Na drie nederlagen op rij werd de honger naar een eerste overwinning steeds groter.
De tegenstander werd grondig geanalyseerd, een extra (straf?)training werd ingelast en ook de fysiek werd nog een beetje bijgeschaafd. Driven, deftig opslaan en dergelijke zou geen probleem meer mogen zijn.
Feit was dat we er meer dan ooit klaar voor waren om ons talent 🙂 te etaleren.
Toch smolt ons vertrouwen als sneeuw voor de zon weg toen we onze tegenstander zagen opwarmen; althans dat dachten we. Acrobatische sprongen, keiharde smashes, veren shuttles…
Gelukkig werden we snel uit ons lijden verlost toen bleek dat we niet naar onze tegenstander stonden te gapen, maar wel naar de mannen van Oudegem die moesten kampen tegen Lokerse H3.
Een zucht van opluchting werd geslaakt, want tegen die mannen hadden we niet veel pluimen geraakt.
Even later kwam Gabad H1 aan en konden we de wedstrijd beginnen. Net als wij had Gabad hun vorige wedstrijden verloren, dus er was sprake van een heuse “vierpuntenmatch” in de onderste regionen van het klassement.
De eerste dubbelpartij (Nils/Tom) werd jammer genoeg verloren in twee spannende sets. Er zat zeker meer in maar Tom besloot in de eerste set een niet te missen setpunt mooi in het net te kloppen – dat komt ervan als men zich te goed voelt voor wat bij te trainen :). Uitslag: 20-22,17-21.
Toch hingen de bordjes al snel in evenwicht, want ook nu weer bleken Rik en Pieter een geolied team te zijn. In twee sets werd komaf gemaakt met de tegenstander: 21-15, 21-14.
Derde keer Rik-Pieter, evenveel overwinningen.
Veel tijd om na te genieten kreeg ik niet, want ik mocht direct weer op de baan om samen met Frederik de derde dubbelpartij aan te vatten. Verlies in de eerste set hield ons niet tegen om de scalp van dit C1/D-duo aan onze gordel te rijgen. 20-22, 21-12, 21-15. Eerste competitieoverwinning van Frederik… we wachten nog steeds op het bijhorende vat.
Ondertussen kende Tom weinig problemen in zijn enkelpartij en zette hij in twee sets zijn tegenstander opzij: 21-11, 21-12. Ook voor Tom was het de eerste van hopelijk vele winstmatchen. 3-1 was de veelbelovende tussenstand die na vier partijen op het bord stond.
De laatste dubbel (Frederik/Rik) bracht gedeeltelijke zekerheid. Frederik had de smaak van winst geproefd en smashte de tegenstander regelmatig genadeloos af. De overwinning in twee korte sets (21-14, 21-8) bracht ons op 4-1. Een gelijkspel was al zeker ons deel en het bijhorende punt ook. Toch was dit geen reden om te vieren, want in de drie enkelpartijen wilden we natuurlijk de volle buit thuishouden. Deelnemen is belangrijker dan winnen: een spreuk door verliezers bedacht 🙂
Frederik mocht aantreden tegen de C1, en hoewel we hem aanspoorden (drie klassementspunten te verdienen) slaagde hij er toch niet in om meer te doen dan verdienstelijk weerwerk te bieden (17-21,12-21).
Ook Nils maakte niet echt kans op de overwinning en een verlies in twee sets werd zijn deel: 16-21, 12-21.
De laatste match zou het beslissen. Rik D’hont, Lokerens hoop in bange dagen, rots in de branding…
Zijn tegenstander die in de dubbelpartijen wel enkele zwakke plekken had laten merken bleek merkelijk sterker in enkelspel. Harde smashes, afwisseling tussen verre en korte opslagen waar Rik geen blijf mee wist zorgden ervoor dat de eerste set snel naar de man van GABAD ging.
Gelukkig herpakte Rik zich en behaalde hij in drie sets toch de overwinning. 14-21, 21-12, 21-15.
Eindstand 5-3. EERSTE OVERWINNING voor Lokerse H8. Proficiat aan onszelf!
-Pieter Verlee-
Knap gedaan ‘jonkies’ 😉