Categorie: Competitie

Zondag 4 april
19.00u Heren 2de prov. B : Latem H3 – Lokerse H5 :
uitgesteld wegens Pasen (blijkbaar is hun sportzaal toch gesloten)

September 2008.. Heren 5 werd in het leven geroepen met het potentieel om kampioen te spelen in 3de provinciale. Lees : Dirk, Hans, Hannes, Pieter, Jordy, Sam en Steven.

Bijkomende gedachte was, om ons aanstormend talent te lanceren, en hen zo naar een hogere reeks te laten doorgroeien via het kampioenschap.

Een zo goed als vlekkeloos parcours afgelegd, waarbij enkel de pluimplukkers roet in ons eten kwamen gooien. Hierdoor pakten we, op 2 punten na, naast de titel.. Ontgoocheling alom, want iedereen keek al ontzettend uit naar 2de, al was het maar om steeds met veren te kunnen spelen. 🙂

Mei 2009.. De voorbereidingen van de competitie gingen van start en we zouden het dit jaar dan nog maar eens proberen in 3de.. Maar…

Juni 2009.. Dirk Bondroit speelt met zoon Stein een tornooi bij de Shuttle Stars waar hij Lens Meyvaert tegen het lijf loopt (de nieuwe competitieverantwoordelijke van de VBL). Aan de praat geraakt en bij toeval wordt er verteld dat een ploeg in 2de (de Mintons) liever zou degraderen, wat enkel kan, wanneer een andere ploeg gevonden wordt die hun plaats kan innemen.

Den tamtam ging snel, en na overleg met ons bestuur, kreeg Lens al snel de bevestiging dat Lokerse “bereid” was om in 2de aan te treden!

September 2009.. Super gemotiveerd begonnen we aan het seizoen met als eerste ambitie “goed meedraaien”. Links en rechts werd al eens gefluisterd dat we met deze ploeg misschien wel eens potentieel zouden moeten hebben voor meer, maar dat durfden we bij aanvang zelfs niet te dromen..

Maar de ene match na de andere werd gewonnen, dus ja, misschien toch?

Jordy maakt een blitz-start van C1 tot B1 en dat in amper 4 maanden tijd! Net als Sam vorig jaar, is hij dé match-winner van onze ploeg : maar liefst 25 overwinningen op 27 en dat telkens op HE1 en HD1! Chique!

Maar kampioen spelen is de verdienste van iedereen natuurlijk! Het winnen gaf alsmaar meer vertrouwen en iedereen heeft in de loop van het seizoen nog veel progressie gemaakt wat duidelijk merkbaar is als je er de statistieken van toernooi.nl op naleest : iedereen zit gemiddeld aan een winstpercentage van maar liefst 80%!

Voornaamste concurrent bleek bij aanvang 4Ghent te zijn, maar door een paar blessures verdwenen deze van het strijdtoneel. Enkel nog tweede concurrent in rij, Gentse 2H, kon het ons nog moeilijk maken.. In de heenronde hadden we ze verslagen (al hadden we toen nog totaal geen kampioensamibities) dus winnen in de terugronde was nu van cruciaal belang!

Jordy en Hannes hadden bij deze ontmoeting jammer genoeg andere verplichtingen, maar we vonden toen waardige vervanging in de naam van Davy Van Paemel en Dirk De Gucht. Thanks guys! We wonnen met 6-2, met enkele thrillers van formaat, waar wij telkens nét aan het langste eind trokken.. Over thuisvoordeel gesproken..

Afgelopen zondag bleek dat Gentse nog een punt had laten liggen in een match tegen 4Ghent, wat ervoor zorgde dat we afgelopen maandag genoeg zouden hebben aan een gelijkspel tegen Drive! Een haalbare kaart..

Wegens examens zou Jordy eerst niet meespelen, maar een klein uur voor de wedstrijd kwam de verrassing dat hij tóch van de partij zou zijn! Cool! Nog snel de opstelling aangepast en op naar Dendermonde!

