Categorie: Gemengd 3

De Panne.
Voor ouders met jonge kinderen een welbekende bestemming. Maar dat ze daar een badmintonclub hadden zullen er niet veel geweten hebben. Hoewel. Ons Liesbeth had daar nog niet zo lang geleden een badmintonkamp gegeven en ook Mul was er in zijn jonge jaren (toen hij nog the looks had van Snellen Eddy) ooit eens competitie komen kloppen. De tegenstanders waren ons nagenoeg onbekend. We hadden maar één hoop en dat was Caroline Persyn (ex A-speelster) er voor een keertje niet bij zou zijn. Maar helaas, de Westhoek bleek helemaal voltallig… meer nog, zelfs razend ambitieus om ons te verslaan en met het maximum van de punten door te gaan richting hun topper donderdag as. tegen Wit-Wit. Onze dubbels waren alles behalve succesvol. Buik & Mul begonnen als één groot vierkant met een terechte afslachting in de eerste set. Nadien liep het iets beter maar net als in Zuidwest lieten we het op het einde opnieuw schieten.
Onze dames van hun kant moesten hun meerdere herkennen in Caroline & Sigrid. Het bleek al snel duidelijk te worden dat de 3 wedstrijden van Caroline sowieso als verliesmatchen mochten opgetekend worden. Driemaal pech voor Liesbeth, want zij was als (enige) B1-dame drie keer dagschotel voor Caroline, maw. ook haar enkelke ging ook vlot naar de Westhoek. Mul was als tactische eerste enkel het volgende slachtoffer. Ook hij ging in 2 sets ten onder tegen de “Kung Fu Panda “A’an.
En de koppen bleven rollen, ook Vicky kwam van een kale reis terug zodat de winst voor Westhoek al binnen was :-s.
Buik kon voor de eerredder zorgen tegen een C1, maar al gauw bleek dat klassement niet veel te zeggen want Marteel won ruim de eerste set. Gelukkig kon Buik zich lichtelijk herpakken en won hij uiteindelijk de partij. Een totale afgang afgewend.
De mixen tot slot deden er niet veel meer toe en werden netjes verdeeld. Liesbeth en Mul bleken te licht voor de gewoon dubbelspelende Caroline & Bart. Buik & Vicky daarentegen hadden dan weer overwicht.
En zo lag een terechte 6-2 uitslag vast.
Na een leuke ontvangst met pannenkoeken en Duvel (voor sommigen omgekeerd) beslisten we toch nog even een kijkje te gaan nemen naar la Mer du Nord (we waren er nu toch) om nadien aan onze 2uur durende terugtocht te beginnen richting Lokeren-town. Blijkbaar waren met het goeie weer nog héél wat andere mensen op pad :-s
Na 3 nederlagen op rij staan we volgende zondag voor een zeer belangrijke partij thuis tegen de Valkaart. Dus supporters op post!

