Club-API in de kijker: Klaas De Waele

Sinds eind 2022 heeft onze club officieel een Club-API. Daarbij staat ‘API’ voor ‘AanspreekPersoon Integriteit’. Voor onze club is dat Klaas De Waele. Klaas speelt al heel wat jaren badminton bij onze club en legt in onderstaand interview het belang uit van een API.

Klaas, wat is de taak en de rol van een Club-API?

De AanspreekPersoon Integriteit binnen een club zorgt ervoor dat iedereen die een relatie heeft met de club een aanspreekpersoon heeft voor klachten rond grensoverschrijdend gedrag. Heel vaak krijgt dat meteen een fysieke context, maar het is veel breder dan dat. Elk gedrag, toenadering dat je ondervindt waardoor je je niet goed voelt, gedwongen voelt of ongewenst voelt valt daaronder. Dat kan fysisch zijn, maar ook verbaal, mentaal,… Binnen een club wordt er vooral gekeken naar situaties in verband met onze sport of aan de zijlijn ervan: bij trainingen, vrij spel, competitie, evenementen en alle momenten daarrond.

Hoe word je Club-API?

Ikzelf heb de opleiding gevolgd die specifiek gegeven werd door Badminton Vlaanderen, en heb ook een vervolg erop gedaan met het Het Centrum Ethiek in de Sport (ICES). De opleiding voorziet in het kunnen classificeren van de meldingen volgens de verschillende types van grensoverschrijdend gedrag, het evalueren van de ernst ervan en het bepalen van de nodige opvolging. Een cruciaal element van de opleiding is ook het gesprek met de melder of het slachtoffer. Daarnaast krijg je een mandaat van de Club om die rol op te nemen. Dat mandaat bepaalt vooral je onafhankelijkheid van bijvoorbeeld het bestuur.

Onafhankelijk… sta je als Club-API alleen in je rol?

Helemaal niet. Maar het is ontzettend belangrijk om te weten dat de Club-API de klachten absoluut anoniem kan en mag behandelen. Ik ben een vertrouwenspersoon, ik luister, ik werk samen met het bestuur rond bewustmaking, ik behandel de klacht en ik adviseer rond mogelijke verdere acties of stappen. Ik stel dus géén dingen in vraag, ik ben geen hulpverlener of onderzoeker, geen rechter of politie, geen journalist. Maar ik werk wel samen met het bestuur rond bijvoorbeeld bewustmaking, preventie en maatregelen.

Ben je al in aanraking gekomen met grensoverschrijdend gedrag?

Ja, spijtig genoeg zit de sportwereld vaak vol van contexten die de risico’s op grensoverschrijdend gedrag verhoogt: de machtsverhoudingen die er bestaan tussen sporters onderling en trainers, de intense interactie en emotionele momenten, hevig betrokken supporters, ouders,… Doordat ik zowel professioneel als in mijn vrije tijd en met ons gezin met competitiesport bezig ben én er de laatste jaren toch een zware maatschappelijke verschuiving is geweest waarbij dit soort zaken gelukkig bespreekbaarder en meldbaarder geworden zijn, kom ik er zelfs heel regelmatig mee in aanraking. Dat is ook mijn drijfveer geweest om de opleiding te volgen en deze rol in te nemen: een zoektocht naar hoe ik hier zélf goed mee kan omgaan, hoe er vanuit de sportwereld beter aan preventie en behandeling kan gedaan worden en welke positie ik daarbij kan innemen.

Ook in de media komen de verhalen naar boven inderdaad, en krijg je verschillende reacties. Heb je nog tips om met zaken om te gaan waar iemand zich niet goed bij voelt?

Zeker en vast. De grootste tip die ik kan geven is: kom naar mij. Stel mij vragen. Ik weet hoe moeilijk het is om iemand aan te spreken omdat het zo’n persoonlijk onderwerp is en omdat we niet allemaal eenzelfde referentie in ons hoofd hebben van wat grensoverschrijdend gedrag is. Maar je moet weten dat JIJ degene bent die bepaalt wat voor jou grensoverschrijdend is, dat jij zelf je grenzen bepaalt, en dat het aan anderen is om jou te respecteren als persoon. Dat is alvast mijn voornaamste taak. Daar kan je met mij over praten, we kunnen samen overleggen hoe we jouw grenzen kunnen bepalen ten opzichte van anderen,… En dat kan anoniem, tussen ons, of we kunnen kijken hoe we iets kunnen aanpakken of escaleren. Als jij ergens mee zit dan ben jij in ‘de lead’ daarover: niemand anders bepaalt wat jij moet voelen. En jij bepaalt uiteindelijk ook welke van de voorgestelde acties we kunnen verkennen.