   

De 4 dubbels werden vrij snel binnengehaald waardoor we halfweg eigenlijk al mochten vieren! De enkels waren op zich nog een formaliteit maar ook deze werden nog allemaal gewonnen!
Eindresultaat : 0-8 voor Lokerse, en de fles bubbels kon (eindelijk) bovengehaald worden!

   

   

Met nog 2 wedstrijden te gaan is de titel al binnen!!!
We hebben maw ons debuut in 2de niet gemist! 🙂
Op naar 1ste nu!

Proficiat aan iedereen!!!

Rest mij tot slot nog iedereen te bedanken.. De “vaste” spelers Jordy, Hannes, Hans, Dirk en Pieter én alle vervangers die ons graag uit de nood hielpen bij een afwezigheid.. Dikke merci!

De groeten,

– Steven –

Zondagavond kregen we een kans om het behoud in 2de liga veilig te stellen. We kregen Wit Wit op bezoek en mits een beetje geluk met de opstelling dacht ik wel een punt te kunnen halen of zelfs de overwinning. Het liep echter uit op teleurstelling en we kregen 3-5 op ons dak. Hier het relaas van een avondje in de Durmehal.
Sander en Sam beginnen in HD1 tegen Benjamin en Christophe. Beide sets hadden hetzelfde verloop, gelijkopgaand tot een punt of 10 en dan plotseling sputtert de motor bij B&C en winnen we daardoor redelijk vlot.
Kasteel en Jordy gaven op dat moment Arno en Jeremie partij in HD2. We wisten dat we de beste Jordy en Kasteel nodig zouden hebben om die mannen van de winst te houden en die beste Jordy en Kasteel gaven gisteren niet thuis en gingen dus redelijk zwaar de boot in. Om eens aan te geven dat ze echt niet goed op dreef waren vertel ik er onmiddellijk bij dat ze in HD4 veel moeite hadden om te winnen in 3 sets van Benjamin en Erwin.
Sander en Sam moeten het dan proberen tegen Arno en Jeremie en we waren in de eerste set goed op dreef. We kregen een waterkansje toen we 19-17 voor kwamen maar Sander wist heel vakkundig het kansje de nek om te wringen door fouten.
Na de dubbels dus alles in evenwicht.
Sander kon met de enkels beginnen tegen Christophe en hoopte die match te winnen om dan uiteindelijk de winst te pakken voor de Lokerse. Set 1 verloopt goed voor Sander tot aan 19-16. Plotseling hapert mijn motor en ik moet set 1 prijs geven met 21-19. In set 2 moet ik de hele tijd achtervolgen en sta zelfs ver achter tot ik een ietwat te trage pluim in mijn handen krijg. Wat ik daarvoor niet kon, ging precies nu wat beter. De punten komen vlot en ik sleep verlengingen uit de brand met zelfs een setpunt. Alle lof daarna voor Christophe die blijft goed gefocust in de verlengingen(die hij zo haat) en wint met 25-23. Jammer van die call op matchpunt, want ik had nog iets in petto om het allemaal iets meer dramatiek te geven. Zij die in de bar zaten weten waarover ik het heb 😉
Klaas, die toen iedereen al stond op te warmen, nog op zijn gemakske een spaghetti aan het eten was, kon aan de slag op HE 2 tegen Arno. Klaas had in het verleden al meermaals laten verstaan dat hij Arno wel aankon. Ik moest hem telefonisch herinneren aan die uitspraak en hem een beetje aanporren om zijn belofte te komen waarmaken. De eerste set haalt Klaas 5 punten. Opwarmen klonk het excuus. Set 2 ging merkwaardig gelijkopgaande en Klaas moest pas de rol lossen op 16. Klaas nooit verlegen om een krasse uitspraak wist te vertellen dat Arno nog verbetert was en dat hij daarop niet voorzien was! Daar krijg je geen speld tussen.
Sam nam het op tegen Jeremie in HE3. Sam domineert, regisseert,amuseert,fantaseert, …, dat laatste soms iets teveel, maar het was er “baf” op. Jeremie smeekte Arno om tacktische richtlijnen en meer support van zijn team, maar het werd een maat voor niks.
Jordy moest dan tegen Erwin het gelijk spel binnenhalen in HE4. Het liep bij Jordy voor geen meter, hopelijk gaat zijn examen wiskunde vandaag beter! En misschien ligt daar wel de reden voor de offday van Jordy. Het is ook normaal dat je als 16 jarige soms de pannen van het dak speelt om de week daarop het tegenovergestelde te doen. Verdienste voor Erwin en eigenlijk heel Wit Wit. Zij kwamen sterker voor de dag dan op veel andere competitie matchen dit seizoen. De reden voor het haasje over in de rangschikking dit seizoen.

