Categorie: Heren 8

Play-offs verslag: Smash For Fun H1 – Lokerse H8

door Pieter Verlee, geplaatst in Competitie, Heren 8, Overzicht

14:00 Denderleeuw

Het spannende seizoen van Lokerse H8 bereikt zijn climax, of wordt het een anticlimax…

5 koene strijders betreden de arena: Bart, Kris, Kurt, Stefaan en Tijl.

Door de afwezigheid van Frank, heeft Captain Stefaan een ingenieuze strategie geimplementeerd (ook omdat hijzelf vroeg door moet naar een communiefeest…)

Gezien de opstellingen, kunnen alleen één en vier tegelijk gespeeld worden, en daarna alleen twee en tot slot alleen drie.  Dubbel één verliep vrij raar: 11-3 voor aan het interval maar dan beginnen die beter te spelen en uiteindelijk, na veel bloed, zweet en tranen, halen Bart en ik de eerste binnen: 21-19. Tijdens het interval zien we Stefaan en Kurt nipt in het zand bijten: 19-21.  Onze tweede set verloopt iets stroever en we zijn steeds op achtervolgen aangewezen, tot ongeveer 14-15 en dan het gekende Bart eindspurtje: 21-17 en punt één is binnen.  De andere wedstrijd lijkt gelijk op te gaan en gelukkig winnen de onze deze keer, opnieuw met 21-19.  In de derde besluiten ze om extra te focusen op de zwaktes van de tegenstanders en met 21-13 halen ze die binnen!

2-0 en we staan reeds met een half been in derde!!

Kris en ik nu tegen het koppel waar ik met Rik van verloren heb eind maart (H11).  Hun sterkste dubbelkoppel lijkt me en helaas wordt dit bevestigd in de eerste set en we verliezen met 21-16.  Kris en ik zijn wakker geschud: een walk in the park wordt het niet maar een echte thriller: paar setpunten en matchpunten later is er toch wel een matchpunt winnend afgerond… 25-23 en ik mocht gaan rusten.

Kris ook heel even, maar die mocht opnieuw het veld op voor de derde dubbel met de cap! De eerste winnen ze met 21-17 maar na enkele psychologische maneuvers van de tegenstander krijgt de cap het op zijn heupen en verliest hij een beetje zijn cool, niet veel, maar net te veel en ze verliezen set twee en drie met 21-19.

2-2 en we moeten het verschil maken in de enkels…

Ik ben al tevreden niet op de eerste enkel te staan, want die heeft me koud afgemaakt eind maart. Ik mag tegen Mikal, en dat is in het verleden ook al tegengevallen…  In het begin lig ik nog onder, maar dan breng ik wat meer variatie en snelheid in mijn spel, waardoor zijn dropjes iets minder tot uiting komen en ik terug op gelijke hoogte
kom. Enkele korte services later, gevolgd door lobs die buiten gaan staat er 21-16 op het scorebord en set 1 is binnen.  Tegelijkertijd sluit Kris zijn eerste set af, zij het wel verliezend: 21-11.

De coaching die mijn tegenstander gekregen heeft tijdens de wissel, lijkt te helpen want langzaamaan bouwt hij een kloof uit, tot 5 punten.  Gelukkig begint de vermoeidheid bij hem toe te slaan en er komen foutjes in zijn spel en ik kom opnieuw op gelijke hoogte. Een kleine versnelling later en de 21-16 eindcijfers staan ook op het bord voor de tweede set.

Kris beeindigt zijn tweede set ook: 21-13 in zijn voordeel en de derde beslist. Hierin maakt Kris brandhout van zijn tegenstander: 21-10

En 4-2 in de tussenstand: nog één overwinning en we gaan naar derde !!!

De captain blaakt van vertrouwen en acht het moment gekomen om er
vanonder te muizen…

Want de tegenstanders dienen toch nog alles te winnen en met droge 2-0 cijfers telkens om zonder veel rekenwerk de winnaar van de ontmoeting te worden.  Dat zijn wij als we één van de twee winnen of beide in drie sets verliezen. Twee nederlagen, waarvan één driesetter en een tweesetter, zou de eindstand brengen op 4-4 in de matchen en 10-10 in
de sets.

Geen paniek: Bart en Kurt zullen beide winnen!

Bart is ondertussen aan zijn enkel bezig en die gaat gelijk op, helaas delft hij het onderspit met 21-19.
Bart begint zijn tweede set en Kurt zijn eerste.  In geen tijd keert Bart terug naar de bank: 21-10 en game over.

De hoop van onze ploeg, en bij uitbreiding van de ganse Lokerse BC, rust nu op de schouders van Kurt.  De eerste set is een nagelbijter doch Kurt slaagt erin die te verliezen met 22-20. Een schatting van de tussenstand van de punten lijkt in ons voordeel te wijzen, dus het doel voor Kurt is die tweede set pakken en niet te zwaar verliezen (of winnen) in de derde.

Kurt kwijt zich heel deskundig van het eerste deel van de taak en schuift Tony in de tweede opzij met 21-11.  De bank vermoed dat de overwinning binnen is, maar we blijven Kurt aanmoedigen om zoveel mogelijk punten te maken.  Helaas heeft Tony ontdekt dat het backhandslagenarsenaal bij Kurt nu ook niet zo uitgebreid is (en hij fysiek ook al iets minder fris), dit resulteert tesamen in een 21-12 nederlaag.

