Verslag Lokerse H11 – De Mintons H6 : 6 – 2

Het pennengeweld van vorige week heeft duidelijk zijn sporen nagelaten. Rik was mentaal niet in staat om zijn schrijftaak te hervatten en ook ik had het na de overmatige flitsen van literaire genialiteit moeilijk om me weer op te laden. Ik weet niet of hersenoverbelastingsblessures mogelijk zijn, maar in die ongeëvenaarde taalknobbel van mij voelde ik toch een lichte verrekking.
Nu, genoeg over de man die tot op heden al even veel nobelprijzen won als Hugo Claus in zijn hele carrière; de jonkies van Heren 11, in hun queeste richting titel, verdienen immers dat de loftrompet enkel voor hen wordt geblazen.
Ondanks de ongeslagenheid, had captain Rik toch lichte kopzorgen. Zowel Thijs (elleboog) als Simon (hand) bleken nog niet fit genoeg om hun competitiebesognes te hervatten. Op de “wie wordt de man van Heren 11?”-audities kwamen meerdere kandidaten af, maar uiteindelijk werd het tekort toch inwendig opgevangen. Supersub Flor kon zo voor het eerst dit seizoen Heren 11 vervoegen.
Laurens en Matthias hadden niet gewacht op de intrede van de verslaggever en verschroeiden hun tegenstander in de eerste set. Met – en nu citeer ik hun bewoordingen – fantastische smashes, precieze opslagen en een steengoede verdediging werd de tegenstander weggespeeld (21-8). Iets moeilijker ging het in de tweede set, maar ondanks mijn aanwezigheid werd ook deze binnengehaald.
In hun tweede dubbel namen Laurens en Matthias vlot de maat van een ander Sint-Niklaas duo. Bij momenten bewezen ze dat ze zaterdag een gevaarlijke outsider worden voor de provinciale dubbeltitel.
Rik waande zich in zijn dubbel een jong veulen. Alles deed hij eraan om de verslaggever te imponeren. Met twee opeenvolgende aces dreef hij de tegenstander tot frustratie en het betere ligbadminton bleek nog steeds tot het slagenarsenaal van de kapitein te behoren. Ook aan het net bleek Rik nog snel… voor zijn leeftijd. Een pluim ook voor Flor, die slechts voor het eerst volwassencompetitie speelde en direct bewees dat hij volleybal beter zou laten schieten ten voordele van een echte sport 😛
Een beetje minder naar Rik zijn calls luisteren en dan komt dat ‘wel slim’.
In de laatste dubbel trad Rik aan met Evert. Naar eigen zeggen was Evert wat ziekjes, maar op zijn grote mond en zijn badminton had die ingebeelde gezondheidsproblematiek geen invloed. Aanvallend was Lokerse de betere, maar de Mintonners brachten echt wel alles terug. Zelfs mooie plaatsballen bleken geen garantie op succes. Na twee spannende sets gingen Evert en Rik dan ook ten onder (18-21,19-21).
In het enkelspel mocht Flor direct aantreden op de eerste enkel. Het gebrek aan enkelervaring deed Flor in de eerste set de das om. Veel te lief was hij voor de tegenstander. Pluimen die zelfs in dubbelspel betwistbaar zouden zijn, sloeg Flor met plezier terug. In de tweede set viseerde hij met succes de zwakkere backhand van zijn tegenstander. De ene shuttle na de andere viel precies op de achterlijn.
Veel nipter dan in de eerste moest Flor uiteindelijk toch de duimen leggen (14-21,19-21).
Matthias leek na gemakkelijke winst in de eerste set op weg naar 3 op 3, maar toch moest hij een derde set toestaan. Het kopje ging even naar beneden. Gelukkig slaagde zijn meegereisde fanclub er net op tijd in hem weer mentaal op te peppen. Winst in drie sets dus.
Laurens had het in de eerste set niet onder de markt met zijn tegenstander, maar haalde die na het betere zwoegwerk toch binnen (21-17). In de tweede had Laurens ‘ik hou hem onder de tien’ Verhoeven het nog lastiger. Met een prachtig trickshot (zie filmpje) op matchpunt trok hij echter ook deze set naar zich toe.
Evert, van wiens ziekte helemaal niets meer te merken was, maakte kipkap van zijn tegenstander. 7 en 10 waren de zware cijfers. 6-2 en alweer een overwinning.
Voorlopig ongeslagen en 9 op 10. Heren 11: Herfstkampioen met grootste onderscheiding!
httpv://www.youtube.com/watch?v=oMV0sv3XiBE
Pieter

