Zondagavond laat nog eventjes doorbijten om toch maar weer een verslagje te baren. Ik zal het kort houden, want na een lang weekend Londen en morgenochtend een loop training van 2u30min moet er nog veel geslapen worden.
Deze keer kon ik niet op de diensten van Joren en Jasper rekenen, maar Gianni bleek weer fit, Robin was op post en Tim liet me weten dat hij na de match met H1 in de Dijlevallei, nog wel zin had in een matchke op zondagavond. Door de deelname van Tim wist ik ook Eddy te strikken en had ik dus weer een ploegske.
De opstelling voor de dubbels was niet ideaal, maar ik kon niet anders door wat vertraging vanuit Londen. Tim en Robin op HD1 en HD2 en Eddy op HD3 met Gianni en op HD4 met mij. Eddy en Gianni startten sterk, maar moesten naarmate de wedstrijd vorderde het initiatief aan de tegenstander laten en verloren hun match.
Tim en Robin hadden 3 sets nodig om hun tegenstander te ontwrichten, maar wonnen van Seppe en Quinten.
En de twee jonkies gingen door op hun elan en deden in hun wedstrijd tegen Davy en Brecht een soort copy/paste van hun eerste match. Winst in 3 sets dus.
Eddy en ik wisten onze eerste set te winnen, maar in het begin van de tweede set gingen we helemaal de mist in. We probeerden onze misstap nog recht te zetten, maar terugkomen van 11-3 is niet makkelijk en we kwamen te laat. Het einde van set 2 beloofde echter veel goeds voor de derde en zo geschiedde. Winst in die derde met 21-8. Een 1-3 voorsprong na de dubbels was eigenlijk onverwacht.
We hadden dus nog maar één matchke nodig om een punt te pakken en de Pluimplukkers achter ons te laten in de reeks. Maar laat die mannen uit Gent nu in één ding goed zijn en dat is hun enkelspel. Tim mocht kersvers A Seppe partij geven en Robin mocht het opnemen tegen Davy. Onverwacht gingen beide matchen naar een derde set. Tim had het knap lastig tegen Seppe die echt goed stond te spelen. Seppe kon in de derde set zijn tempo en spel van de tweede niet volhouden en ging uiteindelijk kopje onder. Hoedje af voor hem, maar ook voor Tim die een moeilijke wedstrijd kende, maar bleef vechten tegen Seppe en zichzelf en zo haalde hij het eerste punt binnen.
Robin speelde vrijuit na verlies in de eerste set en wist op die manier zowaar een setje af te snoepen van Davy. Davy zette echter de situatie recht en bracht de Pluimplukkerse een beetje terug in de confrontatie. 2-4 tussen stand.
Gianni miste nog wat ritme en slagvastheid in zijn enkel tegen Arno. Niet verwonderlijk na de blessure. Verlies in twee sets. En zo kwam een gelijkspel weer in zicht voor de Pluimplukkers.
In de laatste match van de ontmoeting mocht ik het opnemen tegen Quinten. Geen van ons beide slaagde erin om een kloofje uit te bouwen. Op het einde van de eerste set kreeg Quinten vier setpunten. Hij verzaakte er echter aan en ik kon op een diefje toch de eerste winnen met 25-23. In de tweede set kon ik dat kunstje niet overdoen en ik geloofde toen eigenlijk niet meer in mijn kansen. Pijnlijke spieren, te traag, kuiten die in brand staan en nog van dat soort zaken waren mijn deel. Maar kijk op één of andere manier kom ik 5 punten voor in de laatste set en begon ik er zowaar weer in te geloven. Op dat moment sluipt Quinten echten dichter en dichter en lijkt hij de match in handen te nemen, maar op de cruciale punten slaat hij een paar pluimen buiten en na een matchpunt voor hem en twee matchpunten voor mij trok ik toch aan het langste eind.
We pakken dus de volle buit mee en verzekeren ons zo van de tweede plaats in de reeks.
Ik onthou dat er zich binnen de rangen van Lokerse een smurf rondloopt die veel te veel eieren in zijn bezit heeft en een bedenkelijk niveau van humor. Dus hoop ik dat pasen niet te lang meer op zich laat wachten!
Capitan Sander