Categorie: Competitie

Gisteren is Lokerse H8 gaan winnen op het veld van Evergem H2 met 2-6!
Dankzij deze overwinning plaatst H8 zich voor de play offs op 10 mei in Denderleeuw!
Proficiat!!!

Een once in a lifetime … Lokerse 4H wint alle wedstrijden die seizoen ! De laatste 3 wedstrijden was onze speedboot wel getransformeerd tot zwalpend vlotje maar op karakter en ervaring werd er toch weer relatief vlot gewonnen.

Vlabad 1 – lokerse 4h was een verre verplaatsing naar het reeds veroordeelde Oudenaarden op een godvergeten maandag. Er valt weinig over te vertellen:

-Dat iedereen het er over eens was dat volgens ons het terrein te klein was getekend

-Dat Pense een Albatros genoemd werd door een van de teamleden, om De Foer niet met naam te noemen, een wreed grote spanwijdte, een een moeiteloze verplaatsing (als ge nie beweegt is het moeiteloos)

-dat Pens het de moeite nie vond om naar daar te komen en ons dat even meldde om 19.57u, een minuutje of 3 voor de match; het weze hem vergeven.

Gisteren volgde dan de apotheose tegen Evergem, wellicht één vd titelkandidaten volgend jaar , maar toch niet sterk genoeg voor H4.

Op een dag waar alle ploegen moesten spelen en sommigen nog voor behoud, waren we toch voltallig met ons basis team van 6 spelers. Tis te zeggen, Pens en Wymie waren wel nog volgeladen met drank en vooral onze hogervermelde albatros leek eerder een neergestorte condor inclusief het bijhorende aangezicht en ogen.

Er werd door onze technische directeur gekozen voor de klassieke opstelling.

Met succes, want we konden de wedstrijd afsluiten met een 7-1 winst.

Wat we wel best onthouden is :

-dat den Wymie vergeten was hoe hij nu weer moest opslaan

-dat den enkel tegenstander van Deley op sportkamp moest geweest zijn, want hij had in de heenronde verloren van De Wymie in enkel en won nu de eerste met 19-21 (volgende wel 8 en 9 oep zijn tomat)

-Dat De Foer een setje nodig heeft alvorens hij nog maar kan beginnen denken aan bewegen, hij moet eerst wat moreki op zichzelf toepasen, hij is ook al van 1969 he (schat ik)

-Tom is licentiaat MOtorische REvalidatie en KInesitherapie

-dat de tegenstander op tijd naar huis moest, en we dus alleen naar de cafetaria getrokken zijn

-dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en Pense alleen frisdrank kan drinken .. al is het volgens hem de laatste keer, en twas wel uit een Duvel glas voor het placebo effect

-dat Deley weer een dubbel verloor, maar dat dat logisch is als ge met ne zatte condor moet spelen

-dat de sfeer koet was, en dat de Foer opslag heeft gekregen want de bitterballen en frikandellen vlogen ons rond de oren.

Al bij al een schitterend seizoen met “once in a lifetime” resultaat van alle wedstrijden gewonnen !

Een paar opmerkelijke statistieken van onze jaarke:

-Pat won 24 van zijn 28 matchen en wordt dus onze MVP (most valuable player)

-Ley won AL zijn enkels (9-0), believe it or not, tis zen nieuwe lievelingsdiscipline

-Tom De Foer won AL zijn dubbels (13-0) en haalt met 92% overall het allerhoogste winstpercentage.

-Beemer speelde steeds 1e of 2e enkel en won er 9 vd 10!

-Wymie en Pens winnen ook nog steeds 2/3 van hun dubbels

-Gemiddelde leeftijd van onze ploeg is 38, als we den Dirkie derbij tellen komen we zelfs op 40!

-Gemiddeld gewicht van onze ploeg 86.6 (schatting gebaseerd op wetenschappelijk verantwoorde observatie tijdens wedstrijden en douche-momenten)(110+100+90+80+70+70). Namen zelf in te vullen …

Op naar tweede samen met onze jeugdige broeders van heren 6; waar we wat meer uit onze zetels zullen mogen komen en dit keer voor een paar jaar behoud zullen gaan.

Forza Lokerse 4H !

Het is de dag na de bekerfinale en na onze glorieuze overwinning is het de beurt aan een ander  Lokers team om onze stad trots te maken…  Maar hoewel de zege van Sporting al voor de wedstrijd onoverkomelijk leek lagen de zaken lichtjes anders voor Heren 6. Niet alleen opende het merendeel van onze ploeg  zondagmorgen, of was het zondagnamiddag, de ogen met een verschrikkelijke kater en onnoemelijk veel stijfheid en pijn, ook was de bezoekende ploeg, Geraardsbergen H1, een meer dan te duchten tegenstander. Een vlotte overwinning leek dus niet in de maak. Maar alvorens ik het eigenlijke verslag aanvat is het eerst tijd voor een korte terugblik op ons seizoen.

