Categorie: Heren 2

De goden zijn met ons!!!
Gisteren wisten we (dankzij de goeie stand van de sterren) te winnen bij één van onze rechtstreekse concurrenten voor de titel.
Het kostte bloed (letterlijk), zweet, maar gelukkig bleven de tranen (net) weg.
Omdat buZZe nog steeds gekwetst is (hardnekkige ontsteking aan de voet) moest de Cap opnieuw op zoek gaan naar een vervanger. Die vonden we in de gedaante van Jordy.
Deze wist in onze eerste dubbel (met Buik) meteen het verschil te maken. Gilles Matthys en Pieter Noët geraakten niet in hun ritme door de vele schijnbeweging van onze youngster. In beide sets werd meteen een veilige voorsprong verzameld waarna we 2x rustig konden uitspelen. 
Ook in de (4de) dubbel liep het vlot. Hannes & Paemel wonnen makkelijk de 1ste game… maar daarna begon de foutenteller van Hannes op volle toeren te draaien. De 2de ging met hetzelfde verschil verloren. In de 3de leek het kalf al snel verdronken maar op het einde konden de Lokerenboyzz een 19-16 achterstand in een 20-19 voorsprong ombuigen. Het matchpunt werd evenwel niet verzilverd en Arne Frigne en Koen De Reu maakten meteen af. Verlies dat eigenlijk niet had gemogen.
1-1
Voor de 2de reeks dubbels kregen Jordy & Dries de cruciale match voorgeschoteld tegen het stevige koppel Van Acker/Temmerman.  De 1ste set werd nipt binnengehaald door de heren van de Pluimplukkers waarna Jordy & Dries duidelijk de 2de wonnen.
In een uiterst spannende (en hoogstaande) derde set ging het zeer gelijk op al werden de puntjes meestal in serietjes gescoord. Het laatste serietje ging gelukkig naar Lokerse. Jordy & Dries waren net iets beter… al scheelde het niet veel.
Belangrijke wedstrijd binnengehaald en 1-2 voor de bezoekers.
In de laatste dubbel (de derde in lijn) mochten Paemel & Dries aan de bak tegen Mathijs en Pieter. Op zich een evenwichtige partij met veel ralleys maar het grootste probleem van de Plpl. was dat ze de punten niet konden afmaken. Dries & Paemel speelden foutloos mee maar konden wel scoren waardoor we de laatste dubbel in 2 sets wonnen.
1-3… het zag er heel mooi uit….
…. maar het werd nog héél spannend!
Want de Lokerse enkelaars gaven niet thuis.
Buik kreeg een pandoeringske van Temmerman en ook Hannes moest in 2 sets de duimen leggen van Arne Frigne waardoor het even snel terug 3-3 werd en alles opnieuw open lag.
Jordy mocht zich bewijzen tegen Tom Van Acker. Jordy won de eerste set makkelijk met dank aan de foutenlast van Tom… maar in de 2de set kwam Van Acker nadrukkelijker op de voorgrond. De tweede set leek met een 19-16 voorsprong naar Van Acker te gaan … maar met het nodige geluk (een crossnetdrop die het netbandje schampte waarna de shuttle onmogelijk dicht achter het net viel) kwam Jordy opnieuw langszij… en zelfs op matchpunt. Tom kon het 1ste matchpunt nog redden maar het tweede was hem (en zijn racket) fataal.
Eén puntje hadden we beet!
Tot slot mocht Dries voor de tweepunter zorgen tegen Koen De Reu.
Een loodzware last op de schouders zo bleek want Dries begon bijzonder zenuwachtig en onzuiver aan de partij. Met heel veel fouten ging de 1ste verdiend naar De Reu.
In de 2de game toch een beetje beterschap. Dries begon meer en meer de zwakke kanten van De Reu te viseren… maar De Reu bleef van zich afbijten en kon toch steeds de voorsprong bewaren. Bij 19-16 voor Koen geloofde niemand er nog in… maar zoals eerder gezegd en geschreven… bleken de badmintongoden onze kant te kiezen. Dries kwam met 4 opeenvolgende punten alsnog op setpunt en wist het bij het 2de setpunt de setstand op 1-1 komen. Oef oef oef!
Koen De Reu zijn pijp was uit na de eerste ralley in de laatste game. Dries bombardeerde onophoudelijk de backhand van De Reu en al snel was het draaien bij 11-2. Partij nog uitspelen en de buit was binnen!
Jihaa!!!!
Met deze gevleide overwinning neemt Heren 2 met nog één wedstrijd te gaan een fameuze optie op de titel. Pluimplukkers is definitief uitgeschakeld voor de titel.
Onze enige opponent de Mintons H1 moet nog 3 wedstrijden spelen… als zij een steekje laten vallen is Heren 2 kampioen zonder spelen.
Winnen ze toch nog alles moeten we best onze thuiswedstrijd winnen tegen Oudegem H2 op 10 april. Die dag wordt (als het lukt) sowieso een titelfeestje gehouden… dus supporters en feestneuzen : wees van de partij!! (Cooreman & Ottoy zullen content zijn 😉 )
Binnen 2 weken spelen Pluimplukkers H4 & Mintons H1 tegen elkaar voor de 2de plek die waarschijnlijk recht geeft op testwedstrijden met andere provinciaal kampioenen want in de liga zijn er 2 ploegen gestopt.
Na de partij trakteerden de Pluimplukkers op heerlijk belegde Turkse broodjes.
Een kleine poging gedaan om ze ook in den derden time te pakken… maar ze hadden versterking opgeroepen (met Andy Vereecken). Rond 2.30u gaven we kansloos op 🙂
Twas alleszins weer plezant!

