Categorie: Heren 4

Een once in a lifetime … Lokerse 4H wint alle wedstrijden die seizoen ! De laatste 3 wedstrijden was onze speedboot wel getransformeerd tot zwalpend vlotje maar op karakter en ervaring werd er toch weer relatief vlot gewonnen.

Vlabad 1 – lokerse 4h was een verre verplaatsing naar het reeds veroordeelde Oudenaarden op een godvergeten maandag. Er valt weinig over te vertellen:

-Dat iedereen het er over eens was dat volgens ons het terrein te klein was getekend

-Dat Pense een Albatros genoemd werd door een van de teamleden, om De Foer niet met naam te noemen, een wreed grote spanwijdte, een een moeiteloze verplaatsing (als ge nie beweegt is het moeiteloos)

-dat Pens het de moeite nie vond om naar daar te komen en ons dat even meldde om 19.57u, een minuutje of 3 voor de match; het weze hem vergeven.

Gisteren volgde dan de apotheose tegen Evergem, wellicht één vd titelkandidaten volgend jaar , maar toch niet sterk genoeg voor H4.

Op een dag waar alle ploegen moesten spelen en sommigen nog voor behoud, waren we toch voltallig met ons basis team van 6 spelers. Tis te zeggen, Pens en Wymie waren wel nog volgeladen met drank en vooral onze hogervermelde albatros leek eerder een neergestorte condor inclusief het bijhorende aangezicht en ogen.

Er werd door onze technische directeur gekozen voor de klassieke opstelling.

Met succes, want we konden de wedstrijd afsluiten met een 7-1 winst.

Wat we wel best onthouden is :

-dat den Wymie vergeten was hoe hij nu weer moest opslaan

-dat den enkel tegenstander van Deley op sportkamp moest geweest zijn, want hij had in de heenronde verloren van De Wymie in enkel en won nu de eerste met 19-21 (volgende wel 8 en 9 oep zijn tomat)

-Dat De Foer een setje nodig heeft alvorens hij nog maar kan beginnen denken aan bewegen, hij moet eerst wat moreki op zichzelf toepasen, hij is ook al van 1969 he (schat ik)

-Tom is licentiaat MOtorische REvalidatie en KInesitherapie

-dat de tegenstander op tijd naar huis moest, en we dus alleen naar de cafetaria getrokken zijn

-dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en Pense alleen frisdrank kan drinken .. al is het volgens hem de laatste keer, en twas wel uit een Duvel glas voor het placebo effect

-dat Deley weer een dubbel verloor, maar dat dat logisch is als ge met ne zatte condor moet spelen

-dat de sfeer koet was, en dat de Foer opslag heeft gekregen want de bitterballen en frikandellen vlogen ons rond de oren.

Al bij al een schitterend seizoen met “once in a lifetime” resultaat van alle wedstrijden gewonnen !

Een paar opmerkelijke statistieken van onze jaarke:

-Pat won 24 van zijn 28 matchen en wordt dus onze MVP (most valuable player)

-Ley won AL zijn enkels (9-0), believe it or not, tis zen nieuwe lievelingsdiscipline

-Tom De Foer won AL zijn dubbels (13-0) en haalt met 92% overall het allerhoogste winstpercentage.

-Beemer speelde steeds 1e of 2e enkel en won er 9 vd 10!

-Wymie en Pens winnen ook nog steeds 2/3 van hun dubbels

-Gemiddelde leeftijd van onze ploeg is 38, als we den Dirkie derbij tellen komen we zelfs op 40!

-Gemiddeld gewicht van onze ploeg 86.6 (schatting gebaseerd op wetenschappelijk verantwoorde observatie tijdens wedstrijden en douche-momenten)(110+100+90+80+70+70). Namen zelf in te vullen …

Op naar tweede samen met onze jeugdige broeders van heren 6; waar we wat meer uit onze zetels zullen mogen komen en dit keer voor een paar jaar behoud zullen gaan.

