Een heuse volksverhuizing naar Wetteren vond gisteren plaats. Zowel Heren 7, Heren 8 als Heren 9 mochten immers aantreden tegen de haringfretters (resp. H1,H2 en H3). Goed op tijd vertrok Heren 8 als eerste in Lokeren. Een pijnlijke stilte viel in Werners Alfa Romeo toen mijn nakende toernooiaffaire met Evert uitkwam. Vaste partner Stan kon het idee van een nieuwe minnaar moeilijk verkroppen, maar kom, een one night stand op tijd en stond moet kunnen 😀
Stan, bij deze mijn excuses, you’re my one and only 🙂
Heren 7 en 9 volgden gauw zodat de hele Warandesporthal bezet werd door een rode brigade. Bijna iedereen was in clubtenue al droeg Wouter wel nog iets uit de oude collectie. Wetteren had serieus moeten puzzelen om genoeg spelers samen te krijgen en daardoor waren we zowaar in de meerderheid.
Om op kampioenenkoers te blijven kwamen Jasper en Gert Heren 7 vervoegen; bij Heren 9 had Mats ‘Jan Ceulemans’ Clays het nodige puzzelwerk. Dirk geblesseerd, Steven geblesseerd, Stein die enkel de thuismatchen speelt en Nassim die had afgehaakt om kinderachtig onnozele redenen. Bovendien zat Lukas nog een disciplinaire schorsing uit en hij mocht maar één wedstrijd spelen. Gelukkig kon Mats rekenen op invallers Evert en Wouter. Bij heren 8 zoals gewoonlijk de usual suspects. Enkel Kurt ontbrak op het appèl.
Uitgebreide matchverslagen van H7 en H9 kan ik niet geven, wegens niet goed opgelet (misschien waren het de cheerleaders langs de zijlijn, wie zal het zeggen). Feit is dat enkel Seppe zijn wedstrijd verloor en dat Mats als enige bij Heren 9 drie sets nodig had. Voor de rest ging alles vrij vlotjes en een 1-7 overwinning (Heren 7) en een 0-8 overwinning (Heren 9) waren algauw een feit.
Bij heren 8 verliep de avond iets minder rooskleurig. In de eerste dubbel konden Werner en Gregory geen vuist maken tegen twee degelijke tegenstanders. Logisch verlies was het gevolg. Pieter en Stan – de relationele barsten intussen gelijmd – namen het op tegen kersvers C2 Peter Wollaert (en Koen Lammens). De tegenstanders waren gauw onder de indruk van de backhand smash van “Taufik Stan” en drongen niet aan in de eerste set (21-7). De tweede set was heel wat spannender, maar ook die werd binnengehaald (21-18). Werner mocht het in zijn tweede partij proberen met Frank, maar tegen dezelfde tegenstanders als in HD1 werd ook dit geen succes. Eeuwige optimist Werner begon zowaar aan zichzelf te twijfelen.
Frank en Gregory konden wel winnen. 2-2 na de dubbels, over naar de enkels.
Gregory won, en daarmee zijn de successen verteld 🙁
Werner verloor, Stan verloor en ondanks het obligate viswerk verloor ook ik mijn partij. Misschien toch wat werken op die opslag en clear.
Daarna mocht ik fungeren als kanonnenvoer tegen Evert (klotedropper 😛 ) en Joris. Joris mispakte zich in de eerste set aan mijn viskunsten en kon slechts met de grootste moeite in drie sets winnen.
Daarna een doucheke (merci Lander voor de handdoek), een drankje en de nodige versnaperingen. De sportieve bak van Werner werd in de terugrit ingeruild voor de minstens even sportieve Johan-car. Weer een nieuwe chauffeur, joepie 🙂 . Bij intrede in de kantine van de sporthal werden Lander en ik toegejuicht door onze trouwe fans en werden we overstelpt met lekkerheden. Voldaan als ik reeds was door de heerlijke portie gemengd (merci Johan of op wiens kap was het deze keer?), moest ik echter nee zeggen tegen de nochtans heerlijk uitziende krabsla.
We onthouden dat:
– Seppe en Werner bijna dezelfde maat van T-shirt hebben
– Werner in een dipje zit
– er op een competitieavond veel vuile praat uitgekraamd wordt die niet voor publicatie vatbaar is
– moeders en zussen daarin vaak een rol spelen
– buZZe zijn zogezegde ziektesymptomen vooral glazige oogjes en dubbele tong waren
– Seppe niet de enige flatulente H7-speler is
– Tom tt505 niet graag meer bekijkt
– Heren 8 dringend nog eens moet winnen
Zo vuil was da toch niet? :p