Verslag prestaties Sam in 1ste nationale

Even een kort verslagske over de 3de speeldag in 1ste nationale (met Sam bij Lebad)

Gisteren werd de derde speeldag in 1ste nationale afgewerkt. Plaats van gebeuren was de sporthal van Drive in Dendermonde, dus voor Sam geen verre verplaatsing. Tegenstanders van Lebad (met Sam dus) waren Webacsa en Ixelles.

Tegen Webacsa werd een 4-4 gelijkspel behaald. Sam moest in het enkel aantreden tegen klas- en TSS-genoot Marijn Put. Het werd een zeer spannende driesetter van een zeer hoog niveau. Sam haalde de eerste set binnen met 22-20, in de tweede set bleef het tot 18-18 gelijk maar op het einde bleek Marijn iets scherper. Jammer, want dit was echt wel de kans voor Sam om af te maken in twee sets. Tot dan was hij op zijn minst de gelijke van Marijn. In de derde set nam Sam een dramatische start, bij interval stond hij 11-2 achter. En na een gekke achtervolging (waarbij heel de zaal met verbazing stond te kijken) kon hij nog sterk terugkomen, maar het verschil was te groot. Uiteindelijk ging de derde set verloren met 21-16, maar erger was dat de adductoren aan de rechterlies begonnen op te spelen.

Tweede ontmoeting was tegen Ixelles. Sam stond daar in de eerste enkel tegenover Nathan Vervaeke, ook geen hapklare brok. In een sterke 1ste set haalde Sam het met 21-13. Maar in de tweede set werd het duidelijk, door de opgelopen blessure tegen Marijn, dat Sam het snelle tempo dat nodig was om van Nathan te winnen, niet kon blijven brengen. Tweede set ging nog nipt verloren en halfweg de derde werd de blessure te erg zodat opgeven nog de enige optie was.

De ontmoeting werd wel door Lebad met 5-3 gewonnen. En het belangrijkste gevolg daarvan was dat, met nog één speeldag voor de boeg, Lebad reeds zeker is van deelname aan de play-offs (samen met Team Veltem-Beitem Motors en met Saive).Voor de vierde plaats in de Play-offs gaat het nog tussen Webacsa, Ixelles en in mindere mate Everbergse. De Nekker en Grace-Hollogne zijn al veroordeeld tot de play-downs.

En dus voor zijn eerste seizoen in 1ste nationale staat Sam al onmiddellijk in de Play-offs…. Great !

Werner

Verslag Royal Antwerp G2 – Lokerse G1 : 3 – 5

Op de laatste zondag van oktober werden we verwacht op het Kiel, in Antwerpen. In de heenmatch waren we niet verder gekomen dan een gelijk spel en dus was het een beetje koffiedik kijken wat het zou kunnen worden vanavond. Het busje was ruimschoots op tijd aangezien president Kennedy niet voor problemen zorgde en dat op tijd zijn had zo zijn aangename effecten. We konden nog het einde van een potje voetbal meepikken en toen we ons gingen omkleden kregen, Jordy en ik, het aangename gezelschap van Ellen, die iets later was. Jammer dat Ellen er toch voor koos om zich te gaan omkleden bij Kaat en Joke.

