Voor de lastige verplaatsing naar Oudegem konden we opnieuw op een voltallige ploeg rekenen. In de dubbels werd opnieuw voor het gewichtige duo Buik/Mul gekozen. Ook bij de dames een kleine partnerruil want Isabelle stond ditmaal aan de zijde van Kristel.
Beide wissels bleken succesvol.
Kristel en Isabelle hadden het enorm lastig met de tempowisselingen van tegenstanders. Gelukkig kon de 1ste set nipt binnen gehaald worden. Dit zorgde blijkbaar voor wat décompressie want de 2de ging overtuigend naar Oudegem. In de finale set werd opnieuw orde op zaken gezet.
Mul en Buik van hun kant openden desastreus (trouwens niet de eerste maal dit seizoen). In de 1ste set werden ze weggeblazen. Onze hoge foutenlast bleek echter van zeer besmettelijke aard en zo werd de 2de set ons in de schoot geworpen. In de derde game steeg het niveau van de partij en slaagden Mul en Buik erin in de meeste ralleys de bovenhand te houden.
Verdiend 0-2
De enkels vielen binnen de verwachtingen. Kasteel vond aanvankelijk geen gaatjes in het spel van Piqueur. Na verlies in de eerste kon hij toch een tandje bij steken. De 2de werd een pak spannender, maar ook die ging (zij het nipt) naar Piqueur.
Caroline liet na winst in de 1ste set de teugels net iets te veel vieren met een 3de set tot gevolg. Hierin werd snel en duidelijk orde op zaken gezet.
Buik had zowat last van alle wetten van Newton. Traag, loom en met nen draaicirkel van 7m werd hij makkelijk opzij gezet door Glenn.
Isabelle tot slot had zoals verwacht geen probleem tegen Nathalie.
Makkelijk winst in 2 sets zette de tussenstand op 2-4.
Nog één mixke dus…
Mul en Caroline kregen de zwaarste opdracht met Gert & Natasja. Die inschatting werd pijnlijk snel werkelijkheid met 21-6 op hun oren. De 2de game ging gelukkig pakken beter, maar bij 16-16 ging het licht plots uit. Over and out.
Voor Kasteel & Kristel een op papier iets makkelijker opdracht al blijft linkspoot Bart Roels altijd een moeilijk te bekampen tegenstander. In de 1ste set liep alles van een leien dakje. Maar bij Kasteel weet je één ding, je komt altijd terug in de wedstrijd. Hier is zelfs een bekende omschrijving voor… een Kasteelke doen. In de 1ste set lieten ze de tegenstanders op het eind nog ruim terug komen… om er in de 2de game dan efkes helemaal niet meer aan te pas te komen.
Maar al snel helde het voordeel opnieuw naar Lokerse toe… met een 2-10 voorsprong in de 3de game zag het er zelfs zeer rooskleurig uit. Meer nog omdat er op 4-11 naar de goede kant gedraaid werd.
En toen kwam het Kasteelke weer op het voorplan. Van 8-15 ging het in één ruk naar 20-15. Ok, de tegenstanders scoorden af en toe wel eens een pietbal… maar toch. Dit mag niet gebeuren. Tkan verkeren zei Bredero.
De ontgoocheling was dan ook enorm groot met dit gelijkspel… iedereen zat wa down aan de tafel.
In de stand zien we Gentse 2 punten uitlopen op ons. In het onderlinge duel (thuis) zullen we dus moeten winnen. Naast deze partij staat nog een lastige verplaatsing naar Latem op de agenda. Alleen een 3 op 4 kan ons alsnog naar de 2de plek loodsen.
Inderdaad… die kasteelkes moeten dringend eens verdwijnen 🙁
da heeft ook zijn charmes….
Oei oei oei, je mag straks eens een paar dagen op retraite omdat “kasteelkens” fenomeen eens uit de wereld te helpen. Het zit immers tussen de oren en nergens anders!!!! Ik zal zorgen voor wat paterkes zonder bruine Leffe, maar met kwaliteiten die iedereen maar val te goed kent.