Met een 1 op 4 mochten we de leider in onze reeks ontvangen. Gene cadeau als je weet dat zij vorig seizoen nog in 2e liga aan slag waren (en wij nog in provinciale). Ervaring hebben we genoeg maar we zullen toch op de toppen van ons tenen moeten lopen om het behoud af te dwingen. Een ruime opwarming was één van onze goeie voornemens. Een héél ruime opwarming werd het toen bleek dat de helft van de tegenstanders niet op post was. Nu ja. Competitie winnen door den ambetanten uit te hangen is ook niet van onze opvoeding… dus bleven we netjes een half uurtje wachten op Arno & Lieselot.
De dubbels werden eerlijk verdeeld. Liesbeth & Elke begrepen elkaar veel beter dan vorige week en wonnen makkelijk van Julie & Lieselot. Mul & Buik daarentegen zitten nog verre van hun beste spel en gingen de boot in tegen Arno & Erwin.
Buik mocht op 1ste enkel de arena in tegen Arno. Vol goeie moed want daags voordien had ene Poesieley zowaar 5 Duvels gewed dat Buik gene set zou pakken…. Wedden voor bier is gevaarlijk maar wedden voor Duvel zet alle wetmatigheden op de helling. Buik kon Arno bij zijn eerste slag telkens onder druk zetten en Arno’s beentjes wilden niet meer mee na het tornooi van Pluimplukkers. Tegen alle verwachtingen in pakte Buik de eerste set. Eenzelfde beeld zowaar in de 2de set. Buik bleef de bovenhand houden en kwam op 20-14. Arno schoot toen echt in actie maar slaagde maar 5 punten op rij. Een stunt dus! En een verdubbeling van de 5 Duvels zowaar 😉
Liesbeth was tegen Lieselot evengoed bezig. Na winst in de eerste set en een 11-0 voorsprong in de 2de leken we opnieuw te gaan stunten. Maar helaas pindakaas, Lieselot kwam terug in de match en kon nipt de bordjes opnieuw gelijk zetten. Ook de derde werd bijzonder spannend…maar opnieuw moest ons Lies nipt haar meerdere erkennen.
Hannes (gelukkig hersteld van zijn venijnige blessure) bewees zijn stijgende vormcurve. Slachtoffer van dienst was Dujardin. Waarna Vicky toch net iets te veel druk voelde om dan al een gelijkspel uit de brand te slepen. Blijkbaar evenveel stress aan de andere kant van het net want Vicky kon er er ten laatste leste toch nog een 3de set uit halen. Daarin verviel Vicky opnieuw in een te hoge foutenlast en stond het opnieuw gelijk.
De mixen werden jammer genoeg een maat voor niets. Beide Wit-Wit-duo’s wonnen verdiend en wij net naar af 🙁
Al hadden we meer verdiend.
We kunnen alleen maar verder werken en hopen dat het lot ons wat beter gezind wordt.
Volgende week staat de medeleider Westhoek op ons programma. Onze verste verplaatsing van het seizoen! De Panne 🙂

Onze 2de partij was een thuiswedstrijd maar voelde voor sommigen aan als de verste verplaatsing ooit. Een dag na de clubdag competitie moeten spelen is nooit een goed idee. Dat we onder een slecht gesternte stonden bleek al zaterdagavond/nacht met het geblesseerd uitvallen van Hannezzz. Iets met een ontsteking aan de pols (een typische vrijgezellenblessure). Gelukkig was buZZe toen nog op de clubdag en kon Buik meteen een vervanger vastleggen (hij dronk er zeker geen Leffeke minder voor).
Voor de gelegenheid werden onze clubkampioenen dubbel B1 (Mul & buZZe) voor de leeuwen gegooid. Ze speelden evenwel niet “hun beste” tactische wedstrijd (lees : zelden zo gelachen met hun tactische blunder). De tactiek bestond er hem namelijk in vooral de B2 te viseren. Niet slecht bekeken. Althans bij goeie uitvoering van het plan. Maar al gauw bleek dat dienen B2 nog nie zo slecht was voor nen B2…integendeel zelfs beiregoe was voor nen B2. Een nieuwe tactiek kon terplekke niet uitgevonden worden en na 2 sets was het over en uit. Pas toen Buik aan zijn enkelken begon zagen onze 2 Toro’s in dat ze tegen iemand anders hadden gespeeld dan dat ze dachten en dat ze vooral de B1 geviseerd hebben. Goe bezig!
Soit. Deze anekdote kon uiteraard de lading (vroege paaseitjes) niet dekken.
Onze damesdubbel ging eveneens in 2 sets verloren… en toen ging het snel.
Buik & Liesbeth hun enkels leken een formaliteit en toen ook Vicky in 2 sets verloor was de buit voor de DZ’ers al binnen.
buZZe leek voor de eerredder te zorgen maar na verlengingen in de 3de set moest hij net het onderspit delven tegen de (echte) B2… die dus echt niet zo slecht bleek te zijn 😉
Ook in de mixen bleken we te licht te wegen en zo kregen we een zware 0-8 door onze neus geboord.
Gezien de detailuitslagen zelfs helemaal niet overdreven 🙁

We gaan het voorlopig houden op een collectieve offday.