Effen na zessen begonnen we aan de dubbels, waar Jordy en ik razendsnel de eerste set binnenhaalden. Tom en Yves konden hun kansen niet echt verdedigen door een blessure aan de schouder van Tom. Dus ook set 2 werd makkelijk gewonnen. Pech voor Tom die ook in zijn enkel verstek moest geven.
Bij de dames was iedereen wel fit en werden vaak heel wat lange rally’s gespeeld. Kaat en Joke kwamen in set 1 echter niet verder dan 14. In de tweede set raakten onze dames beter op dreef, maar de bijna gemaakte punten kantelden soms toch nog in het voordeel van Karen en Nathalie waardoor ze bleven steken op 19.
De enkels dan. Op HE1 mocht ik het opnemen tegen Steven terwijl Jordy, Yves partij gaf door de blessure van Tom. Mijn match tegen Steven was echt zwoegen. Ik stond de hele tijd op kop ,maar had het heel erg moeilijk met het sterke netspel van Steven. Happend naar adem en dankzij het gebrek aan shuttles slaag ik er toch in de eerste set met verlengingen te winnen. De tweede was een kopie van de eerste alleen zonder de verlengingen, dit keer door 2 fouten van Steven op het einde van de match. Een leuke onverwachte overwinning.
Jordy leek dan over Yves te gaan walsen, maar dat draaide effen anders uit. Jordy wint de eerste met 6, maar raakt de pedalen weer eens kwijt en Yves wint zowaar de tweede set. In set 3 krijgt Jordy zijn spel maar niet onder controle en staat 16-8 achter. Verloren zaak dus. De supportersbank zag dat het tussen de oren zat bij Jordy en dus kwamen we met een ideetje om die grijze massa aan iets anders te laten denken. Ik begon dus maar te lallen over zijn Michele (zijn muze) en haar edele heuveltjes. En het wonder geschiedde. De besognes die Jordy al 2 sets teisterden lijken weg te smelten en hij kruipt helemaal terug tot bij Yves. Yves was volgens mij ook iets teveel bezig met de heuveltjes, want die kreeg nog slechts 2 punten uit zijn racket geschud. Dus Yves in extremis met 18-21 de boot in.
Ondertussen was Joke heel goed bezig tegen een sterke Nathalie. Mooie rally’s afgewisseld met snelle winners. Joke vond haar zelf niet goed spelen, maar de score loog niet 21-10 en 21-14. Ellen die dan al meer dan een uur hadden zitten toekijken moest dan aan de slag tegen Karen. Dat lange wachten, trage shuttles en de linkshandigheid van Karen deden snel de boeken dicht voor Ellen in de eerste set. Ellen kreeg meer grip op de wedstrijd in set 2, maar kan Karen niet meer verleiden tot een derde set. Indien Ellen zich bij ons had omgekleed zoals aanvankelijk de bedoeling leek dan was de uitslag vast anders geweest.
2-4 dus, met de mixen nog achter de hand.
De chemie die Jordy en Ellen soms uitstralen als ze mixen bleek te zijn achtergebleven op linkeroever en dus gaan ze verassend snel de boot in. Ze leken er geen erg in te hebben omdat ze alle vertrouwen hadden in de goed afloop van de match van Kaat en ik. Dat vertrouwen leek Kaat wel vleugeltjes te geven. Kaat speelde 2 klassen beter dan vorige week en dus werd er vlot in 2 sets gewonnen.
3-5 de eindstand en met deze 2 punten zijn we ook redelijk zeker van het behoud in 2de liga. Eerste doelstelling van het seizoen dus gehaald. Rest er ons nog te winnen van WitWit in de laatste match van het seizoen om een ander huzarenstukje voor elkaar te krijgen.Indien we winnen van WitWit hebben we van iedere ploeg in deze reeks gewonnen. Een stuntje die je niet vaak ziet of meemaakt. Maar, nu eerst 2 weken genieten van geen competitie en een beetje vakantie.
Sander “the holiday” Captain

Competitieresultaten

Gemengd 2de liga A : Royal Antwerp G2 – Lokerse G1 : 3 – 5
Gemengd 3de liga B : Gentse G1 – Lokerse G2 : 3 – 5
Gemengd 1ste prov. : Lokerse G4 – Latem G2 : 3 – 5
Dames 2de prov. A : Lokerse D2 – Wetteren D1 : 1 – 7
Gemengd 3de prov. A : The Flying Shuttles G2 – Lokerse G5 : 4 – 4
Heren 3de prov. B : Lokerse H6 – Geraardsbergen H2 : 5 – 3
Heren 3de prov. D : Lokerse H5 – Drive H4 : 6 – 2
Heren 4de prov. A : Lokerse H7 – Evergem H1 : 3 – 5
Gemengd 4de prov. : Lokerse G7 – Temse G1 : 4 – 4
Heren 4de prov. D : Stekene H3 – Lokerse H10 : 3 – 5
Heren 5de prov. A : Lokerse H11 – De Mintons H6 : 6 – 2

