Categorie: Competitie

Gisteren de buren van Wachtebeke op bezoek gehad.

Die kerels hadden vorige week onze rechtstreekse concurrenten een punt afgepakt, zodat wij, mits winst 4 punten los op kop konden staan.

Anderzijds waren we gewaarschuwd. Geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken.

Aangezien onze Seppe d’er niet bij kon zijn, werd hij door een klassementgenoot vervangen. Een taak dus voor Tijl. Verder waren Lander, Joris, Jens, Stan en ikzelf van de partij.

Lander en Joris  beten de spits af met HD  2. Onze jeugd had voldoende ervaring om in 2 vlotte sets Robin C2 en Kristof D te verslaan. Intussen speelden Tijl en Rik voor het 2° wedstrijdpunt tegen Kevin C2 en Kevin D. Ook deze oudjes slaagden in hun opzet.

Het venijn zat echter in HD 1 (Tijl en Joris tegen Kevin C2 en Dieter D) en HD 4 (Jens en Stan tegen Robin C2 en Kim D).

HD 1 ging gelijk op en leverde nipt verlies op in de eerste set. Ook de 2° set verliep gelijk, doch deze keer ging de winst naar ons. De derde set was minder spannend en leverde ons een 3° wedstrijdpunt op.

Jens en Stan troffen het evenwel niet in hun HD 4. Wachtebeke stelde hun intrinsiek sterkste ploeg als 4° op, zodat onze mannen gexxxxxxxxt waren. Prachtige rally’s gezien, maar telkens trokken de onzen aan het kortste eind.  De progressie van Jens en Stan resulteerde niet in een schitterende uitslag, maar laat het beste verhopen voor de toekomst.

Dus 3 – 1 na de dubbels.

Lander had het geluk om de gemakkelijkste tegenstander aan te pakken. Aan Kristof had hij weinig weerwerk, zodat hij amper het alcoholgehalte in zijn bloed (feestje gehad) kon laten dalen. Winst in 2 korte sets.

Tijl en Joris daarentegen moesten het opnemen tegen respectievelijk Robin en Dieter. Tijl kon geen verlengstuk breien aan zijn eerste, vlot gewonnen set en moest bijgevolg een derde set spelen. Intussen joeg Joris mijn hartslag de hoogte in door een bloedstollende eerste set het nipt binnen te halen. Ook de 2° set verliep spannend totdat bij Dieter de veer brak. Daarmee stond de dagzege vast.

Tijl maakte zijn huiswerk af en zorgde voor het 6° punt.

Tot slot mocht Stan het opnemen tegen Kim. Deze kwam net terug van het tornooi van Zaffelare, waar hij de finale HE D nipt in 3 sets verloor. Kim rekende op een hapklare brok, doch stuitte op een sublieme Stan. Die haalde het in de 1° set met het kleinste verschil. In de 2° set kreeg hij een rammeling, doch na een tactische bespreking herpakte hij zich in de derde set die hij weer met het kleinste verschil binnen haalde. De bank van Wachtebeke was met verstomming geslagen: was dat diezelfde kerel die in de heenronde de lachers op zijn hand kreeg vanwege zijn stuntelige optreden??

Dolle vreugde bij Lokerse: deze moeilijke klip op weg naar de titel omzeild én weer een potentiële C2 d’er bij. En ook Jens beent de anderen stilaan bij. ’t Zal drummen worden voor de plaatsjes, bij H 10!!

En nog een klein woordje van dank voor Jana S., die mijn wedstrijdformulieren netjes bijhield, zodat ze bij PBO eindelijk eens een leesbaar document van mij zullen ontvangen…

