Verslag Vla-Bad H3 – Lokerse H10 : 2 – 6

Lokerse H10 herfstkampioen!

Een vanwege GO’s geplaagde en bijgevolg vertimmerde H10 ploeg (wie laat zijn humaniorastudenten spelen op een maandagavond in Asper?) maakte gisteren de verplaatsing naar VLABAD.

Seppe, Lander, Jos (papa van …) aangevuld met Jasper en Tijl trokken naar de 2° van het klassement.

Een blik op Tornooi.nl leerde me dat zij in het beste geval konden beschikken over 2C1’s en minstens één C2, aangevuld met ervaren rotten. En, dat men niet te beroerd was om desnoods nog andere grote kanonnen in te zetten.

Gelukkig moesten die avond ook hun 2 andere ploegen spelen, zodat men keuzes moest maken.

Al snel bleek dat men hun sterkste C1 liet aantreden in Oudenaarde (H6 moest daar partij geven en kregen daar zowaar 3 spelers die tegelijkertijd een dubbele competitie afhaspelden…).

Daarmee verhoogden onze kansen voor winst in de dubbels.

Wat ook geschiedde: Tijl en Jasper wonnen samen de eerste 2 dubbels, zowel tegen de combinatie C1 – C2 als tegen C1-D.

Intussen had de familie Maessen het aan de stok met 2 D-ers. Ik weet niet of het een goede zet was om op die manier de familiebanden wat beter aan te halen (hoorde hier en daar toch een flinke vloek en soms wat geroep en getier, maar ja dat gebeurt ook in de beste huishoudens hé), feit is dat ze uiteindelijk in 3 spannende sets het onderspit moesten delven.

De 4° dubbel (combinatie Lander/Seppe) liep een pak gestroomlijnder en eindigde met vlotte winst in 2 sets.

1 – 3 na de dubbels en dat was meer dan ik verhoopt had. Met onze enkelspecialisten mocht een klinkende overwinning geen probleem zijn…

Niet dus. Jasper, intussen dmv competitiepunten virtueel C1, nam het op tegen Jonathan, een kersverse C2-er. Deze laatste liet Jasper alle hoeken van het terrein zien en zorgde dat hij de meeste pluimen mocht oprapen. Verlies in 1° set en lichte wanhoop in de ogen van Jasper. Mits wat mentale coaching tussendoor herpakte Jasper zich in de 2° set zodat er een derde set aan te pas kwam. Ook die haalde hij tot onze opluchting binnen.

Intussen was Seppe aan het zwoegen op het andere terrein. Ook bij hem liep het voor geen meter. Pas op het einde van de set kon hij het verschil maken. Idem dito voor de 2° set: Frederick (D) lokte met zijn markante en onnavolgbare spelwijze Seppe steevast in de fout. Gelukkig kwam de klasse van Seppe toch bovendrijven en waren we meteen verzekerd van de eindoverwinning.

Dit tot grote vreugde van Tijl die bijgevolg zijn enkel relax kon afwerken. Rudi (D) kon enkel in de tweede set sterk aandringen, doch haalde er geen 3° set uit.

Lander; ( net als Seppe lichtjes geblesseerd), kon tegen Stijn (ervaren D) nooit in zijn spel komen. Zijn tegenstander hield hem goed op de baseline om vervolgens uit te halen met het handelsmerk van VLABAD, nl de venijnige crossdrop. Dit, in combinatie met de beperkte zichtbaarheid in de lokale sportschuur, leverde gegarandeerd succes op. Jammerlijk verlies voor Lander, maar op dat moment waren we al zeker van de titel van herfstkampioen.

Dit werd kort gevierd in de lokale kantine met 3 zakjes chips en wat cola’s: er waren d’er nog een paar die die avond nog moesten studeren.

o.a. Seppe die bij het vertrek zijn cursus aardrijkskunde vergeten was. Gelukkig dat er nog alerte cafébazinnen zijn (of was het een truuk van Seppe om nog te kunnen genieten van een rustige avond?)

Besluit na de 1° helft van het seizoen in 5° provinciale:

– we hebben al 2 C2’s en een derde in wording.

– ook sommige wisselspelers maken snel progressie.(voor hen is er nu 2 maanden tijd om de mannen van H7 tot en met H9 aan te pakken in den Dam en in de terugronde een vaste plaats op te eisen in de ploeg)

– in 5° provinciale kun je zowel B1’s als D-spelers voorgeschoteld krijgen

– de fysieke leeftijd van de tegenstander (en ik spreek wel van tegenstander!!!!) ligt tussen de 14 en 52 jaar. Over het mentale leeftijd laat ik me hier niet uit…

– we hebben, halverwege, 3 punten voorsprong op de 2°. Dus tijd voor wat experimenten. Toch gaan we voor de titel.

Tot 9 januari, start van de terugronde.

De kapitein,

Rik