Forza Lokerse 4H !

Foer en Ley bleven nog wat keuvelen in de sporthal  en douche, een fatale beslissing zo bleek, want op de parking had Captain Pat zijnen koffer al omgetoverd tot Champagnebar.   Toch nog een slokske kampioensvocht gekregen en dan op zoek naar een open horeca gelegenheid in de buurt.   Na onze 1-7 overwinning, waarover later meer, vonden enkel de GPS-en van Pens en Ley het Mariakerkeplein, Tom de Foer en Patrick de Vylder reden zich hopeloos verloren in het labyrint van kleine straatjes, en kwamen pas vele  minuten later aan (ps: twas ongeveer ne kilometer).

Café den Boer ter Mariakerke city was het toneel voor een schranspartij met  bordjes met verse kop, kaazekes, heelder pitabroden met préparé, franchipane taart, carré-confituurkers in een driehoekske en veel trappisten Rochefort.  De dames en heren van G6, met oa de 2 pringelsen, de één al wa knapper dan de andere,  vergezelden ons ter plaatse en dus cafeetje afgeladen vol.  Een sanitaire pauze leidde u door 2 deuren terug naar buiten, twas immers op de koer te doen, zo rustiek dus.

Met onze ploeg voltallig was de opstelling simpel:  gewoon op sterkte spelen.  Vermeldenswaardig zijn de dubbels;  de eerste overwinning van het jaar voor ons voormalig unbeatables koppel Wymie en Pens. Na een spannende verlenging wonnen ze de 2^e set met 24-26.  Thom  en Tom hadden voordien al efficiënt HD1 gewonnen. Pat en Wymie konden ook al in verlengingen HD3 binnenhalen dus Pens en Ley konden  de 4-0 op het bord zetten.  Jammer genoeg had ik om 17.00 uur (2 uurkes voor de wedstrijd dus)  een klein lief receptieke gehad met biertjes, karmeliet, en afgesloten met een droge bourgogne.  Volgens de Pens hing er een bepaald alcohol geurtje rond mij.  De gevolgen waren dan ook dramatisch, hartslag 180 na ne ralley van 3 slagen en ondanks verwoede pogingen (vooral vd Pens dan) toch den boot in.  Gelukkig kon ik een kwartierke languit op de parket liggen en werden alle enkels vlot gewonnen.  Met deze  1-7 en dus niet 0-8 eindstand zal ik dus moeten leren leven, tzal wel lukken.

Bedankt ook aan invaller Dirk De Gucht: hij had zijn aandeel  in de overwinning tegen Evergem ;   in Hamme  pakte hij een belangrijk  punt voor de ploeg  en vooral tegen Gent toen we 7-0 leidden en hij ervoor zorgde dat we toch op een pintje konden rekenen toen hij zijn enkel sportief verloor, hehe.

Samengevat kunnen we zeggen dat we niet geheel op onze plaats zaten in derde provinciale met 4 b2’s en 2 c1’s, ook al vermeldden verschillende tegenstanders dat we echt wel een redelijke oude ploeg waren… .   Ondanks onze leeftijd gaan we ons volgend jaar echt wel weren tussen het jongere B-geweld van 2^e provinciale. De strijd voor het behoud wordt prioriteit nr.1 met de nodige aandacht voor spelplezier uiteraard.   Vermits Tom De Foer en ikzelf zakken naar C1 in enkel (ondanks het feit dat we zo goed als elke wedstrijd hebben gewonnen) en Wymie en pens naar C2, zullen we creatief moeten zijn met opstellingen; gelukkig één vd Wymie zijn vele sterke kanten

Sollicitaties om in ons ploegske te komen spelen mogen per aangetekend schrijven  of in persoon afgegeven worden aan onze HR-directeur K. Pensaert op eigen risico.  Liquide relatiegeschenken en bruine envelopkes met groene en gele briefkes helpen uw kandidatuur een extra stapje in de goede richting.  .  Iedereen is bij deze uitgenodigd op zondag 30/3 bij onze laatste wedstrijd thuis.