De ontmoeting eindigt op 4-4.
De setscore bedraagt: 10-10.

Ruben is zo vriendelijk van het wedstrijdblad direct online in te geven en als eindverdict komtdaar uit:

Smash For Fun H1 – Lokerse H8
Matchen: 4 – 4
Sets: 10 – 10
Punten: 366 – 377

ofte Lokerse H8 promoveert naar derde !!!!

Logischerwijs volgt dan de vraag : ‘En wat als de score ook gelijk was?’

Kop of munt…

Tijl

Bestuursmededeling: Nogmaals felicitaties aan Bart, Frank, Kris, Kurt, Stefaan en Tijl (+ invallers) om een schitterend seizoen te beëindigen met een promotie naar 3e provinciale! Jullie hebben het dik verdiend!

Heren 8 dwingt promotie af via play offs!!!

door Pieter Verlee, geplaatst in Competitie, Heren 8

Lokerse Heren 8 mocht dankzij hun 2e plek in 4e provinciale vandaag in actie komen in de play offs. Hun opponent was Smash For Fun H1 uit Lembeke. Het werd een bijzonder close game!! Na de dubbels stonden de bordjes gelijk. En ook in de enkels hielden de ploegen het evenwicht. Punten tellen dus…. en daar bleek Lokerse 11 schamele puntjes meer gescoord te hebben dan SFF.
Bij deze speelt Heren 8 volgend seizoen opnieuw in 3de provinciale!!!
Een dikke proficiat Stefaan, Tijl, Bart, Kris, Frank & Kurt !!!!

Verslag Oudegem 7H – Lokerse 8H : 2 – 6

door Pieter Verlee, geplaatst in Competitie, Heren 8

Met een bijna voltallige herenploeg trokken we richting Oudegem. Kris was er niet bij door een match met H5.

Ik was zelf aan het spelen tijdens de eerste dubbels. Van wat ik ervan gezien heb, mistten Bart en Tijl  hun start in de eerste dubbel en verloren de eerste set. Daarna konden ze de partij naar hun hand zetten en wonnen vlot de volgende 2 sets. Het eerste punt was binnen. Kurt en ik hadden het knap lastig in dubbel 4. De eerste set werd verloren met 23-21, na teveel  fouten van onze kant en een tegenstander die veel terugbracht. Een zelfde spelbeeld in de tweede set en eveneens verlies met het kleinste verschil, 22-20. Hier zat zeker meer in! 1-1 was de stand.

In dubbel 2 namen Frank en ik het op tegen Eddy (Kroket) en Benny. De eerste set ging vlot naar ons. In de tweede set hadden we nooit het gevoel dit te kunnen verliezen, maar het langst samenspelende Oudegem-duo kwam nog stevig opzetten. Bij 21-19 was de zege en het punt voor ons! Ondertussen was Tijl al aan zijn enkel begonnen. De eerste punten bood Filip nog weerwerk, maar daarna ging Tijl sterk door. Twee korte sets en 1-3 was de stand. Goe bezig!

Dubbel 3 was voor Bart en Kurt. Ook zij hadden de eerste set nodig om op toerental te komen. In de tweede set konden ze, net op tijd, het tij keren (23-21) om de derde keurig binnen te halen met 21-18. Het was 4-1, maar dat wist ik nog niet. Ondertussen waren Frank en ik aan het enkelspel begonnen. Frank ging goed mee met Koen tot 11-8, maar moest in Koen zijn meerdere erkennen in 2 sets. Bij mij was de eerste set een drama. Ik wilde echt revanche in de tweede set en dat lukte. Vóór de derde set wist ik dat Bart en Kurt gewonnen hadden. De derde set winnen betekende een zege voor ons. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want Jonas wou zich niet zomaar gewonnen geven, maar moest toch plooien bij 21-18. De zege was binnen! Bart kon dan zonder druk beginnen enkelen tegen Roel, maar wou absoluut de match winnen. Na een vlotte 21-12 in de eerste set, hapte Roel serieus naar adem. Na overleg besliste hij de match te stoppen met keelpijn. Jammer voor hem én Bart, maar niets aan te doen. De 2-6 winst op Oudegem was een feit! 2 keer winst in de eerste 3 wedstrijden bezorgt ons 4 op 6. We hebben onze start niet gemist!

We onthouden dat:

–          nu we op een schitterende 3e plaats staan, een verslagje in elk geval niet mocht ontbreken

–          de Karmeliet in Oudegem schitterend smaakt

–          de volleydames al weg waren, zodat Bart bij ons moest douchen

–          Jonas binnen een jaar B1 zal zijn

–          Benny een waarzegger is als dit klopt

–          het een geestig ploegske is in Oudegem, we kijken al uit naar de terugmatch

–          we het ook kunnen zonder Kris J

–          de ramen al uit de Ghelamco arena vallen

–          ook de lampen passen niet

–          Lokeren wint van Gent

–          ik daarom nog geen waarzegger ben

Verslaggever van dienst, Stefaan.

