Categorie: Heren 10

Laatste match van de kampioenenploeg Heren 10 was thuis tegen Vla Bad H3. Ze stonden tweede in de stand en met een B2 in hun rangen wisten we dat het moeilijk zou worden.

Daarom werd uitzonderlijk beroep gedaan op Fellaini en zijn Fellaini-brothers, onder leiding van een verwaaide schotse trainer Mc Dhont.

Deze zorgde, behalve voor de geestrijke drank, voor een onuitgegeven ploegopstelling waarin ieder van de 9 basisspelers hun kans konden gaan.

Doch het onvoorstelbare geschiedde; onze ongeslagen ploeg ging stelselmatig de boot in. En dit onder het oog van de talrijke supporters en invallers die de wedstrijdtafel ingepalmd hadden voor een zuippartij annex kleurenwies. Tussen de abondance, troel en vooral de miserie door werd een meewarige blik geworpen op de andere spelers die het beste van zichzelf gaven.

Helaas, helaas, driewerf helaas. Alle spelers van Heren 10 werden opgesoupeerd door een geprikkeld Vla Bad. Uit wanhoop greep de coach naar het ultieme redmiddel en bood de tegenstanders cava à volonté aan. Doch deze begrepen de boodschap niet en weigerden te drinken tijdens de wedstrijd.

Alle hoop op een eerredder smolt als sneeuw voor de zon, totdat onze Joris dan toch de ban brak en een 1 – 7 uit de brand sleepte. Dolle vreugde alom, reden om  met een frietfestijn een feestelijk einde aan een schitterend seizoen te breien. Ook hier kregen we de steun van extra supporters en sympathisanten. Waarvoor dank.

Op onderstaande foto herkennen we de kampioenenploeg, uitgebreid met alle occasionele invallers. Enkel de huisfotograaf  ontbrak op het appel (kun je je er nog bij fotoshoppen Jasper?)

Een vermoeide doch tevreden coach,

Rik

PS blijkbaar is er in het strijdgewoel nog een blauwe Victorracket van mij achtergebleven. Hiermee een oproep aan de eerlijke vinder om me deze terug te bezorgen…

Heren 5de prov. : Hoge Wal H2 – Lokerse H10 : 2 – 6 -> KAMPIOEN!!!! 
Dikke proficiat mannen!
 

Zondag 20 maart

14.00u Heren 1ste prov. : De Mintons H2 – Lokerse H3
17.30u Heren 1ste prov. : Lokerse H4 – Pluimplukkers H4
17.30u Dames 2de prov. A : Lokerse D2 – 4Ghent D2
17.30u Gemengd 3de prov. D : Lokerse G6 – Beveren G2
17.30u Heren 4de prov. D : Lokerse H9 – The Flying Shuttles H2
20.00u Dames 2de liga A : Lokerse D1 – Torhout D1
20.00u Heren 2de prov. B : Lokerse H5 – 4Ghent H2

Wat een kapitein lijden kan…

Voor deze wedstrijd van de ongeslagen kopploeg tegen de staartploeg in 5° provinciale werd het een bijna onmogelijke opdracht om een valabele ploeg samen te stellen. Het regende afzeggingen tot vlak voor de wedstrijd: blessures, toetsen, hoofdpijn en het vroege uur zorgden ervoor dat van de ruime kern van 9 man er slechts 2 over bleven: Stan en Sam (beiden in het seizoenbegin gestart als wisselspelers). Deze diehards werden aangevuld met het kruim van H7 (Pieter, Tom en Tijl). Alléz, naar eigen zeggen waren ze minstens H5 waard, dus zeker 3° provinciale.

Deze uitspraak stemde me evenwel niet echt helemaal gerust, de kwaliteiten kennende van de pubers van Thierry De Decker. Kleine D kereltjes van 13 tot 15 jaar met een techniek om van te smullen. Enkel nog wat kracht tekort, maar wel al met een goed spelinzicht.

