Tips voor toppers : trainingsweekend

Beste badmintonvrienden,

De dertigers in ons clubje hebben het vorig jaar gevoeld.  De jeugd staat te dringen om onze plaats in de hoogste reeksen over te nemen.  Een aantal hebben ons reeds bijgebeend en zelfs voorbijgestoken, anderen zullen nog een jaartje moeten trainen.

Omwille van ons eergevoel hebben we dan ook besloten om een team-buildings en trainingsweekend in te lassen om ons moreel op te laden voor het volgende seizoen alsook het bijscherpen van onze indrukwekkende fysieke paraatheid. De jeugd weze gewaarschuwd.

Spilfiguur was om niet nader genoemde reden Tim Wymeersch, onze sympathieke C1 uit H3.

Op vrijdag ontvoerd op zijn werk, en luttele uren later al in strandtenue rondjes aan het lopen op de Lokerse markt; dit getuigt van een grote inzet en vastberadeneheid om de kleine tekorten in zijn conditie reeds 2 maanden voor de start van het nieuwe seizoen kordaat aan te pakken.

Mede-organisatoren waren de Pens (c1) en den Buik (b1)  (what’s in a name), die volgend jaar hun plaatsje in H3 resp. H2 duur willen verkopen; en dus ook gebaat zijn bij rigoureuze trainingssessies.

Andere trainingsbeesten die aanwezig waren:

Schroyens (b1), tegenwoordig ook al beter bekend onzer zijn bijnaam Steksken of den Tingel, omdat hij nu al zo mager is dat we hem niet meer zien lopen; om nog extra gewicht te verliezen scheert hij ook zijn $$censuur$$

Courting (b1) ook al imposant mager; is dit weekend nog 1.5 kilo extra vermagerd op verschillende manieren.

Poesie Ley  (b2), niet zo imposant mager, maar heeft wel veel gevoetbald en dus zwaar getraind; staat nu dus ook al bijna messcherp.

Kasteel (b1): ongetwijfelde de grootse verrassing, 3 bosloopkes per week van 12km, en al een goeie 10 kilo kwijt: waarom is deze atleet eigenlijk meegegaan?

Foempie (b1): na zijn glanspresatatie op het clubkampioenschap waar hij vice-clubkampioen werd; was het besef groot dat mits een betere fysiek ook Sam misschien nog 1 keer een haalbare kaart zou zijn.  Dus de nood aan training was groot; en ik moet zeggen hij is diep gegaan… respect

Mul (b1): sterkhouder in verschillende ploegen, maar toch een kilootje of 2 te zwaar, was ook bijzonder gemotiveerd in de voetbalwedstrijden, waar hij meer oog had voor de tegenstanders dan voor bal.  Ik spreek uit ervaring want  verschillende keren ge-bodychecked.

De Van Laere : eigenlijk geenen badmintonner maar nen voetballer, maar omwille van zijn jarenlange aanhouwerij met Lietbeth De Bock en zijn groeiende buikomvang toch een belangrijke pion op ons trainingskamp.

Andere niet- of ex-badmintonners die aanwezig waren om morele steun te verlenen:

Dukie, kleine zelfstandige (1.65m) die omwille van budgettaire redenen maar 1 dag aanwezig kon zijn en terloops ook zijn iPhone aan de plaatselijke middenstand schonk.

Buynie,  nog een kleine zelfstandige (1.45m).  Kampt met dezelfde problemen als schoonbroer Dukie; zijn beiden  niet in staat om grote hoeveelheden gerstenat efficiënt te verwerken, vandaar steeds wederkerende black-outs van meerdere uren.

Van Hese : vroeger top squash talent, vandaag nog steeds één van de te kloppen mannen op de avond traingen; combineert alle kenmerken van de groten: lengte, snelheid (alhoewel), kracht en incasseringsvermogen.  Probeert sedert jaren fysisch te gelijken op ons allemaal en slaagt daar nu langzaam aan in, gezien zijn groeiende buikomtrek

 

kleine Wymie (aka den uitvijzer) nu hij zijn benen scheert en vooral door het leven gaat als gebruinde gigolo krijgt de schroyo concurrentie uit deze hoek.