Tijdens de competitiebesprekingen in het voorgaande jaar werd met Heren 6 een jonge ploeg gevormd; 6 vrienden die in 3^e Provenciale B zouden aantreden met de ambitie om kampioen te spelen. Onze start mocht er in ieder geval zijn; in onze eerste ontmoeting maakten we meteen die andere titelkandidaat, Pluimplukkers 6H, vlotjes onschadelijk. Ook de volgende 7 hindernisssen werden relatief gemakkelijk genomen, de titel kon ons dan al quasi onmogelijk ontsnappen. Plots echter was daar vorige week het eerste puntenverlies, een 4-4 uitslag in Denderleeuw. Weliswaar waren er verzachtende omstandigheden; 4 van de 6 basisspelers waren out of konden niet aanwezig zijn. Toch werd duidelijk dat ook wij slechts mensen waren en dus niet onaantastbaar. Hoewel dit puntenverlies niet tot ongerustheid leidde; we moesten nog 1 punt puren uit onze volgende 3 ontmoetingen om de titel binnen te halen, was de focus toch terug! Dit gezegd zijnde bevind ik me terug in het nu.

17u30, heren 6 voltallig, de Durmehal, onze tempel. Sommigen met een gele schijn op het gezicht, resten schmink hopelijk… Captain Lander, nog steeds out met een aanslepende blessure aan de rechterhand/faphand, heeft gezorgd voor gouden bubbels, passend bij een eventuele gouden plak, maar houdt de godendrank goed verborgen. Overmoed kunnen we namelijk missen als de pest. Plots weerklinkt gedreun! Fris en monter komen de beren van Geraardsbergen binnengedaverd en is het bittere ernst. Opstellingen worden in Koude Oorlog-style uitgewisseld en daaruit blijkt dat onze tegenstanders met vaste koppels spelen; 2 koppels voor 4 wedstrijden. We vangen aan met HD1 en HD4. Evert en ik nemen het in de eerste dubbel op tegen Dirk (C1) en Luc (C1), een geducht koppel, dat ons in een worstelwedstrijd tot moes zou genepen hebben. Na een paar erbarmelijke punten en het bijhorende uitzweten van alcohol, de sporthallucht rook naar een brouwerij, komen we in ons spel en winnen we al bij al vlot met 15 en 17. In HD4 wordt er ondertussen bloedig gestreden om de overwinning; Frederik en Johan hebben het niet onder de markt tegen Thomas (C1) en Koen (D). Na winst in de eerste set moeten ze set 2 afstaan om vervolgens toch de bovenhand te halen. 2-0; een betere start dan verhoopt… Tijd voor HD 2 en 3, respectievelijk gespeeld door Gregory en ikzelf ende Evert en Johan. De koperkleurige Moerbekenaar en ik vallen echter door de mand in set 1, set 2 is een ander verhaal wanneer we met succes onze frustraties botvieren met wat gesmash; winst met 13! Set 3 blijft spannend tot 18-17, tot Gregory de drang voelt om onze opponenten een lesje ‘flicken’ te geven en met 3 aces het pleit beslist! HD 3 was nooit een wedstrijd en wordt gemakkelijk binnengehaald door Johan en Evert.

4-0 na de dubbels en virtueel kampioen! Om onze titel wat extra glans te bezorgen willen we toch resoluut voor de overwinning gaan. In HE 1 neemt Dirk snel maat van Gregory, iedereen heeft wel eens een off-day dus we maken er niet te veel woorden aan vuil. Dit slippertje wordt door Evert snel hersteld in HE 2, alsook door mezelf in HE 3 en zelfs beneveld door een glasje champagne wint ook Frederik zijn wedstrijd. De wonderen zijn de wereld nog niet uit! :p Na het nodige dansen, drinken en zingen sluiten we broederlijk, zelfs met die van Geraardsbergen, af in de cafetaria. De komende twee weken volgen nog twee galamatchen en veel traktaties, als gevolg van onze vijf 7-1 overwinningen! Op naar 2^e provinciale! Hala Lokeren!

Natte kusjes,

Seppe.

PS: Om even terug te komen op het verslag van die andere Lokerse kampioenen in 3^e provinciale; onze ploeg was nog net iets beter vertegenwoordigd op de bekerfinale. 83,33 % om precies te zijn ofte 5/6 spelers 😉

Het is de dag na de bekerfinale en na onze glorieuze overwinning is het de beurt aan een ander  Lokers team om onze stad trots te maken…  Maar hoewel de zege van Sporting al voor de wedstrijd onoverkomelijk leek lagen de zaken lichtjes anders voor Heren 6. Niet alleen opende het merendeel van onze ploeg  zondagmorgen, of was het zondagnamiddag, de ogen met een verschrikkelijke kater en onnoemelijk veel stijfheid en pijn, ook was de bezoekende ploeg, Geraardsbergen H1, een meer dan te duchten tegenstander. Een vlotte overwinning leek dus niet in de maak. Maar alvorens ik het eigenlijke verslag aanvat is het eerst tijd voor een korte terugblik op ons seizoen.