Maar toch, het onovertroffen zelfvertrouwen van Tom en Pieter verleidde me tot een bijkomende gok: Jens mocht met Tijl 2 x aantreden. Met 3 gewonnen dubbels en 2 enkels zouden we toch de zege wel pakken…

Tijl en Jens traden aan tegen Pieter en Bert. Spannende eerste set die nipt door de onzen verloren werd. Tijl stond dadelijk in het zweet en probeerde manhaftig het tij te keren. De ervaring gaf uiteindelijk de doorslag en de 2 volgende sets gingen nipt naar de onzen. Oef, want intussen kon ik de tegenstanders inschatten voor het enkeltreffen van later en dat leek me niet echt hoopgevend.

Tom en Pieter speelden intussen tegen Ruben en Corneel. Na een moeizaam begin en een sublieme demonstratie ligbadminton van Pieter (presteerde het om voor één punt 3 maal op verschillende plaatsen van het terrein al liggend de pluim terug te spelen), haalden ze hun wedstrijd vlotjes binnen.

Tijl en Jens speelden in hun 2° dubbel vlotjes Ruben en Bert naar huis. Iets wat ook Stan en Pieter inspireerde.

Dus: na de dubbels 4 – 0 voor en het gokje van de kapitein had geen nadelige gevolgen gehad, behalve een litertje transpiratievocht en het verder uitdunnen van zijn al niet te weelderige haardos.

Thierry  stelde voor om de 4 enkels tegelijkertijd te laten spelen. De lepe vos wist dat het dan zeer moeilijk is om alle matchen te coachen. Maar ja: 1 overwinning volstond voor de volle buit…

En zie, op terrein 1 ging Stan in de eerste set onderuit tegen Ruben, op terrein 2 onderging  Pieter de wet van de sterkste tegen Sander, op terrein 4 was het Tom die verloor tegen Pieter en op terrein 3 zwoegde Tijl voor setwinst tegen Corneel. Gelukkig won Tijl, maar zijn moral stond laag voor de 2° set (“kapot en langs de slechte kant; dat wordt een 3 setter zonder enige garantie op winst”). Ook Tom, Pieter en blikten niet meer zo frisjes en hadden al spijt van hun grootspraak van voor de wedstrijd. ’t Was toch niet zo simpel in 5° provinciale.

De kans op een (bescheiden) zege slonk zienderogen. Zeker nadat Tom kansloos ook de 2° set verloor en Tijl  de pedalen verloor en moedeloos met 11 – 7 achter even mocht rusten. Maar zie, even stoom aflaten en de tactiek bijstellen deed wonderen. Tijl sleepte zich erdoor en haalde onze zege binnen. Pieter en Stan konden iets relaxter spelen en sleepten puur op wilskracht een derde set uit de brand. Maar dan was het vat finaal af en moesten ze elk hun meerdere erkennen in de snotneuzen van Drive.

Met een krappe 3 – 5 winst mochten we bekomen in een lokaal bruin café waar zowaar echte gueuze van Girardin geschonken werd. Mits een gelijk spel tegen Hoge Wal zijn we kampioen en kunnen we ons in de laatste thuiswedstrijd opmaken voor Cava-badminton tegen vice-kampioen Vla Bad. Nu enkel zorgen dat we dat vel van die beer nog niet verkopen voordat we hem geschoten hebben…

De kapitein, Rik.

De onverslagen kopploeg tegen de staartploeg uit 5° provinciale, dat mocht geen enkel probleem opleveren; aldus de visie van gelegenheidspeler Pieter Verlee.

Gisteren de buren van Wachtebeke op bezoek gehad.

Die kerels hadden vorige week onze rechtstreekse concurrenten een punt afgepakt, zodat wij, mits winst 4 punten los op kop konden staan.

Anderzijds waren we gewaarschuwd. Geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken.

Aangezien onze Seppe d’er niet bij kon zijn, werd hij door een klassementgenoot vervangen. Een taak dus voor Tijl. Verder waren Lander, Joris, Jens, Stan en ikzelf van de partij.

