Verslag Herne H1 – Lokerse H1 : 5 – 3

Jordy en ik controleren redelijk makkelijk de match tegen Antoine met Gert, maar zakken in de tweede set door het ijs door te lax en traag spel. In de derde set zetten we de trein weer op de rails en winnen vlot.

Kasteel en Buzze hebben het op het ander veld niet makkelijk tegen een zo mogelijk nog beter defense koppel. Johan en Vincent brengen alles terug en zo aan het eind van het seizoen hadden Kasteel en Buzze niet de moed en kunde om de situatie om te draaien. Kansloos onderuit in 2 sets.

Dan namen Kasteel en Jordy het op tegen Jeffrey en Antoine. Het werd een heel gelijk opgaande match, maar de ervaring van ons Lokerse koppel doet het pleit telkens in ons voordeel kantelen aan het einde van de set.

Buzze en ik waren toen al bezig aan de zoektocht om de tandem van Johan en Vincent te ontregelen. Dat ging heel moeilijk, want je moet het punt soms 2 of 3 keer maken. Set 1 winnen we nipt, maar in set 2 lopen we snel tegen een niet meer te overbruggen achterstand aan en verliezen. In set 3 krijgen we grip op de tegenstander en begint de aanpassing van Buzze zijn netspel te renderen. Het blijft vechten voor ieder punt, maar de druk op Vincent en Johan neemt alsmaar toe en Buzze kraakt de tegenstander door 4 winners aan het einde van de derde set.

3-1 na de dubbels en geen vuiltje aan de lucht.

Maar dan kwam “het manneke met de eindeseizoens hamer” en die sloeg zo hard, dat we geen enkel meer wonnen. Er waren zeker kansen om 2 of 3 enkels te winnen, maar er was te weinig goesting en drive voor. Buzze kwam het dichts in de buurt van winst, maar moest nipt de duimen leggen. Kasteel verloor nog eens van een kersvers B1, maar geen woord van schande, want Jeffrey speelde heel sterk en lijkt in enkel op weg om bij de betere te gaan horen.

Jordy nam het op tegen de “25 jaar” oudere Bart maar Jordy’s conditie staat wel 50 jaar achter op die van Bart. Fris als een hoentje wachtte Bart de foutjes van Jordy af en iedereen zag dat Bart niet lang moest wachten op die foutjes. 19 en 12 werd Jordy’s verdict.

Dan mocht ik als laatste aan de slag tegen Vincent. Ik moest me echt het veld opslepen, want ik had er echt geen zin en fut meer voor. Recht uit Brazilië met slechts 2 uurtjes slaap tijdens de terugvlucht naar Herne om daar dan nog 2 keer 3 sets te dubbelen werd me een beetje teveel. In set 1 ging het nog redelijk, maar dan was het over en uit. Na een nare uitschuiver, in de derde set, die gelukkig goed afliep, hield ik het voor bekeken. Geen onnodige risico’s met het oog op ons tornooi van volgende week.

Eindstand 5-3 en daar waren we eigenlijk best tevreden mee, want dat lange seizoen zat er eindelijk op.

De mannen van Herne wonnen voor de tweede keer dit seizoen en trakteerden ons op frieten met bier. Joepie en dank u wel.

Onderweg naar Gent voor een afterseason drink ontspon er zich in de auto van Kasteel een heel leuk spelletje met de op de openbare weg als spelbord. De regels en doel van het spel kan ik hier helaas niet vermelden omdat er een paar strafbare elementen inzitten. Ik kan wel vermelden dat de adrenaline hevig pompte en dat de lachbuien ons bijna noopten om op de pechtstrook halt te houden. Eenmaal in Gent gingen we nog op zoek naar de “bushalte babe” van een paar uur daarvoor, maar het enig wat vonden om Jordy zijn achttiende verjaardag en rijbewijs te vieren was een hoop zand.

We onthouden van dit seizoen dat we:

-Veel gelachen hebben in de strijd om de “title”.

-Kasteel “adieu en merci” zeggen als Captain van H1

-Sander op de kosten van Buzze mag drinken op de Lokerse badminton fuif

-De catering in tweede liga A van een heel hoog niveau was en dat de nieuwkomers dus gewaarschuwd zijn

en …

P.S. Bedankt aan iedereen die voor ons supporterde, ons las, ons faciliteerde en tegen ons strijde, jullie waren geweldig, maar wij nog beter!

—
Frederik Desander