Den eersten (voorlopig toch) tegen de laatsten… in principe zou het geen probleem mogen zijn… maar als het blessures regent wordt het er niet makkelijker op natuurlijk. 
Wie begon er dit weekend over het verhaal van de 10 kleine negers? Blijkbaar had dit ook zijn weerslag op onze ploeg.
Klaas zit nog steeds thuis met zijn injur-knee. Hannes moest met zijn fluit spelen en om het voor de kapitein nog iets ingewikkelder te maken belde buZZe op zaterdagvoormiddag nog af met de nieuwste rage in Lokeren : een ontsteking aan de voet.
Geen probleem… met Gianni en Famacci had captain Buik al 2 invallers gevonden.  
Het zweet sloeg toch zwaar toe wanneer ik  zaterdagavond Dries aan de lijn kreeg. 
Zwaar ziek zei hij met Godfather-stemmetje… maar oef. Hij ging toch meespelen.
Ook De Mintons hadden selectieproblemen. Zij wisten Jurgen Gabriëls en Dirk Lievens als vervangers te vinden naast vaste spelers Mario Staes en Filip De Vos.
De eerste dubbel was voor Dries en Buik (voor het eerst samen) tegen Gabriëls & Lievens.
Een partij met 2 identieke sets. Qua punten gingen beide duo’s gelijkop richting eindpunt.
Twee keer werd de eindspurt gewonnen door ons.
Paemel en Famacci hadden het niet zo begrepen. Met 2 camions vol fouten werd de 1ste set verloren van Staes/De Vos… en toen er in de 2de set meteen tegen een grote achterstand moest aangekeken worden verdween het vuur helemaal.
Buik & Gianni waren gewaarschuwd en gingen in dubbel nr. 3 meteen in de aanval tegen Staes & De Vos. Met resultaat. De 1ste set werd met 16 gewonnen. In de 2de game kwamen de tegenstanders feller opzetten maar Buik & Gianni wisten het hoofd koel te houden en wonnen ook de 2de.
Dries en Paemel hadden in de andere dubbel niet veel problemen met Gabriëls/Lievens. Het klikte blijkbaar goed tussen die 2.
De enkels dan. Buik mocht het voor de 2de keer in 2 weken opnemen tegen Jurgen Gabriëls… en den Joe was op zijn lappen geweest… dus Buik rook zijn kans. 
De eerste werd met gebalde vuist binnengehaald door Buik… maar in de 2de kreeg Jurgen meteen een straat voorsprong… bordjes opnieuw gelijk dus. 
De derde werd een enorm spannende nek-aan-nek-race… waarin Buik uiteindelijk (deels) zichzelf de nek omdraaide. Een 18-17 werd in één ruk omgezet tot 21-18 voor Gabriëls. Ik kon mijn racket wel opeten. Tedju toch, het zat er echt in.
De Paemel mocht voor de 3de keer enkelen dit seizoen… Met Mario Staes (C1) kreeg hij een goeie kans om zijn enkelbalans zwaar positief te zetten… maar die kans werd jammer genoeg niet gegrepen. De 1ste game werd nipt verloren… en ook de tweede kwam Paemel niet uit de verf. 
En zo werd het nog bijzonder spannend : 3 – 3 tussenstand.
Gelukkig stonden onze invallers pal. Famacci zette zijn verloren dubbelwedstrijd helemaal recht tegen Filip De Vos. Vrij makkelijke winst in 2 sets. Alleen jammer dat er geen competitiepuntje aan hing. 
Gianni kende ook geen problemen tegen Dirk Lievens. In 2 korte sets haalde Gianni makkelijk zijn 9de competitiepuntje binnen.
Droge winst zonder franjes. Het zal volgende zondag beter moeten gaan. Dan spelen we (onze voorlaatste wedstrijd reeds) tegen de heren van de Pluimplukkers.

