Zondag 13 april stond met stip genoteerd in de agenda van heren 8. Gelijkspel of winst op Oudegem stond gelijk aan kampioen spelen, verlies betekende een derde plaats en zelfs geen play-offs. Helaas had niet elk lid van ons topteam dezelfde prioriteiten aangezien Captain Wim reeds vanaf 7u ’s avonds moeite had coherente motivatieberichten te sturen. Of het de Münchense bratwurst, de Duitse liters of de verleidelijke dames in dirndls waren, feit is dat zijn berichten onduidelijker werden naarmate de avond vorderde.
De match zelf werd voorafgegaan door een tactisch steekspel waar de jonge Rik D’hont nog wat van zou kunnen leren. We hadden Wim vervangen door supersub Joris Penneman. In de wandelgangen (lees: facebook) hadden we al opgevangen dat Oudegem zeker met doorwinterde B2 Davy Van Ransbeeck zou optreden. Groot was onze verbazing echter toen we, eens aangekomen in de subtropische sporthal, op het wedstrijdblad een tweede B2 aantroffen. Gelukkig voor ons had dubbelspecialist Yoni Van Geert zich een paar uur eerder geblesseerd op Danlie waardoor hij last minute vervangen moest worden door een D speler met meer knieverband dan voornoemde heer D’hont.
Na wat getaffel bleek dat elke dubbel een voor een ging moeten gespeeld worden. Ideaal voor de sfeer, iets minder goed voor de zenuwen die sowieso al vrij strak gespannen stonden. Openen deden we met B2-koppel Van Ransbeeck-Tom Dierickx tegen kersvers B2 Penneman aangevuld met bijna kersvers C1 Evert. Het werd een wedstrijd op ongelofelijk hoog niveau waarbij Joris en Evert heel de eerste set licht overwicht hadden. Op het einde van de eerste set gaven onze youngsters echter jammer genoeg een 19-14 voorsprong uit handen. Mentaal ijzersterk lieten ze dit niet aan hun hart komen en na nog twee sets met de ene fantastische rally na de andere wisten ze set 2 en 3 naar hun hand te zetten met 17 en 18. Onverwachte overwinning en een mooie opsteker!
De tweede dubbel (Joris-Wouter) begon voortvarend met een vlotte 21-10 in de eerste set. In de tweede set tapte Oudegem uit een ander vaatje en bleef het ongemeen spannend. Niemand kon een voorsprong behalen dus gingen we richting verlengingen. Daarin maakte ondergetekende zijn naam nog maar eens waar door 3 Oudegemse setpunten op identieke wijze weg te werken. Kaderbal-netrand-effe twijfelen en aan de kant van Oudegem over het net vallen. Hoewel Tom Dierickx hier nog wel mee kon lachen haalde de frustratie de bovenhand bij zijn partner en sloeg hij twee vermijdbare fouten. 28-26 en de tweede match was binnen voor Lokerse!
Na deze match sprak Laurens de profetische woorden: “das goed, nu hebben we toch al een bufferke”. Of dat meespeelde of niet, feit is wel dat in de eerste set van de derde dubbel Laurens wel zeer vriendelijk was voor de tegenstanders. Systematisch weigeren te smashen, hoge dropjes en half verre clears, tactisch zat het spel toch niet perfect. In de tweede set haalde hij een veel hoger niveau maar besloot zijn partner (ondergetekende Wouter) er op los te brakken. De match werd met 18 en 16 verloren. Het is misschien wel het vermelden waard dat van onze eerste 11 punten er zeker 7 werden gescoord met mijn kader, tot groot jolijt van onze bank en grote ergernis van onze tegenstanders.
Vervolgens werden dubbel 4 (Evert-Matti), enkel 1 (Joris) en enkel 2 (Laurens) tegelijk afgewerkt. Evert en Matti, die ondertussen dringend C1 mag beginnen worden, hadden naar verwachting weinig moeite met hun tegenstanders en rondden de match snel af met 21-10 en 21-8. Laurens was ondertussen al bijna klaar met zijn match. Hij heeft ongetwijfeld veel geleerd van zijn match tegen Van Ransbeeck maar zijn grootste prestatie was toch dat hij over de 10 raakte in de tweede set, met dank aan enkele onnauwkeurigheden van Davy. Desondanks een mooie match!
3-2 na de dubbels en 1 enkel, nog 1 puntje te gaan! Joris speelde een prestigeduel tegen mede-gloednieuw B2 Dierickx. De eerste set verloor hij met 17 waarna hij zichzelf vertelde ‘dat het toch eens tijd werd te stoppen met spelen’. En aldus geschiedde, terwijl het bobijntje van Tom meer en meer afliep bleef Joris rustig en gecontroleerd opbouwen en uithalen wanneer hij kon. De tweede set haalde hij binnen met 17 en de woorden ‘’k ben echt wel beter’. Meer peptalk was duidelijk niet nodig en hoewel Tom alles wat hij in zich had in zijn smashen stak bleef Joris rustig alles terugspelen. 21-15 en de match, het gelijkspel en de titel waren binnen!!!
Ondertussen had Evert zijn eerste set al lang gewonnen met de heroische score 21-1 en de woorden ‘Als ik drop is het punt, ‘k heb geen enkele rally langer dan 3 slagen gespeeld’. Ergens tegen het einde van Joris zijn match werd de sporthal wel opgeschrikt door een oerschreeuw van onzen Evert. Blijkbaar had zijn tegenstander net zijn eerste punt in de tweede set gescoord. Daarop liet Evert het volledig hangen waardoor de tweede set nog op een teleurstellende 21-2 uitdraaide. Nu de winst ook binnen was kon Matti complexloos beginnen spelen en hoewel hij het even op een derde set wou laten afstevenen (ook al was het ondertussen al half 12) herpakte hij zich net op tijd om de match professioneel in twee sets binnen te halen.
Het nadeel van kampioen spelen met schoolgaande jeugd is uiteraard hun totaal gebrek aan zin in titelvieringen. Een colaatje en overgelukkig telefoontje van een wenende Verlee later vertrokken we terug naar Lokeren waar blijkbaar ook niemand zin had zelfs nog maar een frietje te steken. Dit was toen al zonder Joris die na zijn match en zonder douche (‘ik heb toch niet gezweet’) al naar huis was vertrokken. Ik ben dan als vice-kapitein maar alleen naar de frituur gereden, iemand moet de naam van heren 8 toch hooghouden!
We onthouden dat:
– HEREN 8 KAMPIOEN IS GEWORDEN!
– 3 van onze leden hun tweede titel op evenveel jaar competitie vieren.
– De verbinding Munchen-Oudegem voor geweldige conversaties zorgde. Toen het nieuws van onze overwinning onze captain bereikten klonk het antwoord ongeveer als ‘BOELASHFAKA PROOFIGIAT NEXT TIME BEER AND CAVA ARE IN ME!’. Of dit een of andere fantasie van Captain Brondeel is of niet, wij hopen op een traktatie van onze gulle leider!
– de titel sowieso nog een paar keer moet gevierd worden.
– Mijn racketkader een pak meer geld waard is dan wat er van mijn autobanden overblijft na een potje driften op de Oudegemse kiezelbaantjes.
– Als je 3 punten verliest op 12 matchen je verdiend kampioen bent.
– Oudegem een zeer sportieve verliezer toonde
– De sfeer in ons ploegje dik in orde zit!
– HEREN 8 ECHT WEL KAMPIOEN IS GEWORDEN!
– Dat belooft voor volgend seizoen.
Vice-kapitein (en enige met een rijbewijs als Wim in het buitenland zit) Wouter
