Categorie: Gemengd 3

Voor de laatste ontmoeting tegen Merchtem was G3 al zeker van behoud, maar “rustig uitspelen” is niet wat de ambitieuze ploegkapitein Bevert voor ogen had.  Zijn tactisch brein slaagt er telkens weer in, om na het nodige brainstormen met de hele ploeg, de juiste spelers “op te offeren” en de meest efficiënte dubbelploegen samen te brengen en uit te testen (met het oog op volgend seizoen nvdr.). Mogelijks zat ook het 1-7 verlies thuis tegen die ouwe mannen van Merchtem nog in het geheugen, toen een totale offday van G3 genadeloos werd afgestraft.

We noteerden in de hele competitie nog geen enkel gelijkspel, we zijn dus een ploeg mét karakter en gingen dan ook voluit voor de winst. We moesten wel onze Kimberly missen wegens dubbele boeking, dus startten Joke & Kristel en Evert & Joris in de dubbels. Dat werden 2 straffe 3-setsetters waar de ervaring uiteindelijk de doorslag gaf, bijgevolg winst voor de dames maar verlies voor onze mannen. Bij de enkels was Joke duidelijk goed op dreef waardoor ze dankzij een technisch, mentaal en verbaal overwicht revanche kon nemen voor haar verlies in de thuismatch.  Spijtig genoeg verhinderde een gladde vloer elk flitsend voetenwerk, waardoor Kristel haar wedstrijd aan de thuisploeg moest laten. Dankzij de tactische opstelling bij de heren werd hier ook 1 wedstrijd gewonnen, waardoor de stand op 3-3 kwam.  Alles kan dus nog.  Om een goed mixed team te hebben moet er een goede verstandhouding zijn tussen beide spelers, en daar hebben we met G3 de laatste weken goed aan gewerkt met oa hotdogs en de warme wafels van Evert (zijn papa). Het werd dan ook een snelle overwinning van het meer dynamische koppel Joke & Evert, maar ook Kristel & Eddy behielden de controle over hun wedstrijd.

Voila, de 5-3 voor G3 was nog maar net binnen, en de muziek klonk al luid uit de cafetaria.  Muziek, dans, drank en bitterballen, leuk om het G3 seizoen af te sluiten met een feestje!  Nog eens bedankt Joke, Kimberley, Kristel, Joris en Evert.

Eddy

HOOGVERRAAD

Zondagmiddag omstreeks 14u. Een fris en montere kerel stapt na een avondje feesten en het daarbij horende hartstochtelijk beminnen van jonge deernes, met het goede been uit bed. Opgewekt over zijn eigen avonturen van de voorbije nacht – hij kon immers niet aanwezig zijn op het trainingsweekend wegens een deadline op maandagavond en moest dan maar op een andere manier zichzelf in de eeuwige analen werken – zou hij aan de taak beginnen waar hij tot nog toe niks aan gedaan had. Waarom zou hij? Tijd zat. Bovendien zou hij die avond nog even tijd moeten uittrekken om te flitsen tegen de toekomstige Vlaamse Kampioenen dubbel B. Maar niets is minder waar.

Onze alom geprezen held werd al snel een landverrader wanneer hij een uur voor vertrek naar competitie aan zijn zus liet weten de deadline verkeerd ingeschat te hebben en om tien uur ’s avonds een afgewerkt product zou moeten indienen. Erger nog was het wanneer bleek dat juist zij voor een vervanger moest zorgen. Volledig overstuur contacteerde Justine de halve groep deelnemers van het trainingsweekend maar niemand leek energie over te hebben. Uiteindelijk bezweek dan toch iemand voor haar charmes – en haar poging tot chantage. Als hij niet zou meedoen, zou 3G forfait moeten geven – wat eigenlijk totaal niet waar is. Hoe dan ook, op deze manier geraakte 3G dan toch aan een verslaggever.

