Verslag Lokerse H8 – Vlabad H3 : 5 – 3

Na een korte winterstop mocht Heren 8 nog eens de rackets vanonder het stof halen. Vla-Bad was de enige ploeg waar we in de heenronde hadden van kunnen winnen en we waren dan ook vastbesloten om onze terugronde met een zege in te zetten.

We waren au grand complet en Kurt was zowaar meer dan op tijd. Er werd lichtjes gesleuteld aan de opstelling en Frank trad op HD1 aan met Gregory tegen twee Vla-Bad C2’s. Echt makkelijk ging het niet, maar in twee sets haalden onze roodhemden toch een eerste punt binnen. Werner (met Kurt) begon zonder opwarming aan de wedstrijd en dat wreekte zich dadelijk. 13-21 op hun doos in de eerste set. De tweede en derde set eindigden ook op 21-13, maar deze keer gelukkig in ons voordeel. 2-0, een droomstart.

In HD3 speelden Kurt en Frank een zeer spannende wedstrijd. Met gevaar voor eigen leven en badmintonracket dook Frank achter elke pluim (sorry voor de putten in de vloer). Na twee prachtige crossnetdrops – tegenstander zwaar in de zak gezet – in set 3 dachten we dat het binnen was, maar dat bleek te vroeg gejuicht. Vla-bad kwam nog terug en ging erop en erover (20-22).

Gregory begon goed aan zijn enkelwedstrijd en haalde set 1 verdiend binnen (21-18). In de tweede set kende hij een dipje (15-21, niet altijd smashen Gregory, zeker niet in enkel 😛 ), maar in set 3 werd dat vakkundig rechtgezet (21-10).

Stan en Pieter die tot dan rust gekregen hadden mochten de vierde dubbel beslechten. Het koningsduo (zelfverklaard) had het knap lastig met de tegenstanders en vooral met de eigen opslag. Minstens een opslag of 6 belandde in het net of was veel te kort, en dan hebben we het enkel over de eerste set. Gelukkig bleven we bijten (en terugkomen uit een achterstand kunnen we wel, remember Stekene eh Wim en Kurt) en haalden we de set toch binnen (21-19). In set 2 bleef de foutenlast hoog (17-21), maar set 3 konden we adhv wat tactische bijsturing en af en toe een verre opslag (ge weet wel Wouter, die laffe ballen die ge haat) toch binnenhalen.

Werner maakte ondertussen korte metten met zijn tegenstander. Het ietwat zware setverlies (8-21) in set 2 was niet meer dan een schoonheidsfoutje.

5-1. Wedstrijd gespeeld.

Deze zekerheid gaf de anders onzekere en timide Pieter vleugels en in set 1 walste hij over zijn nochtans C2-tegenstander (zware 23-21 cijfers). Was het frustratie omwille van de gemiste C2 op Flying Shuttles, waren het de aanmoedigingen van de G7-dames of was het gewoon dat onmiskenbare talent dat kwam bovendrijven, wie zal het zeggen. In set twee begon de motor wat te sputteren en ondanks een rechte banaan (nee buZZe en Wouter, niet dubbelzinnig) kwam ik deze energiedip niet meer te boven. Bijna 2 competitiepunten rijker, maar toch verlies in drie sets… jammer.

Stan haalde niet zijn normale niveau, al was zijn tegenstander een meer dan taaie D die alles neig secuur terugbracht. Logisch doch nipt verlies in twee sets. 5-3, net als in de heenronde. De achtervolgingsrace op Buggenhout, Wit-Wit, Gentse en Wetteren kan beginnen 😀

We onthouden dat:
– Het zeer spannend was (6 driesetters)
– Myriam graag wandelt
– Gianni graag kritiek uit (als ge het beter kunt, doe het dan zelf eh 😀 )
– we toch blij waren met Gianni als administrator-supporter