De eerste (verwachte en in een vorig berichtje reeds aangekondigde) winst in een Europees tornooi is vandaag een feit geworden. Sam wint het heren dubbel U19 (samen met Nick) in het internationale jeugdtornooi van Hoensbroek !
Traditiegetrouw wordt er in de periode tussen Kerstmis en Nieuwjaar altijd het “International Carlton Youth tournament” georganiseerd, en ook dit jaar ging dit door in Hoensbroek, Nederland. En Sam Van den Broeck, aangesloten speler bij Lokerse BC, deed als eerstejaars mee in de reeks U19 zowel in het dubbel als in het enkel. Zoals steeds is het dan eerst uitkijken naar de plaatsingstabel, want door Sam’s huidige 36ste en 31ste plaats op de European Junior Ranking in respectievelijk de enkeldiscipline en de dubbeldiscipline werd er stilletjes gedacht (en gehoopt) aan het status van reekshoofd. Maar niets bleek minder waar, hoe men in Nederland reekshoofden aanduiden maag Joost weten, maar goed… Sam moest dus in beide disciplines al vroeg uitkomen tegen geplaatste reekshoofden.
En vooral in het dubbel was de ambitie, zeker na de recentelijke finaleplaats op de Tsjech Junior, erg groot. Maar het af te leggen parcours leek niet gemakkelijk. In de eerste ronde moest het sterke Nederlandse thuisduo Brandon Bessem en Rik Hermans bekampt worden, en deze wedstrijd werd vooraf als een mogelijk struikelblok aangestipt. Maar Sam en partner Nick Marcoen klaarden de klus in twee sets, 21-19 en 21-17. In de tweede ronde kwam dan het eerste reekshoofd, de Britten Rodger Annis en Steve Strickland. Deze waren vooraf onbekend, maar aangezien zij het status van eerste reekshoofd toebedeeld kregen, moest dit zeker als een volgende waardemeter van enig niveau beschouwd worden. Maar ondanks de drie sets, ging het voor Sam en Nick gemakkelijker dan verwacht. Setstanden waren 21-13, 19-21 en 21-10. In de halve finale kwamen dan het Franse duo Lodiot/Mittelheisser. En tegen de helft van dit duo werd de finale in Tsjechië nipt verloren. Tijd voor revanche dus, en inderdaad… De Fransen werden in twee sets opzij gezet, 21-16 en 22-20. In de finale moest dan partij gegeven worden aan twee onbekende Duitsers (Nils Wackertapp en Mirko Brüning), en hiervan werd gedacht dat Sam en Nick er vlot zouden van winnen. Maar… die Duitsers bleken taaier en vooral veel beter dan verwacht. Pas in drie felbevochten sets (21-18, 17-21 en 21-14) kon de eerste Europese winst bij de U19 op het palmares bijgeschreven werden. Een knappe prestatie van Sam en Nick, zeker met het gegeven dat ze beide nog maar eerstejaars zijn.
In het enkel U19 had Sam ook geen gemakkelijke loting gekregen, alweer ten gevolge de zeer bizarre keuze van reekshoofden. In een poule met drie kondigde vooral de Fransman Loïc Mittelheisser zich aan als een moeilijke partij, maar deze klip werd vakkundig genomen in twee sets, alsook de Nederlander Martin Van der Zwan, die voor Sam geen partij bleek te zijn. Als enige van het hele lot moest Sam dan nog aantreden in de eerste ronde na de poulewedstrijden. Tegenstrever was Nils Wackertapp (latere tegenstrever in de finale van het dubbel)… en Sam moest diep in de energievoorraad tasten om in drie sets afstand te kunnen nemen van deze taaie tegenstrever. En dan had het lot Sam tegenover zijn topsportschool- en klasgenoot Marijn Put geplaatst. En tegen een Marijn in grote doen (is nog maar pas Vlaams kampioen geworden), weten we dat Sam alleen maar kans maakt, als hij fysiek gelijke tred kan houden met Marijn en daarvoor had Sam al te diep moeten gaan in vorige partijen. Een logisch verlies in twee sets was doen ook een feit. Marijn won later het enkeltornooi… Maar al bij al is kwartfinale bereiken sowieso een mooie prestatie en mits een betere loting had er misschien nog iets meer ingezeten…
En hiermee wordt ook het Europese jaar afgesloten, waarbij de bilan meer dan positief is voor Sam.
– Werner –