Verslag 4Ghent G1 – Lokerse G3 : 3 – 5

’t Wonder is geschied!!!!
Na een jaar of 7/8 maakt onze Foemp zijne rentree in de competitie!
Maar zijn streken is em nog niet verleerd. Netjes 20 minuten te laat diende  hij zich aan op onze afspraak aan de sporthal om knusjes met zijn vijven in de auto te duikelen.
buZZe ging als 6de speler rechtstreeks.
Op het menu stond gisteren met den ieste ploeg van 4Ghent een zwaar te verteren brok. Ze hadden dit seizoen nog niet verloren en speelden vol vertrouwen.
Captain Buik had een strak plan uitgedokterd, meteen scoren in de 2 dubbels.
Dat competitie iets anders was dan op donderdagavond af en toe eens komen kloppen ondervond onze Foemper vrij snel. Een beetje krampachtig en met veel fouten dobberde de partij wat aan maar al bij al konden we vrij makkelijk de 1ste set achter onze naam schrijven.
In de 2de game eenzelfde beeld alleen gingen de punten deze keer vooral naar de tegenstanders. Buik & Foemp begonnen er net op tijd aan, de 7-punten-achterstand werd in verlengingen alsnog ongedaan gemaakt.
Bij de dames hadden Liesbeth & Elke het niet onder de markt tegen Sarah Vander Massen & Neelke Vernaillen. De eerste werd nog met voldoende overschot gepakt, maar de 2de was behoorlijk nipt. Winst was het belangrijkste!
0-2
In de enkels werd Buik als hapje opgediend voor de sterk enkelende Wouter Kesteleyn… maar het hapje spartelde behoorlijk tegen. Na eerst een setpunt voor Wouter en nadien ééntje voor Buik waren verlengingen hun deel, Wouter pakte alsnog de set. De tweede leek een gelijkaardig scenario te dragen maar na een 1-3 voorsprong voor Buik veranderde Wouter zijn strategie en stond het in één ruk 16-3. Den boot in dus.
Ook Liesbeth had geen cadeau met de (voor ons) onbekende Febe Meskens. Liesbeth (nog op zoek naar haar beste vorm) verloor nipt de 1ste set waarna ze met wat geluk in verlengingen beslag legde op de 2de set. Na wat tactische richtlijnen van Foemp ging het in de derde iets vlotter voor ons Lies. Al kwam Febe op het einde nog opzetten.

1-3, dus nog steeds op schema.

In de 2de reeks enkels kende buZZe aanvankelijk geen probleem met Geert Blomme. Het ging echter iets te vlot in die eerste set, buZZe dacht met heimwee naar zijne zetel… en op kousenvoeten sloop Blomme weg. Hoongelach van den Buik zorgde ervoor dat buZZe terug in gang schoot en uiteindelijk ook vrij makkelijk die 2de set nam.
Vicky tot slot stond voor de 2de keer dit seizoen tegenover Sarah Vander Massen. In september wist ze in 3 sets te winnen (wat Vicky toen een setje teveel vond) dus deze keer ging ze de klus sneller klaren. Helaas pindakaas, ook deze keer was een 3setter onvermijdelijk. Vooral omdat Vicky de shuttle niet diep genoeg kreeg. Sarah had haar revanche beet.
2-4 met nog 2 mixkes te gaan.

Intussen waren Foemp & Elke al bezig aan hun mixke (voor Foemp het eigenlijke doel van deze competitiematch want op de PBO spelen ze samen in den B2). Geniale flitsen wisselden zich af met ongedwongen foutjes… maar de flitsen waren in de meerderheid. Koen & Neelke bleven echter aanklampen en zo werd het nog een spannende 1ste set, gelukkig eindigde die met winst. In de 2de game werd de weg langzaam breder en kon ons B2-koppel makkelijk de partij (en bijgevolg voor de ploeg de 2 punten) binnenhalen.

Van De Putte & Vicky speelden nog voor de statistieken. Wouter & Febe presteerden behoorlijk sterk en hielden in de partij steeds de bovenhand… Vicky & buZZe spartelden goed tegen maar de Gentenaars wisten toch in 2 sets te winnen (uitleg van buZZe : ?’t was al 2-5 hé, kwou zo snel mogelijk gaan douchen… ) Yea sure!!!

