Het is niet van mijn gewoonte, maar voor de entree van Annick in de competitie, wil ik mij wel eens aan een verslagske wagen. Dames 2 mocht deze keer op een maandagavond Stekene gaan verkennen. Zoals altijd net voor ik wou vertrekken, besefte ik dat ik iets was vergeten, mijn sportschoenen deze keer. Ik maar zoeken en helaas was ik te laat aan de sporthal. Annick en Laurence hadden zich dan ook nog eens verstopt in hun auto, waardoor ik in de regen mij afvroeg waar mijn dames waren? Na enkele minuten in enkele auto’s staren, vond ik hen. Gelukkig hadden we nog meer dan genoeg tijd om op tijd Stekene te bereiken. Nancy pikten we op aan de kerk in Eksaarde, maar die bleek niet te staan waar ik dacht dat hij stond… Ons Nancy mocht dan nog wat in de regen wachten, maar na een tijdje vonden we een frietkot en volgens Annick staat dat vaak aan een kerk. Gelijk had ze, en met Nancy waren we compleet. Nancy kende de weg, maar aangezien ik nogal een gps’er ben, vertrouwden we toch maar op de technologie. Slecht idee zo bleek, want we belanden plots in the middle of nowhere… Toen we op ons pad een eenzame wandelaar troffen, kon die ons de juiste weg wijzen. Diene mens was wel wat geschrokken, zo een auto vol luid vrouwenvolk.
Bon, eindelijk de sporthal bereikt, troffen we daar Werner aan die uit miserie van al dat wachten dan maar wat frieten was gaan halen. Eens aangekleed begonnen we er snel aan want we waren al 20 minuten te laat. De dubbel van Laurence en ik ging vlotjes, met 11 en 12. Annick en Nancy stonden de eerste set veel voor, maar helaas net verloren met 21-19. 2e set begonnen de anderen tactischer te spelen en ging ook deze set verloren. Toch een sterk begin voor Annick die de eerste keer competitie speelde! Dubbel Nancy en ik begon slecht, met 15 verloren. Na enkele tactische bijsturingen van Werner zijn we beginnen mixen, aangezien Nancy vooraan echt alles pakt, en hebben we vlot de 2e set binnengehaald. Derde set echter ging minder vlot, maar uiteindelijk konden we hem toch pakken. Annick en Laurence waren ondertussen naast ons slimmer geweest, en hadden al vanaf de 1e set ‘gemixt’ waardoor deze ook vlot werd gewonnen met 17 en 16. Voorlopige tussenstand: 3-1 voor ons!
Dan de enkels. Ik moest tegen een c2 spelen, maar die mevrouw was al héél moe van de dubbels, dus dat werd een makkie. Laurence daarentegen kreeg moeilijker voer voor zich. Zij moest het opnemen tegen een c2dame met een goede clear, altijd gevaarlijk. Daarbovenop was Laurence haar dag al slecht begonnen, het slechte weer had er veel mee te maken. We wilden het nog op Werner steken, maar die mens had het wel degelijk voorspeld. Laurence verloor haar match, wat ons op 4-2 bracht. Nu was het aan Nancy en Annick om voor winst te zorgen. Veel druk op de schouders van onze invallers. Annick speelde een mooie match tegen een ervaren D-dame en heeft alles gegeven. Ze verloor de match, maar onze atletiekster die nauwelijks enkels speelt, heeft dat goed gedaan met 14 en 13! Al eyes on Nancy nu: Zij speelde haar enkel tegen een jonge D-dame met een krachtige slag. Nancy verloor de 1e set met 19, maar voelde dat het mogelijk was te winnen. Wie Nancy kent weet dat als ze iets wilt, ze een echte pitbull is. Nancy liet haar tegenstander alle kanten van het plein zien, de tegenstander probeerde dit ook te doen, maar Nancy was fit als nooit tevoren en nam echt alles. 2e set binnen, het werd spannend. 3e set had de tegenstander het mentaal al wat moeilijker, en Nancy was mentaal alleen maar sterker met als gevolg dat de set vlot binnenging voor Nancy. Gejuich aan de kant want dankzij deze winst kunnen we nog in de top 3 eindigen.
Nu nog naar huis geraken natuurlijk, want alreeds van in Eksaarde brandde mijn lampje dat de naft bijna op was. Annick nam geen risico en ging maar met Werner mee. Tanken wou ik niet doen, want ik was ervan overtuigd dat we wel thuis gingen geraken. Voor de zekerheid heb ik toch maar zuinig gereden en zo weinig mogelijk geremd. Gelukkig was Eline er niet bij, want mijn driveskills waren die avond niet optimaal 😉 Maar don’t worry, we zijn veilig en op tijd thuisgeraakt.
We onthouden:
– Ik moet dringend leren op tijd komen
– Annicks zenuwen waren totaal niet nodig, want ze heeft supergoed gespeeld! Na competitie was ze zelfs nog niet moe, en wou ze nog wat stretchen met Werner…
– Geluk in de liefde is ongeluk in het spel geldt niet voor Nancy
– Bedankt aan de invallers!
– In het vervolg mamie en papie laten tanken voor ik vertrek
– Beknopte verslagen schrijven kan ik niet echt :p
Vriendelijke groeten
Merel
Leuk geschreven. Maak er maar een gewoonte van 🙂
En die driveskills had ik wel eens willen zien 😀
Als ge niet graag verslagskes schrijft zijn fotoverslagen ook altijd welkom ze Merel!
Merel, zoals je had beloofd was het heel plezant. En een pluim aan Nancy die haar eerste enkel gewonnen heeft.
Ola!! goed gedaan jong!! Dank aan de invallers 😉
En Merel, schoon verslagske, ge hebt u best gedaan ze 😉
Merel, wil je de verslagen van H1 ook schrijven. Er ziet precies nog wat meer inhoud in jou verslagen dan die van ons.
Ben al blij dat er ies een verslagsken verschijnt waar ik niet in vermeld word…. :-))
Haha Davy:p Jàren geleden moest ik van Mats eens een verslag schrijven. Dat was zo slecht dat hij het niet heeft gepubliceerd. Vandaar mijn terughoudendheid in de verslaggeving:p