Een kapitein zonder zorgen,

– Rik –

Tijd voor een “reality check” na weer een gelijkspel zondagavond in Herne. We hebben een goed ploegske, maar dat verkleinwoord ploegske is meteen ook de reden voor onze voorlaatste plaats. Zoals gevreesd is onze kern te klein om het verschil te maken dit seizoen. Gelukkig gaan we nu een rustige periode tegemoet en kunnen we ons gaan voor bereiden op een rush in Maart.
Hier de klachten voor aanvang van de match. Sam had zware benen na weer een schitterende prestatie op het tornooi van Brugge. Jordy had last van de kuiten na ook een heel  degelijk weekend in Brugge. Ikzelf had nog wat last en schrik na mijn omgeslagen enkel tegen Oudegem. Vooral het na voor lopen gebeurde met de handrem op. En zie daar, de enige die echt topfit was onze Captain Kasteel. Al duurde dat niet lang,straks meer daarover.
We beginnen met Jordy en Sam op HD1, na hun goede match tegen Roel en Matijs. Zij winnen vlot de eerste set ,maar vinden daarna geen antwoord op het trage maar heel degelijke spel van Patrick en Johan. Werkelijk alles kwam terug en je moest bijna ieder punt 3 keer maken. Dat bleek 2 keer teveel voor onze youngsters en ze verliezen in 3 sets. Sam en ik nemen het op tegen Benjamin en Vincent. De eerste gaat verloren wat je volledig op mijn rekening mag schrijven. In de tweede kunnen we toch ons spel opleggen en winnen we vlot. Set 3 gaat verloren door een paar fouten van mij heel vroeg in de set, 2 fouten maakten namelijk het verschil tussen 7-3 en 5-5. tussenstand 2-0 Herne. Tijd om de troepen eventjes samen te roepen en in conclaaf te gaan. Er komt witte rook te voorschijn en we beslissen dat we gaan strijden, vechten, en doen waar sport nu eenmaal om draait niet opgeven en tegen beter weten in blijven gaan!
Kasteel en ik zijn als eerste aan de beurt en het onvermijdelijke gebeurt, ook Kasteel blesseert zich aan de lies na nog geen 10 punten. De eerste set verliezen we dan ook, mede door de blessure en natuurlijk door zijn inzicht had Kasteel wel een tactisch plan om Patrick en Vincent het vuur aan de schenen te leggen,ondanks de pijn. We beginnen een beetje rond te spelen zoals op training en de punten komen precies vlot binnen. We moeten wel nog ieder punt 2 keer maken ,maar we merken dat Patrick”The Wall”Debrule barsten begint te vertonen. De derde set word een thriller van formaat met hoogoplopende emoties. Op het eind winnen we nog in extremis met 22-20. Eindelijk een punt en de ontlading was dan ook groot. Sam was ondertussen aan zijn 10 de wedstrijd van het weekend begonnen en het werd nog maar eens een marathon partij. Sam wint de eerste maar dreigt de wedstrijd na verlies in set 2 te verliezen, puur en alleen op conditie. Maar, dan maakt Benjamin een kapitale fout. Benjamin gaat in discussie met Sam, die zich bijna gewonnen had gegeven, omtrent een bal die buiten of binnen was. Benjamin trapt verbaal op Sam zijn tenen en dan weten wij hoe laat het is! Het vuur wakkert weer aan in Sam en Benjamin moet het onderspit delven in set 3. Eigen schuld dikke bult, Benjamin had beter moeten weten!
Jordy en Kasteel lijken dan helemaal geaclimatiseerd aan het spel van de hele avond in de dubbels en walsen over Johan en Jan. Zowaar 2-3 voor ons. Maar we beseften dat we er nog lang niet waren. Ik wou aanvankelijk mijn HE4 laten schieten, maar door de blessure van Kasteel, die al helemaal geen zin meer had in een enkel, treed ik toch aan. Na voor lopen was geen optie en met lange ballen kom ik nog tot 20-22, maar dat spelletje had Bart goed doorzien en het begint dropkes te regenen. Ik ben braaf al die pluimkes gaan oprapen en heb die mooi teruggegeven aan Bart zodat die weer kon serveren. De stand komt mede door de opgave van Kasteel op 4-3 voor Herne.
En dan de apotheose van de avond. Jordy tegen Johan. Jordy nog redelijk fit ondanks alles wat vooraf ging dat weekend wint de eerste set vlot met 21-15. Johan wint set 2 zo mogelijks nog vlotter door opkomende kuitkrampen bij Jordy. Tijd voor wat kramp onderdrukkende oefeningen en een lichte massage. Ik weet niet of het net dat was die het verschil maakte, maar Jordy bewoog weer goed over het veld en loopt uit tot 11-3 en daarna naar 16-9. Buit binnen denk je dan. Maar nee, Jordy’s kuiten beginnen weer te protesteren en hij moet op zoek naar directe winners. Johan brengt die allemaal mooi terug en sluipt terug tot 19-19. Gameover dachten velen, maar Jordy weet toch nog wat jus uit de kuiten te persen en fietst mee naar 20-20. Door 2 keer goed te anticiperen op Johan zijn schijnbewegingen slaagt Jordy erin de match te winnen en dus eindigen we met een oververdiend gelijkspel. Oververdiend alleen al door de inzet en vechtlust onder deze moeilijke omstandigheden.
De mannen van Herne nemen ons dan nog mee naar de katholieke kring waar we met een drank in de hand nog een potje voetbal konden kijken(Gent-Lokeren). We bleven echter wel kampen met knorrende magen zitten daar in de katholiek Kring en dus zetten we koers naar een frituur ergens tussen Herne en Lokeren. Die vinden we en jongens dat smaakte.Hmmmm. Thony was ook nog zie lief om ons te trakteren en de Kasteel wist zelfs nog de belofte te ontfutselen om eens kreeft te gaan eten op Thony zijn kosten.
Hmmm ook lekker.

