Zondagnamiddag stonden we voor een zeer belangrijke partij met het oog op behoud in derde liga. Want na een spijtige nederlaag vorige week en een gelijkspel de week daarvoor konden we best onze neerwaartse spiraal opnieuw de goede richting uitplooien.
In onze dubbels gingen we voor een 3 op 4. De eerste dubbel kwam zoals gerekend tegen de gebroeders Vrijders. Buik mocht het dit maal eens proberen met Hans maar ook hij kon de statistieken niet in de goeie richting buigen. Verdienstelijk gespeeld, maar die mannen zijn echt wel goed.
Op dubbel 4 stond onze ouwegetrouwe B2-tandem Courtin-Paemel. Maar Beeckman/Meskens. De eerste set ging nipt verloren (na een 0-8 achterstand). Hier werd blijkbaar niet echt uit geleerd want ook de 2de set begonnen ze met een 2-8 achterstand. Nadien kwam het overwicht echter in Lokerse handen. In de derde set pakten ze meteen een voorsprong en kwamen ze niet meer in de problemen.
In de tweede reeks dubbels hadden Courtin-Dries weinig problemen met Johan Vrijders-Meskens.
Buik & Paemel hadden met Kris Vrijders & Wim Beeckman een hardere noot om kraken. In de eerste set speelden ze een bijna foutloze partij… maar die werd in de 2e niet bevestigd. Een opstekend hongerken was hiervan de grote boosdoener. 3 druivensuikerkes deden het tij opnieuw keren. In een uiterst spannende set (zeer gelijkopgaand tot 15-15) maakten de heren van Opwijk 3 fouten op rij… de voorsprong werd niet meer uit handen gegeven en Buik & Paemel haalden deze belangrijke partij binnen.
In de enkels mocht Dries aan zijn vormcurve werken. Op eerste enkel kreeg hij Kris Vrijders tegen zich. Ei zo na pakte hij de eerste set maar die ging alsnog in verlengingen naar Vrijders. Genoeg voor een mentale dreun, want in de 2de set kwam Dries amper nog in beeld.
Onze man in vorm stond op 2e enkel. Hans had weinig problemen met Beeckman. Winst met 11 & 13.
En zo zorgde der Hanzzz voor een ooo zo belangrijk puntje.
Buik daarentegen liep tegen Johan Vrijders constant achter de feiten. 2 keer 17 was het maximum haalbare.
Alles op de Courtin. Die onderging echter zijn enkelpartij tegen Koen Meskens. Te onzuiver en niet genoeg fut. Courtin vroeg zijn ploegmaats om verbale steun en die kreeg hij ook in de 2de set. Courtin kroop uit zijn dalletje en kon nu wel versnellen. Hij moest echter al bijzonder diep gaan om de bordjes opnieuw gelijk te stellen. De derde set werd een ware uitputtingsslag. Zowel Koen als Courtin genoten van de lange servicevoorbereiding om toch een beetje te recupereren… Bij een 14-11 voorsprong voor Courtin leek een kramp in de kuit een abrupt einde te maken aan Courtin zijn voorsprong tot een punt later Koen net hetzelfde voorhad in zijn bil. Elke ralley duurde minstens 10 slagen en beide spelers moesten diep in het rood gaan. Op 19-14 lag de ene languit op de grond en stond de andere diep voorover gebogen. De brancards werden van de muur gehaald. Courtin verbeet de pijn en won uiteindelijk de set met 15-21 en bezorgde ons na een marathonpartij van 3 en een half uur een onverhoopte overwinning!
Dankzij deze overwinning staan we gedeeld aan de leiding met de Mintons. Wie had dit gedacht bij aanvang van de competitie! Veel wil dit jammer genoeg niet zeggen. Het valt amper te geloven maar onze 10 punten zijn nog onvoldoende voor het behoud. Meer nog. Het verschil tussen de eerste en de laatste bedraagt amper 4 puntjes. Maw. 2 keer op rij verliezen kan ervoor zorgen dat we helemaal achteraan bengelen.
In den après werden we verwend met op steen gebakken pistoletjes met vers beleg. Dit heeft super gesmaakt! Merci hiervoor 😉
De thuisploeg werd al snel geklopt in den derden time. Deze (onverwachte) nederlaag kwam duidelijk hard aan bij de Opwijkse heren. Voor ons kon de pret echter niet op. Ons overwinningsfeest werd verder gezet in ons eigen nest waar alle herenploegen blijkbaar schitterend gepresteerd hadden.
Volgende week hebben we een zware verplaatsing naar Gentse. Wij hopen alvast op een mega-kater want dat wil zeggen dat Sporting Lokeren de beker heeft gepakt.
We zullen zien wat we ervan zullen bakken.