Schematisch verloop van het trainingskamp

Vrijdag   Voorstel was om onze bestemming met de fiets af te leggen maar omwille van extreme luiheid en de wil om een serieuze ecologische voetafdruk na te laten reden we met 6 (zes) auto’s naar ons trainingscomplex.  De eerste training bestond dan ook uit een stevige wandeling met valiezen naar ons hotelcomplex, die we speciaal hadden uitgekozen omdat er kamers op de 4^e verdieping waren zonder lift, kwestie van overal aan trainen te denken.  Er werd gekozen voor Spartaans comfort en alcohol op de kamer was niet toegelaten.

Na het inchecken, werd begonnen met een lichte lunch die voornamelijk bestond uit gezonde aardappeltjes, in fijne lijntjes gesneden en gebakken in lichte olie, met een bijpassend stukje proteine, soms op een stokje, soms tussen een broodjes met sesamzaadjes, soms gewoon puur en afgewerkt met een fijne vinaigrette en een snuifje zout om deze arme maaltijd toch te voorzien van een beetje smaak.

Nog hongerig van deze karige maaltijd werd de avond sessie ingezet met een toertje op de dijk, een beetje voetbal kijken en uiteraard voldoende vochtopname omdat dehydratatie de grootste vijand is van een sportman.  Sommigen onder ons namen deze vochtopname nogal ernstig in, zodat er veelvuldig beroep werd gedaan op ons budget; dat zienderogen slonk.

In de nachtelijke uren geraakten we elkaar om onduidelijke redenen kwijt; maar in de straten van Blankenberge konden we na enig zoeken toch hier en daar een verdwaalde collega oppikken.

Een laatste training, die 4 verdiepen omhoog, bleek voor velen een zware horde om te nemen en slachtoffers waren dan ook niet te vermijden.(oa de ornamanten en bloembakken in de hal waren ongunstig geplaatst)  Deze personen zouden een magere prestatie neerzetten op het voetbalplein de volgende dag.

Zaterdag: vermits sportmannen niet veel slaap nodig hebben besloten we na een rustperiode van gemiddeld 3 uur de dag te beginnen met een stevig ontbijt.  Onze atleten sijpelden druppelsgewijs binnen, jammer genoeg heeft niet iedereen het ontbijt gehaald: de courtin besloot om nog wat te slapen na zeer energie verkwistende activiteiten in de vroege morgen.

De rest van de dag werd gekenmerkt door niet aflatende traingen, lopen, voetballen, extreem petanque, kilomers zwemmen in de branding.  Onze torso werden gebruind door het zweet en veel zon; die bij sommigen na een aantal uren bizarre combinaties vertoonden, Kasteel en Mul zijn een halve kilo vermagerd gewoon door het vel die van hun voeten gebrand is.

Later werd nog met sportwagens geracet en werd er zelfs een bokswedstrijd gehouden, waar Mul zich opnieuw blesseerde, deze keer aan de hand, dit zou de voorbode blijken van een vroegtijdige aftocht van de avonddtraining.

Alvorens deze aan te vatten; moest er natuurlijk terug een hapje gegeten worden.  Een aantal poesies gingen paella eten, maar de echte mannen besloten de uitdaging aan te gaan om 450 gram de man aan entrecote naar binnen te spelen.  Niet iedereen heeft het gehaald; maar de energievoorraad was weer aangevuld voor de laatste traingsavond: op het programma ’s avonds een aantal nieuwe sporten die vooral op techniek gericht waren:

Vijgenjenever opdrinken zonder ter plaatse dood te vallen

digitaal camera werpen (uitgevonden door pens)

zo veel mogelijk cafes in 1 uur bezoeken (bijna iedereen, behalve de Van Laere)

slaag krijgen zonder slaag te krijgen (de foemp)

to sleep where no man boldly wants to sleep (alweer de foemp)

in discotheken red bull blikjes werpen (geperfectioneerd door Schroyens) en dan gaan lopen zonder te gaan lopen, buynie was iets te traag

Hotelwandelzoektocht (ons hotel was verplaatst tijdens de nacht).

Na de veel te korte nacht werden de kamers opgeruimd, de één had al wat meer werk dan de ander, J, kregen we onze borg terug, dronken we nog een cola light of andere suikerloze drank om onze inspanningen van het weekend niet teniet te doen en keerden we moe maar afgetraind naar onze vrouwen en kinderen terug.

Laat dit een lichtend voorbeeld zijn voor onze Nintendo en TV kijkend verslaafde jeugd…

Tot volgend jaar

– Poesie Ley –