Uw verslaggever Ley.

Ps: 71.4% vd spelers van ons ploegske gaat naar de bekerfinale: wie doet beter?

Foer en Ley bleven nog wat keuvelen in de sporthal  en douche, een fatale beslissing zo bleek, want op de parking had Captain Pat zijnen koffer al omgetoverd tot Champagnebar.   Toch nog een slokske kampioensvocht gekregen en dan op zoek naar een open horeca gelegenheid in de buurt.   Na onze 1-7 overwinning, waarover later meer, vonden enkel de GPS-en van Pens en Ley het Mariakerkeplein, Tom de Foer en Patrick de Vylder reden zich hopeloos verloren in het labyrint van kleine straatjes, en kwamen pas vele  minuten later aan (ps: twas ongeveer ne kilometer).

Café den Boer ter Mariakerke city was het toneel voor een schranspartij met  bordjes met verse kop, kaazekes, heelder pitabroden met préparé, franchipane taart, carré-confituurkers in een driehoekske en veel trappisten Rochefort.  De dames en heren van G6, met oa de 2 pringelsen, de één al wa knapper dan de andere,  vergezelden ons ter plaatse en dus cafeetje afgeladen vol.  Een sanitaire pauze leidde u door 2 deuren terug naar buiten, twas immers op de koer te doen, zo rustiek dus.

Met onze ploeg voltallig was de opstelling simpel:  gewoon op sterkte spelen.  Vermeldenswaardig zijn de dubbels;  de eerste overwinning van het jaar voor ons voormalig unbeatables koppel Wymie en Pens. Na een spannende verlenging wonnen ze de 2^e set met 24-26.  Thom  en Tom hadden voordien al efficiënt HD1 gewonnen. Pat en Wymie konden ook al in verlengingen HD3 binnenhalen dus Pens en Ley konden  de 4-0 op het bord zetten.  Jammer genoeg had ik om 17.00 uur (2 uurkes voor de wedstrijd dus)  een klein lief receptieke gehad met biertjes, karmeliet, en afgesloten met een droge bourgogne.  Volgens de Pens hing er een bepaald alcohol geurtje rond mij.  De gevolgen waren dan ook dramatisch, hartslag 180 na ne ralley van 3 slagen en ondanks verwoede pogingen (vooral vd Pens dan) toch den boot in.  Gelukkig kon ik een kwartierke languit op de parket liggen en werden alle enkels vlot gewonnen.  Met deze  1-7 en dus niet 0-8 eindstand zal ik dus moeten leren leven, tzal wel lukken.

Bedankt ook aan invaller Dirk De Gucht: hij had zijn aandeel  in de overwinning tegen Evergem ;   in Hamme  pakte hij een belangrijk  punt voor de ploeg  en vooral tegen Gent toen we 7-0 leidden en hij ervoor zorgde dat we toch op een pintje konden rekenen toen hij zijn enkel sportief verloor, hehe.

Samengevat kunnen we zeggen dat we niet geheel op onze plaats zaten in derde provinciale met 4 b2’s en 2 c1’s, ook al vermeldden verschillende tegenstanders dat we echt wel een redelijke oude ploeg waren… .   Ondanks onze leeftijd gaan we ons volgend jaar echt wel weren tussen het jongere B-geweld van 2^e provinciale. De strijd voor het behoud wordt prioriteit nr.1 met de nodige aandacht voor spelplezier uiteraard.   Vermits Tom De Foer en ikzelf zakken naar C1 in enkel (ondanks het feit dat we zo goed als elke wedstrijd hebben gewonnen) en Wymie en pens naar C2, zullen we creatief moeten zijn met opstellingen; gelukkig één vd Wymie zijn vele sterke kanten

Sollicitaties om in ons ploegske te komen spelen mogen per aangetekend schrijven  of in persoon afgegeven worden aan onze HR-directeur K. Pensaert op eigen risico.  Liquide relatiegeschenken en bruine envelopkes met groene en gele briefkes helpen uw kandidatuur een extra stapje in de goede richting.  .  Iedereen is bij deze uitgenodigd op zondag 30/3 bij onze laatste wedstrijd thuis.