Conclusie : een verdiende overwinning, al kon het in de enkel van Liesbeth anders zijn uitgedraaid.
Nadien werd nog gezellig verbroederd met de dames en heren van 4Ghent. ’t Was plezant 🙂
Nu een maandje niets voor ons. Onze concurrenten hebben in die tussenperiode de tijd en de kans elkaar wat af te slachten. We zijn benieuwd.

Competitieresultaat

Gemengd 1ste prov. : 4Ghent G1 – Lokerse G3 : 3 – 5

Zondag 30 oktober
16.00u Gemengd 3de prov. A : The Flying Shuttles G2 – Lokerse G5
17.30u Dames 2de prov. A : Lokerse D2 – Wetteren D1
17.30u Heren 5de prov. A : Lokerse H11 – De Mintons H6
17.30u Heren 4de prov. A : Lokerse H7 – Evergem H1
17.30u Gemengd 4de prov. : Lokerse G7 – Temse G1
18.00u Gemengd 2de liga A : Royal Antwerp G2 – Lokerse G1
19.00u Gemengd 3de liga B : Gentse G1 – Lokerse G2
20.00u Heren 3de prov. B : Lokerse H6 – Geraardsbergen H2
20.00u Heren 3de prov. D : Lokerse H5 – Drive H4
20.00u Gemengd 1ste prov. : Lokerse G4 – Latem G2
20.15u Heren 4de prov. D : Stekene H3 – Lokerse H10

Lokerse H 11 – Aalsterse H3 : 4 – 4 Epiloog of: an inconvenient thruth

(Wat voorafging:  zie mijn visionair wedstrijdverslag van 25/10 en de bijgevolg verwachte reactie met een  roemschrift over de lotgevallen van ene Wouter F, officieel van de hand van “het sujet” Pieter V,  gepubliceerd op 26/10 op deze site)

Als kapitein, medespeler én mentale mentor van de succesrijke jonge veulens van H11 viel m’n bek open na het lezen van het “aanvullend verslag” van de zelfbenoemde “sterreporter” Pieter V. Subjectieve benamingen als “bedplassers”, “pamperjongeren” en andere zwaar denigrerende verwijzingen naar de jeugdige status van mijn medespelers waren niet uit de lucht. De auteur dezer, een malloot die er niet zou voor terugschrikken om de gemalen teennagels van zijn grootmoeder te verkopen als zijnde een fantastisch afrodisiacum (als het maar geld opbrengt), heeft het echter  deze maal iets té gortig gemaakt.

Uit alles blijkt dat hij zijn naam/pen/ziel geleend heeft als ghostwriter van ene Wouter F ( een gelegenheidsinvaller die effe mee mocht genieten van het gloedvolle aura dat rond de getalenteerde jongens van H 11 hangt en die in hun slipstream een enkelpartijtje mocht winnen). Niemand, maar dan ook niemand behalve Wouter wist dat hij tijdig thuis afgehaald werd met de privélimousine  van de kapitein. Ook het verhaal over de gebeurtenissen achter het Lokerse station is waar, al ware het dat het geen ontmoeting betrof met enkele louche typen, doch met de lekke fiets van mijn dochter die dringend moest opgehaald worden.

Deze en andere gegevens doen me vermoeden dat voor het lofdicht over de ongelooooflijke prestaties van voormelde hoogblonde atypische speler zwaar in de buidel getast werd. Want voor minder dan een cola (of uitzonderlijk een pintje) draait  Pieter zijn hand niet om.

Of vergis ik me in deze en is het verslag toch echt ontsproten uit het brein van een zwaar getroebleerde kapitein van H12 die de legendarische smadelijke nederlaag (7 – 1 !!!) tegen de jonkies van H11 nog steeds niet verteerd heeft?

Zoals altijd zal de waarheid wel ergens in het midden liggen. Daarom vertrouw ik me op de wijsheid van de clubleden om de waarheid achter deze gebeurtenissen te achterhalen.