Lander en Joris  beten de spits af met HD  2. Onze jeugd had voldoende ervaring om in 2 vlotte sets Robin C2 en Kristof D te verslaan. Intussen speelden Tijl en Rik voor het 2° wedstrijdpunt tegen Kevin C2 en Kevin D. Ook deze oudjes slaagden in hun opzet.

Het venijn zat echter in HD 1 (Tijl en Joris tegen Kevin C2 en Dieter D) en HD 4 (Jens en Stan tegen Robin C2 en Kim D).

HD 1 ging gelijk op en leverde nipt verlies op in de eerste set. Ook de 2° set verliep gelijk, doch deze keer ging de winst naar ons. De derde set was minder spannend en leverde ons een 3° wedstrijdpunt op.

Jens en Stan troffen het evenwel niet in hun HD 4. Wachtebeke stelde hun intrinsiek sterkste ploeg als 4° op, zodat onze mannen gexxxxxxxxt waren. Prachtige rally’s gezien, maar telkens trokken de onzen aan het kortste eind.  De progressie van Jens en Stan resulteerde niet in een schitterende uitslag, maar laat het beste verhopen voor de toekomst.

Dus 3 – 1 na de dubbels.

Lander had het geluk om de gemakkelijkste tegenstander aan te pakken. Aan Kristof had hij weinig weerwerk, zodat hij amper het alcoholgehalte in zijn bloed (feestje gehad) kon laten dalen. Winst in 2 korte sets.

Tijl en Joris daarentegen moesten het opnemen tegen respectievelijk Robin en Dieter. Tijl kon geen verlengstuk breien aan zijn eerste, vlot gewonnen set en moest bijgevolg een derde set spelen. Intussen joeg Joris mijn hartslag de hoogte in door een bloedstollende eerste set het nipt binnen te halen. Ook de 2° set verliep spannend totdat bij Dieter de veer brak. Daarmee stond de dagzege vast.

Tijl maakte zijn huiswerk af en zorgde voor het 6° punt.

Tot slot mocht Stan het opnemen tegen Kim. Deze kwam net terug van het tornooi van Zaffelare, waar hij de finale HE D nipt in 3 sets verloor. Kim rekende op een hapklare brok, doch stuitte op een sublieme Stan. Die haalde het in de 1° set met het kleinste verschil. In de 2° set kreeg hij een rammeling, doch na een tactische bespreking herpakte hij zich in de derde set die hij weer met het kleinste verschil binnen haalde. De bank van Wachtebeke was met verstomming geslagen: was dat diezelfde kerel die in de heenronde de lachers op zijn hand kreeg vanwege zijn stuntelige optreden??

Dolle vreugde bij Lokerse: deze moeilijke klip op weg naar de titel omzeild én weer een potentiële C2 d’er bij. En ook Jens beent de anderen stilaan bij. ’t Zal drummen worden voor de plaatsjes, bij H 10!!

En nog een klein woordje van dank voor Jana S., die mijn wedstrijdformulieren netjes bijhield, zodat ze bij PBO eindelijk eens een leesbaar document van mij zullen ontvangen…

Een kapitein zonder zorgen,

– Rik –

Lokerse H10 herfstkampioen!

Een vanwege GO’s geplaagde en bijgevolg vertimmerde H10 ploeg (wie laat zijn humaniorastudenten spelen op een maandagavond in Asper?) maakte gisteren de verplaatsing naar VLABAD.

Seppe, Lander, Jos (papa van …) aangevuld met Jasper en Tijl trokken naar de 2° van het klassement.

Een blik op Tornooi.nl leerde me dat zij in het beste geval konden beschikken over 2C1’s en minstens één C2, aangevuld met ervaren rotten. En, dat men niet te beroerd was om desnoods nog andere grote kanonnen in te zetten.

Gelukkig moesten die avond ook hun 2 andere ploegen spelen, zodat men keuzes moest maken.

Al snel bleek dat men hun sterkste C1 liet aantreden in Oudenaarde (H6 moest daar partij geven en kregen daar zowaar 3 spelers die tegelijkertijd een dubbele competitie afhaspelden…).

