14:00 Denderleeuw
Het spannende seizoen van Lokerse H8 bereikt zijn climax, of wordt het een anticlimax…
5 koene strijders betreden de arena: Bart, Kris, Kurt, Stefaan en Tijl.
Door de afwezigheid van Frank, heeft Captain Stefaan een ingenieuze strategie geimplementeerd (ook omdat hijzelf vroeg door moet naar een communiefeest…)
Gezien de opstellingen, kunnen alleen één en vier tegelijk gespeeld worden, en daarna alleen twee en tot slot alleen drie. Dubbel één verliep vrij raar: 11-3 voor aan het interval maar dan beginnen die beter te spelen en uiteindelijk, na veel bloed, zweet en tranen, halen Bart en ik de eerste binnen: 21-19. Tijdens het interval zien we Stefaan en Kurt nipt in het zand bijten: 19-21. Onze tweede set verloopt iets stroever en we zijn steeds op achtervolgen aangewezen, tot ongeveer 14-15 en dan het gekende Bart eindspurtje: 21-17 en punt één is binnen. De andere wedstrijd lijkt gelijk op te gaan en gelukkig winnen de onze deze keer, opnieuw met 21-19. In de derde besluiten ze om extra te focusen op de zwaktes van de tegenstanders en met 21-13 halen ze die binnen!
2-0 en we staan reeds met een half been in derde!!
Kris en ik nu tegen het koppel waar ik met Rik van verloren heb eind maart (H11). Hun sterkste dubbelkoppel lijkt me en helaas wordt dit bevestigd in de eerste set en we verliezen met 21-16. Kris en ik zijn wakker geschud: een walk in the park wordt het niet maar een echte thriller: paar setpunten en matchpunten later is er toch wel een matchpunt winnend afgerond… 25-23 en ik mocht gaan rusten.
Kris ook heel even, maar die mocht opnieuw het veld op voor de derde dubbel met de cap! De eerste winnen ze met 21-17 maar na enkele psychologische maneuvers van de tegenstander krijgt de cap het op zijn heupen en verliest hij een beetje zijn cool, niet veel, maar net te veel en ze verliezen set twee en drie met 21-19.
2-2 en we moeten het verschil maken in de enkels…
Ik ben al tevreden niet op de eerste enkel te staan, want die heeft me koud afgemaakt eind maart. Ik mag tegen Mikal, en dat is in het verleden ook al tegengevallen… In het begin lig ik nog onder, maar dan breng ik wat meer variatie en snelheid in mijn spel, waardoor zijn dropjes iets minder tot uiting komen en ik terug op gelijke hoogte
kom. Enkele korte services later, gevolgd door lobs die buiten gaan staat er 21-16 op het scorebord en set 1 is binnen. Tegelijkertijd sluit Kris zijn eerste set af, zij het wel verliezend: 21-11.
De coaching die mijn tegenstander gekregen heeft tijdens de wissel, lijkt te helpen want langzaamaan bouwt hij een kloof uit, tot 5 punten. Gelukkig begint de vermoeidheid bij hem toe te slaan en er komen foutjes in zijn spel en ik kom opnieuw op gelijke hoogte. Een kleine versnelling later en de 21-16 eindcijfers staan ook op het bord voor de tweede set.
Kris beeindigt zijn tweede set ook: 21-13 in zijn voordeel en de derde beslist. Hierin maakt Kris brandhout van zijn tegenstander: 21-10
En 4-2 in de tussenstand: nog één overwinning en we gaan naar derde !!!
De captain blaakt van vertrouwen en acht het moment gekomen om er
vanonder te muizen…
Want de tegenstanders dienen toch nog alles te winnen en met droge 2-0 cijfers telkens om zonder veel rekenwerk de winnaar van de ontmoeting te worden. Dat zijn wij als we één van de twee winnen of beide in drie sets verliezen. Twee nederlagen, waarvan één driesetter en een tweesetter, zou de eindstand brengen op 4-4 in de matchen en 10-10 in
de sets.
Geen paniek: Bart en Kurt zullen beide winnen!
Bart is ondertussen aan zijn enkel bezig en die gaat gelijk op, helaas delft hij het onderspit met 21-19.
Bart begint zijn tweede set en Kurt zijn eerste. In geen tijd keert Bart terug naar de bank: 21-10 en game over.
De hoop van onze ploeg, en bij uitbreiding van de ganse Lokerse BC, rust nu op de schouders van Kurt. De eerste set is een nagelbijter doch Kurt slaagt erin die te verliezen met 22-20. Een schatting van de tussenstand van de punten lijkt in ons voordeel te wijzen, dus het doel voor Kurt is die tweede set pakken en niet te zwaar verliezen (of winnen) in de derde.
Kurt kwijt zich heel deskundig van het eerste deel van de taak en schuift Tony in de tweede opzij met 21-11. De bank vermoed dat de overwinning binnen is, maar we blijven Kurt aanmoedigen om zoveel mogelijk punten te maken. Helaas heeft Tony ontdekt dat het backhandslagenarsenaal bij Kurt nu ook niet zo uitgebreid is (en hij fysiek ook al iets minder fris), dit resulteert tesamen in een 21-12 nederlaag.
De ontmoeting eindigt op 4-4.
De setscore bedraagt: 10-10.
Ruben is zo vriendelijk van het wedstrijdblad direct online in te geven en als eindverdict komtdaar uit:
Smash For Fun H1 – Lokerse H8
Matchen: 4 – 4
Sets: 10 – 10
Punten: 366 – 377
ofte Lokerse H8 promoveert naar derde !!!!
Logischerwijs volgt dan de vraag : ‘En wat als de score ook gelijk was?’
Kop of munt…
Tijl
Bestuursmededeling: Nogmaals felicitaties aan Bart, Frank, Kris, Kurt, Stefaan en Tijl (+ invallers) om een schitterend seizoen te beëindigen met een promotie naar 3e provinciale! Jullie hebben het dik verdiend!