Na slechts een uurtje thuis geweest te zijn en één gevulde paprika naar binnen gespeeld te hebben, vertrok Lander vliegensvlug richting de sporthal want hij wou het forfait natuurlijk niet op zijn conto hebben door te laat te komen. Wie wel royaal te laat op de afspraak was, was natuurlijk Davy Van De Putte, de chauffeur. Onderweg moest de opstelling nog gemaakt worden – of toch de verdeling van de gemengde wedstrijden. Na wat onenigheid werd de competitieverantwoordelijke gecontacteerd om duidelijkheid te scheppen en op wat uw verslaggever een vrij bizarre manier vond, door Davy de mond gesnoerd.

Wat er bij aankomst in sporthal OCP De Pinte – ja, Latem-De Pinte speelt in twee sporthallen en god weet welke de sporthal is waar juist uw ploeg moet spelen – gebeurde, is slechts mogelijk in oeroude komediefilms. In alle hectiek van het zoeken naar een invaller was Justine, die op een of andere manier niet meer op een klein meisje leek – Davy vond een verklaring in het opgestoken haar en het dragen van hakken -, haar badmintonschoenen vergeten. Halsoverkop ging ze dan maar op zoek naar de schoenen van een Chinese vrijwilliger. Een toilet-bezoekster, die het hele verhaal van achter de gesloten deur kon volgen, citerend: “Echt om ’t schijt van te krijgen!”

Over de wedstrijden kan uw verslaggever weinig kwijt aangezien de vermoeidheid en het alcoholpercentage in zijn bloed, hem er van weerhielden het minst belangrijke aan een competitiewedstrijd te onthouden.

Na afloop van de wedstrijd vonden de heren Lamont en Sioncke er niks beter op om tijdens het douchen de andere tegenstanders uit hun reeks belachelijk te maken. Blijkbaar is het in Antwerpen de gewoonte om slechts 11 bitterballen aan te bieden voor 6 spelers en in West-Vlaanderen de gewoonte om na de wedstrijd helemaal niet samen te zitten met de tegenstanders. Daarentegen hebben wij, Lokeraars, dan toch nog het respect om te dineren met de tegenstand hoewel ze ons genadeloos afgeslacht hebben. De vermoeidheid was op het gezicht van uw verslaggever af te lezen en werd dan ook een gespreksonderwerp dat aanleiding gaf tot de zotte verhalen van hierboven genoemde heren Lamont en Sioncke. Helaas zijn deze niet voor ieders oren geschikt en raadt uw verslaggever aan er zelf naar te gaan luisteren.

Ons buikje rond gegeten konden we huiswaarts keren. In de auto begon Davy Van De Putte nog te twijfelen of het genetisch mogelijk is dat een vredelievend meisje als Justine een verraderlijk individu als Joris als ‘broer’ had. Maar wanneer ze toch de cafetaria mee binnenstapte toen Davy en Lander haar trachtten te overhalen, was de drang naar de toog, die Joris ook heeft, duidelijk herkenbaar. In de sporthal was de wedstrijd van 4G reeds op zijn einde gelopen. Nicolas en Kimberley waren ook vrij moe en vertrokken vrijwel meteen. Jasper kon geen pap meer zeggen – die jongen is niks gewoon. Ley en Merel waren zoals steeds hun positieve zelve. Vicky en Evert waren toch aanwezig om hun ploeg te steunen en de broodjes die Liesbeth gemaakt had, waren verrukkelijk.

We onthouden dat:

• Joris Penneman voor de krijgsraad geroepen wordt voor het verraden van zijn ploeg;
• Joris Penneman voor de krijgsraad geroepen wordt voor het verraden van zijn vrienden wanneer hij besloot niet mee op trainingsweekend te gaan;
• Merel Van Eynde zondagavond nog bijna het slachtoffer werd van haar eigen tactisch inzicht in het kinderspelletje blad-steen-schaar;
• Evert als gevolg daarvan dus ook voor de krijgsraad zal verschijnen;
• Justine Penneman ons allemaal – maar toch vooral uw verslaggever – uitnodigde om naar Den Avond te gaan kijken;
• Davy Van De Putte en Lander Borgonjon in drie sets verloren van – oké ja – de finalisten op het Vlaams kampioenschap dubbel B;
• Joris Penneman Justine Penneman en Isabelle Geeraerts elk minstens twee pinten moeten trakteren voor de eerredder van de avond;
• Isabelle Geeraerts haar prestatie van in de dames dubbel tevergeefs probeerde te evenaren;
• Justine Penneman halverwege de eerste set de schoenen van een vriendelijke onbekende omruilde voor de schoenen van Isabelle maar het kalf dan reeds verdronken was;
• Davy Van De Putte het Karel Sioncke erg lastig maakte maar hem toch liet winnen;
• Lander Borgonjon drie seconden te laat kwam bij elk door de tegenstander gemaakt punt;
• Justine Penneman en Davy Van De Putte samen helaas ook niet konden winnen;
• Isabelle Geeraerts en Lander Borgonjon hetzelfde deden als de ploegmaats in de andere GD;
• u voor een deftig wedstrijdverslag mogelijks op de site van Latem – De Pinte moet kijken hoewel uw verslaggever niet met honderd procent zekerheid kan zeggen of ze daar met de traditie meedoen.

Uw verslaggever

Zaterdagmiddag: Sterspeler Davy “Buzze” Van De Putte laat in een impulsieve bui aan zijn kapitein Johan “Captain Mul” De Mul weten toch een speelster aan de haak geslagen te hebben waarmee hij maar al te graag de GDB2 op Drive zou vieren, mits overwinning. Hij zal in zijn stoutste dromen dus nooit op tijd zijn om op zondagavond om 19u in Gent op het badmintonterrein te verschijnen en daar zijn ploeg aan een overwinning te helpen. Helaas steekt een ander clublid een stok in de wielen van onze geboren held. Zo een vreselijke aderlating bleek het verlies echter niet te zijn. Geld verdient hij nu toch al genoeg met zijn (nieuwe) job.

Ondertussen was “Captain Mul” druk bezig een waardig vervanger te zoeken voor zijn mogelijks verstek latende sterspeler. Helaas spelen spelers met dergelijke kwaliteiten enkel op internationaal niveau. één speler echter, die anders toch maar moest dineren met familie, had nog wel wat tijd een poging te ondernemen het onbeschrijfelijke niveau niet eens in gedachten te evenaren. Zijn eigen ploeg een beetje in de steek latend – ze waren toch met genoeg heren – vertrok Lander op een onvergetelijk avontuur. “Captain Mul” – die de ploeg niet veel kans leek te geven tegen de eerste in de reeks, maar dit zal ongetwijfeld te maken gehad hebben met de onzekerheid omtrent Buzze – had Lander verteld dat hij rond 18u20 aan de sporthal moest zijn om te vertrekken richting Gent. Zijn ploeggenoten had hij echter nog niks laten weten over de invaller en het was dan ook een serieuze verrassing voor Kaat, Justine en Joris om een speler uit een ploeg die enkele divisies lager speelt, mee te nemen. In de auto bleek dat sterkhouder Buzze toch in Gent zou geraken maar geen enkel wou spelen en zeker een kwartier te laat zou zijn. Zich druk makend over de opstelling en de praktisch absurde eisen van Buzze, besloot waarnemend kapitein Joris pas in de kleedkamer wat de opstelling zou zijn. Na een telefoontje met Jasper werd duidelijk dat Justine eerste mix moest spelen en grote broer Joris met haar moest spelen, een beetje tegen zijn zin. Naar de woorden van de tegenstander komen ze op het terrein overeen ‘alsof ze een koppel zijn’.