Bedankt Klaas voor dit verhelderende interview!

1x goud, 1x zilver en een 6de plaats op de Special Olympics

De Special Olympics vonden na 3 jaar eindelijk terug plaats. Dit jaar gingen ze door van 25 tot 28 mei in Louvain-la-Neuve. Met 3 spelers gingen we naar de Special Olympics: Arianne Saman, Sarah Wielandt en Stefan Verbustel.

We vertrokken woensdagmiddag richting Louvain-la-Neuve want om 19u begon de openingsceremonie met optredens van Sandra Kim en 2Fabiola.

Donderdagmiddag speelde iedereen 2 of 3 wedstrijden, dit op de gekende groene matten van Badminton Vlaanderen. De vrouwen wonnen al hun wedstrijden die dag. Stefan moest wennen aan het vele volk dat aanwezig was. Er was ook bocce, tafeltennis en judo in de zaal.

Vrijdagmorgen lieten ze eerst wat testen uitvoeren aan de oren, ogen, rug, voeten, … in het healthy athletes center. In de namiddag waren er opnieuw wedstrijden. Sarah en Arianne zaten in dezelfde reeks (de hoogste reeks ) en kwamen dus ook tegen elkaar uit. Ze maakten er een spannende 3-setter van waarbij Arianne won. Ook Stefan speelde een aantal spannende wedstrijden maar verloor deze nipt. ’s Avonds waren er nog optredens in het Olympic Village. Ontspanning hadden ze dan ook verdiend.

Zaterdagmorgen hadden de spelers elk nog 1 wedstrijd, we moesten dus iets vroeger opstaan. Gelukkig sliepen we in een hotel op 600m van de hoofdsite.

Vanaf 14u was er de prijsuitreiking.

De behaalde resultaten: Arianne goud, Sarah zilver en Stefan 6de plaats. Dit hadden ze niet kunnen realiseren zonder de hulp van Marina Windhey en Rudi Saman, ouders van Arianne.

Goud voor Arianne en zilver voor Sarah. Proficiat, dames! Een knappe 6de plaats voor Stefan.

Bij deze kunnen we ook meedelen dat Arianne Saman in juni 2023 naar de Wereldspelen van de Special Olympics in Berlijn gaat om het Belgisch team te vertegenwoordigen.

Verslaggever: Kimberley Hillaert, trainster G-badminton Lokerse BC

Verslag tornooi 19/02 in Hem (FR)

Zaterdag 19 februari trotseerden heel wat PBO spelers, met Jérome als enige speler van Lokeren, de storm richting Noord-Frankrijk. Op zaterdag het enkelspel, en zondag dubbel.

Aangezien Jérome Depreitere zijn dubbelpartner thuis bleef omwille van een corona besmetting, en ook die van Seppe Daemers (Pluimplukkers), ging Jérome graag in op de vraag of ze zondag samen wilden spelen.

Zaterdag: Jérome speelde goed, maar geraakte niet door zijn poule, met 16 en 19, en dan een nipte 3-setter, mocht het niet zijn. De Franse jongens waren specialisten in het snel crossdroppen en ook in het verkeerd aflezen van binnen/buiten en ‘op de lijn’.

Zondag: 1 poule van 5, 4 Franse duo’s als tegenstanders…sets én punten zijn hier initieel in Frankrijk beiden belangrijk.

Wat hebben ze een knap systeem in Frankrijk, alle matchen volgen elkaar op, en er hangt een bord hoeveel minuten ze voor zitten op schema, liep op tot 90 minuten. Elk uur hadden de jongens minstens 1 match.

Seppe en Jérome begonnen vol goede moed aan hun eerste match, die ze gemakkkelijk wonnen tegen de uiteindelijk zware verliezers van de poule. De 2de match: verlies met een zware 3-setter, maar ze hebben alles gegeven. Daarna winst bij een spannende match, er werd gestreden om elk punt. Ook de 4de match was zwaar, maar winst. En dan, als laatste match, tegen het duo dat al zijn matchen gewonnen had…er was nog een kans, om het met sets/punten te halen tot zilver, meenden wij, maar we waren niet zeker of dat nog kon. Jérome en Seppe speelden de pannen van het dak, en versloegen de Franse boys in 2 sets, en plots stonden ze… eerst! (doordat er 3 duo’s uiteidelijk 4 punten haalden, en er daardoor een onderlinge score wegviel, van bij 3 punten en ze dus 3des stonden toen-en ze het meeste aantal sets in totaal gewonnen hadden). Niet te vergeten: bedankt aan Hans Willems voor het coachen.