Uw verslaggever Ley.

Ps: 71.4% vd spelers van ons ploegske gaat naar de bekerfinale: wie doet beter?

Men neme een verlaten bouwwerf, men neme awa tegelresten mee, en hopla, de fundamenten vd vloer van Landegem zijn gelegd.  Tis wat een mengeling tussen lego, hittebestendige tegeltjes vd Space Shutlle en zo van die lettermatten waar kleine mannen op de grond een speelvloerke mee kunnen maken.  Ziedaar de arena van Landegem waar onze moderne gladiatoren konden strijden voor de titel.

De eerste 2 stonden lijnrecht tegenover elkaar: we waren aanwezig met onze standaardploeg, dus technisch directeur Wymie had weer ontelbare variantes van opstellingen bijeengekribbeld op een half bierkaartje.

Er werd gekozen voor de logica, een sterk B2-koppel Foer en Trommel beemer op 1, dan de unbeatables pat-Wymie en Ley-Pens als routinards.  Het gokje op hd4, dat ook faliekant zal blijken af te lopen,  is 240 kg aan spier samen laten dubbelen tegen 2 messcherpe tegenstanders.

Logische 1-3 na de dubbels; de Wymie was de titel al aan het vieren.  Dat viel toch wel eventjes tegen in de enkels:  Foer, Pat en Beemer verliezen hun eerste set en ondergetekende kon met veel moeite met 21-19 de eerste pakken.  Nen 5-3 verlies zat er dus plots in. Tandje bijsteken dus, jammer genoeg bleek Tom De Foer toch wat te sukkelen met zijn slagen en dus jammerlijk en onverwacht verlies tegen een solide Bart Ivens.  Toen ook Thom Beemer zijn eerste wedstrijd vh jaar verloor, tegen toptalentje Andreas Duchène, broer van,  was het plots 3-3.  Gelukkig kwamen  Pat en mezelf niet meer in de problemen en wonnen we overtuigend de laatste sets. 3-5 en kampioen wellicht want 3 punten los vd 2^e en 6 punten los vd 3^e.

Wat ik evenwel ook wou vermelden is de zeer sportieve manier van spelen van Landegem, als het goed is mag het ook gezegd worden.  Pluimkes in de buurt vd lijn, al dan niet binnen, werden steeds in ons voordeel gegeven, of minstens let, af en toe kregen we zelfs punten te veel in de telling, en moesten we zelfs gaan strijden om punten MINDER te krijgen. Blij om te zien dat er nog ploegen zijn die echt sportief zijn.

De sfeer zat er evenwel niet in na de douche, een cafetaria hadden ze ook al niet, dus besloot de verantwoordelijke vh plaatselijke jeugdhuis-annex barak, de keet open te doen, de dieselgenerator in gang te zetten en  na wat gepruts licht en muziek in gang te krijgen.   In deze chaos, die binnen een maand effectief zal gesloopt worden,  opende zich het totaal onverwachte walhalla:  3 tot de nok gevulde, perfect gekoelde frigo’s vol met speciaalbieren en trappisten, voorwaar een aangename verrassing. Het budget van Landegem bleek eindeloos, onze dorst ook, en na nog  wa bookes met kaas en mosterd kreeg ons tripje naar het verre Landegem een aangenaam einde.  In opperbeste sfeer en zonder de minste blessures kunnen ondergetekende en Patrick samen gaan skiën, terwijl Pens Ali en consoorten het vaderland en de titel bewaken.