Zoals verwacht kwamen De Mintons H1 met een verstevigde ploeg naar Lokeren.
De vaste kern van Michiel Polfliet, Wesley Lauwers en Nicolas Van Bruysel werd aangevuld
met Jurgen Gabriëls. 
Wat we minder hadden verwacht is dat ze hun kapitein Glenn Tas (C1) en Frederik Smet (B2) thuis lieten.
Een bijzonder solide team dus.
Wijzelf stonden ook met onze sterkste opstelling en het vertrouwen was groot na 5 opeenvolgende gewonnen wedstrijden.
In het dubbel werd gestart met het 1ste en 4de koppel.
Dries en Buzze mochten zich meten tegen Gabriëls/Polfliet, een dubbelkoppel met 1ste liga-ervaring. Onze Lokerenboys werden gewogen en te licht bevonden. Met 2x 12 werden ze ingepakt.
Buik & Hannes startten bijzonder zenuwachtig aan hun partij. Buik zijne service was erbarmelijk.
Dit samen met een hoge foutenlast zorgde ervoor dat de 1ste game naar Lauwers/Van Bruysel ging.
Gelukkig was er beterschap. Buik zijne service was iets beter en de foutenlast verplaatste zich naar de andere kant. De bordjes opnieuw gelijk.
De 3de game ging zeer gelijkop. Bij 16-15 konden Buik & Hannes 3 opeenvolgende punten scoren waardoor de weerstand bij de tegenstanders brak.

1-1

Buzze en Paemel kregen de kantelmatch tegen Polfliet en Van Bruysel.
In de eerste set lagen ze constant onder met verlies tot gevolg. In de 2de set konden ze veel meer de aanval houden. Opnieuw gelijk dus.
In een uiterst spannende 3de set hadden Buzze en Paemel steeds een lichte voorsprong vast. Maar het waren De Mintons die 19-18 voorkwamen.
Buzze en Paemel namen alsnog over en kwamen op matchpunt (20-19).
In de daaropvolgende ralley redde Polfliet een gemaakt punt. Met het nodige geluk want hij pakte een smash van diep onder zijn oksel, het blad een halve meter achter zijn lichaam. De pluim landde in een boogje 5cm achter het net bal op de lijn. Buzze was zjust te laat 🙁
Het keerpunt in deze wedstrijd en eigenlijk van de ganse partij… want Polfliet/Van Bruysel deden alsnog haasje over en haalden de wedstrijd binnen.
Een wereld van verschil want Dries had bijna gelijktijdig zijn enkelpartij gewonnen van Wesley Lauwers. Het werd een driesetter waarin Dries vrij simpel de eerste set won maar nadien vergat door te drukken in de 2de set (of was het om Lauwers te vermoeien voor de dubbelpartij die hij daarna nog moest spelen 😉 )
De derde set had Dries de partij opnieuw onder controle.