Daarmee verhoogden onze kansen voor winst in de dubbels.

Wat ook geschiedde: Tijl en Jasper wonnen samen de eerste 2 dubbels, zowel tegen de combinatie C1 – C2 als tegen C1-D.

Intussen had de familie Maessen het aan de stok met 2 D-ers. Ik weet niet of het een goede zet was om op die manier de familiebanden wat beter aan te halen (hoorde hier en daar toch een flinke vloek en soms wat geroep en getier, maar ja dat gebeurt ook in de beste huishoudens hé), feit is dat ze uiteindelijk in 3 spannende sets het onderspit moesten delven.

De 4° dubbel (combinatie Lander/Seppe) liep een pak gestroomlijnder en eindigde met vlotte winst in 2 sets.

1 – 3 na de dubbels en dat was meer dan ik verhoopt had. Met onze enkelspecialisten mocht een klinkende overwinning geen probleem zijn…

Niet dus. Jasper, intussen dmv competitiepunten virtueel C1, nam het op tegen Jonathan, een kersverse C2-er. Deze laatste liet Jasper alle hoeken van het terrein zien en zorgde dat hij de meeste pluimen mocht oprapen. Verlies in 1° set en lichte wanhoop in de ogen van Jasper. Mits wat mentale coaching tussendoor herpakte Jasper zich in de 2° set zodat er een derde set aan te pas kwam. Ook die haalde hij tot onze opluchting binnen.

Intussen was Seppe aan het zwoegen op het andere terrein. Ook bij hem liep het voor geen meter. Pas op het einde van de set kon hij het verschil maken. Idem dito voor de 2° set: Frederick (D) lokte met zijn markante en onnavolgbare spelwijze Seppe steevast in de fout. Gelukkig kwam de klasse van Seppe toch bovendrijven en waren we meteen verzekerd van de eindoverwinning.

Dit tot grote vreugde van Tijl die bijgevolg zijn enkel relax kon afwerken. Rudi (D) kon enkel in de tweede set sterk aandringen, doch haalde er geen 3° set uit.

Lander; ( net als Seppe lichtjes geblesseerd), kon tegen Stijn (ervaren D) nooit in zijn spel komen. Zijn tegenstander hield hem goed op de baseline om vervolgens uit te halen met het handelsmerk van VLABAD, nl de venijnige crossdrop. Dit, in combinatie met de beperkte zichtbaarheid in de lokale sportschuur, leverde gegarandeerd succes op. Jammerlijk verlies voor Lander, maar op dat moment waren we al zeker van de titel van herfstkampioen.

Dit werd kort gevierd in de lokale kantine met 3 zakjes chips en wat cola’s: er waren d’er nog een paar die die avond nog moesten studeren.

o.a. Seppe die bij het vertrek zijn cursus aardrijkskunde vergeten was. Gelukkig dat er nog alerte cafébazinnen zijn (of was het een truuk van Seppe om nog te kunnen genieten van een rustige avond?)

Besluit na de 1° helft van het seizoen in 5° provinciale:

– we hebben al 2 C2’s en een derde in wording.

– ook sommige wisselspelers maken snel progressie.(voor hen is er nu 2 maanden tijd om de mannen van H7 tot en met H9 aan te pakken in den Dam en in de terugronde een vaste plaats op te eisen in de ploeg)

– in 5° provinciale kun je zowel B1’s als D-spelers voorgeschoteld krijgen

– de fysieke leeftijd van de tegenstander (en ik spreek wel van tegenstander!!!!) ligt tussen de 14 en 52 jaar. Over het mentale leeftijd laat ik me hier niet uit…

– we hebben, halverwege, 3 punten voorsprong op de 2°. Dus tijd voor wat experimenten. Toch gaan we voor de titel.

Tot 9 januari, start van de terugronde.

De kapitein,

Rik

Wat een kapitein op rust leiden/lijden kan…

Zondagavond een relaxte thuiswedstrijd voor H10 tegen Drive H6 voorzien.

