Lokeren 3 – Beveren 2 : Titelstrijd
Twas druk in de sporthal zondag, gemengd, dames en heren competitie. Voor ons was het dus de match van de waarheid om kampioen te kunnen worden: we moesten Beveren kloppen.
Alvast enkele problemen op voorhand: de Pense zat in Duitsland met Heisse Heide aus Tirol (voor zijn werk, yeah yeah yeah…), de Davy was nog altijd geblesseerd, dus geenen enkel en maar nen halven dubbel en den buik belde ’s morgens af met één of andere flauwe uitleg over griep en koorts en zo.
Een ander probleem speelde zich af op de banen naast ons waar een dames competitie match bezig was en sommige van de meisjes van Waregem (die blonde en die Bruine met die spannende broekjes) zorgden ervoor dat onze jongens soms niet genoeg aandacht hadden voor het eigen spel; volgens mij hebben Davy en Patrick daardoor de vierden dubbel verloren.
Gelukkig waren Patrick, Dries, Wymie en ikzelf ook van de partij in de andere 3 dubbels; en met onze joker Schroyens erbij moest het lukken.
Schroyo en de poesie op 1 tegen De Wael – Mets (die nogal ambetant was doordat de schroyens erbij was): match gedomineerd maar toch 2x 21-18 maar nooit echt in de problemen geweest. Dubbel 2 Schroyo en Wymie tegen dezelfde 2 B2’s, schroyo is natuurlijk schroyo, maar vooral Wymie liet zich niet doen de de 2 aanvallende tegenspelers en haalde met iron defense en typische wymie ballen de meeste punten binnen. Gelukkig wast wel geenen derde set want de vermoeidheid begon wel al wat te wegen vanwege het relatief hoge tempo. Ondertussen hadden Dries en Davy na veel gezweet (en neem dat maar letterlijk ) en na een zwaar bevochten wedstrijd de overwinning behaald en dus was de stand na de dubbels 3-1.
En dan was er natuurlijk het gefoefel van Beveren met de opstelling die rap hun opstelling veranderd hadden nadat ze Schroyo zagen. Resultaat : een hapje voor de Schroyo in enkel ( 8 en 10 gewonnen) en een quasi onmogelijke opdracht voor mij tegen de sterke De Wael; 1e set op mijn tomaat met 8; en een fel bevochten 2e set met 22-20 verloren. score was dus 4-2. Maw Patrick of Dries moesten winnen. Dries had een taaie klant aan Pouillon maar na een mooie match; met veel mooie punten en lange slagenwisselingen trok Dries aan het langste eind; he’s back in form! Patrick mocht dan stressloos afsluiten tegen een top c1, die net in Buggenhout de enkel gewonnen had en dus besloot Patrick wijselijk om zich een beetje te sparen voor de rest van het seizoen en bleek de 3e set net die set te veel. No problem: missie volbracht en vrolijk onder de douche met een 5-3 winst.
Nadien nog een klein walterke gadaan; (die van Beveren waren nogal rap weg) en tegen een uur of 1 naar huis.
Resten ons nog 2 matchen die moeten gewonnen worden en volgend seizoen komt de langverwachte derby tussen heren 2 en heren 3 er msschien aan.
Ondertussen kan onze Pater Familias (die bijna verjaart, schol) zich al voorbereiden op zijn feestje en de onvermijdelijke BBQ in de zomer.