Captain Rik moest zijn motor laten nakijken, dus was het aan mij om de H13-honneurs waar te nemen. Een uitgebreide scouting van de tegenstander kon ik niet verrichten, aangezien deze dit seizoen nog niet eerder gespeeld had. Wat mijn eigen troepen betreft, had Rik me de nodige tactische informatie bezorgd. Sterktes, werkpunten; van elke H13-speler kreeg ik een uitgebreide fiche te verwerken. Met Siebe, Lennert, Esslyn, Bjarne en Sander zouden we richting Gent trekken. Helaas, Siebe keek zo uit naar deze ontmoeting, dat hij zijn nek reikhalzend bezeerde. Zonder Siebe dan maar. Ondanks deze tegenslag, was ik vastbesloten een mooi cadeautje voor Rik bij elkaar te badmintonnen.
Chauffeur Frankie pikte Sander en mij op en na een ommetje in Gent-centrum kwamen we meer dan tijdig in de Bourgoyen terecht. Ook Esslyn en Bjarne waren snel ter plekke. De tegenstander had minder haast en pas rond tien na 7 waren ook zij voltallig. Met Lennert aan mijn zijde werd de eerste dubbel aangevat. Voor Lennert was het zijn eerste competitiematch (nee Lennert, in de herencompetitie speel je niet tegen meisjes), maar daar was op het plein weinig van te merken. Goede opslagen van Lennert werden afgewisseld met slechte van mezelf, maar eens de rally’s bezig waren, kon de tegenstander ons toch moeilijk verontrusten. Ook in set twee duwden we het gaspedaal in en wonnen we vrij eenvoudig. Niet slecht voor een ‘beginner’.
Ondertussen haalden ook Sander en Esslyn hun wedstrijd binnen. Ze hadden nog nooit samengespeeld en dat was in het spel soms wel te merken, maar na verlengingen in set 1, haalden ze het toch vrij vlot.
Hierna mocht ik met Sander de badmintonwei in. Echt vlot draaien deed het niet en zelf raakte ik stilaan gefrustreerd door de fouten die ik maakte. Het vatje kookte over en de zaal werd eens goed samengebruld. Sander bleef echter zen onder deze “schaamlijke” uitbarsting van zijn captain ad interim. De rust hervonden, werd de wedstrijd alsnog binnengehaald.
Esslyn speelde intussen zijn enkelwedstrijd en had het in set 1 knap lastig. Hij bleef echter rustig en haalde de buit in twee sets binnen. Zelf was hij ontevreden over het behaalde spelpeil, maar na wat peptalk verdreef een glimlach toch het onweer op zijn gezicht.
Die glimlach werd breder toen ook Bjarne en Lennert hun dubbel binnenhaalden. In een vlaag van zinsverbijstering had captain Pieter immers een traktatie beloofd indien er voor Rik een 8-0 overwinning bij elkaar werd geklopt. Wetende dat onze jonkies gepokt en gemazeld zijn in het enkelspelvak, zag Esslyn in dat er een paasei te rapen viel. De drie laatste enkels werden gelijktijdig gestart en al gauw leek de 8-0 overwinning onafwendbaar. Lennert dwong zijn tegenstander geregeld in de fout en haalde het erg vlot. Bjarne startte furieus en maakte enkele heel mooie punten, maar begon nadien ook tegen zichzelf te vechten. De motor stokte een beetje en minder vlot dan gewild, nam hij ook afstand van de tegenstander. 7-0 en op de bank werd het gegniffel van Esslyn, Bjarne en Lennert minuut na minuut luider. Wanneer ze Sander dan ook nog eens begonnen aan te moedigen, wist Pieters portemonnee hoe laat het was. 8-0 en al de derde opeenvolgende overwinning van onze “jeugdploeg”.
We onthouden dat:
– de koffiekoeken dubbel en dik verdiend zijn
– Lennert en Bjarne samen jonger zijn dan Pieter
– Pieter zich hiermee al voor de tweede dag op rij oud voelde (merci Evert en Joris)
– Lennert, Bjarne, Sander en Esslyn samen jonger zijn dan Rik
– Ouderdom dus nog wel relatief is
– Rik volgende keer gewoon weer op post is bij H13!
T zijn mannen met ballen. Pieter V op traktatiekosten jagen is du jamais vu!
Knap gedaan van de jonkies. Ik vrees dat mijn dagen geteld zijn bij H13.
Rik