Alhoewel: op tornooi.nl gelezen dat deze ploeg al eens met een Thierry De Decker speelde. Thierry de wie? Jawel, de papa van Sander!!! Trainer bij Drive en PBO en ooit nog A en 10° in de Belgische ranking geweest.

Voor alle zekerheid toch maar onze sterkste dubbels op 3 en 4 gezet, en een paar experimentele koppels op 1 en 2.

En ja, wie kwam daar uit de kleedkamers: Thierry en zijn bijna voltallige equipe in vol ornaat. Terwijl zijn ploeg rondjes liep en een professionele opwarming deed, ging ik eens kijken in onze kleedkamer: buiten Jos, Lander en Seppe geen kat. Noch Stan, noch Joris waren ergens te bespeuren.

De klok ging over 17.30 u en even overwoog ik om mezelf terug in de ploeg te plaatsen. Ik had “toevallig” toch een racket en sportschoenen bij. Gelukkig kwamen Stan en even later Joris toch nog opdagen. Oef…

De dubbels: terwijl Lander en Joris vlotjes de maat namen van Bert en Corneel mocht Stan en Jos het opnemen tegen Thierry en Pieter. Thierry hield zich aan zijn woord en liet Pieter het nodige werk opknappen. Maar de combinatie B1 en een sterke D was iets te veel voor onze jongens, dus gingen ze in 2 sets de boot in.

In de tweede dubbel namen opnieuw Stan (al een ervaring rijker) met Joris het op tegen Thierry met Mathias. En zie, ons jongste koppel haalde tot hun eigen verbazing de eerste set binnen. In de tweede set ging het er nog spannender aan toe. Thierry leerde onze mannen hoe ze niet moeten opgeven door telkens de opslag af te tikken. Doch onze jongens zagen toch nog voldoende zwakke plekken bij de tegenstanders om ultra nipt ook de tweede set binnen te halen. Ongeloof op de banken en nog meer bij Stan en Joris…

En aangezien intussen ook Lander met Jos de laatste dubbel binnenhaalden stonden we halverwege al 3-1 voor.

Bij de enkels kreeg Seppe (nog overbelaste arm van jeugd-oudertornooi) Corneel (D) tegen zich. Corneel (14 j) weerde zich als een duivel in een wijwatervat en verplichtte Seppe toch om diep te gaan. Hij haalde 16 punten in de eerste set. In de tweede set stak Seppe een tandje bij en haalde het met 9.

Stan kreeg Ruben voor zich, nog zo’n talentje van Drive. Eerste set weggeveegd door een jongen met een iets betere techniek en mobiliteit. Doch Stan liet niet met zich sollen en gebruikte zijn lengte en doorzettingsvermogen om zelf de tweede set binnen te halen. Maar daarmee was zijn energie opgebruikt en moest hij de derde set kansloos ondergaan. Verlies dus in 3 sets maar geleerd dat je met een betere fysiek in de terugronde meer kunt halen.

Lander kreeg op papier de gemakkelijkste partij (of is hij echt al zo sterk) en speelde Mathias simpel in 2 setjes naar huis.

Ten slotte was er onze jongste, Joris. Die kreeg met Pieter de sterkste enkelspeler voor zich.

Na een verassend vlotte eerste set werd het, na coaching van Thierry, veel moeilijker in de tweede set. Deze ging gelijk op en werd in verlengingen verloren door Joris. Door soms onwaarschijnlijk lange rally’s zat hij steendood. Ook de derde set bleef een thriller met als uiteindelijke winnaar: Joris. Nog wat werken aan die opslag, en het loopt de volgende maal veel vlotter…

6-2 was de einduitslag, maar een gelijk spel zou ook niet onverdiend geweest zijn voor de tegenstander die met een jonge, maar talentvolle groep naar Lokeren was afgereisd.

Ons wacht vanavond nog de zware uitwedstrijd tegen Vlabad H3 (2° in de stand) om, mits een gelijk spel of winst, zeker te zijn van de titel van herfstkampioen…

– Rik –