Sander

P.S. Toch nog even deze anekdote, kwestie van straks geen 100 reacties op dit verslag te krijgen. Aangekomen in de sporthal van Herne en terwijl we zaten te kijken naar de match van Sam en Jordy tegen Herne. Kwam bij mij plotseling de vraag op tegen we welke ploeg de bezoekers( met name BC Opwijk) van een andere competitiematch aan het spelen zouden zijn? Rarara ?

We hebben reeds 2 wedstrijden achter de rug en we hebben slechts 1 punt. Een redelijk slecht begin mag je zoiets noemen,zeker als je vooraf door een paar directe tegenstanders als favoriet werd bestempeld samen met Lebad.  

Voor de tweede keer in evenweel weken stond een clubderby op het programma.
Heel wat meer gepuzzel voor captain Buik want naast Klaas (gekwetst) konden we dit keer ook niet rekenen op Dries (die door ons strak competitieschema in januari en februari gene congé kon krijgen op zijn werk). Heren 3 kon wel op een voltallige ploeg rekenen.
Zo een derbyke zorgt altijd voor een ontspannen sfeer… om 17.30u -de start van de ontmoeting- was er nog geen kat te bespeuren in de ganse Durmehal. Druppelgewijs sloften de titanen één voor één richting kleedkamer. Buik spande de kroon met een kwartierke retard… maar het feit dat de kleedkamer nog afgeladen vol zat was dit niet zoveel later dan de anderen.

Voor de opstelling kozen we voor een flatline van dezelfde sterktes B1-B2. Heren 3 had blijkbaar net hetzelfde idee, want ook zij vormden 4 koppels van dezelfde sterkte… zij het een tandje lager nl. B2-C1.
Van De Putte/Beauprez openden tegen Oste/Wymie terwijl Paemel/Buik het duo Pense/Hanzzz bekampten. Het eerstgenoemde koppel nam een vlammende start (of waren het Oste/Wymie die niet in gang schoten?). Feit is dat de eerste set bijzonder snel voorbij was. Bij Paemel/Buik ging het een pak minder snel vooruit. Vooral Buik had zich voorgenomen om zijn opgespaarde buikvet van tijdens de feestdagen zo min mogelijk te hoeven aanspreken. Het verschil bleef bijgevolg bijzonder klein in de eerste set. Uiteindelijk haalden we die binnen met verlengingen.
buZZe en Hannes hadden tijdens de pauze hun concentratie en inzet op de bank laten liggen en stelden alles (echt alles) in het werk om Wymie en Oste in de partij de laten komen. Ze slaagden met brio want Heren 3 dwong een 3de set af.
Intussen hadden Paemel & Buik ook het overwicht in set 2. Bij een 5-puntenvoorsprong brak de weerstand bij Pense en Hans compleet waardoor we heel simpel de rit konden uitfietsen.
Terug naar VdPutte en Hannes die in de belle opnieuw een versnellingske hoger schakelden. Er werd opnieuw druk gezet zodat ze snel een veilige voorprong hadden die niet meer verloren ging.
Deel 2 van de dubbels werd ook gedomineerd door het hoogste “nummerke”.
buZZe en Paemel konden in 2 sets afrekenen met Wymie/Patjen.
Buik met Hannes deden hetzelfde met de clubkampioenen Ley & Pense.

