Lokerse H8 – Aalsterse H3 : 8-0

Zondagavond, kwart na 5, en wonder boven wonder: heel H8 was al op post. Na het breken van het record ontmoetingstijd in onze vorige wedstrijd (1u en 20min), het record schooien door Pieter (4 verschillende maaltijden bij 4 verschillende teams) en het record ouders in de zaal door Matthias (1) beloofde het weer een kolkende avond te worden. Slachtoffer van dienst, of dat was toch het plan: Aalsterse H3.

Wouters bijdrage tot het team beperkte zich dit keer weer tot het doorsturen van foto’s van pizza’s met een straal van 1 meter en het posten van liedjes met uiterst poëtische lyrics. Gelukkig was de rest van Heren 8 wel fysiek aanwezig en in topvorm.

Na een korte inspectie van de nieuwe sporthal en bijhorende cafetaria, wat door kwaadwillige geesten ook als het ontdoen van onze net-opzet-plichten kon aanzien worden, trokken we de hel van Lokeren binnen, zij het met iets minder vuurpijlen dan de hel van Luik eerder die middag.

Pieter en ik namen naar goede gewoonte de eerste dubbel voor onze rekening en ondanks het feit dat Pieter bij de opslag vaak het randje opzocht – van de netband welteverstaan – haalden we het toch in 2 sets. Ook Wim en Evert haalden hun match binnen in 2 sets.

Tijd voor het volgende paar dubbels: Pieter, deze keer met Matthias, zette de lijn verder: opslag in het net nr. 7,8 en 9. Toch wonnen ook zij in 2 sets. Wim en Laurens besloten de ontmoeting wat spannender te maken en verloren de eerste set met 17-21. In de tweede set knokten ze zich weer in de wedstrijd en zetten de tegenstand eveneens op 17. In de derde set was de machine geölied en helemaal op dreef: 21-10, 4-0 na de dubbels.

Matthias haalde HE1 vrij makkelijk binnen tegen zijn drie keer oudere tegenstander. Ook Evert haalde zijn enkel in 2 sets binnen. Voor een van zelfvertrouwen blakende Laurens kon er zelfs een weddenschap af: Evert zou hem trakteren als hij zijn tegenstander twee keer onder de 10 zou houden. Hoogmoed komt voor de val, zo leek het, en na een korte check van Evert of het Laurens dan wel de tegenstander was die onder de 10 moest blijven herpakte Laurens zich. In twee sets maakte hij komaf met zijn C2-tegenstander: 21-16 21-16. Een punt binnen voor de ploeg, een pint binnen voor Evert.

Ikzelf speelde ondertussen HE4 tegen een tegenstander die bij momenten op een muur leek. 19-21 in de eerste set, maar de schrik om mijn zuurverdiend Colruyt-geld te verliezen aan een groepstraktatie bleek een voldoende motivatie om de volgende 2 sets binnen te halen.

8-0, op naar Wetteren!

We onthouden dat:

– de nieuwe cafetaria Pepsi in plaats van Cola schenkt
– dit een vervelende hik tot gevolg had bij meerdere leden van de ploeg
– men in Aalst alleen grote kebabs eet
– hun kebabs toch net iets groter uitvielen dan ze dachten
– het Wiel volgens Pieter opgeslagen is en dat we bijgevolg in frituur ’t Hoeksken onze overwinningsmaaltijd zijn gaan halen
– de frieten en de mayonnaise in het Wiel lekkerder zijn
– ik de enige in de ploeg met die mening was

– STAN –