Na de goede start van het terugronde, konden we deze keer niet echt rekenen op onze standaard ploeg.
We gingen hier een paar invallers nodig hebben om aan de vier gegadigden te geraken.
Na Wymeersch die nog steeds in revalidatie is, en een Pense die heel solidair is met Wymie, was er nu ook al een Thom (ja den Beemer) die na het intensief weekend van vorig week, met twee dagen Stekene en daarna nog wat competitie, zijn schouder niet meer in de plooi kon houden en blijkbaar aan een opgelegde rust tot eind deze maand is begonnen . Tja die jeugd van tegenwoordig … niet meer zo sterk als die Bompa’s …
Onze vaste invaller OSte kon door familiale omstandigheden ook al niet.
Over Bompa’s gesproken, gelukkig kon ik Dirk en Buik strikken om mee in te vallen, wat dan voor de Ley zoveel betekende als “ik kan naar de voetbal gaan” …
Met vier dus naar de Pluimplukker is een volle zaal (5 ploegen moesten blijkbaar tegelijk aantreden), maar ze hadden er nog 6 voor ons overhouden om tegen te spelen.
Om de routine van de clubkampioenen en winnaars van heren dubbel B2 in Stekene nog niet te breken, kozen we voor vaste koppels van De Foer/ De Vylder en Buik / De Gucht.
Een gelukkig keuze bleek al na de eerste dubbels. En nog meer n de tweede dubbels. Alles draaide, al wat meer bij het een dan wel ander koppel, maar een 0-4 voorsprong na de dubbels leverde toch al minstens een punt op.
Buik op een (‘tja de hoogste in klassement enkel) mocht aan treden tegen Mirko, die regelmatig zijn racket eens met de grond kennis liet maken … Buik kon echter de zaak niet omzetten, door vooral een pijnlijke hand na een wat ongelukkig gekapte smash …Hij pierde er nog drie sets uit , maar moet de laatste wel laten.
De Foer kon ondertussen Wim Van Hoeymissen entertainen. Na de heenronde waar het Wim toen met een schamele 10 en 15 het veld moest verlaten, moesten we na een set winst voor Wim optekenen. De Foer .. what’s up ? Woorden die niet in slechte aarde vielen en tweede set richting Lokerse. In de derde de foutenlast onder controle houden en richting Lokerse trekken. Nice … 1-5 en winst binnen. Dit laatste was Buik wel ontgaan, want later … veel later en zelfs na de tweede duvel kwam buik er achter dat we gewonnen hadden en niet met een 4-4 naar huis moesten, wat zijn verlies tegen Mirko wel hielp verzachten.
Zoals je dan wel concludeert, kon Dirk tegen Robbe, die zeker zijn zoon en bijna zijn kleinzoon kon zijn, en ik tegen een boom van een kerel de wedstrijden niet naar Lokeren trekken, met een 3-5 eindscore tot gevolg.
Nog even napraten in de cafetaria, onderuitgeschoven in de zetels, met een natje en een droogje, alvorens met de eerste sneeuw terug richting Lokeren te trekken.
Ondertussen gedeeld tweede in de stand en behoud binnen bereik …
We hebben er al slechter voorgestaan.
Volgende week staat er een wedstrijd thuis tegen Gentse op de planning. Deze keer met nog meer vervanging door last minute ski-reisjes gepland door Oste, waar Deley en De Vylder niet aan de verleiding van konden weerstaan … Nog even interim kapitein zoeken en we kunnen vertrekken …
Patrick