Verslaggever Greta Verbeke

Verslag tornooi 12-13 februari Halle

In het weekend van 12-13 februari gingen een paar jeugdige en moedige spelers van Lokerse naar het verre Halle. De jongsten onder ons gaven op zaterdag al een goed voorbeeld hoe het moest en dit werd door 1 van de iets meer ervaren spelers ook op zondag geëvenaard maar de jongsten bleven op zondag ook niet achter.

Nena Wymeersch begon op zaterdag met de dubbel samen met Elise Laporte (Pluimplukkers). Direct tegen het eerste reekshoofd maar dit deed hen niks. De eerste set werd overtuigend gewonnen, de 2e set was de concentratie er niet elke keer en werden het verlengingen maar na 2 setjes was de winst binnen. Op dit elan gingen ze samen verder recht naar de winst. Het prijzengeld was binnen, op naar de mix. Dit was samen met clubgenoot Vik Van Der Sypt. We speelden mooie wedstrijden met ups en downs maar doorheen de wedstrijden speelden ze elke keer beter en beter: De communicatie verliep ook al wat vlotter. Ze wisten dan ook hun laatste 2 wedstrijden te zinnen en dit zelfs tegen het 1e reekshoofd. Als 2e reekshoofd mocht Nena beginnen aan de enkel op zondag. Recht naar de finale waar haar dubbelpartner op haar stond te wachten. Na een spannende strijd werd het een 2e plaats voor haar. Een succesvol weekend dus.

Vik Van Der Sypt ging zaterdag met onwetendheid over zijn dubbelpartner naar Halle. Ook al was het de eerste keer dat ze samen speelden, lieten ze goede dingen zien. 2 wedstrijden werden gewonnen en 1e heel nipt verloren. Zondag stond de enkel nog op het programma. In de eerste 2 wedstrijden liet Vik  zien wie er kon badmintonnen en deze won hij heel vlot. Daarna stootte hij op meer tegenstand en na een lange spannende wedstrijd trok hij aan het kortste eind. Naar mijn mening mag er tevreden terug gekeken worden naar deze resultaten.

Lobke Van Den Berg was ingeschreven voor zowel dubbel als mix maar door te weinig inschrijvingen kon de dubbel jammer genoeg niet doorgaan en stond er enkel nog mix op de planning met clubgenoot Stein Bondroit. De eerste match was heel apart de eerste en 2e set waren beide koppels nog zoekende naar de afmetingen van het veld alsook de snelheid van de shuttle. İn de derde set waren beiden iets comfortabeler en werd dit een nagelbijtende set. Deze werd uiteindelijk gewonnen. De 2e wedstrijd waren ze wat uit hun ritme en konden ze dit niet vinden voordat de wedstrijd gedaan was. Jammer genoeg dus verloren.

Wannes Soenen begon dit tornooi met lage verwachtingen omdat dit zo kort na de examens was en de beentjes nog niet helemaal geactiveerd gingen zijn. Desondanks werden er prachtige resultaten behaald. De eerste mix met Mare Van Britsom werd vlotjes gewonnen zoals ze al vele malen hebben getoond. Daarna stond het eerste reekshoofd aan de overkant en dit ging een hoge horde zijn die genomen moest worden. Een spannende 3 setter mochten we aanschouwen. De foutenlast kwam de studenten achterna en jammergenoeg verloren ze deze set. Op zondag was Wannes eerste reekshoofd in de enkel en deze status werd waargemaakt op het einde van de dag. De tornooiwinst was een feit.

We kijken terug op dit tornooi met een zeer tevreden blik van de resultaten. Op naar meer van dit. Wat zal volgend weekend ons brengen? Wie zal het zeggen?

Verslaggever Stein Bondroit

“Train the trainer” by Roy Mulder

4 januari 2022 van 19u tot 21u30

Roy Mulder, competitiespeler en hoofdtrainer badminton

Wanneer? 4 januari 2022 van 19u-21u30
Waar? Sporthal Lokeren
Wie? Roy Mulder, actieve competitiespeler en hoofdtrainer van de beste club in Italië
Thema? Kennis en ervaring over anticipation en decision making, een interactieve workshop
Kostprijs? 20 EUR te betalen op BE25 9531 2996 2282 met vermelding van je naam. Inschrijving wordt bevestigd na ontvangst registratie en betaling.

Afsluitende drink aangeboden door de Lokerse BC.