Getekend:

Rik, de kapitein van een bende pamperdragers (jaja,  ik weet het. Binnen 10 jaar hoor ik er ook weer bij)

Lokerse H11 – Aalsterse H3 anders bekeken?…

Het zootje ongeregeld van Heren 11 mocht zondag aantreden tegen Aalst. Aalst had zijn eerste en tot dan enige competitiematch gewonnen en dat zorgde naast angstzweet bij de kapitein ook voor bedplassen bij de jonkies (of was het omgekeerd?). Feit is dat de pamperindustrie in de aanloop naar deze clash een gouden week kende (letterlijk en figuurlijk).
Omdat de jonkies mentaal nogal broos zijn en bij een te verwachten nederlaag ongetwijfeld in tranen waren uitgebarsten, werd besloten om versterking op te roepen. Niemand bleek bereid zijn ziel te verkopen aan de H11-duivels; Rik kon dus niet anders dan zielloze Wouter op te roepen als vuurtoren in de branding. Nu ja, door deze ingreep steeg de kwaliteit van H11 exponentieel. Het was alsof Lionel Messi op een blauwe maandag beslist had om mee te spelen bij Sporting Lokeren.
Hoewel jongeren uit de aanwezigheid van een dergelijk talent natuurlijk veel kunnen leren, besloot Rik dat het klasseverschil niet teveel mocht opvallen. Alles werd er dan ook aan gedaan om de fysieke en mentale integriteit van de subersub aan te tasten. Eerst werd met een te vroeg vertrekkende auto een aanslag gepleegd op het afgetrainde lichaam (al die dieetjes) van de steratleet. Daarna werd hij geblinddoekt meegenomen naar een donker hoekje aan het station, waar hij angst werd ingeboezemd door een plaatselijke knokploeg (cfr Bergendries paar weken geleden, need i say more?). Kortom, alles werd er aan gedaan om Superwouter te destabiliseren. Onze vedette gaf echter geen krimp.
Zonder een schrammetje bereikte onze roodharige held de sporthal die door de aanwezigheid van de H11-titularissen leek op een kleutertuin. Na het verversen van de pampers en een laatste fruitpapje mochten de kleine gladiatoren de arena in.
In de dubbels bleek algauw dat H11 nog heel wat te leren heeft. Gelukkig was er nog Wouter om de schade te beperken. Evert en Laurens waren nog op hun bek gegaan tegen Jens en Glenn; hetzelfde duo werd door Wouter (en Rik) vakkundig naar huis gespeeld. In de laatste twee dubbels verscheen onze hoofdrolspeler niet op het toneel, zodat winst hierin voor Aalst een feit was.
1-3 na de dubbels, erg ro(o)skleurig zag het er allemaal niet uit.
Over naar het enkelspel.
Wouter mocht aantreden tegen een C2 (waar Gregory onlangs nog van verloor), maar van een klassementsverschil was op het plein niets te merken. Met geniepige trucs werd de tegenstander uit zijn concentratie gehaald (mentaal te zwak voor het betere Wouterwoordenwerk). De eerste set ging dan ook verdiend naar de “rossen van Daknam”. In de tweede set kreeg zijn tegenstander het fysiek moeilijk en beschuldigde hij Wouter dan maar van de weeromstuit van onsportiviteit. Wouter onsportief, hoe belachelijk. Anyway, onze ginger verloor niets van zijn cool en haalde ook de tweede set binnen.
In de tweede enkel kon Mathias Netnietens het voorbeeld van zijn grote heiland niet volgen. Het moet gezegd, zijn tegenstander was echt wel goed en verlies in twee spannende sets is dan ook geen schande.
Laurens en Evert – naar eigen zeggen vééééél beter dan de redhead – gingen in hun eerste set beiden op hun bek tegen haalbare tegenstanders (hapjes, zoals Wouter ze placht te noemen). In set twee en drie herstelden ze de logica zodat ze winst in deze matchen toch thuishielden. 4-4, een resultaat waar iedereen mee kon leven.
We onthouden dat:
– zonder Wouter Aalst met de volle buit gaan lopen was
– de H11-jonkies op het veld toch nog heel wat kunnen leren van Wouter
– ze ernaast niet veel meer voor moeten onderdoen
– ze met hun grote mond weerloze ploegkapiteins aanvallen 🙁
– een fopspeen wel op zijn plaats zou zijn om hen de mond te snoeren