– Poesie Ley –

De ambitie van onze technical director was duidelijk van in het begin, met deze ploeg gaan we voor kampioen. Onze directe tegenstander, Landegem 1, had tot nu toe ook een foutloos parcours gereden en dit was dus een echte 4-puntenmatch.  Jammer genoeg voor hen was hun topspeler Thijs Duchene verhinderd door examens, waardoor het evenwicht toch wat verstoord was. Echter, ook ons smashkanon de pense diende afwezig te blijven wegens vergeten hoe het badminton nu ook alweer gespeeld wordt. Het kon dus spannend worden.

Terwijl naast ons de heren van H10  met supercap Rik D’Hondt al strijdend ten onder gingen in heroïsche partijen (Sam en Jelle!) was het voor ons toch iets meer stressless.  Thom en mezelf, alsook Pat en Wymie, konden zonder groots te spelen, relatief éénvoudig winnen.

De Foer met Patrick tegen 2 C1’s zijn zelfs niet in hunne stressless geraakt.   In de laatste match HD is de Wymie dan toch beginnen zweten, maar hij had nog ruim voldoende reserve om samen met Tom De Foer de droge 4-0 op de tabellen te zetten.

Beemer speelt goed enkel (dubbel ook tegenwoordig) en zette al snel de 5-0 op de tabellen en dus speelden we de laatste 3 enkels tegelijkertijd.  Foer won efficiënt met zijn snelle dropkes en loeiharde smashes 😉 , Ley worstelde op het middenplein met de lijnen tegen die parketmuur en sloeg alles buiten, maar dankzij uitstekende coaching van Pringels, kon ik toch met 15 en 22-20 afronden.  Pat liet een sterk spelende Steven De Buck de eerste set van de avond voor Landegem veroveren.  Hij pakte wel de 2^e, maar het  beste was er wat af bij Pat en hij had niet minder dan 6 matchpunten nodig om uiteindelijk met 27-25 te triomferen in de derde set.  Droge 8-0 op het bord.

We onthouden:

• 4 punten los, winterkampioen, dus dit mogen we niet meer laten schieten
• ik slaag echt alles buiten, alles he Wymie, mischien eens da visnet met 4 kilo spanning vervangen? (Nota voor auteur: volgende keer een andere uitvlucht  verzinnen)
• Wymie is nu reeds 3 wedstrijden blessurevrij. Doping???Motivatie???  hier moet iets aan gedaan worden.
• na onze doortocht is de Orval op bij den Dimi
• Foer draagt nog steeds 2 verschillende sokken en verschijnt ook steevast niet in clubtenue, dient het bestuur hier geen disciplinaire maatregelen te nemen?  Rode kaart, enkeltje afstampen, klapje in het gezicht, voorbeelden genoeg gezien gisteren?
• Vanaf heden vieren we in de bank nieuwjaar vanaf 9 december om organisatorische redenen zodat we tijd hebben om  het verslag te schrijven.

PoesieLey

De beats van ons galabal en de knalprestatie van onze kwissers dreunen nog na, maar intussen is er ook door heren 4 naarstig gepresteerd. De selectie bestaat uit vaste waarden Wymie, Pens, Deley, Beemer, Patrick, De Foer en vaste invaller bompie Dirkie.

5 B2’s en 2 C1’s in 3e provinciale, de titel en lauwerkransen, daar gaan we voor. Zoals u van bovenstaande uitslag zou kunnen opmaken hebben we 6 op 6. Danlie Hamme en Stekene zijn onze directe concurrenten en met Danlie al op 4 punten zijn we nog met 2 voor de titel. Dat belooft natuurlijk een spannende strijd te worden, want tzijn allemaal gemotiveerde jonkies, die van Stekene. De buit is dus verre van binnen, en als seniorenploeg kampen we natuurlijk met een natuurlijk verval van onze kathedralen (zie ook het lijstje van hieronder).