Aangezien niet Buzze maar zijn ploeggenoten te laat aankwamen wegens het feit dat Gent één groot bouwwerf geworden is, begon de wedstrijd iets later want ook de thuisspelers waren niet allemaal op tijd. Toen na de opwarming de eerste wedstrijden werden aangekondigd, stond Buzze doodsangsten uit. Uw verslaggever weet niet juist of het door enige vorm van arrogantie was – die grootse spelers wel eens kunnen hebben – of om zijn dubbelpartner te stimuleren tot een goede wedstrijd maar Buzze liet weten dat hij ‘het met Joris lastig zou hebben tegen die twee’ en met Lander ‘tja… kansloos.’ Hoe dan ook, de wedstrijd werd gewonnen, in drie sets. Op het andere terrein vochten de dames Kaat en Justine als het ware voor hun leven. Nadat de eerste helaas uit handen gegeven werd, haalden ze toch de tweede en de derde set binnen. De spelers van Lokerse 3G leken niet echt onder de indruk van de eerste in de reeks. 0-2 na de dubbels.

Toen was wat het moment de gloire voor Joris moest worden, aangebroken. In een eerste set waarin Joris aan het klagen was over een spier die tijdens een beweging aanspant???, was hij kansloos. Zijn hoofd leek niet op winnen te staan en de 21-10 was dan ook een feit. De tweede set was veel spannender. Met een score van 28-30 kon Joris een derde set uit de brand slepen die jammer genoeg op 21-19 eindigde. Kaat had op hetzelfde ogenblik haar wedstrijd aangevat tegen een dame met een geheel eigen speelstijl. Zowat alle slagen leken schijnbewegingen te zijn, maar desondanks kon Kaat de eerste set winnen. Wanneer haar tegenstander dan in de tweede set ook echt de bedoeling had schijnslagen te gebruiken, was Kaat zodanig van haar melk dat ze niet alleen de tweede maar ook de derde set verloor. Na twee enkels bracht Gentse de score weer in evenwicht. 2-2

Justine en Lander moesten verandering brengen. Uw verslaggever zal in deze alinea vooral stilstaan bij de wedstrijd van Justine want over die van Lander zijn enkel volgende woorden van toepassing: slecht, slechter, slechtst. Justine begon na een klein probleem met de vloer aan haar wedstrijd. Het akkefietje bracht haar niet van de wijs en ze haalde de eerste set binnen met 16-21. Tussen de sets door kon uw verslaggever verwondering op haar gezicht aflezen bij het horen dat de wedstrijd van Lander reeds afgelopen was, wanneer zij nog moest beginnen een de tweede set. Vol goede moed trok ze ten strijde in de tweede set die, geheel in lijn met een tussenstand van 2 tegen 11, resulteerde in 10-21. Een mooie en over het algemeen vrij eenvoudige prestatie van de jongste telg van de Penneman-familie die de overwinning van de hele ploeg inluidde.

Gentse kwam er niet echt meer aan te pas in de laatste twee wedstrijden. Waarnemend kapitein Joris die vooral op de tweede mix had gegokt, kon met Justine de eerste mix binnenhalen tegen het Gentse koppel – dat nadien niet echt meer een koppel leek te zijn. De twee felbevochten sets (tweemaal 19-21) zorgden al zeker voor een gelijkspel van Lokerse 3G tegen de eerste in de reeks. Alles hing met andere woorden af van de – verrassend – derde set in de tweede mixwedstrijd. Kaat en Buzze konden deze uiteindelijk toch met 14-21 in hun voordeel laten uitdraaien en zo “Captain Mul” een beetje tegen zijn eigen verwachtingen in ontzettend trots maken.

We onthouden dat:

–          we Buzze niet echt moeten geloven,

–          zeker niet wanneer het over toernooiwinst gaat;

–          spieren tijdens een beweging ontspannen zouden moeten zijn;

–          spelers onopzettelijk met schijnslagen kunnen spelen;

–          Justine en Joris op het terrein precies een koppel zijn;

–          Sporting Lokeren zonder extreem late tegengoal van AA Gent nu alleen op de tweede plaats zou staan;

–          en het ontspanningsweekend “Project X 2.0” wordt.

Uw verslaggever