Sander A little disappointed captain

Voor onze laatste competitiewedstrijd van het seizoen trokken we naar St.-Laureins.

We waren er rotsvast van overtuigd om het seizoen winnend af te sluiten.

Werner en Jasper waren er niet bij.
Het draaide echter anders uit. Het werd 4-4.
Kort verslag van de wedstrijden.

Dubbels
Voor de 1ste dubbel moesten Gianni en Frederik D’Hondt (vervanger) aan de bak tegen Raf Daniels en Geert Van Hecke. In de eerste set waren ze nog niet echt ingespeeld op elkaar en ze verloren met 21-15. In de 2 volgende sets waren ze nadrukkelijk bij de les en wonnen deze met 14-21 en 19-21.
De 2de dubbel (HD 4) was voor mij en Simon tegen Frank Latomme Patrick Lehoucq. De eerste set ging vrij vlot voor ons en wonnen dan ook overtuigend met 12-21.
Wat er in de 2 volgende gebeurde weet ik niet maar er lukte niets meer. De 2de ging verloren met 21-10 en de derde werd nog spannend. Bij 20-20 viel de shuttle bij een drop van mij net aan de verkeerde kant van het net en werd het 21-20 voor de tegenstanders. Bij hun volgende opslag sloeg ik dan de shuttle in het net en ons verlies was een feit : 22-20 in de derde set.
De derde dubbel ( HD2) was voor mij en Gianni tegen Raf Daniels en Frank Latomme. Opnieuw werd het een 3-setter. De eerst set was voor hen, de 2de voor ons.Raf en Frank trokken uiteindelijk de overwinning naar zich toe met : 21-16,19-21 en 21-14.
De laatste dubbel (HD3) was voor Simon en Frederik. Het werd ook een 3-setter waarbij de Lokeren boys aan het langste eind trokken : 18-21,21-11 en 13-21.

2-2 na de dubbels. Alles was nog mogelijk.

Enkels
Gianni begon aan zijn enkel tegen Raf met volle vertrouwen. Het werd een spannende en slopende wedstrijd. Beiden streden voor elk punt en uiteindelijk moest Gianni de overwinning aan Raf laten. Het waren 3 spannende sets op hoogstaand niveau. De setstanden liegen er niet om : 21-17,18-21 en 21-19.
Frederik had ik op HE2 geplaatst en Frederik beschaamde mijn vertrouwen in hem niet. Hij won vlot van Frank Latomme in 2 sets : 16-21 en 15-21.

Ik nam de 3de enkel voor mijn rekening, maar ik botste op een taaie tegenstander. Geert won vlot de 1ste set met 21-9. In de 2de set kon ik wat meer weerwerk bieden maar moest toch mijn meerdere erkennen in Geert. Hij won dan ook verdiend ook de 2de set met 21-15.
Simon moest dan zijn enkel winnen om een gelijkspel uit de brand te slepen. Het kostte hem 3 sets om Patrick te verslaan : 14-21,21-17 en 16-21.

Zo werd het dus 4-4, al bij al toch geen slecht resultaat.

Conclusie
– Een goed seizoen afgewerkt
– De sfeer was van het begin tot einde zeer goed bij onze ploeg
– Bedankt aan onze trouwe supporters gedurende het ganse seizoen
– Bedankt ook aan de invallers
– Tot volgend seizoen !!!!!!!!!