Iedereen in ons ploegje heeft een job met bijpassende titel en naamkaartje, (Wymie: technisch directeur, Pat: captain op papier, Ley: master of reports, Pens: head of security ) maar gezien bovenvermeld probleem dat onze kathedralen beginnen te veranderen in afbrokkelende basilieken, stel ik voor dat de Foer als medisch specialist en beemer als atleet onze fysische paraatheid bevorderen. Foer wordt dus medisch directeur, een pilleke rilatine, adrenaline of een spuitje cortisone van tijd tot tijd doet al eens deugd. Beemer wordt dan master of Fitness, want die rijdt meer met de fiets op 1 dag dan wij op een gans jaar, inclusief de Lokerse feesten.

Te onthouden voor de rest vh seizoen:

* Enkel Patrick heeft 1 maal een enkel verloren, maar tegen Danlie’s Jordy Van Damme, één van de betere b2’s in de hele reeks, een prachtoverwinning geboekt.

* De rest van de enkels, 11 stuks dus, zijn gewonnen door notoire enkelspecialilsten zoals De Gucht, Deley, Wymie (2x !!), De Foer…

* We moeten dringend werken aan de dubbels, we verliezen er teveel, terug komen trainen op donderdag zal redding brengen. Dus b1’s, wees genadig, speel eens een matchke op donderdag met het plebs van de lagere geklasseerden.

* Iedereen is min of meer op één of andere manier geblesseerd

o Pens aan zijnen groten teen (sprongsmash is bad idea)

o De Foer aan zijnen buik (griep)

o Deley aan zijn knieschijf

o Wymie aan zowat alles onder zijn knieschijf

o Beemer aan zijn gebrek aan bioritme, opstaan om 05.00u is nooit gezond voor ne speler van heren 4

o Pat is nog redelijk ok denk ik

o Geïnteresseerde invallers mogen zich melden bij de cap of de technische staf, 3 invalbeurten op een seizoen en u bent automatisch uitgenodigd op onze legendarische h4-barbecue. (bij goede resultaten uiteraard, winstpercentage >60%)

Ley

De kop is eraf. De eerste wedstrijd van Lokerse 4H is gespeeld.

Oste kon er reeds niet bij zijn wegens buitenlandse verplichtingen, Pense kan op zondagnamiddag blijkbaar niet, Deley zou present moeten zijn, maar laat op zondagvoormiddag leuk weten dat golfen ook zijn risico’s heeft, met een omgeslagen voet en geen badminton als gevolg. Beemer zit mogelijks op tornooi en vaste vervanger De Gucht kan op zondagnamiddag ook niet …

De kapitein mag op zoek naar vervangers en vind deze in Jasper (dank u ) en Klaas (nog meer last minute).

Uiteindelijk Kan Beemer ons toch vervoegen en starten we met 5 de wedstrijd.

Langs Mintons kant veel B1’s en B2’s … ;-( Ziet re niet goed uit.

Dat blijkt ook na de dubbels, waar we toch redelijk meespelen, maar steeds aan het kortste eind blijven trekken. 4-0 gestart, kon beter.

Bij de enkels starten Jasper en Klaas hun enkel, maar moeten beiden in drie sets en met 21-19 verlies in de laatste set hun wedstrijd laten gaan. Ziet er niet goed uit.

Beemer mag dan Nees van de partij geven, ik mag aantreden tegen Nicolas.

Beemer kan geen vuist maken, en de confrontatie loopt af in het voordeel van de Mintons.

Ik mag proberen de eer te redden tegen Nicolas. Eerste set geef ik uit handen, en tot 20-15 ook de tweede set… ziet er niet goed uit. Het moment om de trukkendoos open te trekken, met winst van de tweede set met 20-22 en een geënerveerde Nicolas als gevolg. Derde set verder uit dit vaatje tappen en winst in de derde tot gevolg … 7-1 .