Verslag Lokerse 8H – Waarschoot 2H (Heren 4e Prov. C)

door Pieter Verlee, geplaatst in Competitie, Heren 8

Ondanks we niet op volle sterkte waren (Kris was op hoogtestage in de Pyreneeën en Bart had zijn verantwoordelijkheid te nemen als kapitein van 6G) kwamen we toch met vol vertrouwen aan de start van onze 2e wedstrijd na een sterke teamprestatie enkele weken ervoor. Sterk gefocust en ruim op tijd aanwezig (op ondergetekende na, in zijn gekende Just-In-Time-stijl) en versterkt met supersub Jens zouden we die mannen van Waarschoot ’s snel met “hun tracteur” naar huis sturen.

In een kolkende Sportlaan-Arena weerklonken dan ook al de gezangen: “Ien-Twie-Dreie, op de boerderije!!!”

Toch niet zo evident zou later op de avond blijken, temeer de ploeg van Waarschoot een familieonderonsje bleek te zijn.

Snel van start met de 1e en 3e dubbel dan maar, wat resulteerde in 2 een vlotte winst, zij het voor elke partij 1 keer. Tijl en Jens bleken heel snel vlot op elkaar ingespeeld, bij Stefaan en mezelf was op elkaar ingespeeld geraken niet het probleem. Helaas werden er aan onze kant teveel fouten gemaakt en konden we zelden in de aanval gaan, wat genadeloos werd afgestraft door de broertjes Claeys.

De bordjes op 1-1 gelijk dus, waarna Tijl en Jens op hun elan wilden doorgaan.

Jens begon als een wervelwind aan de 2e enkel, terwijl Tijl samen met de man-met-7-levens Frank de 2e dubbel aanvatte.

Helaas moest Jens na een vlotte 1e set nipt in de 2e set de duimen leggen, waarna in de 3e set helaas de veer brak door een gebrek aan conditie, dixit Jens himself. 21-11, 22-24 en 12-21.

Tijl en Frank op hun beurt, die van captain Moeze elk 3 wedstrijden hadden toegewezen gekregen, besloten een maximaal aan badmintontijd uit hun avond te halen en maakten er dan ook een spannende 3-setter van. Helaas met het kleinste verlies aan de eindmeet: 21-19, 16-21 en 20-22. Een belangrijk verlies, zo zou later op de avond nog blijken…

In elk geval moesten we met een 1-3 de volgende wedstrijden aanvatten.

Nu verder alles proberen winnen was de uitdaging, want thuis moet je altijd de volle buit proberen behalen.

Zo had Peter Maes het wellicht ook aan zijn kern gezegd, voor ze de match tegen Zulte-Waregem aanvatten één dag eerder.

Enfin, Tijl en Frank waren intussen goed opgewarmd, dus Tijl nam heldhaftig het racket ter hand in de 1e enkel, terwijl Frank en ikzelf de 2 ouderdomsdekens van Waarschoot in de ogen keken in de 4e dubbel.

Dat we ze niet zouden mogen onderschatten werd al snel duidelijk. De 2 heren bleken duidelijk heel erg goed op elkaar ingespeeld, en waren verdedigend niet te onderschatten. Elk punt moest al het ware 7x gemaakt worden. Wat we dan ook maar deden. In de 1e set nog eerder moeizaam met krachtig aanvallend spel, met nipte 21-19 winst als gevolg. Na een tussentijdse tactische coaching door Il Belga (= Tijl) en Moeze namen we toch het risico om het over een iets andere boeg te gooien en besloten we iets meer drops in ons spel te integreren. Een tactiek die loonde, want de tegenstand het besefte stonden we direct een 6-tal punten los. Frank the Tank zijn drops bleken subliem, waardoor ik me “dreigend” vooraan hield en hoopte dat Frank het achterin kon blijven belopen. En jawel hoor, nadat laatstgenoemde zijn 2e, 3e en ook 4e adem had gevonden konden we de late remonte van de heren van Waarschoot opnieuw nipt afhouden met 21-19.

Intussen had Il Belga wat minder genade gekend voor zijn opponent, met een mooie 21-12 en 21-16 als gevolg op het wedstrijdblad.

De bordjes opnieuw gelijk: 3-3!

De spanning steeg voor de resterende 2 enkels.

Hierin moesten Stefaan en Frank het elk opnemen tegen opponenten die toch minstens resp. 10 à 15 en 20 à 25 jaar jonger waren. Ervaring en routine tegen jeugdige fysiek.

Stefaan legde van bij aanvang knap aanvallend spel op de mat, maar legde tegelijk helaas iets teveel risico in zijn spel. De tegenstander zag alle hoeken van het terrein, helaas voor ons in vele gevallen om vast te stellen dat Stefaan’s gerichte slagen vaak net buiten vielen. Met jammer nipt verlies in de 1e set als gevolg, waarna halfweg de 2e set de veer bij Moeze was gebroken. 19-21 en 12-21, en dus 3-4 op de bordjes.

Weg winst dus deze keer (ondanks Moeze, bijgelovig als hij is, opnieuw op zondagmiddag in zijnen hof had gewerkt) en alle hoop op Frank The Tank gericht om toch 1 puntje thuis te houden.

Die moest al in de 1e set naar zijn 5e en 6e adem zoeken, waardoor hij er echter wonderwel in slaagde om het laken hierin – alweer – nipt naar onze kant toe te trekken: 22-20. Nadien zagen we (en vrouwlief Myriam niet in het minst) echter stilaan het licht bij Frank uitgaan, waardoor winst niet evident meer leek. En toen Frank er even later af en toe bij ging gaan liggen, moesten we ons toch neerleggen bij een thuisnederlaag.