Verslag Lokerse G1 – De Mintons G1 : 6 – 2

Met een beetje vertraging door een 12 uur durende vlucht richting Johannesburg gisteren, hier alsnog het verslag van onze match tegen de leider in 2 de liga. Een beetje paniek voor aanvang bij de captain, omdat ik de competitieshuttles nergens kon vinden, gelukkig mocht ik rekenen op mijn ploegmaats om het nodige ganzenveer te voorzien. Na ons debacle tegen WitWit moesten we toch proberen een punt te pakken om ons uit de degradatiezone te houden. Onze opstelling kent geen geheimen meer en dus begonnen Jordy en ik tegen Jurgen en Tim, terwijl Joke en Kaat aantraden tegen Marijke en Helene. De dames speelden een verdienstelijke wedstrijd, maar waren niet opgewassen tegen de verdediging van de Mintons en beten dus 2 keer in het zand. De HD verliep heel wat rustiger dan vorige week en wisten we vlot in 2 sets te winnen. 1-1 de logische uitslag na de dubbels.

Ik had me weer opgeofferd op HE1 om als hapklare brok aan Michiel te worden gevoed, maar het liep anders dan verwacht. Michiel leek wat last te hebben met de switch tussen het skiën(van eerder die dag) naar het badminton en dus kreeg ik”against all odds” een kans. En kansen moet je grijpen dus haalde ik snel de match binnen vooraleer Michiel zijn beste spel zou terug vinden. Ellen moest het opnemen tegen Kathleen en wat een moeilijke opdracht zou worden bleek voor Ellen nog niet moeilijk genoeg. Ellen was haar lenzen vergeten en dus moest ze op gevoel naar ieder shuttle( dixit Ellen: ” Ik zag witten schimmen en dacht, dat moet de pluim zijn, meppen maar”). We waren allen verbaasd dat Ellen met haar beperkt zicht Kathleen toch nog tot verlengingen kon dwingen, maar dus logisch verlies en de bordjes weer in evenwicht op 2-2. Joke liet deze keer geen steken vallen en won vlekkeloos van Marijke. Jordy begon twijfelend aan zijn enkel tegen Tim en kon alleen maar achtervolgen. Naar het einde van set 1 begon Jordy meer punten te scoren, maar het kalf was al verdronken. Vol vertrouwen ging Jordy aan de bak in set 2 en wint die overtuigend. In set 3 werd duidelijk dat Tim niet beschikt over het slagenarsenaal van Jordy, maar Tim zijn spelinzicht en ervaring doen hem meedrijven naar de ontknoping van de beslissende set. De slagenmachinerie haalt het uiteindelijk van het inzicht en met de enig gelukte korte crossnetbal van de match trekt Jordy aan het langste eind. 4-2 met nog 2 mixen te gaan.
Ellen en Jordy hadden nog iets recht te zetten na hun enige verloren mix uit de heenwedstrijd tegen de Mintons en doen dat in stijl tegen Michiel en Kathleen. Goede wedstrijd ondanks de beperkte zichtbaarheid van Ellen.
Kaat en ik nemen het op tegen Peter en Helene. Die laatste 2 blijken over een ijzersterke verdediging te beschikken waardoor het punt niet 1,2 of 3 keer moest gemaakt worden, maar soms wel 6 keer. Dat deed vooral Kaat twijfelen waardoor we een gewonnen eerste set nog uit handen moesten geven. In set 2 bleken er barstjes te komen in die verdediging, maar in set 3 waren die barstje vakkundig weg geplamuurd. Na veel wroeten winnen we de laatste set en dus de ontmoeting. Eindresultaat 6-2.
Mooie overwinning tegen de leider in deze reeks die eigenlijk geen kampioen wil worden! Onze reputatie als scherprechter en giantkiller blijft dus overeind aangezien we als enig ploeg winnen van de Pluimplukkers en De Mintons.
Volgende week wacht ons de moeilijke verplaatsing naar Royal Antwerp.

Rest me nog de familie Van Der Sypt te bedanken voor de lekkere sandwichkes en de lift naar het station. En ook ne dikke merci aan de schatbewaarder van Lokerse die nu ook shuttlebewaarder blijkt te zijn. Merci Patrick voor het bewaren van vergeten shuttles.

the Captain