Ondertussen was Wymeersch reeds richting huis om op tijd bij het vrouwtje d bevalling af te wachten, werd Klaas persoonlijk door Joke opgehaald, en profiteerde Beemer om te carpoolen richting lokeren, om op tijd te zijn voor de volgende wedstrijd, wat enkel mezelf en Jasper overliet om op het terras van De Witte Molen, met heel langzame bediening, een glas te nuttigen.

Patjen….

Het was weer zover. We mochten nog eens competitie gaan spelen. Deze keer tegen de laatste in onze reeks, die tot nu toe maar een luttele 2 punten heeft te pakken gekregen. De wedstrijd was pas gepland vanaf 21 uur, en daarvoor had Deinze in het begin van het seizoen een afwijking moeten vragen. We zouden dus niet vlug thuis geraken vandaag.

Voor de eerste keer dit seizoen waren we ook eens compleet, wat tot de inspiratie leidde om nu eens een ploegfoto te maken. Het fototoestel werd reeds in aanslag gebracht, en Ost zal hem een dezer wel posten.

Gezien we in de heenmatch met 7-1 tegen deze ploeg gewonnen hadden, en toen zelf Wymie en Ley hun respectieve enkels gewonnen (ja ja, ge hebt het goed gelezen) hadden, moest dit een haalbare kaart zijn.

Op voorhand was Ley weer actief, gezien hij de dag erna en in het gezelschap van Pense en Buik de Champagne streek gaan onveilig maken, en hij nu pas doorhad dat het laat ging worden en hij voor de verandering van onder zijn enkel verplichtingen wilde uitkomen. We lieten het aan hem over om Pense, zijn carpool collega voor die dag, te overtuigen om een enkel te spelen. Maar we winsten op voorhand dat de uitkomst van die discussie vastlag.

Soit, we waren er allemaal en konden volle moed aan de wedstrijden beginnen.

Eerste dubbel (Ost / Beemer) en vierde dubbel (Pense / Wymie) , mochten aantreden en deden wat er van hun verwacht werd. Bij Ost / Beemer ging het wat moeizamer, maar de tegenstand van Wymie probeerde deze aan het net “uit te droppen” met de nodige puntenwinst voor Wymie tot gevolg. 0-2. Een goede start. De volgende dubbels moesten na elkaar gespeeld worden, dus kon naar Pense / Ley ook Beemer als eerste zijn enkel starten tegen Patrick Kint. Pense en Ley lieten zich in slaap wiegen en verloren de eerste set. “We willen waar voor ons geld en spelen er drie” wilde Pense nog met de rest delen. Het ging echte van kwaad naar erger en ze gingen ook de tweede set de boot in. Bugger. Beemer had ondertussen door eigen foutenlast de eerste set verloren en startte na de nodige aanmoedigingen van de rest van het team en de bemoedigende woorden “let the beast go!” werd de tweede set in zijn richting beslecht ! Goe bezig. De derde zetten hij dan ook maar met veel inzet en “Animal” spirit naar zijn hand. Oef, onze eerste enkel binnen ! En gezien de Muppets in aantocht zijn, hebben we onze “Animal” gevonden in Beemer ! Way to go !

Ondertussen waren ikzelf en Wymie aan de derde dubbel bezig. Mooi gelijk opgaan en een sprintje op het eind : winst voor ons in de eerste set. De tweede zelfde scenario tot 15-19 in ons voordeel , dan een grote boost aan creatief spel van onze zijde en verlies met 21-19 ! Wij willen ook waar voor ons geld en drie sets spelen … Derde set goed gestart en aangehouden. Makkelijke winst eens we draaiden. 4-1 na dubbel en een enkel. Nu nog drie enkels en we zijn er.

Ik tegen Peter , makkelijke winst in twee sets, 11 en 9. Ost en Ley daarentegen .. wat was me dat. Ley maakte het nog iets of wat spannend door de eerste nipt te verliezen, evenals de tweede trouwens. Ost begint blijkbaar de gevolgen van de liefde te ondervinden, en laat hem door iemand waar vorige keer Wymie van won inmaken met 10 en 10 ! Dat we dat nog mogen meemaken.

