Verslag Aalsterse H3 – Lokerse H11 : 7 – 1

Maandagavond competitie tegen de medeleider in 5° provinciale A, Aalsterse H3.

Met mijn jonkies was er wel een probleem: bijna iedereen had wel iet af wat te studeren, dus moest ik op zoek naar waardige vervangers. Samen met de hulp van Kris V en Jasper P zou de rest (lees Matthias, Simon en ®ik) de klus wel kunnen klaren. Met een gelijk spel waren we 1 speeldag voor het einde van de competitie zeker van de titel.

Helaas, bij een laatste check-up bleek dat de waarde van H11 op 9 geschat werd en ik over 10 eenheden zou beschikken.

Noodplan A bovengehaald en dus ter elfder ure nog eens rondgebeld. Een koperkleurige zelfverklaarde supersub gaf niet thuis net zoals de evenknie van Frank Deboosere. Gelukkig was 2 u voor de aftrap Tijl bereid om mee te spelen.

Doch pech bleef me achtervolgen: Tijl had zijn autosleutels vergeten en stond te schilderen in Denderleeuw. Noodplan B voorzag: alvast thuis de kleerkast induiken om zo nodig wat sportkledij voor hem opsnorren. En een dringende oproep doen om sportschoenen maat 43-44 te vinden. Tijl ging intussen naar Brussel proberen sporen om zijn sleutels te recupereren en zo nodig direct naar Aalst te komen.

Teneinde mijn medereizigers een propere wagen te gunnen en mijn gedachten even te verzetten, wou ik op een rapken mijn auto nog eens zijn halfjaarlijkse poetsbeurt geven. Een stralend zonnetje en rustgevend muziekje op de achtergrond deden me even mijn sores vergeten. Effe de GPS instellen (om deze maal geen commentaar te krijgen op mijn nochtans quasi perfecte navigatiekunsten), een snelle hap, nog eens vruchteloos geïnformeerd naar de vorderingen van Tijl om dan gezwind de auto in te springen..

Doch deze gaf geen krimp, laat staan een ronkende motor. Na nog enkele vruchteloze pogingen overgestapt naar noodplan C, zijnde de (piepkleine) Ford Ka van mijn eega. Mijn halve kleerkast erin gegooid en rijden maar, want ik kwam al in tijdsnood. Onderweg Kris opgepikt en in Zele (dedju, die GPS zit nog in de andere auto) een speurtocht gedaan om ene Simon te vinden. Met mijn overvolle kar nog wat de ruime omgeving van Moorsel verkend om toch nog klokslag 20 u de lokale sporttempel te betreden. En net op dat ogenblik SMS-te Tijl me om te melden dat hij gps-gewijs nog 25 minuten rijtijd te goed had. Uit voorgaande kon al blijken dat we deze avond wel onder een bijzonder slecht gesternte moesten beginnen…

En inderdaad, het scoreverloop van de avond liep gelijk met voorgaande: om 22.45 u was onze jongste pupil nog bezig om in de 3° set een drietal matchpunten weg te werken om een 8 – 0 pandoering te vermijden. 7-1 was al zwaar genoeg en afgaande op het spelverloop konden we hier nooit aanspraak maken op een gelijk spel. Kris verloor zijn enkel in drie sets (liet 2 matchpunten liggen) en ondergetekende liet samen met Tijl X aantal matchpunten liggen (28-26). Maar dat alles was te weinig om een champagnekurk te laten ploffen.

Dus uitgestelde festiviteiten tot 15 april: dan spelen we onze laatste wedstrijd tegen Drive. Bij winst zijn we het débacle van Aalst zo vergeten.

Een bij wijlen radeloze kapitein.