22-20, 17-21 en 15-21, en dus een 3-5 nederlaag.

Zoals Peter Maes zou zeggen, verdienstelijk en mooi, gevarieerd spel gespeeld, maar de tegenstander bleek helaas net iets beter.

We pakken ze dan in hun eigen “schuur” wel terug!!!

We onthouden dat:

  • Jens een zéér waardige invaller is gebleken, waarvoor dank
  • Ik blijkbaar voor het eerst in mijn lange badmintoncarrière de “benjamin” van de ploeg blijk te zijn
  • We in de terugmatch in Waarschoot het familiefeestje van de families De Bie en Claeys zullen gaan verknallen
  • Tijl zijn buurman Georges Antheunis niet heeft kunnen overtuigen om voor ons te komen supporteren
  • Er in de kantine 2 soorten “porties gemengd” te verkrijgen zijn: warm en koud
  • We wel voltallig zouden moeten zijn om zo’n portie gemengd verorberd te krijgen (aangezien we geen ene P.V. uit Z. in onze ploeg hebben zitten)
  • Er veel gelijkenissen in onze match terug te vinden waren met Sporting Lokeren – Zulte Waregem (al ontbrak het ons aan een duts van een scheidsrechter)
  • Ik me voorlopig noodgedwongen nogal op de vlakte hou als er over voetbal gesproken wordt
  • 2 x 2 x 4 herenploegen (wat maakt ongeveer 80 heren!) rond 20u in kleedkamer 7 proberen stampen toch wel wat teveel van het goede is
  • Er zich misschien wel wat heren willen opofferen om bij de dames te gaan douchen, waar er ongetwijfeld nog plaats over was
  • Ik thuis toch wat vroeger zal moeten beginnen vertrekken als ik ook nog ’s 15 min. wil kunnen opwarmen
  • Mijn zoontje Kobe gelukkig op een leeftijd van 9 weken al zo flink is dat hij kan wachten met huilen voor zijn flesvoeding tot papa na middernacht, en zelf met een volle maag, terug thuiskomt. (hij heeft nog tijd om ‘à bloc’ te leren drinken)

Uw H8-verslaggever ad interim, Kurt

Verslag Lede H1 – Lokerse H8 : 3 – 5

door Pieter Verlee, geplaatst in Competitie, Heren 8

Tijdig vertrokken uit het verre Lokeren, konden we de eerste (uit)wedstrijd van het seizoen met de nieuw samengestelde ploeg voltallig aanvatten. Man in form is momenteel zeker Tijl die reeds de nodige kilometers wandelde van zijn kasteel naar de parking van het zwembad. Na een stevige opwarming en de nodige stretchoefeningskes konden we aan een nieuw seizoen beginnen…. Kris en Tijl speelden een stevige HD 1 tegen de broertjes Matthys… een quasi foutloze match van deze 2 heren liet het beste vermoeden deze avond want het eerste punt voor Lokerse was meteen binnen. Op het andere terrein (in een eerder donker hoekje) speelden Kurt en Frank de pannen van het dak… Het dak was echter wel breder en langer bemeten dan de grondvesten die afgelijnd stonden, waardoor menig pluimpje van de 2 heren net buiten de lijnen viel. Hierdoor konden de mannen van Lede de bordjes weer gelijk hangen…. 1 -1.  Terwijl Kurt en Bart hun matchke aanvatten in het donker hoekje, gingen Stefaan en Frank op centre court als volleerde thrilleradepten op zoek naar een nieuw puntje voor Lokerse via een meer dan felbevochten 3-setter. Kurt liet ondertussen aan Bart zien in de eerste set hoe je vooral veel punten kan maken voor de tegenstander door de pluimen netjes buiten de lijnen te slaan. Als perfecte leerling, nam Bart dit naadloos over in de 2de set, waardoor Lede ook nog eens mocht juichen… 2-2 na de dubbels…. Kris, Tijl, Stefaan en Bart mochten dan tonen dat we het in de enkels kunnen afmaken… Kris liet zien dat centre court eigenlijk vooral een thrillerscenario vroeg en maakte het vlot J  in zijn enkel matchke af(close finish met ne keer 22 en 23)… Tijl speelde ondertussen een heel consequente match op HE2: eerst eens winnen met 21-11 dan eens verliezen met 21-11 om dan alsnog te tonen dat hij beter was dan de tegenstand met 21-11! Bart speelde netjes op zijn elan van de dubbelmatch verder… voor hij het wist had hij de pluim al 12 keer buitengepegeld in de eerste set en stond het 17-8 alvorens er wat regelmaat in zijn spel kwam… helaas was de inhaalrush net iets te kort in de eerste set 21-17 verlies. In de 2de set werd uit een ander vaatje getapt en werd er ook 2 keer van shuttle veranderd… een beproefd recept want nu werd er keer op keer afgewisseld aan kop van de set… uiteindelijk trok Bart aan het kortste eind door opnieuw 2 netjes buitengeplaatste  pluimen… 24-22 en Lede kreeg op deze manier uitzicht op een gelijkspel 3-4 als tussenstand. Moeze was op dat ogenblik na zijn dubbel eindelijk ook aan zijn enkel kunnen beginnen. Een goede variatie, met weinig foutjes op zijn opslag en een goede spreiding zorgden ervoor dat de eerste felbevochten set met enkele mooie punten naar Lokerse ging. Zo kreeg Moeze tijdens het wisselen van kant dan te horen dat de druk om met 2 punten naar huis te gaan op zijn schouders rustte… Een kapitein waardig nam hij zijn verantwoordelijkheid en bewaarde hij zijn kalmte om in opnieuw een stevige set de wedstrijd naar zich toe te trekken. 3-5 het verdict, en dat het regelmatig close was bewezen de cijfertjes op het wedstrijdblad waarbij Lokerse exact 2 punten meer maakte in 8 wedstrijden! Na een koude douche, een natje en de nodige tactische besprekingen voor binnen 3 weken werd de terugreis naar Lokeren opnieuw aangevat….