Wie wou er weer promoveren naar de liga? Jawel! Gemengd 3 was kandidaat! Opnieuw derbiekes tegen de G2 was ons idee… half West-Vlaanderen afschuimen werd ons deel 🙂
Met als dichtste verplaatsing Ronse en als verste De Panne mogen we dit jaar rekenen op héél wat extra verplaatsingskilometers.
Onze eerste uitje ging naar Zuidwest, de fusieclub van Geluwe en Menen… ofte 2 gehuchtjes tegen de Franse grens.
Het uurtje tuffen viel uiteindelijk nog wel mee. Mullus Herhalius deed zijn naam alle eer aan door een echo te verzorgen van onze GPS…
En onze overijverige Hannes had zowaar een briefje mee met het adres van de sporthal. Natuurlijk had captain Buik daar nooit aan gedacht!
Nu ja…toen bleek dat het adres ons richting een braakliggend terreintje midden in een woonwijk stuurde moesten we uiteindelijk toch onze pijlen richten op de hulp van de plaatselijke bevolking.
Jammajamohtoet. Keerekeweere! No lenks en toens no rèks en aie oan een haraasj ziet weere rèks.
Kortgezegd… we hadden chance dat we al gauw wegwijzerkers tegen kwamen 🙂
De wedstrijd dan.
De dubbels werden netjes verdeeld.
Liesbeth & Vicky kenden weinig problemen met Mieke Tailleu & Linde Bekaert (B1-C2) en wonnen in 2 sets. Buik & Mul daarentegen verloren.
In de enkels gingen de heren door op hun elan (cynisch). Buik liet voor de 2de keer vandaag een derde set liggen terwijl Hannes een verdienstelijke 2de set afwerkte tegen Steve Mahieu. Gelukkig trokken ons madammen de situatie terug recht.
Vicky moest alleen in de 1ste set opletten van Linde. Liesbeth haspelde een marathonpartij af. De eerste moest ze prijsgeven maar de slag werd uiteindelijk gewonnen op fysiek. Dankzij dit enkeltje kwamen de bordjes opnieuw gelijk en bleven we in de wedstrijd.
In de mix bezorgden Hannes & Vicky ons al snel een puntje door in 2 sets te winnen van een B1/C2-duo. Liesbeth & Mul hadden de moeilijkste opdracht tegen Steve & Mieke. En ze speelden op topniveau! Smashen werden teruggesmasht en keer op keer wisten Mul & Liesbeth de aanvalsgolven van Zuidwest te keren en af te maken. Knappe winst in de eerste set.
De tweede begon op eenzelfde niveau maar naarmate de eindstreep in zicht kwam zorgden enkele rechtstreekse foutjes dat het evenwicht net naar de andere kant viel (22-20 verlies). En dat bleek het keerpunt te zijn in de wedstrijd. De friste was een beetje weg en Mul & Liesbeth vervielen net iets te veel in voorspelbare combinaties wat door de tegenstanders meteen werd afgestraft.
En zo bleven we steken op één punt. Waar we voor alle duidelijkheid op voorhand voor hadden getekend.
In café ’t Zwientje mochten we onze cooling down afwerken met lekkere boterhammekes en Zwijntjesbier.

 

Zondagavond stonden Pluimplukkers G3 op het menu. De enige ploeg die het waagde ons een puntje af te snoepen. Dat gingen we dus eens goed tonen dat dit louter een “accident de parcours” betrof! Bovendien was het deze keer thuis in onze ouwe getrouwe zaaltje en kon Liesbeth opnieuw aansluiten na een blessure. We gingen er vol voor! 
In het dubbelspel mochten we reeds 4 wedstrijden starten met een 2-0 voorsprong en ook nu werd dit geen probleem.
Liesbeth & Elke wonnen makkelijk in 2 sets. Mul en Buik deden hetzelfde met iets minder marge. 
Er was wel even discussie over het woord “tammen” (Mul zijn koosnaampje als hij niet bij een dropke geraakt) waar blijkbaar al een patent van de Muller op staat.
Maar vrij makkelijk naar 2-0 dus. En onze zetel werd nog iets comfortabeler toen ook Liesbeth haar enkel won. 3-0
Toen Buik zijn enkel verloor (wat dit seizoen nog al ies gebeurde) was dit geen enkel probleem. Het was voor ons een kwestie van tijd dat de 2 punten zouden volgen…
Maar dat gebeurde dus niet!
Vicky ging onverwacht onderuit tegen Seike en ook Hannes liet zich ringeloren door Ewout. Plots stond het terug 3-3 en was het plots alle hents aan dek.
Mul & Elke zetten evenwel hun sterke mixreeks verder en haalden zo een eerste puntje binnen. Jammer genoeg slaagden Vicky & Hannes er niet in hun verloren enkelke te wreken. Op geen enkel moment kregen ze iets in de pap te brokken. Na verlies in de 1ste set volgde zelfs een afslachting in de tweede.
En zo ging een kostbaar puntje verloren en mogen we de Pluimplukkers dit jaar als ons zwarte schaap omschrijven.
Nu ja, in de strijd naar de titel verandert er voorlopig niet zo veel. Binnen 14 dagen staat reeds onze voorlaatste wedstrijd op het menu tegen 4Ghent. Winnen is dan de enige optie!
Nadien is het 2 maand wachten op de resultaten van onze enige overgebleven concurrent Eikenlo. Voor hen geldt dezelfde opdracht : géén puntenverlies. Als ze daar in slagen zijn ze op 22 april te gast bij ons voor een klinkende Championship Game!

