Zondagavond 17.30 en de mannen van Oudegem – een B1 en 5 B2’s staan al volledig in tenue en opgewarmd op ons te wachten. H3 kwam op zijn gemakske binnen en toen ondergetekende rond 17.40 arriveerde konden we eraan beginnen. Zoals iedereen wel weet zijn er een viertal ploegen die kunnen degraderen in 1e provinciale en zowel wij als Oudegem staan op dat lijstje; de zoveelste sleutelmatch dus waar we zeker een punt moesten pakken. We waren voltallig en dat gaf onze technische directeur TW de mogelijkheid om weer ingenieuze constructies op te zetten waartegen de tegenstander geen verhaal zou hebben.
Het tactische genie sputterde alvast van in het begin; want na een gewonnen eerste set en een verloren tweede set werden Wymie en Patrick (dubbel 1) door Cedric Cooreman (B1) en Roel Verwaeren (B2) toch een beetje afgeslacht met een vrij zware 21 – 4. Ondertussen hadden Pens en poesie ook al geen gemakkelijke kluif aan de 2 andere B2’s (dubbel 3). De eerste set werd relatief vlot binnengehaald; we speelden solide en maakten niet te veel foutjes; het omgekeerde gebeurde in de 2e set; ik kreeg zelfs letterlijk slaag van de Pens “omdat ik stond te slapen…” ; in de derde set marcheerde de Pens zijn kanon weer en kon ik aan het net weer mijn gekende capriolen uithalen. Een belangrijke overwinning zou later blijken.
Dries en Davy konden ondertussen rusten en waren gemotiveerd om met Pens en Wymie aan hun respectievelijke zijde, hun huid duur te verkopen in dubbel 2 en 4. Dries haalt de laatste dagen weer een beter niveau en de Pens speelt eigenlijk al 2 maanden zeer goed; ze wonnen dan ook verdiend hun wedstrijd en zo blijft Pens nog steeds ongeslagen in de dubbels waarin hij steeds tegen B2’s uitkomt. Mooi. Davy met zijn kapotte knie en Wymie die overal een beetje kapot is hadden het iets moeilijker; maar de Wymie kan altijd een paar keer sterven; deed dat dan ook; en op karakter gingen ze voor de zege. Zo geschiedde ook en een mooie overwinning legde de basis voor het uiteindelijke resulaat; 3 – 1 na de dubbels.
Maar…. de enkels moesten nog gespeeld worden… . Davy speelde simultaan met mij, dus veel heb ik niet gezien, maar ondanks zijn knie blijft het toch nog goeien enkelspeler en lijkt hij niet veel last te hebben gehad om zijn enkel te winnen. Ik mocht aantreden tegen B1 Cooreman, bijna 2 meter groot en ne smash die ge alleen hoort vertrekken en daarna kunt ge de pluim van het parket gaan schrepen. 21-13 in de eersten en in de 2e set dan alles kort geserveerd en voos gespeeld en alzo op 19-19 klaar voor de derde set maar 2 foutjes werden afgestraft en verdiende winst voor Cooreman. Patrick speelde als vierde man tegen Jan, ook een B2, die volgens zijn ploegmaats niet al te goed was in enkel maar toch zijn mannetje stond. Onze Captain haalde maar sporadisch zijn beste niveau en moest dan ook zijn meerdere erkennen in de tegenstrever; zodat de score op die manier 4 – 3 was geworden.
Ondertussen was ook Dries begonnen aan de match tegen Niels, een B2 speler met een soliede slag en weinig zwakheden; geen hapje voor Dries dus. Dries bewees waarom hij bij heren 3 speelt en etaleerde een aantal basiseigenschappen van ons team; waarom u verzetten als de pluim niet over het net vliegt, hoe speel ik nonchalant, waarom zou ik een pluim een meter boven het net afsmashen als ik nog een beetje kan dropen en lobben en hoe maak ik een punt met zo weinig mogelijk inspanning. Dit alles resulteerde natuurlijk in setverlies en een beslissende 3e set waar Dries kon draaien met een 11 – 7 voorsprong. Na de nodige bedreigingen, excuseer motivatie en tactische tips; haalde Dries een hoger niveau en kon de match uiteindelijk winnend afgesloten worden met 21 – 18.
Den apres badminton kon uitzonderlijk vroeg beginnen omstreeks 20.00 u dus de Mardesous en Duvel vloeide rijkelijk en de kaaskes gingen goed binnen; nog een beetje voetbal gekeken en dan een beetjes gedroomd over een verlengd verblijf in eerste provinciale. Opvallend feit: geen kaasjes en weinig bier voor onzen Davy, ik denk dat hij op regime gaat; ai ai ai waar gaat da naartoe…
-De poesie-
mister poesie!op regime zou mss geen slecht gedacht zijn, maar zover ben ik nog niet zennezolang als da’k mijn enkels op 1 been blijf winnen, doe ik lustig verderbtw, van te ‘eten’ bij de walter worde niet dik zenne, want 1 kans op 2 da ge den dag derachter constant naar de WC moet spurten
Excuseer, ik ben niet “bijna 2meter groot”, ik ben 2 meter groot. 🙂