De kop is eraf; mijn jonkies hebben voor het eerst als ploeg opgetreden in de volwassenencompetitie.
Met Drive H6 kregen we een ploeg die na degradatie zo snel mogelijk terug in 4e provinciale wil postvatten. Een ploeg met “oudere” jeugd, in combinatie met een tweetal ervaren C1’s.
Door hun lepe tactische opstelling mochten we telkens strijden tegen een C1-C2 combinatie. Daarmee wisten we direct hoe zwaar we wogen.
Gezien de gestalte van onze kerels ( mits uitzondering van Sander) kon mijn imposante fysieke verschijning onvoldoende tegengewicht bieden…
Een logische 0-4 tussenstand was ons lot. Gepakt op snelheid, kracht en ervaring. In slechts 1 match konden we bijna aanspraak maken op een derde set.
Gelukkig voor onze ploeg zijn er ook nog de enkels.
En daarin toonden onze mannen uit welk hout ze gesneden zijn. Zonder stress en met veel lef en doorzettingsvermogen gaven ze partij aan opponenten met jaren meer ervaring.
Siebe en Dries trokken aan het langste eind. Matteo moest pas in de derde set buigen en Esslyn speelde een berepartij maar moest finaal fysiek het onderspit delven.
2-6 was de eindscore, maar nu reeds vrezen de tegenstanders de terugronde. Met deze talentboys (mezelf niet inbegrepen) kunnen we, mits wat meer ervaring in de dubbels, nog potten breken. En in de enkel zullen er heel wat volwassenen met het schaamrood op de wangen het terrein verlaten. Zeg dat (r) ik het gezegd heeft.
Ook Drive heeft een verslagje geschreven van deze ontmoeting:
http://drivebc.blogspot.be/2015/09/drive-6h-won-op-lokeren-in-het.html
Komt sowieso goed met onze jonkies 🙂