Door de afwezigheid van Hannes kon buZZe zijn 3de invalbeurt maken. Toen ook Liesbeth in laatste instantie moest afzeggen (ziek) kwam captain Buik pas echt in de problemen. Nog even gezocht maar geen invalster meer ter beschikking en zo mocht Elke toch opdraven voor een enkelke.
Het leek dus geen makkie te worden. Latem speelde wel met de vertrouwde ploeg.
In de dubbels kregen Vicky & Elke geen makkelijke opdracht met Kathleen & Evelien. Vooral veel ralleys waarvan de meeste gewonnen werden door onze dames. Na winst in de 1ste set was er toch wat sprake van decompressie in de 2de. Gelukkig kon een sterke start in de finale set de wedstrijd meteen in een definitieve plooi leggen. Belangrijke winst.
buZZe staat bekend om zijn enorme opslagdruk… maar zou iemand hem eens willen uitleggen dat het de bedoeling is die druk bij de tegenstander te leggen en niet bij zijn eigen ploegmaat? Gisteren was het weer zover. Mul zijn eerste service ging halfweg in het net en buZZe zijn 1ste lachsalvo was vertrokken. Maar onze clubkampioenen bewezen wèl hun compatibiliteit. Vlotte winst in 2 sets.
Dan mocht Elke als hapje het veld op. Maar de pijnlijke heup ten spijt, Elke geeft alles! Vooral met haar crossballekes bracht ze de Latemse B1-speelster in de problemen en wint zo de 1ste set. Zoals het een echte dubbelspeler betaamt wordt de 2de set met één grote strik cadeau gedaan (recuperatie) om dan in de 3de opnieuw alles te geven. En met succes. De voorsprong was steeds overbrugbaar maar werd met hand en tand verdedigd en binnengehaald! Een dikke overwinning.
Buik mocht na enkele jaren nog eens enkelen tegen de Pouseele. En dat em zondag ook al competitie had gehad was eraan te zien. Buik werd vanachter aan de muur vastgemaakt met een onzichtbare stalen kabel… die niet echt meegaf… in het bijzonder niet naar voor. Zelfs dropjes voorbij de servicelijn waren out of reach. Pouseele deed er nog alles aan om er een 3de set uit te krijgen… maar Buik wou niet mee. Winst in 2 sets voor Latem.
In de tweede reeks enkels kenden we minder problemen. buZZe won -alle luiigheid ten spijt- in 2 sets van Patrick Coppens. Te lui om nen derde set te spelen was zijn typischen uitleg.
Ook Vicky speelde goed. Al kon ze in de 1ste set in 19-15 achterstand alsnog ombuigen. In de 2de set kende ze veel minder problemen. Zo haalde zij onze overwinning definitief binnen.
1-5 was de tussenstand.
In de mixkes gedrevenheid alom. Want de ploeg zat weer op schema om hun al alles-gevende kapitein toch nog een extra tractatieke af te zetten. Mul & Elke presteerden opnieuw stevig. Rammstein vanachter en de elegante afwerking vooraan. Buik huppelde op 2 gedachten… de mix verliezen bespaarde hem geld. Aan de andere kant waren zijn statistieken dan definitief om zeep.
Het ego en de strenge blik van Vicky beslisten. De eerste set pingelde Buik er nog op los… (gelukkige winst in verlengingen) maar de 2de set ging veel vlotter. Al liet de Pouseele -reeds dromend van een gratis Charles-Quint zich wel heel gewillig richting slachtbank leiden.
Opnieuw 7-1 winst en voor de 3de keer in 4 wedstrijden had den Buik een rondeke aan zijn been.