Victor Jeugdcup Flee Shuttle

De postduif heeft een lange omweg gemaakt om u deze geweldige resultaten te laten herbeleven. Op 28 november werd er gespeeld op de PBO Victor Jeugdcup van Flee Shuttle. Onze dappere Lokeraars trokken voor deze uitdaging naar het verre Knesselare.

Valentijn Saegeman versus Storm Claeys

Valentijn Saegeman mag deze keer de spits afbijten. Hij speelde enkel in de U11. Uitslapen was voor hem de boodschap want hij moest maar beginnen om 12:00. Fris en monter begon hij eraan. De eerste wedstrijd was direct raak en deze wist hij vlotjes binnen te halen. Daarna stond een sterke Storm Claeys te wachten, deze werd verloren. Zou dit de oorzaak kunnen zijn van de vertraagde postduif? Het vertrouwen en de consistentie in het spel hadden een klap gekregen en hij moest de duimen leggen tegen de anderen in de poule alsook clubgenoot Gust Van Moeseke. Jaro Van Geert mocht aantreden bij de meest ervaren spelers. De eerste 2 wedstrijden waren een eitje en wist hij binnen te halen. Van een goede start kunnen we wel spreken. Hij trachtte op dit elan door te gaan maar jammer genoeg kwam hij net te kort. Een mooie 3e plaats was de beloning. Stijn Van der Aa een vaste waarde ondertussen op elke jeugdcup kon nogmaals revanche proberen te pakken op Maurits; dit was jammer genoeg de eerste wedstrijd en het wedstrijdritme zat er nog niet in. Een paar foutjes te veel en hier en daar te geforceerd spelen resulteerde in een mooie wedstrijd maar net geen overwinning. De andere tegenstanders hadden geen kans en Stijn werd 3e.

Enora

Enora Van Laere zat in een heel grote poule dus er moesten veel wedstrijden afgewerkt worden. Enora was hier helemaal klaar voor en kon de eerste direct al winnen onder de 20 minuten. Het werd een rollercoaster van winnen en verliezen maar op het einde werd ze beloond voor haar goede inzet. Het werd zowaar een 3e plaats. Mauro Vermeerschen zat in hetzelfde schuitje als Enora: een heel grote poule dus. Net zoals Enora ging hij de uitdaging niet uit de weg en begon hij hier al vroeg aan. Zowaar om 9:20 stond de eerste wedstrijd op het menu. Het werd een heel zware poule maar toch wist Mauro 1 wedstrijd te winnen. Een 2e zat er zeker in maar na een marathonwedstrijd, waar de score zowaar 3 maal 21-19 werd, verloor hij deze.

Gust

Gust Van Moeseke, in dezelfde poule als Valentijn, wist hier 2 wedstrijden te winnen. Hij stond hier wedstrijden te spelen waar U tegen gezegd kon worden. De inzet was er alsook de glimlach en dat is het belangrijkste.

Rias in volle concentratie

Rias Wierinck zat in poule 2 bij de U15 B en mocht aantreden om 9:40. Net iets te vroeg voor Rias. Niet volledig wakker begon hij aan de wedstrijd. De eerste set werd hij even wakker maar dommelde weer in in de 2e set. “Niet getreurd” dacht Rias, er zijn nog 3 wedstrijden in de poule. Terugdenkend aan die eerste wedstrijd wou hij het tij keren. En volgens zijn verwachtingen gebeurde dit ook. 1 keer werd het nagelbijten en ging het naar 25-23, maar de rest was een kat in’t bakje. Een verdiende 3e plaats.

Jaro

Hangrui Liang speelde in dezelfde categorie als Jaro. In de poule ging het heen en weer zowel verbaal als in het badmintonnen. De strijd-kracht was zeker te merken in elke wedstrijd. 2 van de 4 winnen was het verdict waar Hangrui zich toch bij neer moest leggen.

Dit concludeert alle prestaties die op deze dag werden neergezet. Hier kunnen we alweer heel trots op zijn. Onze jeugd doet het goed. Ze laten echt elke keer weer het beste van zichzelf zien en de glimlach ontbreekt nooit. Dit is onze jeugd een groep jongeren waar we als club trots op mogen zijn.

Ook al was het zo ver gelegen
Toch gingen we ons naar daar bewegen
Het werd het weer een succes
Op dit adres

Vele wedstrijden werden er gespeeld
Nooit hebben we ons verveeld
Het supporteren voor elkaar
Ja hoor je doet het maar

Op naar het volgende tornooi
Op zoek naar een nieuwe prooi

Stein Bondroit