Soit afsluiten om kwart voor 11 met 3-5 winst is een mager beestje tegen de hekkensluiter. We zijn gewaarschuwd voor de volgende wedstrijden.

Na een bezoek van “BrunO” in Deinze, met een ruime keuze aan bieren en een late terugkeer naar Lokeren, met een gesloten cafetaria en een nuchtere Wymie tot gevolg, allemaal naar huis.

We zullen van deze wedstrijd onthouden dat we een “Animal” ontdekt hebben en dat Ley en Ost nog steeds kunnen verliezen van een C1 …

Patjen

Daar gingen we weer eens voor onze eerste wedstrijd in het nieuwe jaar. Eens niet op het normale uur van 20u, maar een sessie vroeger. Oste kon niet door een familiefeest, waar hij de voorkeur gaf aan eten en drinken en zijn nieuw lief voorstellen dan zijn trouwe ploeg te komen steunen. Wymie mocht dus ook nog eens enkelen.

Kapitein natuurlijk op tijd op post, maar tijdens de opwarming geen Ley te zien. Toch even bellen. En eveneens een tweede keer bellen en dan Sofie aan de lijn krijgen. Het vermoeden werd bevestigd, Ley had de verandering van uur niet gezien. Enige motivatie van de Pense later , en Ley op weg om een dubbel en een enkel te komen spelen.

Na wat gepuzzel toch twee dubbels kunnen starten, met Pense en Beemer die redelijk vlot de tegenstand kon overtuigen dat het niet voor deze keer zou zijn. Ikzelf met Wymie moesten iets meer krabben en zelf twee keer een inhaalbeweging doen, om met verlengingen deze wedstrijd toch binnen te halen. 2-0. Goed vertrokken.

De tegenstander stond erop om eerst de eerste dubbel te spelen, zodat Ley, ondertussen lokeren teruggevonden, nog wat kon wachten om zijn dubbel met Pense aan te vatten. Wymie kon zijn enkel starten en snel verliezen, met de magere score in, de eerste set van 3 punten. Echter niet het record voor die avond…(zie later). Mezelf en Beemer mochten de eerste dubbel aanvatten en slaagden erin om deze ook naar lokeren te halen. Beemer kon zelfs rusten, want ik mocht het meeste werk verrichten (cfr Beemer en tegenstand). 3-1 na drie dubbels en een enkel.

Ley en Pense mochten nu ook aantreden en sloegen er in om in drie sets , ook deze laatste dubbel naar ons toe te halen. Zoals vroeger, he … alle dubbels winnen en dan krabben voor de enkels.

Beemer was ondertussen zijn enkel gestart, en blijkbaar moest hij enkel op het terrein staan. De tegenstander maakte de punten voor hem. Winst was nu reeds een feit.

Kon Ley voor zijn tweede match optreden en de eerste enkel spelen. Ziehier waar het record gehaald werd van een magere 2 punten voor Ley. Gelijktijdig mocht ik het terrein op, als derde enkel, met verlies van de eerste set. Toen wat discussie over een pluim die mijn inziens duidelijk op de lijn was, toch mijn specialiteit 😉 , welke me wel de motivatie gaf de tweede en uiteindelijk ook derde set naar me toe te halen.

Winst was een feit en we mochten er duidelijk content over zijn. Goede start van deze terugrondes. Nog felicitaties van de tegenstander die melde dat ik blijkbaar veel beter was in de dubbels dan in de heenronde. Zal die dubbelwinst zijn samen met onzen Fump op het clubkampieonschap zeker …. Daarna wat napraten zonder mix-schotels, die Vicky, net terug, blijkbaar niet meer kan aanbieden. Het werd een vroege avond en op tijd thuis.

Patjen