Den eersten (voorlopig toch) tegen de laatsten… in principe zou het geen probleem mogen zijn… maar als het blessures regent wordt het er niet makkelijker op natuurlijk.
Wie begon er dit weekend over het verhaal van de 10 kleine negers? Blijkbaar had dit ook zijn weerslag op onze ploeg.
Klaas zit nog steeds thuis met zijn injur-knee. Hannes moest met zijn fluit spelen en om het voor de kapitein nog iets ingewikkelder te maken belde buZZe op zaterdagvoormiddag nog af met de nieuwste rage in Lokeren : een ontsteking aan de voet.
Geen probleem… met Gianni en Famacci had captain Buik al 2 invallers gevonden.
Het zweet sloeg toch zwaar toe wanneer ik zaterdagavond Dries aan de lijn kreeg.
Zwaar ziek zei hij met Godfather-stemmetje… maar oef. Hij ging toch meespelen.
Ook De Mintons hadden selectieproblemen. Zij wisten Jurgen Gabriëls en Dirk Lievens als vervangers te vinden naast vaste spelers Mario Staes en Filip De Vos.
De eerste dubbel was voor Dries en Buik (voor het eerst samen) tegen Gabriëls & Lievens.
Een partij met 2 identieke sets. Qua punten gingen beide duo’s gelijkop richting eindpunt.
Twee keer werd de eindspurt gewonnen door ons.
Paemel en Famacci hadden het niet zo begrepen. Met 2 camions vol fouten werd de 1ste set verloren van Staes/De Vos… en toen er in de 2de set meteen tegen een grote achterstand moest aangekeken worden verdween het vuur helemaal.
Buik & Gianni waren gewaarschuwd en gingen in dubbel nr. 3 meteen in de aanval tegen Staes & De Vos. Met resultaat. De 1ste set werd met 16 gewonnen. In de 2de game kwamen de tegenstanders feller opzetten maar Buik & Gianni wisten het hoofd koel te houden en wonnen ook de 2de.
Dries en Paemel hadden in de andere dubbel niet veel problemen met Gabriëls/Lievens. Het klikte blijkbaar goed tussen die 2.
De enkels dan. Buik mocht het voor de 2de keer in 2 weken opnemen tegen Jurgen Gabriëls… en den Joe was op zijn lappen geweest… dus Buik rook zijn kans.
De eerste werd met gebalde vuist binnengehaald door Buik… maar in de 2de kreeg Jurgen meteen een straat voorsprong… bordjes opnieuw gelijk dus.
De derde werd een enorm spannende nek-aan-nek-race… waarin Buik uiteindelijk (deels) zichzelf de nek omdraaide. Een 18-17 werd in één ruk omgezet tot 21-18 voor Gabriëls. Ik kon mijn racket wel opeten. Tedju toch, het zat er echt in.
De Paemel mocht voor de 3de keer enkelen dit seizoen… Met Mario Staes (C1) kreeg hij een goeie kans om zijn enkelbalans zwaar positief te zetten… maar die kans werd jammer genoeg niet gegrepen. De 1ste game werd nipt verloren… en ook de tweede kwam Paemel niet uit de verf.
En zo werd het nog bijzonder spannend : 3 – 3 tussenstand.
Gelukkig stonden onze invallers pal. Famacci zette zijn verloren dubbelwedstrijd helemaal recht tegen Filip De Vos. Vrij makkelijke winst in 2 sets. Alleen jammer dat er geen competitiepuntje aan hing.
Gianni kende ook geen problemen tegen Dirk Lievens. In 2 korte sets haalde Gianni makkelijk zijn 9de competitiepuntje binnen.
Droge winst zonder franjes. Het zal volgende zondag beter moeten gaan. Dan spelen we (onze voorlaatste wedstrijd reeds) tegen de heren van de Pluimplukkers.