4-0 na de dubbels; we hebben er al slechter voorgestaan 😀

In het enkelspel had Buik zichzelf de eerste enkel gegund in de hoop met de heer Poesieley een hapje te krijgen voorgeschoteld… maar Patrick had dit snode plan blijkbaar goed doorzien want Buik’s hapje verscheen op het bord van buZZe die met plezier zijn prooi verorberde. Al moet ik er wel bijzeggen dat de mooiste punten gescoord worden met het kattenpootje van Deley.
Buik en Patrick blonken op het terrein daarnaast uit in tammigheid. Eigenlijk hadden we beter afgesproken van te starten bij een 16-16 tussenstand… want daarvoor gebeurde er echt niets.
Veel spek weinig takel wist Hans het met de juiste quote te omschrijven.
Het was wel Buik die tot 2 keer toe op het einde een sterkere eindspurt in de benen had.
Winst zonder glans.
En dan the Battle of de B2’s hé.
Paemel (niet echt iemand met enkelambities) stond voor het eerst tegenover Steven Oste. En het werd weer een typische Paemelwedstrijd. De eerste staat er geen maat op onze Paemel… maar die 2de set interesseert hem niet. Na 21-13 maakte Oste gelijk met dezelfde cijfers.
De derde set is er steeds enen van pompen of verzuipen. Beide spelers haalden alles uit de kast maar het was Paemel die aan het langste eind trok. 7-0 en heel veel druk op Hannes zijn schouders 😀
Een mini-clubkampioenschap-rematch waarin Hannes zijn zeer nipte nederlaag (en uitschakeling) met 23-21 in de derde set nog niet vergeten was. Met geregeld pittige ralleys haalde Hannes overtuigend de eerste set binnen. Maar Hans blijft een kuitenbijterke. Hannes kon zijn tempo van de 1ste game niet volhouden en Hans nam gaandeweg het commando over. Een 3de set moest opnieuw de beslissing brengen.
En deze ging (wat dacht u) zeer gelijk op. Hannes had wel steeds de voorsprong in handen maar Hans schoof gelijkmatig mee. Hannes kreeg als eerste een matchpunt maar kon dit niet benutten, Hans ging erop en erover… en kon bij zijn eerste matchpunt wel direct uitmaken. Een 8ste competitiepuntje voor Hans… en ne kostelijken avond voor Hannes 😀 want 7 – 1 is trakteren!!!
Iedereen content dus!
Nadien konden we bij Walter genieten van echte binnenseats (op nen barkruk) en zagen we soms beestig goe badminton tussen onze Heren 1 en Lebad 1 (met Matijs Dierickx, Wout Naessens en Roel Van Heuckelom)
En dan kan een bestellingske ‘kebab aan huis’ er altijd bij!
Dankzij onze overwinning en de grandioze medewerking van Oudegem tegen Pluimplukkers komt Heren 2 alleen aan de leiding in 1ste provinciale met respectievelijk 3 & 4 punten voorsprong op de dichtste concurrenten (die wel een wedstrijd minder gespeeld hebben)
Volgende week hebben wij een weekje rust. De zondag nadien spelen we thuis tegen Drive 1, klaar om onze tocht richting 3e liga verder te zetten!
Voor Heren 3 en Heren 4 breekt volgende week het moment van de waarheid aan. Wint heren 4 dan staan ze al zeer dicht bij hun behoud in de hoogste provinciale. Wint heren 3 dan is de strijd weer volledig open en zal het spannend blijven tot de laatste speeldag!