Op zaterdagochtend moesten we in alle vroegte naar Zwevegem voor een matchke tegen DZ99. De mannen hadden blijkbaar grote honger, want ze stonden een kwartier voor de afspraak al aan mijn deur, in Gent. Ik had hen namelijk een ontbijtje beloofd en ze hadden dus blijkbaar grote honger. Gewapend met koffie, jus en chocoladekoekskes begonnen we ons ritje naar West Vlaanderen en dat verliep niet vlekkeloos! Allereerst was er een spookrijder gesignaleerd die 5 auto’s wist te rammen op de E17 richting Kortrijk en dus voor wat file zorgde. Het tweede accident deed zich voor in de auto van Kasteel zelf.
Jordy probeerde zijn broek proper te houden tijdens het verorberen van de chocoladekoekskes, maar dat was buiten de Kasteel gerekend. Terwijl Jordy voorzichtig aan het slurpen was van de jus vond Kasteel er niets beter op dan eens stevig op de rem te trappen. Gevolg, Jordy zijn broek vrijwaard van chocoladekoek, maar helemaal onder de jus!!! Zelfs de flikken die buiten het accident stonden af te handelen konden ons horen bulderen van het lachen. Alleen Jordy lachte dus een beetje zuur. En dat zou niet de laatste keer zijn.
De ontmoeting zelf dan. Flo en Jordy mochten het opnemen tegen Thijs en Kevin. Geen gemakkelijke opdracht en al zeker niet met het bedroevend niveau dat onze youngsters de laatste tijd laten zien. Simpel de boot in met 8 en 18. Kasteel en Buzze waren ondertussen aan de slag tegen Michiel en Laurens. Dat was een spannerke. De match kon echt beide kanten uit, alleen bleken onze routiniers iets slagvaster op de momenten van de waarheid dus een gevleide winst in 2 sets. Jordy en ik moesten het dan opnemen tegen Thijs en Michiel. In het begin konden we alleen maar achtervolgen, maar het ging beter en beter. We kwamen net tekort om de eerste set nog op een diefje binnen te halen. In set 2 liep het beter, maar bij een 6-10 voorsprong sloeg het noodlot toe voor Michiel. Op een cheesy netdrop van mij verstapt Michiel zich en verzwikt daarbij zijn enkel. Game over! Michiel zijn enkel zag er niet goed uit en we hopen dat de diagnose niet te zwaar zal zijn. Alvast veel beterschap en een spoedig herstel!!!
Daarna moesten Kasteel en ik nog de laatste dubbel afwerken tegen Laurens en Kevin. De Youngsters tegen Oldies. Geen van beide koppels slaagt erin een paar punten afstand te nemen en dus eindigen beide sets in verlengingen. Maar daar bleken we toch iets solider dan de youngsters. 1-3 na het dubbelen. Daar konden we amper van genieten, want Thijs was de puntjes al op i aan het zetten en veegt Flo in een mum van tijd van het veld. 2-3 dus.
Dan beginnen we de laatste 3 matchen tegelijk en daar dreigt plotseling een doemscenario. Buzze, Jordy en ik verliezen allen de eerste sets. Buzze verliest ook de tweede set tegen een heel goeie Laurens, wat de tussenstand in evenwicht brengt. Dan weten Jordy en ik gelukkig recht te krabbelen door de beide tweede sets te winnen en dan is het “crunching time”.
In mijn derde set neem ik makkelijk afstand van Lieven door te draaien op 5-11, maar Lieven weet maar liefst 5 of 6 ballen met de net erover te kegelen waar ik geen verhaal op had. En dus sluipt hij dichter, en dichter, en dichter, maar komt te laat. Oef!! Onze 4 staat alvast op het scorebord.
Jordy zou dan de kers op de taart moeten zetten, maar trapt op zijne adem, waardoor hij zijn meerdere moet herkennen in Kevin. Jammer, want Jordy had het kunnen klaren in 2 sets.
4-4 de eindstand en daar mogen we best tevreden mee zijn gezien de dubbel die DZ moest laten gaan door de blessure van Michiel.
—
Frederik Desander