De nacht brengt raad, zo luidt het eeuwenoude gezegde van de indianen. Voor de meeste leden van Heren 8 had deze en de bijhorende fuif echter vooral kwaad gebracht en had een zware tol geëist. Pieter was nog steeds op zoek naar herinneringen van gisteren en had van heel de dag nog niets gegeten. Evert verklaarde tussen het zingen en springen op de voetbal zich ongelooflijk slecht te voelen en dus werd de arme Thijs last minute uit zijn bed gelicht om hem te vervangen. Wouter vierde zijn comeback/debuut met de griep. Laurens en ik vervolledigden de auto annex ziekenwagen en nadat Pieter uitgerust werd met een plastiek zakje uit schrik dat zijn maaginhoud ook zou willen meegenieten van de lederen zetels van de Audi vertrokken we op queeste naar Aalst.
Pieters maag hield het en na wat rondrijden in Aalst vonden we hun goed verstopte sporthal. Al snel kwamen we tot de constatatie dat er een spion in ons midden moest zijn: Aalst leek immers te gaan profiteren van onze verzwakte toestand en had twee C2-spelers opgeroepen. Onze tegenstanders bleken daarbovenop de kater van het carnaval reeds verteerd te hebben en langzamerhand begonnen we toch te vrezen of we onze 8-0 uit de heenmatch zouden kunnen herhalen.
Dubbelpartners ben je in goede en kwade dagen en dus namen Pieter en ik zoals altijd HD1 voor onze rekening. Al snel stroomde de magie als vanouds door ons spel en in 14 en 15 stond de 0-1 op het bord. Laurens zag nog altijd een beetje dubbel van voorbije nacht, maar dat kwam goed uit aangezien hij mocht aantreden in de tweede dubbel – badum tss – samen met Wouter. Onze kapitein leek niet al te veel last te hebben van zijn koorts en na 2 sets stond het 0-2.
Laurens mocht het kunstje daarop nog eens overdoen met mij in HD3 en terwijl ik mijn avondmaal verorberde sloopte hij de Aalsterse defensie met loeiharde slagen. In set 2 leek de tegenstander zich te herpakken, maar we knokten terug en set 3 werd binnengehaald. Wouter had intussen geprobeerd de griep en zijn opponent te bedwingen in zijn enkelmatch, maar tevergeefs. Onder de inspirerende woorden ‘Ik ga mijn enkel spelen’ vertrok ook Laurens naar zijn veld en Thijs en Pieter startten de laatste dubbel. Laurens foutenlast werd in 2 sets afgestraft door de Aalsterse C2 maar gelukkig haalden Thijs en Pieter wel een 4de punt binnen. De druk om toch nog met een overwinning naar huis terug te keren lag bij Thijs en mij en even leek een rampscenario in de maak nadat we beiden onze eerste set naar Aalst zagen gaan. Thijs zette die lijn verder, maar uiteindelijk kon ik de volgende twee sets toch binnenhalen. 3-5, de play-offs liggen nog steeds binnen handbereik!
We onthouden dat:
-Evert een plooier is
-Pistolets eten tijdens een match geen goed idee is
-Wouter zijn debuut als kapitein niet gemist heeft
-De hogedruksreinigerdouches van Aalst de laatste katerperikelen wegspoelden
-De overwinning bijgevolg gevierd kon worden met McDonalds
-STAN-