Tijdens de competitiebesprekingen in het voorgaande jaar werd met Heren 6 een jonge ploeg gevormd; 6 vrienden die in 3^e Provenciale B zouden aantreden met de ambitie om kampioen te spelen. Onze start mocht er in ieder geval zijn; in onze eerste ontmoeting maakten we meteen die andere titelkandidaat, Pluimplukkers 6H, vlotjes onschadelijk. Ook de volgende 7 hindernisssen werden relatief gemakkelijk genomen, de titel kon ons dan al quasi onmogelijk ontsnappen. Plots echter was daar vorige week het eerste puntenverlies, een 4-4 uitslag in Denderleeuw. Weliswaar waren er verzachtende omstandigheden; 4 van de 6 basisspelers waren out of konden niet aanwezig zijn. Toch werd duidelijk dat ook wij slechts mensen waren en dus niet onaantastbaar. Hoewel dit puntenverlies niet tot ongerustheid leidde; we moesten nog 1 punt puren uit onze volgende 3 ontmoetingen om de titel binnen te halen, was de focus toch terug! Dit gezegd zijnde bevind ik me terug in het nu.

17u30, heren 6 voltallig, de Durmehal, onze tempel. Sommigen met een gele schijn op het gezicht, resten schmink hopelijk… Captain Lander, nog steeds out met een aanslepende blessure aan de rechterhand/faphand, heeft gezorgd voor gouden bubbels, passend bij een eventuele gouden plak, maar houdt de godendrank goed verborgen. Overmoed kunnen we namelijk missen als de pest. Plots weerklinkt gedreun! Fris en monter komen de beren van Geraardsbergen binnengedaverd en is het bittere ernst. Opstellingen worden in Koude Oorlog-style uitgewisseld en daaruit blijkt dat onze tegenstanders met vaste koppels spelen; 2 koppels voor 4 wedstrijden. We vangen aan met HD1 en HD4. Evert en ik nemen het in de eerste dubbel op tegen Dirk (C1) en Luc (C1), een geducht koppel, dat ons in een worstelwedstrijd tot moes zou genepen hebben. Na een paar erbarmelijke punten en het bijhorende uitzweten van alcohol, de sporthallucht rook naar een brouwerij, komen we in ons spel en winnen we al bij al vlot met 15 en 17. In HD4 wordt er ondertussen bloedig gestreden om de overwinning; Frederik en Johan hebben het niet onder de markt tegen Thomas (C1) en Koen (D). Na winst in de eerste set moeten ze set 2 afstaan om vervolgens toch de bovenhand te halen. 2-0; een betere start dan verhoopt… Tijd voor HD 2 en 3, respectievelijk gespeeld door Gregory en ikzelf ende Evert en Johan. De koperkleurige Moerbekenaar en ik vallen echter door de mand in set 1, set 2 is een ander verhaal wanneer we met succes onze frustraties botvieren met wat gesmash; winst met 13! Set 3 blijft spannend tot 18-17, tot Gregory de drang voelt om onze opponenten een lesje ‘flicken’ te geven en met 3 aces het pleit beslist! HD 3 was nooit een wedstrijd en wordt gemakkelijk binnengehaald door Johan en Evert.

4-0 na de dubbels en virtueel kampioen! Om onze titel wat extra glans te bezorgen willen we toch resoluut voor de overwinning gaan. In HE 1 neemt Dirk snel maat van Gregory, iedereen heeft wel eens een off-day dus we maken er niet te veel woorden aan vuil. Dit slippertje wordt door Evert snel hersteld in HE 2, alsook door mezelf in HE 3 en zelfs beneveld door een glasje champagne wint ook Frederik zijn wedstrijd. De wonderen zijn de wereld nog niet uit! :p Na het nodige dansen, drinken en zingen sluiten we broederlijk, zelfs met die van Geraardsbergen, af in de cafetaria. De komende twee weken volgen nog twee galamatchen en veel traktaties, als gevolg van onze vijf 7-1 overwinningen! Op naar 2^e provinciale! Hala Lokeren!

Natte kusjes,

Seppe.

PS: Om even terug te komen op het verslag van die andere Lokerse kampioenen in 3^e provinciale; onze ploeg was nog net iets beter vertegenwoordigd op de bekerfinale. 83,33 % om precies te zijn ofte 5/6 spelers 😉