Echt kasteelkesweer zondag, maar ondergetekende had er niets beter op gevonden dan af te zakken richting Lokeren. Heroïsch laverend tussen sneeuwbergen en ijsplekken bereikte uw fietsende scribent gelukkig zonder kleerscheuren of valpartijen de Durmehal. Daar hoopte ik me te verwarmen aan spectaculair badminton en mooie uitzichten. Scouting had immers uitgewezen dat naast Heren 11 ook de dames van D2 en G7 aan de bak mochten 🙂
Captain Rik had echter tactisch besloten om de testosteronspiegels van zijn pubers niet verder de hoogte in te jagen. De jonkies mochten dus aantreden op een achterafterreintje; ver weg van al dat vrouwelijk schoon, een streep door mijn rekening. Hoe zou het deze halfgare Don Juan nu lukken om een avondmaal te scoren…? Soit, problemen voor later; mijn eer als verslaggever stond op het spel. Ik was het dan ook verplicht om te blijven kijken naar Heren 11. Bovendien puilden de banken van de dames al uit van de supporters en bestond de aanhang van Heren 11 tot dan enkel uit lege banken en wat tumbleweed. De traantjes van de verweesde jonkies droogden gelukkig snel toen er dan toch een verdwaalde fan de zaal betrad.
De ontmoeting tegen Denderleeuw beloofde niet eenvoudig te worden, want itt Lokerse beschikten zij wel over een C2-speler.
Rik had zich lastminute immers nog wat extra haren uit het hoofd moeten plukken door het afzeggen van sterspeler Evert. Gelukkig kon hij nog rekenen op Matthias, Laurens, Thijs en Simon.
In de eerste dubbel gingen Thijs en Laurens onderuit in twee sets. De eerste set was erg close; in de tweede set konden Thijs en Laurens geen vuist meer maken. Het perfect uitgevoerde ligbadminton dat Laurens op de mat bracht mocht niet baten (maar toch, kben trots op u 😀 ). Al bij al een degelijke partij van Thijs en Laurens, tegen toch wel een sterke tegenstander.
Terzelfdertijd konden Rik en Matthias gelukkig HD4 binnenhalen in twee spannende sets. Laurens en Matthias mochten op HD2 vervolgens aantreden tegen hetzelfde duo dat ook al HD1 had beslecht. Een zwakke start in de eerste set met veel fouten en overhaaste beslissingen leidde tot 14-21 verlies (ipv al die ontstuimige smashes af en toe eens een dropke of ne clear in het midden naar het links-rechtse duo had kunnen helpen).
In de tweede set lag de foutenlast veel lager en werden de punten rustiger opgebouwd. De punten werden niet langer geforceerd en een derde set werd dan ook verdiend afgedwongen (21-18). Daarover kunnen we kort zijn: hetzelfde liedje als in set 1. Duidelijk verlies dus (12-21). Toch kunnen we stellen dat het in set 2 geleverde spel meer dan hoopvol was. Meer van dat!!
Rik mocht met Thijs de 3e dubbel beslissen. Na een spannende tweede set brachten Thijs en vader Abraham de stand op 2-2. Een uiterst solide Thijs begon zowaar jumpsmashes te slaan, say what?
Wit konijn Simon mocht kanonnenvoer spelen tegen de Denderleeuw-C2. Hoewel, kanonnenvoer? Simon was allesbehalve onder de indruk van het klassementsverschil. In de eerste set fietste hij dan ook een mooie voorsprong bijeen. De tegenstander drong nog even aan, maar Simon haalde toch mooi de set binnen. Set 2 en 3 gingen wel naar de man uit Denderleeuw. Beetje meer spelen en dan komt dat wel slim.
Om te volharden in de titelambities was winst in de overige drie partijen nu wel nodig. Laurens beging een slippertje in set 1, maar haalde toch mooi set 2 en 3 naar zich toe. Rik speelde naar eigen zeggen op reserve (lees: vooral niet te veel bewegen), maar dit was voldoende voor vlotte winst in twee sets.
Ook Matthias leek ineens geteisterd door een opwelling van levend standbeeldisme. Daar waar dit bij Rik afgewisseld werd met technische genialiteit, volgde bij Matthias meestal een foute tactische keuze. Na set 2 was even sprake van het doen van ‘een Pennemanneke’, maar het misselijkheidsdipje werd overwonnen. In een beklijvende derde set toonde Matthias met momenten dat hij vol talent zit (jaloers op de zalige tennisbackhand). De tegenstander werd wat nerveus en uiteindelijk trok Matthias met 22-20 aan het langste eind. 5-3, met de hakken over de sloot, maar toch weer mooie winst!
Laurens bewees nadien dat hij nen echten LBC-topper in wording is. De 16e verjaardag was nog maar net achter de rug of hij hing al zwaar in het bier. Oh ja, voor wie het nog wilde weten: kheb toch maar weer mooi soep (ge moogt nog broccolisoep maken, Astrid) en een sandwichke geschooid. Merci G7!!
We onthouden dat:
– Ligbadminton niet langer enkel voorbehouden is aan de grote talenten
– ook de tennisbackhand meer en meer ingeburgerd raakt (Frank, Gregory, Matthias)
– Heren 11 nog steeds op titelkoers is
– De druk op captain Rik groot is
– Hij zich zelfs moeit met de opstellingen van de tegenstander in de komende weken
– Hij binnenkort wat stoom kan afblazen op fietsvakantie in Thailand
– we voor hem hopen dat de ‘fietsen’ ginder goed rijden 😛
Pieter
Pieter kan stillekesaan opnieuw de “Parasietenlijst” in het leven roepen. Hij staat volgens mij met stip op nummer 1! :-p
Alle info bij Christof “long-story” Courtin
Voorwaar weer een pareltje van een verslag van onze reporter ter plaatse. Voor eenmaal ben ik het quasi eens met zijn deskundige analyse. Alleen begijp ik zijn hint ivm het “fietsen” niet al te goed.
Ik zal mijn stalen ros teisteren in Noord Thailand, de regio van de gouden driehoek. Dus ver weg van de hagelwitte stranden van Pataya waar onze loverboy waarschijnlijk allusie op maakt…
in dat geval: voor mij een kilootje opium 😛