We onthouden dat :
– de Pouseele ostentatief in het net smashste toen hij in de mix hoorde dat Buik bijna moest trakteren
– Elke een jaar vroeger haar heupprotese zal moeten steken
– 2 dagen competitie na elkaar geen werk meer is voor deze bende veteranen
– we hierdoor ook bijzonder vroeg huiswaarts trokken (om 0.00u al in bed)
– Kathleen Van Kildonck steevast op onze site terecht komt als ze haar naam googled
– er op de weg naar Latem heel veel flitsers staan
– en dat het daar zone 30 is
– Mul zijne kant van den auto enorm aangedampt was
– Mul meteen de cupmaat van Elke wist te raden
– dat ook niet zo moeilijk was gezien hij over dezelfde cup beschikt (wel met een grotere omtrek)
– Mul zijn konijnen fameus door den draad zaten
– we weer enorm gelachen hebben

Gemengd1ste prov. : Latem G2 – Lokerse G3 : 1 – 7

Verslag Lokerse G4 – Lokerse G3 : 3 – 5

Vorige zondag was het opnieuw zover. De enige echte clubderby tussen G3 & G4. Andermaal gedroeg de cap van G4 zich als een gewond vogeltje. Geen ploeg, zjust genoeg dames, die te laat, een ander niet in vorm. Captain Buik herkent dergelijk gedrag als geen ander en met een listig vraagje aan een andere teammaat Hanzzz (altijd de eerlijkheid zelve) kwam hij erachter dat here Ley weer de halve 2de ploeg had proberen optrommelen. Wat gelukkig maar deels lukte.
Onze opstelling was zoals de meeste ploegen intussen al weten zeer klassiek… never change a winning team.
Dat zag je meteen in de dubbels.
Mul & Buik kregen Deley & Gianni voorgeschoteld. Deley had nogal glazige oogjes en dat weerspiegelde zich nogal duidelijk in het spel. De eerste set werd afgesloten zonder één druppeltje zweet. Mul & Buik hadden hun tempo gedurende die eerste set danig laten zakken zodat het in de 2de toch iets interessanter om volgen werd (want papa Frank was behoorlijk aant fronsen om wat hij te zien kreeg). Toch kwamen Mul & Buik nooit in de problemen. Vlotte winst.
Liesbeth & Elke verloren dit seizoen nog niet en hadden nu ook geen moeite tegen Merel & Kimberley. Hun eerste set was zelfs nog iets eerder afgelopen dan bij de heren, en ook de tweede werd zonder veel poespas binnengerijfd.
Een poepsimpele 2-0.
Wat zich blijkbaar toch een beetje wreekte in het enkelspel.
Liesbeth had nog steeds last van de rug en verloor in 2 sets van clubkampioen Isabelle.
En ook Buik legde een matte prestatie af tegen Hanzzz.
Zo stonden de bordjes opnieuw gelijk.
En toen ging ons anders zo stabiele schip pas echt aan het zwalpen.
Hannes kreeg in zijn laatste match als B2 een ander jong veulen tegenover zich, “den Eddy” (aka Gianni De Wilde)
In een spectaculaire aanvang werd al snel duidelijk dat er geen cadeautjes werden uitgedeeld. Gianni opende het sterkst maar Hannes beet fel terug. Uiteindelijk won Gianni verdiend de eerste set. Na enkele tips legde Hannes meer variatie in zijn service en dit loonde. Hannes was de volledige 2de set baas en kwam verdiend gelijk. In de belle kwam Gianni echter opnieuw veel scherper voor de dag.
Hij won dik verdiend deze knappe partij.
Vicky kreeg Kimberley tegenover zich, een jongedame met B2 ambities, dus ook geen cadeau. Dat bleek meteen na de eerste set die in verlengingen werd verloren. Vicky kreeg amper grip op deze zeer evenwichtige partij. Vicky moest alle registers open trekken maar kon niet beletten dat Kimberley op matchpunt kwam. Op Clijsteriaanse wijze wist ze dit echter weg te werken en alsnog een 3de set uit de brand te slepen. Kimberley kwam deze mentale opdoffer duidelijk niet teboven. De 3de set was een overdondering van Vicky… die ons ploegske behoedde van puntenverlies.
3-3 met nog 2 mixkes te gaan.
Mul & Elke toonden zich net iets beter dan Deley & Isabelle. Winst in 2 sets was hun deel.
In de andere partij was het echter (opnieuw) alle hens aan dek. Hannes & Vicky slaagden er amper in Oste & Merel uit verband te spelen. Vaak werden ze tot een pingpongspelleke gedwongen waar Merel & Steven duidelijk beter in onderlegd zijn. De eerste set ging dan ook naar de thuisploeg. Gelukkig hebben we een B-trainster in onze rangen en die wist toch een goed werkend tactisch plannetje mee te geven. De partij kantelde zo in het voordeel van G3. Na een spannende 2de set moest de 3de uitsluitsel brengen. Hierin zag je de moed stilaan zakken bij Oste & Merel en zo werden ze nog redelijk makkelijk richting slachtbank geleid.

