoven ze nek-aan-nek richting de 30.
En toen sloeg het noodlot toe!
Bij een 27-26 voorsprong voor Kristel bleef haar voet op een diepe backhand naar achter staan terwijl de rest van haar lijf al volop naar voor draaide.
Dan weet je meteen het serieus is. Kristel moest jammer genoeg meteen opgeven en richting stadskliniek trekken.
Dit zorgde meteen voor een zware domper op de partij. Van een 2-0 voorsprong ging het meteen naar een 2-4 achterstand, want we hadden geen vervangster voor Kristel.
De overlevenden mochten verder doen en de meubelen proberen te redden.
De laatste enkelpartij werd verzorgd door Liesbeth die eigenlijk nooit in de problemen kwam tegen Nena De Dauw. De eerste set speelde Liesbeth echt de perfecte wedstrijd. Foutloos en verrassend.
De tweede set werd iets spannender maar Nena had niet meer de kracht om zich terug in de partij te vechten.
Door het uitvallen van ons eerste mixkoppel stonden Buik en Liesbeth tegen het eerste mixkoppel ipv. het tweede. Maar Buik en Liesbeth begonnen fantastisch sterk. Tom Mertens en Joke Bevers kwamen aanvankelijk niet in het stuk voor. De eerste set ging vlot naar ons.
In de tweede game begon Buik wat aan het Kasteel-syndroom te lijden. Met één voet verankerd int midden van het terrein, vlot cleartjes uitdelen links en rechts. Als je dan een kanon als Tom Mertens aan de overkant staan hebt is dit om problemen vragen. Een derde game moest beslissing brengen.
Aanvankelijk begon de derde set zeer gelijkopgaand met mooi uitgespeelde punten langs beide kanten. Tot het moment dat Tom zich met ware doodsverachting naar een (naar mijn mening) compleet verloren bal dook die minstens 3 meter van hem viel. Waarachtig! Hij raakte hem nog (maar de bal kwam niet meer over het net) maar het gevolg was wel dat Tom behoorlijk onzacht en volledig verkeerd met zijn schouder tegen de vloer ging waar hij voor dood bleef liggen. Enkele minuten gingen voorbij zonder dat er beweging in kwam. Maar Tom is nog gesneden uit één van die robuuste oermaterialen, zo een beetje te vergelijken met een Terminator die na 12 dodelijke schoten toch nog steeds rechtkrabbeld.
De partij werd uiteindelijk verder gespeeld maar Antwerp kon zich niet meer redden. Bij elke slag ging de schouder ook iets meer pijn doen. Lokerse haalde zo makkelijk de partij binnen.
Nadien bij Walter werd er nog duchtig nagebabbeld met een zalig bordje spaghetti. Kristel pikkelde na haar doktersbezoek al opnieuw rond. In de kliniek had een behoorlijk verwarde verpleegster er 3 rollen watten en een snelverbandje rondgewonden… kwestie dat het lijkt dat er toch iets gedaan is. Gisteren is ze op bijkomend onderzoek geweest waar de dokter heeft besloten van af te wachten. Hopelijk is het volgende week al veel beter!
Voor Tom hopen we ook dat hij snel opnieuw met rechts Duvel kan drinken 😉
Volgende zondag staat topper nummer 3 op de kalender. Dan moeten we op bezoek bij de Zwijnen.
Hopelijk is onze kater van zaterdagnacht wa verteerd tegen 16u.
Wedstrijddetails kan je hier bekijken.
Eens te meer een zalig verslagske kapitein… Ik zou het niet beter kunnen… 🙂