We zijn woensdag en er staat nog altijd geen verslagje online. Het is duidelijk dat het seizoen voorbij is en dat er voor Lokerse H1 niets meer te winnen of te verliezen valt. Maar we zijn het aan onze stand en trouwe lezers verplicht toch even kort te berichten over het wedervaren bij H1. Er staat reeds een schoon verslagske online op de site van onze tegenstander, maar dat is een beetje triest van toon. Oudegem had namelijk nog een sprankeltje hoop op een verlengd verblijf in 2de liga, maar moest dan wel aan veel voorwaarden voldoen. Een van de voorwaarden was winnen van ons, maar ze strandden op een gelijkspel.
Onze dubbels werden voor de fun eens volledig omgegooid. Jordy speelde de eerste dubbel met Kasteel en ik met Buzze. Daarna switchte Buzze met Kasteel. Het resultaat speelde geen rol en dus hadden we nogal wat plezier. Jordy won de twee dubbels met zijn wisselende partners. Ik verloor de 2 dubbels met mijn wisselende mannen. Het doet vermoeden dat de schuld bij mij te zoeken was en dat was ook zo. Het boemelweekend aan zee moest bij mij nog wat doorgespoeld worden. Kasteel is wat beter gewapend tegen zo een weekendjes, maar toen hij aan de slag moest in de enkel tegen Glenn werd snel duidelijk dat Kasteel snakt naar het einde van seizoen om al zijn opspelende kwaaltjes wat rust te gunnen. Even een paar van die kwalen opsommen. Rug, enkelgewrichten, knieën,copieuze maaltijden dagen aan een stuk en Anja!
Dan was het de beurt aan Jordy om het op te nemen tegen Bart. Jordy werd wat moe na het weekendje tornooi in Hamme. Hij werd die nacht 18 jaar en dus wou Jordy zijn laatste match als 17 jarige absoluut verliezen. En zo geschiedde het. Jordy ging alleen maar voor de directe winners, maar Bart bracht veel terug en dus verlies in 2 sets.
Dan was het mijn beurt om nog eens te enkelen tegen Gert. Er werd me snel even duidelijk gemaakt dat ik tot dusver alles had verloren en dus mocht ik bij verlies trakteren. Een motivator van formaat. Het liep voor het eerst een beetje vlot die avond terwijl de machine aan de overkant net dan begon te sputteren. Redelijk snelle winst in 2 sets was het resultaat.
Tussenstand 4-3 en dan was het de beurt aan Buzze tegen Michael. Een match met redelijk wat inzet. Voor Buzze stond zijn eer op het spel om dan toch eens een herenenkel te winnen in tweede liga en Michael had de laatste strohalm voor het behoud van Oudegem in handen. Het werd dan ook echt een cupmatch. Lange rally’s met soms onwaarschijnlijke reddingen. Zoals het hoort moest de derde set beslissing brengen. En het werd spannend. Michael deed er alles aan om Oudegem nog een kans te geven, maar de eer van Buzze hield alles in evenwicht. Zwaar hijgend kwamen ze allebei in de zone van de waarheid waar Buzze uiteindelijk minder fouten maakte en zo zijn status als enkelkneusje een beetje kon verzachten. Er kwam zowaar een beetje groen piepen in zijn statistieken. Het lijkt op een ontluikende lente.
Volgende week trekken voor onze laatste match naar Herne.
grts Sander
verslagske van den tegenstander op:
http://bcoudegem.blogspot.com/2012/04/over-and-out-voor-oudegem-1h.html
quote: ‘Al grappend en grollend is Davy het gevaarlijkst.’
Ze kennen mij overal ….. :-))