Oef, zucht, puf. Met de schrik vrij gekomen.
Hanzzz (later op de avond Markske gedoopt) verzorgde na afloop het culinaire deel voor een groot deel van de spelers. Den Buik had echter nog een competitiematchke, dus die kan hier niet echt iets zinnigs over vertellen.

De partijen volgen elkaar peilsnel op. Volgende week staan ons 2 midweekmatchen te wachten. Maandag zijn we te gast bij de vrienden van Latem (hopelijk kunnen we zowel onszelf als onze copains van G4 hier een dienst bewijzen). 3 dagen later (op donderdag) mogen we opnieuw aan de slag in Drive.
Drukdrukdruk!

Onze openingswedstrijd van de terugronde was tegen de laatste in de stand, Beveren…
Voor de leider in 1ste provinciale zou dit dus in principe geen probleem mogen zijn.
Onze ploeg zou voltallig zijn tot ik zondagmiddag het seintje kreeg van Elke dat ze toch net iets te veel
gefeest (gedronken?) had op haar verjaardag. Nog 2 dames over die allebei een enkeltje aankunnen, dus geen probleem.
De dubbeltjes kwamen maar traag op gang, maar dat hoefde ook niet. Liesbeth & Vicky kwamen nooit echt in de problemen tegen de Beverse dames… en ook Buik & Mul mochten vooral geen hoog tempo ontwikkelen, want dan maakten ze zelf de fouten. Vrij simpel naar 2-0.
De enkels begonnen wel veel pittiger.
Liesbeth liep tegen Ilse Van Eynde (B1) gans de eerste set achter de feiten. “Da kunt gij nooit winnen” stak Hannes haar toe bij de kampwissel. “Da zullen we nog wel zien” dacht Liesbeth ongetwijfeld.
Want in set 2 was Liesbeth helemaal baas en ook in de derde wist ze voldoende afstand te houden.
Buik kreeg een herkansing tegen de Perry. In Beveren werd nipt in 3 sets verloren en net als toen won den Buik vrij makkelijk den 1ste set. De leuze van de Foemp  “den 1ste set is voor de kiendjes” was ook hier op zijn plaats.
Perry begon met meer initiatief aan den tweede en den Buik die kon nie mee. Uiteindelijk won de Perry opnieuw in 3 sets.
De 2de reeks enkels ging vlotter. Vicky veegde de vloer met Isabel De Munck en scoorde zo haar 5de competitiepuntje. Hannes (met last aan de rug) won ook zijn partij (tg. Pafcal) zij het minder makkelijk dan in de heenronde. Toch, zijn B1 statuus wordt hiermee bevestigd!
Bovendien zorgde zijn overwinning voor een onoverbrugbare 5-1 tussenstand.
In de mixen vroeg Buik om enig medelijden met de tegenstander (ze zijn zo sympathiek) en bovendien konden onze heren zich best sparen voor de herencompetitie die om 20u zijn aanvang kende.
Maar ze hadden weer bier geroken en elk punt werd op leven en dood beslecht.
Tja, den Buik voelde nattigheid en de 2 mixen werden beide in 2 sets gewonnen.
7-1 dus meteen een uitstekende start!
Volgende zondag beginnen we aan een reeks uitwedstrijden. De eerste is meteen een zeer pittige,
want het is een echte clubderby tegen de dames en heren van G4.
Benieuwd welke konijnen Deley nu weer uit zijnen hoed gaat toveren!