Verslag Beveren H1 – Lokerse H2 : 1 – 7

Beetje commotie alvorens we er uit waren wie nu effectief de kleuren van Lokerse in Beveren ging gaan verdedigen. Het was een belangrijke wedstrijd voor behoud in eerste, want als we hier voldoende punten konden sprokkelen, dan waren we vrij zeker van behoud. Na een donderdag avond, met een Pense die reeds riep dat hij gekwetst was en dan liever na zijn feest dit nog wat verder wilde zetten op idee voetbal voor de laatste wedstrijd van Lokeren in eerste .. en hij daarbij ook Wymie wilde overtuigen om mee Lokeren in eerste te houden, kwam het er zondag op neer dat we met vier ter plaatse gingen.

Bij het omkleden bleek reeds dat de sfeer “goed” was, en iedereen ontspannen, niet in het minst dat iedereen blijkbaar reeds aan den drank gezeten had …
Beveren 1H – Lokerse 2H was me weer het matchke wel. Beveren met zijn sterkste opstelling, Vande Perre, De Wael en pascal eurgh van den Eeden, allemaal B1 en de jonge Pouillon (b2).  Wij speelden met Dries, davy, Pat en Ley. Op papier dus lichtjes onderliggend, maar dubbelen kunnen we goed he.

Dries en Davy wonnen vrij vlot tegen Jo en Pascal, terwijl wij Pouillon en een zenuwachtige Wim de Wael rustig lieten aanvallen en met iron defense ze tot fouten konden dwingen. Helpende factoren, een kattepootje van Deley, vierduizend kaderballen en de gevreesde opslagen van de Pat.

Beveren speelde met dezelfde koppels, wij vinden altijd inspiratie in duizelingwekkende wissels en dus speelden Dries en Pat tegen Jo en Pascal, kheb niet veel van de match gezien, maar ze waren sneller klaar dan ons, en ze zijn gewonnen dus ok.   Davy en ik speelden goed en wonnen de eerste veel te gemakkelijk.  Omdat we dan ook in de 2e set na 30 seconden 8-1 voorstonden; vond de Smurf het wel genoeg geweest; en werden alle inspanningen zo veel mogelijk vermeden. De gevolgen laten zich raden; 21-17 op ons tomat en aan de bak in de derde set.  Tandje bij gestoken, ons af en toe verzet, en de buit was binnen 0-4.

Dries wou terug enkellen tegen Jo vd Perre, want na 2 nederlagen en 1 overwinning wou hij revanche.  Dit lukte zeer mooi en hij was duidelijk de betere speler. Den Dries zal ondertussen wel terug op positief staan in zijn competitiepunten.   Ondertussen speelden we alle 4 de matchen tegelijk. Davy leek simpel te gaan winnen van de pascal, maar liet de 2e set glippen waardoor hij nog heel stevig moest doorgaan in de derde set maar uiteindelijk toch met de hakken over de sloot kon winnen.  Ik kreeg de leuke opdracht om de normaal eerste man, Wim de Wael te bekampen, maar omdat Dries en Jo den eersten wilden spelen, had ik het dus aan mijn been.  Ik mocht goed meespelen, kon af en toe eens goed smashen, en verloor met redelijke cijfers 15 en 16, maar Wim was duidelijk beter.  Als nu de Pat nog kon winnen had ik weer een traktatie aan mijn been.  Na een zware eerste set, die Pat met 19 won, brak er iets bij de tegenstander. Letterlijk zelfs, want zijn voet was even rood als de Pens zijn gezicht na nen enkel. Pat maakte geniaal gebruik van de zwakte vd tegenstander, liet hem zo veel mogelijk lopen (…..)  en blikte in met 21-9.  
.
1-7, Definitief gered in eerste provinciale en nog een paar leffekes en huiswaarts naar vrouw en kinderen. (eigenlijk naar de cafetaria vd Walter, maar is’s a secret….)

– Poesieley –