We onthouden dat:

  • Tijl en Kris een te duchten dubbelkoppel zijn
  • De veren van Yonex langer lijken mee te gaan dan onze eigen competitieveren. Enig nadeel is dat ze vaak net iets te snel lijken
  • Tijl en Kris mister 100% kunnen genoemd worden
  • Kurt en Bart ook 100% haalden maar dan in verlieswedstrijden
  • Kurt en Bart samen wel in hun dubbel zo goed als alle punten maakten… zowel deze van zichzelf, als deze voor de tegenpartij
  • Frank en Stefaan graag een thriller maken van hun dubbelwedstrijden
  • Er zowaar ook 2 supporters op het toneel verschenen (bedankt Myriam en Gianni!!!!)
  • Het nog steeds niet helemaal duidelijk is hoe het nieuwe klassementsysteem in mekaar zit
  • Ze in Lede, net als in Lokeren een nieuwe sporthal hebben met heel veel licht maar dat deze vooral leeg staat tijdens de competitiematchen
  • We op kop staan in 4de prov. C 🙂

Tot zover het verslag: op naar de volgende wedstrijd ergens binnen 3 weken

Bart

Notuleerder van dienst!

Verslag oefenwedstrijd Lokerse 8H – Lokerse 9H

door Pieter Verlee, geplaatst in Heren 8, Heren 9

Vorig seizoen gaven we met H9 de ploeg van Wim Brondeel partij in een oefenwedstrijd voor de aanvang het seizoen, toen nog in De Dam. We werden die avond getrakteerd op een pandoering van jewelste en Wim zijn ploeg dwong later dat seizoen uiteindelijk de promotie af naar derde provinciale.

Promoveren zit er dit seizoen niet in voor de Lokerse herenploegen in vierde. De tiende en elfde ploeg krijgen het wellicht moeilijk om degradatie te ontlopen, wij wendden onze blik dan ook naar H8 voor onze jaarlijkse oefenpartij. Twee ploegen met de ambitie om een rustig seizoen door te maken, dat kon voor een nipte confrontatie zorgen.

Bij H9 ontbraken Dirk, Werner en Nils. Gelukkig starten we elk seizoen met meer dan zes titularissen, zo kon kapitein Mats toch nog vier spelers aan de aftrap brengen. Iedereen moest hierdoor wel enkelen, geen ontsnapping mogelijk.

Minder personeelsgebrek voor H8, al weet kapitein Stefaan nu al dat één bepaald aspect van competitie (iedereen op tijd in de sporthal krijgen) in zijn ploeg nog voor verbetering vatbaar is. Hopelijk niet teveel academische kwartierkes voor H8.

Op HD1 moesten Mats en Tom P ietwat verrassend hun meerdere erkennen in Kris en Tijl. Vooral Tijl staat al degelijk te spelen, terwijl aan H9-zijde de foutenlast (die service returns) veel te hoog lag. Verlies in twee sets. Ook Nassim en Tom C (twee C2’s op HD4) verloren hun eerste set tegen Frank en Kurt (terug na lange inactiviteit). Maar onze twee enkelspecialisten (een mooi woord om te zeggen dat ze eigenlijk niet kunnen dubbelen) stonden badmintontechnisch gelukkig sterk genoeg om de match alsnog in drie sets naar zich toe te halen.

1-1 na de eerste dubbels en ook de volgende matchen zouden geen afscheiding brengen. Mats en Tom C haalden het op HD2 in drie sets van Stefaan en Frank. De eerste keer dat Mats en Tom samen speelden, maar het klikte wonderwel. Waar oefenwedstrijden al niet goed voor zijn. Intussen demonstreerde Tijl op HE2 nog maar eens al vroeg in vorm te zijn door Nassim in drie sets te verslaan. Daar waar Nassim de eerste set nog vlot pakte, vocht Tijl terug naar nipte winst in de tweede set (22-24) om uiteindelijk door te stomen en de match binnen te halen voor H8. Knappe match van Tijl!

Nog steeds gelijkstand na vier wedstrijden. Inmiddels was ook Bart Pringels ten tonele verschenen, samen met Kurt (tot zijn eigen vreugde/opluchting/verbazing – schrap maar wat niet past – fit genoeg om twee wedstrijden te spelen) legde hij in drie sets Nassim en Tom P over de knie. Op HE1 waren Mats en Kris intussen aan een heroïsche strijd bezig. Mats pakte de eerste set met monstercijfers (21-5), Kris haalde de tweede binnen met 17-21. De derde set kon Mats op het einde net voldoende adem vinden om een sterk terugkerende Kris af te houden en met 21-19 de match te pakken.

