“het leven zoals het is: badminton” of het Belgisch kampioenschap voor de jeugd
Lokerse BC zond dit jaar een iets grotere delegatie naar de Belgische kampioenschap voor de jeugd.
Sam, Hannes en Joke deden dit weekend een poging om hun namen te vereeuwigen op Belgische erelijst.
Plaats van het gebeuren: het Waalse Louvain la Neuve.
Transporteurs van dienst: ouders van Sam en ondergetekende.
Sam en Hannes traden aan bij -15.
Was het gelegen aan het vroege uur of was de tegenstand te zwaar? In elk geval verloren beiden hun eerste enkelpartij. Sam deed er echter 3 sets over en had bijgevolg zicht op een tweede ronde. Niet slecht als eerstejaars – 15. Als troost moeten we nog stellen dat de winnaars toch de derde ronde bereikten.
Bij de dubbel kwamen de onzen uit tegen Desloovere/Devos. Amper een duim hoog, maar wat een kracht, techniek en snelheid. Na vlotte winst in de eerste set, verloren Hannes en Sam nipt de 2° set. Ook in de derde set verliep de match ongelooflijk spannend, doch uiteindelijk moest Lokerse de duimen leggen. Kompleet leeggespeeld.
Doch Hannes had nog een (mix)ijzer in het vuur liggen: Ellen Vanderveken.Samen geraakten ze vlot door de eerste ronde, doch nadien moesten ze een B2 koppel bekampen. Iets teveel van het goede en dus bye bye in 2 korte sets…
Joke wou bevestigen na de meevaller van vorig jaar. Doch dit jaar diende ze aan te treden bij de -17.De Waalse Elodie Gabriels, huidig nr 4 van de ranking bij B1, was haar eerste tegenstander.Ik weet niet hoe die dame aan bijna 400 punten geraakt is, want mi kon ze amper op een pluim slaan. In elk geval werd het een vlotte zege in 2 sets.
De volgende ronde was een bye, wegens kwetsuur van Sielke Barrez. In de kwartfinale wachtte Philips Charlot. Op dat ogenblik vertoefde ik reeds in Lokeren, waar ik een toneelvoorstelling moest bijwonen van de andere helft van mijn kroost (Pieter).
Het SMS-berichtje om 20.30 luidde echter ” verloren in 3 sets, met amper 2 punten verschil. Ik zie nog hoe ik thuis geraak”…
Vroeger op de dag had Joke samen met Eveline Bouters (C1) zich geplaatst voor de halve finale DD.
Gevolg: zondagochtend opnieuw naar Louvain la Neuve voor een treffen met Ineke Decoster (verliezend finaliste enkel en dubbel B1 op het AB tornooi van Lokeren) en Jana Tegethoff (vorig weekend winnaar dames enkel B1 te Brasschaat).
Als je dan als ouder slaapdronken om 7.15 u je auto start voor opnieuw een rit van een uur en 20 minuten bollen, denk je wel eens “shit, waarmee ben ik hier bezig”. Zeker als je weet dat de tegenstanders op kosten van de topsportschool nog liggen te ronken in het plaatselijk sporthotel. Uiteindelijk werd het geen afslachting. In tegendeel, tot aan 14/14 in de derde set lag een finaleplaats voor het wenken. Doch eventjes concentratieverlies en de herhaling van de stunt van vorig jaar was vervlogen.
Resultaat van een weekendje badminton:
– veel “knap” badminton gezien (bij -19 speelden Jelske Snoeck, Lianne Tan, Debbie Janssen, ea).
– 460 km bollen en bijgevolg bijna een volle bak benzine erdoor gejaagd (gelukkig waren de veren gesponsord door Yonex.
– op de A12, ter hoogte van de lichten bij “de Carré” een dubbele flash gezien (dus misschien toch nog een prijs???)
– vele uren in een (te warme) sporthal gezeten.
– bij mijn thuiskomst stond Manu me op te wachten met vrijkaarten voor de KBC Indoor.
– bijgevolg de rest van mijn weekend in een andere sporthal doorgemaakt…
Een ouderPS (voor diegenen die reeds aan gezinsuitbreiding deden of het nog van plan zijn, bezint eer ge begint voor je voor hem of haar een lidkaart bij de Lokerse BC aanschaft)