Het pennengeweld van vorige week heeft duidelijk zijn sporen nagelaten. Rik was mentaal niet in staat om zijn schrijftaak te hervatten en ook ik had het na de overmatige flitsen van literaire genialiteit moeilijk om me weer op te laden. Ik weet niet of hersenoverbelastingsblessures mogelijk zijn, maar in die ongeëvenaarde taalknobbel van mij voelde ik toch een lichte verrekking.
Nu, genoeg over de man die tot op heden al even veel nobelprijzen won als Hugo Claus in zijn hele carrière; de jonkies van Heren 11, in hun queeste richting titel, verdienen immers dat de loftrompet enkel voor hen wordt geblazen.
Ondanks de ongeslagenheid, had captain Rik toch lichte kopzorgen. Zowel Thijs (elleboog) als Simon (hand) bleken nog niet fit genoeg om hun competitiebesognes te hervatten. Op de “wie wordt de man van Heren 11?”-audities kwamen meerdere kandidaten af, maar uiteindelijk werd het tekort toch inwendig opgevangen. Supersub Flor kon zo voor het eerst dit seizoen Heren 11 vervoegen.
Laurens en Matthias hadden niet gewacht op de intrede van de verslaggever en verschroeiden hun tegenstander in de eerste set. Met – en nu citeer ik hun bewoordingen – fantastische smashes, precieze opslagen en een steengoede verdediging werd de tegenstander weggespeeld (21-8). Iets moeilijker ging het in de tweede set, maar ondanks mijn aanwezigheid werd ook deze binnengehaald.
In hun tweede dubbel namen Laurens en Matthias vlot de maat van een ander Sint-Niklaas duo. Bij momenten bewezen ze dat ze zaterdag een gevaarlijke outsider worden voor de provinciale dubbeltitel.
Rik waande zich in zijn dubbel een jong veulen. Alles deed hij eraan om de verslaggever te imponeren. Met twee opeenvolgende aces dreef hij de tegenstander tot frustratie en het betere ligbadminton bleek nog steeds tot het slagenarsenaal van de kapitein te behoren. Ook aan het net bleek Rik nog snel… voor zijn leeftijd. Een pluim ook voor Flor, die slechts voor het eerst volwassencompetitie speelde en direct bewees dat hij volleybal beter zou laten schieten ten voordele van een echte sport 😛
Een beetje minder naar Rik zijn calls luisteren en dan komt dat ‘wel slim’.
In de laatste dubbel trad Rik aan met Evert. Naar eigen zeggen was Evert wat ziekjes, maar op zijn grote mond en zijn badminton had die ingebeelde gezondheidsproblematiek geen invloed. Aanvallend was Lokerse de betere, maar de Mintonners brachten echt wel alles terug. Zelfs mooie plaatsballen bleken geen garantie op succes. Na twee spannende sets gingen Evert en Rik dan ook ten onder (18-21,19-21).
In het enkelspel mocht Flor direct aantreden op de eerste enkel. Het gebrek aan enkelervaring deed Flor in de eerste set de das om. Veel te lief was hij voor de tegenstander. Pluimen die zelfs in dubbelspel betwistbaar zouden zijn, sloeg Flor met plezier terug. In de tweede set viseerde hij met succes de zwakkere backhand van zijn tegenstander. De ene shuttle na de andere viel precies op de achterlijn.
Veel nipter dan in de eerste moest Flor uiteindelijk toch de duimen leggen (14-21,19-21).
Matthias leek na gemakkelijke winst in de eerste set op weg naar 3 op 3, maar toch moest hij een derde set toestaan. Het kopje ging even naar beneden. Gelukkig slaagde zijn meegereisde fanclub er net op tijd in hem weer mentaal op te peppen. Winst in drie sets dus.
Laurens had het in de eerste set niet onder de markt met zijn tegenstander, maar haalde die na het betere zwoegwerk toch binnen (21-17). In de tweede had Laurens ‘ik hou hem onder de tien’ Verhoeven het nog lastiger. Met een prachtig trickshot (zie filmpje) op matchpunt trok hij echter ook deze set naar zich toe.
Evert, van wiens ziekte helemaal niets meer te merken was, maakte kipkap van zijn tegenstander. 7 en 10 waren de zware cijfers. 6-2 en alweer een overwinning.
Voorlopig ongeslagen en 9 op 10. Heren 11: Herfstkampioen met grootste onderscheiding!
httpv://www.youtube.com/watch?v=oMV0sv3XiBE
httpv://www.youtube.com/watch?v=oMV0sv3XiBE
Pieter
Alweer een literair hoogstandje van onze onvolprezen sterreporter Pieter V. Trouwens net gespot op de Antwerpse boekbeurs alwaar hij met veel bravoure zijn recentste boek “Ik word provinciaal kampioen 2011 !!” aan de verzamelde pers voorstelde.
Alhoewel enkele opmerkzame literaire recensenten durfden gewagen dat het een lichtjes aangepaste herdruk was van zijn vorige werk ” Ik word provinciaal kampioen 2010 !!” dat momenteel, net als zijn volledige oeuvre, bij De Sleghte voor een zacht prijsje beschikbaar is.
Dus voor liefhebbers van het betere werk: allen daarheen. Zijn debuutroman “Me, Myself and I” is er nog integraal beschikbaar. Net zoals ” Leer badmintonnnen olv Pieter “Tan” Verlee ” Deel 1, 2 én 3.
PS: naar verluid is zijn volgend boek ” Pieter Verlee is wedstrijdleider” reeds klaar om van de persen te rollen. Enkel nog slagen voor die aartsmoeilijke opleiding op 19 en 20 november ek.