2-2 (terwijl het evengoed 3-1 in ons voordeel kon zijn)

Buik & Paemel mochten de laatste dubbel voor hun rekening nemen tegen Gabriëls/Lauwers.
De 1ste set werd beheerst door fouten. Een partij met weinig ralleys. Buik & Paemel wonnen vrij makkelijk de eerste set. In de 2de game bakte het Lokerse-koppel er echt niets van. In geen tijd stond het 1-8 gevolgd door 8-16… Gelukkig begin je in de 3de set terug bij 0-0.
De gedrevenheid was terug en het begin van die 3de set werd gedomineerd.
Helaas pindakaas… kwam die foutenlast weer opsteken en de 2-3 was een feit.

In de resterende enkels stond Davy Van De Putte tegenover Michiel Polfliet
(terwijl we stilletjes gehoopt hadden dat hij Gabriëls zou moeten bekampen).
De eerste set werd gedomineerd door Polfliet… de tweede begon het te keren.
Vooral de fysieke paraatheid van Polfliet was minder. buZZe kwam 18-16
voor maar kreeg dan 5 opeenvolgende punten tegen.
Zeer jammer (maar had buZZe gewonnen was het wel een stunt geweest)
De Mintons had dus zijn eerste puntje beet.

Alle last op de schouders van Hannes (tegen Van Bruysel) en Buik (tegen Gabriëls).
Hannes lag in zijn 1ste set duidelijk onder. Van Bruysel deelde de lakens uit.
Buik van zijn kant profileerde zich als kampioen-visser.
Bij 3/4 van de pluimen kwam hij te laat, maar toch slaagde hij erin het merendeel terug te krijgen. Het was nipt, maar Buik kon in verlengingen de 1ste set binnenhalen.
Dit zorgde bij de ganse ploeg en bij Hannes in het bijzonder voor een boost. Hannes nam nu de wedstrijd volledig over en won met 21-13.
Buik zijn batterijkes begonnen stilaan te minderen doordat Gabriëls de ralleys steeds in handen had. Tot 15-15 ging het gelijkop… maar toen moest Buik de tegenstander laten schieten.

2 keer nen driesetter dus een gelijkspel zat er zeker nog in… al zag je ons schip stilaan slagzij maken. Buik draaide met een 8-11 achterstand maar kon het gat opnieuw dichten.
Hannes hinkte meteen achterop en kon niet meer bijsluiten. Ook Buik ging uiteindelijk ten onder in zijn 3de game… en de thuisploeg bleef met lege handen achter.

Jammer maar helaas. In plaats van de verhoopte driepuntenkloof  staan de Mintons (bij winst in hun nog tegoede wedstrijden) virtueel een punt vóór op ons.
Al is het zeker nog niet beslist.
Ons resten nog 3 partijen. De eerste zou normaal moeten lukken (tegen de puntenloze laatste). Dan volgt opnieuw een topwedstrijd in en tegen de Pluimplukkers eind februari.
Tot slot bekampen we half april thuis nog Oudegem…

De Mintons 1 en Pluimplukkers hebben elk nog 5 wedstrijden (waaronder een onderlinge partij). De kans op een misstap blijft dus steeds aanwezig.

Den derden time werd wel duidelijk gewonnen door Lokerse!
Toch nog één ding waar we goe in zijn 😉

Met Drive 1 hadden we vorige zondag een niet te onderschatten tegenstander.
Gelukkig ontbraken er bij hen 2 B1’s (Tourné en Van Nuffel) maar dat werd gecompenseerd met
de Roger Milla of supersub van het team Thierry De Decker.
Bij ons is Klaas nog steeds onbeschikbaar. De 5 andere krijgers waren wel van de partij.

