Categorie: Competitie

Het zal een redelijk beknopt verslag worden van deze super belangrijke ontmoeting wegens tijdsgebrek. Ik als Captain was de hel week onzeker voor deze match maar een antibioticakuurke deed het nodige en dus kon ik toch deelnemen.
De HD van Jordy en Florian begon heel slecht, dat had niks te maken met het niveau van onze heren, maar had alles te doen met de sterkte van de heren aan de overkant. Peter speelde de pannen van het dak en Michiel bleef in de eerste set nagenoeg foutloos. Maar zoals vaak keerde het weer eens. Er slopen foutjes in Michiel zijn spel en Jordy en Flo krikten hun niveau net iets op. De derde set ging gelijk op maar door vermoeidheid met bijkomende missers wonnen wij het pleit.
Ellen voor het eerst opgesteld in het DD aan de zijde van Joke. En wonder, O wonder dat liep goed. Ja de captain maakt ook fouten en niet eentje maar veel. Straks daar meer over. Joke en Ellen winnnen door goed tactisch spel in 2 sets, al hadden ze daar wel een mini verlenging voor nodig.
Op naar de enkels dan. Ik mocht Jurgen partij geven en dat ging moeizaam. Bijna al mijn shuttles vielen 2 a 3 cm buiten. In set 1 dus kansloos onderuit. hopend op beterschap begin ik aan set 2 waar ik zowaar 14-19 achter sta en het pleit eigenlijk al verloren had. Maar de pluimen bleven nu wel binnen de lijnen en zo kon ik terug sluipen naar verlengingen. Daarin kreeg Jurgen 3 matchballen, maar de nodige dosis geluk om het af te maken kwam maar niet. Op een diefje dus 25-23 voor mij. de derde set was spannend en vermoeiend. We kropen naar een apotheose met de stand op 19-19. Maar het werd een anticlimax. Door een foute beoordeling van een bal binnen of buiten, moet ik de match aan Jurgen laten. Zand erover en verder werken om uiteindelijk de ontmoeting te winnen.
Flo ging dan aan de slag voor een marathon partij tegen Michiel. Weer drie sets dus met heel mooi en goed badminton. Happend naar adem sleuren ze zich richting 21 en daar moet Flo jammergenoeg zijn meerdere herkennen in Michiel.
Kaat en Joke staan dan voor de moeilijke opdracht om ons weer een voorsprong te bezorgen. Joke speelde een heel sterke partij tegen Kathleen en won in 2 sets. het talent van Joke die er in het begin van het seizoen niet meer leek te zijn komt nu wel naar boven. Lucky Us.
Kaat had een moeilijke klant aan Marijke en wist maar nipt een derde set uit de brand te slepen. In set 3 lijkt de conditie de doorslag te geven en moet Marijke jammer genoeg buigen voor een degelijk Kaat. De vechtlust van Kaat verdient hier wel een pluim.
De mixen gaan dan beslissen over winst of gelijk. Kaat en ik moeten opboxen tegen Peter en Marijke, maar dat leverde weinig op, want ze waren gewoon een klasse te sterk in set 1. Set 2 lijkt een copy te worden, maar om een of andere duistere reden hapert de machine aan de overkant. Kaat en ik grijpen onze kans en slepen er een derde set uit. in set 3 gaat het niveau serieus omhoog, naar het einde bleken wij iets consistenter en dus winnen we de match en daarbij ook de ontmoeting. Heel belangrijk want zo komen we naast de dames en heren uit Sint-Niklaas en houden we onze kansen op behoud levend.
De mix van Jordy en Ellen tegen Michiel en Kathleen gaat, u raad het al, ook naar 3 sets. Jordy en Ellen moesten na een mooi mix parcours op het tornooi van Drive hun “drive” nog een beetje vinden. Vermoeidheid bij Michiel na tornooi, dubbel en die marathon match tegen Flo doet voor de Mintons de boeken dicht.
Wij blij, maar met 6 matchen over 3 sets is de eindstand van 6-2 mischien wat overdreven.
Op nu naar ons Galabal met daarna onze match tegen de Dijlevallei.

Sander

De Panne.
Voor ouders met jonge kinderen een welbekende bestemming. Maar dat ze daar een badmintonclub hadden zullen er niet veel geweten hebben. Hoewel. Ons Liesbeth had daar nog niet zo lang geleden een badmintonkamp gegeven en ook Mul was er in zijn jonge jaren (toen hij nog the looks had van Snellen Eddy) ooit eens competitie komen kloppen. De tegenstanders waren ons nagenoeg onbekend. We hadden maar één hoop en dat was Caroline Persyn (ex A-speelster) er voor een keertje niet bij zou zijn. Maar helaas, de Westhoek bleek helemaal voltallig… meer nog, zelfs razend ambitieus om ons te verslaan en met het maximum van de punten door te gaan richting hun topper donderdag as. tegen Wit-Wit. Onze dubbels waren alles behalve succesvol. Buik & Mul begonnen als één groot vierkant met een terechte afslachting in de eerste set. Nadien liep het iets beter maar net als in Zuidwest lieten we het op het einde opnieuw schieten.
Onze dames van hun kant moesten hun meerdere herkennen in Caroline & Sigrid. Het bleek al snel duidelijk te worden dat de 3 wedstrijden van Caroline sowieso als verliesmatchen mochten opgetekend worden. Driemaal pech voor Liesbeth, want zij was als (enige) B1-dame drie keer dagschotel voor Caroline, maw. ook haar enkelke ging ook vlot naar de Westhoek. Mul was als tactische eerste enkel het volgende slachtoffer. Ook hij ging in 2 sets ten onder tegen de “Kung Fu Panda “A’an.
En de koppen bleven rollen, ook Vicky kwam van een kale reis terug zodat de winst voor Westhoek al binnen was :-s.
Buik kon voor de eerredder zorgen tegen een C1, maar al gauw bleek dat klassement niet veel te zeggen want Marteel won ruim de eerste set. Gelukkig kon Buik zich lichtelijk herpakken en won hij uiteindelijk de partij. Een totale afgang afgewend.
De mixen tot slot deden er niet veel meer toe en werden netjes verdeeld. Liesbeth en Mul bleken te licht voor de gewoon dubbelspelende Caroline & Bart. Buik & Vicky daarentegen hadden dan weer overwicht.
En zo lag een terechte 6-2 uitslag vast.
Na een leuke ontvangst met pannenkoeken en Duvel (voor sommigen omgekeerd) beslisten we toch nog even een kijkje te gaan nemen naar la Mer du Nord (we waren er nu toch) om nadien aan onze 2uur durende terugtocht te beginnen richting Lokeren-town. Blijkbaar waren met het goeie weer nog héél wat andere mensen op pad :-s
Na 3 nederlagen op rij staan we volgende zondag voor een zeer belangrijke partij thuis tegen de Valkaart. Dus supporters op post!