We eindigden met HE3 en HE4. En daarin trok H9 het laken definitief naar zich toe. Tom C won tegen Stefaan in twee sets, Tom P deed hetzelfde tegen Bart, al werd daar een enorme voorsprong bijna nog uit handen gegeven.

Conclusie? Er is nog (veel) werk aan de winkel, geen van beide ploegen zal normaalgezien meespelen voor promotie in hun reeks, maar bovenal: het was een hele goede oefenmatch met veel driesetters, ideaal om wedstrijdritme op te doen. Als winnende ploeg zijn we uiteraard nog een tikkeltje meer tevreden, de eerste echte test volgt zondag om 17u30 thuis tegen Beveren.

– Mats –

Verslag oefenwedstrijd Lokerse 8H – Lokerse 9H

door Pieter Verlee, geplaatst in Heren 8, Heren 9

Vorig seizoen gaven we met H9 de ploeg van Wim Brondeel partij in een oefenwedstrijd voor de aanvang het seizoen, toen nog in De Dam. We werden die avond getrakteerd op een pandoering van jewelste en Wim zijn ploeg dwong later dat seizoen uiteindelijk de promotie af naar derde provinciale.

Promoveren zit er dit seizoen niet in voor de Lokerse herenploegen in vierde. De tiende en elfde ploeg krijgen het wellicht moeilijk om degradatie te ontlopen, wij wendden onze blik dan ook naar H8 voor onze jaarlijkse oefenpartij. Twee ploegen met de ambitie om een rustig seizoen door te maken, dat kon voor een nipte confrontatie zorgen.

Bij H9 ontbraken Dirk, Werner en Nils. Gelukkig starten we elk seizoen met meer dan zes titularissen, zo kon kapitein Mats toch nog vier spelers aan de aftrap brengen. Iedereen moest hierdoor wel enkelen, geen ontsnapping mogelijk.

Minder personeelsgebrek voor H8, al weet kapitein Stefaan nu al dat één bepaald aspect van competitie (iedereen op tijd in de sporthal krijgen) in zijn ploeg nog voor verbetering vatbaar is. Hopelijk niet teveel academische kwartierkes voor H8.

Op HD1 moesten Mats en Tom P ietwat verrassend hun meerdere erkennen in Kris en Tijl. Vooral Tijl staat al degelijk te spelen, terwijl aan H9-zijde de foutenlast (die service returns) veel te hoog lag. Verlies in twee sets. Ook Nassim en Tom C (twee C2’s op HD4) verloren hun eerste set tegen Frank en Kurt (terug na lange inactiviteit). Maar onze twee enkelspecialisten (een mooi woord om te zeggen dat ze eigenlijk niet kunnen dubbelen) stonden badmintontechnisch gelukkig sterk genoeg om de match alsnog in drie sets naar zich toe te halen.

1-1 na de eerste dubbels en ook de volgende matchen zouden geen afscheiding brengen. Mats en Tom C haalden het op HD2 in drie sets van Stefaan en Frank. De eerste keer dat Mats en Tom samen speelden, maar het klikte wonderwel. Waar oefenwedstrijden al niet goed voor zijn. Intussen demonstreerde Tijl op HE2 nog maar eens al vroeg in vorm te zijn door Nassim in drie sets te verslaan. Daar waar Nassim de eerste set nog vlot pakte, vocht Tijl terug naar nipte winst in de tweede set (22-24) om uiteindelijk door te stomen en de match binnen te halen voor H8. Knappe match van Tijl!

Nog steeds gelijkstand na vier wedstrijden. Inmiddels was ook Bart Pringels ten tonele verschenen, samen met Kurt (tot zijn eigen vreugde/opluchting/verbazing – schrap maar wat niet past – fit genoeg om twee wedstrijden te spelen) legde hij in drie sets Nassim en Tom P over de knie. Op HE1 waren Mats en Kris intussen aan een heroïsche strijd bezig. Mats pakte de eerste set met monstercijfers (21-5), Kris haalde de tweede binnen met 17-21. De derde set kon Mats op het einde net voldoende adem vinden om een sterk terugkerende Kris af te houden en met 21-19 de match te pakken.

We eindigden met HE3 en HE4. En daarin trok H9 het laken definitief naar zich toe. Tom C won tegen Stefaan in twee sets, Tom P deed hetzelfde tegen Bart, al werd daar een enorme voorsprong bijna nog uit handen gegeven.

Conclusie? Er is nog (veel) werk aan de winkel, geen van beide ploegen zal normaalgezien meespelen voor promotie in hun reeks, maar bovenal: het was een hele goede oefenmatch met veel driesetters, ideaal om wedstrijdritme op te doen. Als winnende ploeg zijn we uiteraard nog een tikkeltje meer tevreden, de eerste echte test volgt zondag om 17u30 thuis tegen Beveren.

– Mats –

Oudegem 5H – Lokerse 8H: kort verslagje van onze kampioenen!

door Pieter Verlee, geplaatst in Champs Wall, Competitie, Heren 8

Zondag 13 april stond met stip genoteerd in de agenda van heren 8. Gelijkspel of winst op Oudegem stond gelijk aan kampioen spelen, verlies betekende een derde plaats en zelfs geen play-offs. Helaas had niet elk lid van ons topteam dezelfde prioriteiten aangezien Captain Wim reeds vanaf 7u ’s avonds moeite had coherente motivatieberichten te sturen. Of het de Münchense bratwurst, de Duitse liters of de verleidelijke dames in dirndls waren, feit is dat zijn berichten onduidelijker werden naarmate de avond vorderde.