Traditioneel begint onze partij met de nodige vertraging… ge kent ze wel die laatkomers…
Sommige 5 minuten, anderen bijna een kwartiertje…
En dit zorgt er steeds voor dat we met een minimum aan opwarming aan de match beginnen.
Met alle gevolgen van dien voor de openingswedstrijden want beide eerste sets gingen verloren.

Buik en Paemel wisten in de 2de game de zaak recht te trekken tegen Thierry & Steve… maar het was meer met werkbadminton dan op finesse. 
Ook Hannes & Buzze herstelden zich tegen Ive & Rick (B2-C1). Na makkelijke winst in de 2de game haalden ze ook de 3de zonder problemen binnen (opgewarmd waarschijnlijk).
De andere partij bleef wel zeer evenwichtig in de 3de game. Het was vooral de netband die het spel domineerde. Vooral Steve wist bij aanvang (tot zijn grote schaamte) enkele smashes te scoren met zeer onberekenbare vluchtcurves… maar dit werd in het tweede deel van die set meer (echt wel meer) dan goed gemaakt door de thuisploeg. Thuisvoordeel volledig uitbuiten noemen ze zoiets.
Een 2-0 voorsprong dus.

Nu was het aan buZZe/Driezzz om Thierry en Steve te bekampen.
De eerste 2 sets werden netjes verdeeld, de derde ging uiteindelijk naar de tegenstanders.
Vijf servicefouten in die 3de set bleken zwaar door te wegen.

De laatste dubbel ging wel opnieuw naar ons. 
Paemel en Dries wonnen vrij eenvoudig van Ive & Rik.

Het plannetje van captain Buik in de enkelpartijen klopte volledig.
Gezien zowel Driezzz als Buik dit seizoen al verslagen werden door Steve De Ridder (toch een beetje schrik) gokten we erop dat buZZe op 2de enkel wel kon winnen van Steve.
Het lukte zowaar in 2 sets.
De eerste ging vrij gemakkelijk, in de tweede waren verlengingen nodig.
Buik (op 3de enkel) had in het verleden nog geen problemen gekend met Ive De Ruysscher…
maar voor alles moet een eerste keer zijn natuurlijk.
De eerste set kon Buik nog op ervaring binnenhalen (met het kleinste verschil) maar Ive puurde er verdiend een derde set uit. In die 3de game bleek de fysieke paraartheid van Buik iets beter te zijn.
Match gespeeld en een 5-1 voorsprong.
Dries mocht voor zijn eerste keer Thierry De Decker bekampen.
Zijn slag mag dan niet meer zo krachtig zijn als vroeger.
Op zijn technische bagage en batterij schijnbewegingen daarentegen heeft hij zeker nog niet ingeboet. In een evenwichtige partij wist Dries  de eerste set binnen te halen.
Maar Thierry zette gelijk. De belle werd een ware thriller die eindigde in verlengingen.
Dries trok uiteindelijk aan het langste eind. Knappe overwinning!
Alle druk op Hannes want hij had tegen Rick De Visscher (C1) de portefeuille vast van Dries en buZZe (bij 7-1 moeten zij nl. trakteren). Maar dat Rick gene cadeau is weten we onderhand al wel want zowel Famacci als Hans moesten hun B1-ambities herzien na verlies van deze typische enkelspeler.
Het werd een enorm spannende partij want het niveau (en de stijl) van beide spelers lag dicht bij elkaar. Hannes maakte net dat foutje meer… en verloor in 2 sets.
Jammer, mits iets minder foutjes op het eind zat een derde er zeker in.
Al zal de zaalwachter wel zeer content geweest zijn want de wedstrijd was al een half uur over zijn tijd aan het gaan.

