Daar waar vele van onze competitieploegen het moeten stellen zonder verslaggever, heeft Heren 8 zowaar meerdere kandidaten die elkaar verdringen rond de schrijftafel. Is het narcistische ijdelheid, drang naar erkenning of gewoon overdreven aandachtshoerigheid, wie zal het zeggen…
In citaten van wijze mannen is zwijgen meestal goud en spreken slechts zilver, maar over het neerpennen van gedachten wordt gelukkig niet geroerd. Of toch: Oscar Wilde zei ooit: Iedereen kan geschiedenis maken; alleen een groot man kan haar schrijven, en Stan: vooraleer je hieruit de zege afleidt: ‘groot man’ slaat niet op lichaamslengte.
Maar ik wijk af. Even terug naar gisteren. Het begon allemaal met een dolk in de rug. Mijn dolk (figuurlijk en niet dubbelzinnig, vooraleer de zieke geesten onder jullie alweer het verkeerde pad opdwalen) in de rug van mijn Heren 11-ploegmaats. Daar waar de kapitein van de Titanic mee met zijn passagiers ten onder ging, besloot ik om me in de Heren 8-reddingssloep in veiligheid te brengen.
De Heren 11-Costa Concordia mocht zonder mij naar de Mintonshaaien gaan. Ze gingen – in het geval van Lieven zelfs lichtjes zeeziek – kansloos de boot in.
Wegens afwezigheid van Wim was er binnen Heren 8 een vacante kapteinsfunctie en dus kwam ik aan het roer. Nu, genoeg scheepvaartadagia. We hebben nog een heel Heren 8-verslag voor de boeg. Van wal steken doen we met de eerste dubbels.
Stan en Pieter maakten de borst nat, maar na een nipt verlies in de eerste set lukte het niet om ons te herpakken. Logisch verlies dus. Evert en Matthias konden gelukkig wel winnen, al hadden ze daarvoor drie sets nodig. Stan mocht het daarna proberen met Evert, maar ook nu haalde hij bakzeil, zij het in drie nipte sets. Matthias was intussen begonnen aan zijn enkel, maar ook hij kon het tij niet keren.
1-3, we begonnen al nattigheid te voelen…
Laurens-Pieter: Mislukte opslagen bij de vleet en wegens mentale beslommeringen viel er geen land met me te bezeilen. Gelukkig was Laurens wel in vorm en in drie sets haalden we de buit binnen, al was het kantje boord. In de enkels nam Evert het voortouw met vlotte winst. 3-3 en alles bleef mogelijk.
Laurens kon niet stunten tegen Yoni zodat het 3-4 werd. Op de valreep kon ik zowaar een enkelpartij winnen waardoor we toch een gelijkspel uit de brand konden slepen.
We onthouden dat:
– u zeker ook http://www.lokersebc.be/?p=10986 moet lezen
– Heren 8 ongeslagen blijft.
– De overwinning van Sporting Lokeren het weekend helemaal succesvol maakte
– Ook de bomen wit-geel-zwart kleurden
– PIETER –
Leuk verslag! Wel jammer dat al die verslaggevers van Heren 8 elkaar de loef willen afsteken… 🙂
Voor éénmaal stonden de beste stuurlui niet aan wal. Getuige de overwinning van kapitein ad interim Pieter V in zijn enkelpartij !!.
Dat neemt niet weg dat deze snode achterneef van Francesco Schettino zijn bemanning van H 11 lafhartig in de steek liet met zware averij als gevolg…