De match zelf werd voorafgegaan door een tactisch steekspel waar de jonge Rik D’hont nog wat van zou kunnen leren. We hadden Wim vervangen door supersub Joris Penneman. In de wandelgangen (lees: facebook) hadden we al opgevangen dat Oudegem zeker met doorwinterde B2 Davy Van Ransbeeck zou optreden. Groot was onze verbazing echter toen we, eens aangekomen in de subtropische sporthal, op het wedstrijdblad een tweede B2 aantroffen. Gelukkig voor ons had dubbelspecialist Yoni Van Geert zich een paar uur eerder geblesseerd op Danlie waardoor hij last minute vervangen moest worden door een D speler met meer knieverband dan voornoemde heer D’hont.

Na wat getaffel bleek dat elke dubbel een voor een ging moeten gespeeld worden. Ideaal voor de sfeer, iets minder goed voor de zenuwen die sowieso al vrij strak gespannen stonden. Openen deden we met B2-koppel Van Ransbeeck-Tom Dierickx tegen kersvers B2 Penneman aangevuld met bijna kersvers C1 Evert. Het werd een wedstrijd op ongelofelijk hoog niveau waarbij Joris en Evert heel de eerste set licht overwicht hadden. Op het einde van de eerste set gaven onze youngsters echter jammer genoeg een 19-14 voorsprong uit handen. Mentaal ijzersterk lieten ze dit niet aan hun hart komen en na nog twee sets met de ene fantastische rally na de andere wisten ze set 2 en 3 naar hun hand te zetten met 17 en 18. Onverwachte overwinning en een mooie opsteker!

De tweede dubbel (Joris-Wouter) begon voortvarend met een vlotte 21-10 in de eerste set. In de tweede set tapte Oudegem uit een ander vaatje en bleef het ongemeen spannend. Niemand kon een voorsprong behalen dus gingen we richting verlengingen. Daarin maakte ondergetekende zijn naam nog maar eens waar door 3 Oudegemse setpunten op identieke wijze weg te werken. Kaderbal-netrand-effe twijfelen en aan de kant van Oudegem over het net vallen. Hoewel Tom Dierickx hier nog wel mee kon lachen haalde de frustratie de bovenhand bij zijn partner en sloeg hij twee vermijdbare fouten. 28-26 en de tweede match was binnen voor Lokerse!

Na deze match sprak Laurens de profetische woorden: “das goed, nu hebben we toch al een bufferke”. Of dat meespeelde of niet, feit is wel dat in de eerste set van de derde dubbel Laurens wel zeer vriendelijk was voor de tegenstanders. Systematisch weigeren te smashen, hoge dropjes en half verre clears, tactisch zat het spel toch niet perfect. In de tweede set haalde hij een veel hoger niveau maar besloot zijn partner (ondergetekende Wouter) er op los te brakken. De match werd met 18 en 16 verloren. Het is misschien wel het vermelden waard dat van onze eerste 11 punten er zeker 7 werden gescoord met mijn kader, tot groot jolijt van onze bank en grote ergernis van onze tegenstanders.

Vervolgens werden dubbel 4 (Evert-Matti), enkel 1 (Joris) en enkel 2 (Laurens) tegelijk afgewerkt. Evert en Matti, die ondertussen dringend C1 mag beginnen worden, hadden naar verwachting weinig moeite met hun tegenstanders en rondden de match snel af met 21-10 en 21-8. Laurens was ondertussen al bijna klaar met zijn match. Hij heeft ongetwijfeld veel geleerd van zijn match tegen Van Ransbeeck maar zijn grootste prestatie was toch dat hij over de 10 raakte in de tweede set, met dank aan enkele onnauwkeurigheden van Davy. Desondanks een mooie match!

3-2 na de dubbels en 1 enkel, nog 1 puntje te gaan! Joris speelde een prestigeduel tegen mede-gloednieuw B2 Dierickx. De eerste set verloor hij met 17 waarna hij zichzelf vertelde ‘dat het toch eens tijd werd te stoppen met spelen’. En aldus geschiedde, terwijl het bobijntje van Tom meer en meer afliep bleef Joris rustig en gecontroleerd opbouwen en uithalen wanneer hij kon. De tweede set haalde hij binnen met 17 en de woorden ‘’k ben echt wel beter’. Meer peptalk was duidelijk niet nodig en hoewel Tom alles wat hij in zich had in zijn smashen stak bleef Joris rustig alles terugspelen. 21-15 en de match, het gelijkspel en de titel waren binnen!!!

Ondertussen had Evert zijn eerste set al lang gewonnen met de heroische score 21-1 en de woorden ‘Als ik drop is het punt, ‘k heb geen enkele rally langer dan 3 slagen gespeeld’. Ergens tegen het einde van Joris zijn match werd de sporthal wel opgeschrikt door een oerschreeuw van onzen Evert. Blijkbaar had zijn tegenstander net zijn eerste punt in de tweede set gescoord. Daarop liet Evert het volledig hangen waardoor de tweede set nog op een teleurstellende 21-2 uitdraaide. Nu de winst ook binnen was kon Matti complexloos beginnen spelen en hoewel hij het even op een derde set wou laten afstevenen (ook al was het ondertussen al half 12) herpakte hij zich net op tijd om de match professioneel in twee sets binnen te halen.

