Wouter zit nog steeds aan de andere kant van de oceaan en ook Pieter kon er deze keer niet bij zijn, hij verkoos zoals dat wel vaker gebeurt dezer dagen in de topsport het geld boven het team. Menig melancholisch lezer zal nu waarschijnlijk bij zichzelf mijmeren ‘Bestaan er eigenlijk nog wel echte ploegspelers?’. Jazeker, Wim, Laurens, Matthias, Evert en ik waren wel voor de derde keer op rij trouw op post.
Verdeeld over 3 auto’s, deels om een Manchester United ’58-scenario te vermijden, maar vooral omdat Matthias en ik eerder die dag nog andere verplichtingen hadden, kwamen we toe in de gloednieuwe sporthal van Wetteren.
Matthias aan de zijde van Laurens en Wim samen met Evert trokken de ontmoeting op gang. Matthias en Laurens zetten de tegenstand vrij eenvoudig opzij in 2 sets. Wim en Evert hadden meer moeite, maar na een felbevochten wedstrijd haalden ze het in 3 sets. Laurens was ondertussen al begonnen aan zijn enkelmatch maar na een ware thriller moest hij toch het onderspit delven in de derde set: 21-19.
Evert en ik moesten het daarna opnemen tegen de tegenstanders van Matthias & Laurens eerder die avond en we zetten de lijn verder: 21-13 21-10. Na 3 dubbels en 1 enkel was de stand 1-3.
Het was aan Wim en mij om het veld te betreden in de laatste dubbel, naast ons tosste Matthias zijn enkelmatch op gang. In drie sets slaagden we er niet in de Wetterse muur te slopen, een wedstrijd die we altijd hadden moeten winnen. Matthias slaagde echter wel in dat opzet en haalde zijn enkel met zware cijfers binnen: 12-21 3-21, wat de tussenstand op 2-4 bracht
Nog 2 kansen voor Evert en mij om met een overwinning op zak naar Lokeren terug te keren. Een kans die door mij alvast vakkundig om zeep werd geholpen in 17 en 19. Evert hield langer stand en terwijl wij met ons angstzweet de bank in staat van verrotting brachten maakte Evert de derde set koelbloedig af.
3-5 eindstand, Heren 8 nog altijd aan de macht in 4de Provenciale C.
We onthouden dat:
-Pieter het trainen om beter te worden naar alle waarschijnlijkheid heeft opgegeven en al zijn hoop bij de wetenschap heeft gelegd
-‘Sporthallen Bouwen in Aanloop naar Gemeenteraadsverkiezingen’ goed op weg is om een sport te worden
-de nieuwe sporthal al barstjes bevatte, zo zag het alziend oog van onze kapitein
-Wetteren met Kaffee Taria dit jaar eerstes eindigt in de categorie Slechtste Naam voor een Cafetaria
-we 5 minuten na het opmerken van dit creatief exploot volgend citaat mochten optekenen: ‘Aah nu snap ik het’, L. Verhoeven, 2012 na Christus
-de rest van de ploeg vanaf volgende ontmoeting zelf voor zijn leo’s mag zorgen
-er na half 12 geen auto’s meer rondrijden in Oost-Vlaanderen
-Gunther D. zalig is
Als ik per gekregen spuit 10% beter speel, zullen er veel raar opkijken 😀
Geniaal verslag! Eat your heart out Verlee!
Wetteren 3H – Lokerse 8H anders bekeken:
Gedost in een ziekenhuispyjama, totaal ondervoed, aan mijn bed geketend door katheters en andere baxters, omringd door oude verpleegsters. Terwijl ik intussen lijk op lekgeprikte junk kijk ik lijdzaam toe hoe Stan mijn wekelijkse five minutes of fame met glans inpikt. Nu ja, de ziekenhuispyjama bestaat uit jeans en t-shirt, het eten is hier niet eens zo slecht, de katheters hebben er maar een half dagje ingezeten en sommige verpleegsters vallen goed mee. Zo slecht heb ik het hier dus nog niet. Mijn woorden zijn nog niet koud of kijk, een avondlijk dessertje valt me te beurt. Aardbeienyoghurt en zowaar eens niet over tijd.
Het doet me wel pijn dat mijn nobele gebaar richting wetenschap verward wordt met geldgewin. Maar ja, net als mijn genialiteit zal ook mijn edelmoedigheid pas post mortem ontdekt worden, dit laatste hopelijk niet bespoedigd door de medische experimenten. De dokter met het rare accent mag dan wel een beetje klinken als een 21ste eeuwse dokter Mengele, hij komt toch net iets vriendelijker over.
Om nog even terug te komen op de wedstrijd van gisteren, voor Wouter en mezelf was het natuurlijk nagelbijten. Zou het lukken om ook tegen Wetteren de ongeslagen status verder te zetten?
Ik overtuigde Matti om me op de hoogte te brengen van het wedstrijdverloop en nog meer dan Rik De Saedeleer in zijn gloriedagen slaagde hij erin de wedstrijd met de nodige suspense te brengen. De sms’jes meldden achtereenvolgens 1-0, 2-0, 2-1 en 3-1. Of het thuisploeg Wetteren was, dan wel wij die riant aan de leiding stonden, was echter niet duidelijk. Het nerveuze wachten veranderde in opluchting toen Matthias dat toch even wilde verduidelijken. Bij de 4-1 gingen we lichtjes op de lauweren rusten en dat bleek net iets te vroeg. Na 4-2 en 4-3 was de ontlading bij het laatste 5-3 sms’je dan ook enorm groot.
Nogmaals een dikke proficiat. Merci Matti voor de updates en merci Stan voor het verslag. Groter als persoon was hij al duidelijk, en de poging om me uit het schrijverszadel te lichten is ook meer dan geslaagd. Maar, laat ons één ding duidelijk zijn. Nu de Nobelprijs 2012 aan mij voorbij gegaan is, kan ik niet anders dan mijn verslaggevingscarrière verder zetten. Dus Mr. Pannier, bring it on! De toegeworpen handschoen neem ik met plezier op 🙂
GO Laurens!
En GO Jelle Cleymans … Euh.. Gunther D!
–> Zálig! :p
kaffee taria is terecht verkozen tot slechtstenaam ooit:p
Leuk verslag Stan!
Geweldig om te zien dat mijn ex-pupillen niet enkel goed met de racket, maar ook met de pen overweg kunnen.
Bedankt voor het leesvoer.