-Frank-

Beetje commotie alvorens we er uit waren wie nu effectief de kleuren van Lokerse in Beveren ging gaan verdedigen. Het was een belangrijke wedstrijd voor behoud in eerste, want als we hier voldoende punten konden sprokkelen, dan waren we vrij zeker van behoud. Na een donderdag avond, met een Pense die reeds riep dat hij gekwetst was en dan liever na zijn feest dit nog wat verder wilde zetten op idee voetbal voor de laatste wedstrijd van Lokeren in eerste .. en hij daarbij ook Wymie wilde overtuigen om mee Lokeren in eerste te houden, kwam het er zondag op neer dat we met vier ter plaatse gingen.

Bij het omkleden bleek reeds dat de sfeer “goed” was, en iedereen ontspannen, niet in het minst dat iedereen blijkbaar reeds aan den drank gezeten had …
Beveren 1H – Lokerse 2H was me weer het matchke wel. Beveren met zijn sterkste opstelling, Vande Perre, De Wael en pascal eurgh van den Eeden, allemaal B1 en de jonge Pouillon (b2).  Wij speelden met Dries, davy, Pat en Ley. Op papier dus lichtjes onderliggend, maar dubbelen kunnen we goed he.

Dries en Davy wonnen vrij vlot tegen Jo en Pascal, terwijl wij Pouillon en een zenuwachtige Wim de Wael rustig lieten aanvallen en met iron defense ze tot fouten konden dwingen. Helpende factoren, een kattepootje van Deley, vierduizend kaderballen en de gevreesde opslagen van de Pat.

Beveren speelde met dezelfde koppels, wij vinden altijd inspiratie in duizelingwekkende wissels en dus speelden Dries en Pat tegen Jo en Pascal, kheb niet veel van de match gezien, maar ze waren sneller klaar dan ons, en ze zijn gewonnen dus ok.   Davy en ik speelden goed en wonnen de eerste veel te gemakkelijk.  Omdat we dan ook in de 2e set na 30 seconden 8-1 voorstonden; vond de Smurf het wel genoeg geweest; en werden alle inspanningen zo veel mogelijk vermeden. De gevolgen laten zich raden; 21-17 op ons tomat en aan de bak in de derde set.  Tandje bij gestoken, ons af en toe verzet, en de buit was binnen 0-4.

Dries wou terug enkellen tegen Jo vd Perre, want na 2 nederlagen en 1 overwinning wou hij revanche.  Dit lukte zeer mooi en hij was duidelijk de betere speler. Den Dries zal ondertussen wel terug op positief staan in zijn competitiepunten.   Ondertussen speelden we alle 4 de matchen tegelijk. Davy leek simpel te gaan winnen van de pascal, maar liet de 2e set glippen waardoor hij nog heel stevig moest doorgaan in de derde set maar uiteindelijk toch met de hakken over de sloot kon winnen.  Ik kreeg de leuke opdracht om de normaal eerste man, Wim de Wael te bekampen, maar omdat Dries en Jo den eersten wilden spelen, had ik het dus aan mijn been.  Ik mocht goed meespelen, kon af en toe eens goed smashen, en verloor met redelijke cijfers 15 en 16, maar Wim was duidelijk beter.  Als nu de Pat nog kon winnen had ik weer een traktatie aan mijn been.  Na een zware eerste set, die Pat met 19 won, brak er iets bij de tegenstander. Letterlijk zelfs, want zijn voet was even rood als de Pens zijn gezicht na nen enkel. Pat maakte geniaal gebruik van de zwakte vd tegenstander, liet hem zo veel mogelijk lopen (…..)  en blikte in met 21-9.  
.
1-7, Definitief gered in eerste provinciale en nog een paar leffekes en huiswaarts naar vrouw en kinderen. (eigenlijk naar de cafetaria vd Walter, maar is’s a secret….)

– Poesieley –