Het nadeel van kampioen spelen met schoolgaande jeugd is uiteraard hun totaal gebrek aan zin in titelvieringen. Een colaatje en overgelukkig telefoontje van een wenende Verlee later vertrokken we terug naar Lokeren waar blijkbaar ook niemand zin had zelfs nog maar een frietje te steken. Dit was toen al zonder Joris die na zijn match en zonder douche (‘ik heb toch niet gezweet’) al naar huis was vertrokken. Ik ben dan als vice-kapitein maar alleen naar de frituur gereden, iemand moet de naam van heren 8 toch hooghouden!

We onthouden dat:
– HEREN 8 KAMPIOEN IS GEWORDEN!
– 3 van onze leden hun tweede titel op evenveel jaar competitie vieren.
– De verbinding Munchen-Oudegem voor geweldige conversaties zorgde. Toen het nieuws van onze overwinning onze captain bereikten klonk het antwoord ongeveer als ‘BOELASHFAKA PROOFIGIAT NEXT TIME BEER AND CAVA ARE IN ME!’. Of dit een of andere fantasie van Captain Brondeel is of niet, wij hopen op een traktatie van onze gulle leider!
– de titel sowieso nog een paar keer moet gevierd worden.
– Mijn racketkader een pak meer geld waard is dan wat er van mijn autobanden overblijft na een potje driften op de Oudegemse kiezelbaantjes.
– Als je 3 punten verliest op 12 matchen je verdiend kampioen bent.
– Oudegem een zeer sportieve verliezer toonde
– De sfeer in ons ploegje dik in orde zit!
– HEREN 8 ECHT WEL KAMPIOEN IS GEWORDEN!
– Dat belooft voor volgend seizoen.

Vice-kapitein (en enige met een rijbewijs als Wim in het buitenland zit) Wouter

Lokerse H8 – Wetteren H3 : 6-2

door Pieter Verlee, geplaatst in Competitie, Heren 8
Aan ons eigen spelpeil ligt het allerminst, maar door enkele misstappen van de concurrentie was Heren 8 nog steeds in de running voor de titel. Meer nog, mits winst tegen concurrenten Wetteren en Oudegem, is de titel een feit. Gisteren stond de wedstrijd tegen Wetteren op het programma. In de heenmatch werd ginds 3-5 gewonnen maar uit de statistieken van Wetteren bleek dat die mannen na de winterstop een angstaanjagend reeksje neergezet hadden.

Makkelijk zou het dus zeker niet worden. Tot overmaat van ramp zat Laurens in Amerika en hoewel Wouter lichamelijk aanwezig was, wist hij door jetlagperikelen met moeite welke dag het was. Meer dan acte de présence (waarvoor hulde) konden we van hem dus niet verwachten. Nu ja, hij beweerde zelf te kunnen spelen, maar voor onze veiligheid werd besloten niet op zijn avances in te gaan 😀

Aantreden deed Heren 8 gisteren dus met captain Wim, Matthias, Evert, Stan en ondergetekende. De wedstrijd leek dramatisch te starten toen zowel bij Wim-Evert als bij Stan-Matti de eerste set verloren ging. Wim en Evert konden deze scheve situatie gelukkig rechttrekken; bij Stan en Matti bleef de foutenlast te hoog en verdronk het kalf dus, al had het daar wel verlengingen voor nodig. 1-1 dus.

Op HD 2 mocht ik aantreden met Stan. Het koningskoppel (dixit Wouter) nam in 2 spannende sets afstand van de tegenstanders. Intussen hadden Evert en Matti de vloer aangeveegd met hun tegenstanders. 3-1 na de dubbels en het scepticisme van (zwaar)gewichtige Wouter omtrent onze opstelling werd toch al een beetje de kop ingedrukt.

De enkels konden allemaal tegelijk gestart worden. Captain Wim ging voorop in de strijd, maar botste in drie sets op een iets te sterke tegenstander. Evert haalde in set 1 een grote achterstand op en deelde daarmee een mentale mokerslag uit. Set 2 ging gelukkig vlotter.
Geen problemen meer in HE3 en HE4. Zowel Matti als ik namen vlot de maat van onze respectievelijke tegenstanders. 6-2 dus.

Volgend weekend staat de laatste wedstrijd op het programma. Mits misstappen van Oudegem en Waarschoot op vrijdag en zaterdag, kan het zijn dat we kampioen worden zonder te spelen. De kans is echter net iets groter dat we zondag zelf vol aan de bak moeten om de titel binnen te halen.

We onthouden dat:
– Wouter zijn kathedraal van een lichaam (sic) niet gekregen heeft door nee te zeggen tegen junkfood.
– Wim een bouwbedrijf wil beginnen in Turkije (of toch iets in die trant)
– hij bovendien bijna een kindje dacht te redden van de marginaliteit.
– Evert de kussen van Merel nog te goed heeft (sorry Merel).
– Stan zijn racketje (dixit Joris) op deftig B2-niveau speelt
– dat hopelijk ook gauw gezegd kan worden van Stan zelf
– zijn kracht hopelijk niet in zijn haar schuilt
– de nieuwe barvrouw blijkbaar vrijgezel is

– Pieter –