Conclusie:
– met die 6-2 lieten we geen enkele steek vallen… al was 5-3 een representatievere uitslag geweest
– we blijven in pole position voor de titel
– dit Drive zal zich zeker nog roeren in het titeldebat. In die zin dat Pluimplukkers en Mintons zeker nog niet thuis zijn tegen dees mannen.
– die kebab achteraf was weer superlekker en begint naar verslaving te neigen
– onze pot is weer op. Al krijgen sommige de volgende keer vrijstelling (bloosbloos)

Nu zondag spelen we de topmatch tegen onze dichtste achtervolger de Mintons 1.
Het is een thuiswedstrijd dus we gaan los voor de overwinning…
(al zullen we met een gelijkspelletje ook zeker tevreden zijn)
Alle supporters op post vanaf 17.30u in de sporthal!

Voor de tweede keer in evenweel weken stond een clubderby op het programma.
Heel wat meer gepuzzel voor captain Buik want naast Klaas (gekwetst) konden we dit keer ook niet rekenen op Dries (die door ons strak competitieschema in januari en februari gene congé kon krijgen op zijn werk). Heren 3 kon wel op een voltallige ploeg rekenen.
Zo een derbyke zorgt altijd voor een ontspannen sfeer… om 17.30u -de start van de ontmoeting- was er nog geen kat te bespeuren in de ganse Durmehal. Druppelgewijs sloften de titanen één voor één richting kleedkamer. Buik spande de kroon met een kwartierke retard… maar het feit dat de kleedkamer nog afgeladen vol zat was dit niet zoveel later dan de anderen.

Voor de opstelling kozen we voor een flatline van dezelfde sterktes B1-B2. Heren 3 had blijkbaar net hetzelfde idee, want ook zij vormden 4 koppels van dezelfde sterkte… zij het een tandje lager nl. B2-C1.
Van De Putte/Beauprez openden tegen Oste/Wymie terwijl Paemel/Buik het duo Pense/Hanzzz bekampten. Het eerstgenoemde koppel nam een vlammende start (of waren het Oste/Wymie die niet in gang schoten?). Feit is dat de eerste set bijzonder snel voorbij was. Bij Paemel/Buik ging het een pak minder snel vooruit. Vooral Buik had zich voorgenomen om zijn opgespaarde buikvet van tijdens de feestdagen zo min mogelijk te hoeven aanspreken. Het verschil bleef bijgevolg bijzonder klein in de eerste set. Uiteindelijk haalden we die binnen met verlengingen.
buZZe en Hannes hadden tijdens de pauze hun concentratie en inzet op de bank laten liggen en stelden alles (echt alles) in het werk om Wymie en Oste in de partij de laten komen. Ze slaagden met brio want Heren 3 dwong een 3de set af.
Intussen hadden Paemel & Buik ook het overwicht in set 2. Bij een 5-puntenvoorsprong brak de weerstand bij Pense en Hans compleet waardoor we heel simpel de rit konden uitfietsen.
Terug naar VdPutte en Hannes die in de belle opnieuw een versnellingske hoger schakelden. Er werd opnieuw druk gezet zodat ze snel een veilige voorprong hadden die niet meer verloren ging.
Deel 2 van de dubbels werd ook gedomineerd door het hoogste “nummerke”.
buZZe en Paemel konden in 2 sets afrekenen met Wymie/Patjen.
Buik met Hannes deden hetzelfde met de clubkampioenen Ley & Pense.

4-0 na de dubbels; we hebben er al slechter voorgestaan 😀

In het enkelspel had Buik zichzelf de eerste enkel gegund in de hoop met de heer Poesieley een hapje te krijgen voorgeschoteld… maar Patrick had dit snode plan blijkbaar goed doorzien want Buik’s hapje verscheen op het bord van buZZe die met plezier zijn prooi verorberde. Al moet ik er wel bijzeggen dat de mooiste punten gescoord worden met het kattenpootje van Deley.
Buik en Patrick blonken op het terrein daarnaast uit in tammigheid. Eigenlijk hadden we beter afgesproken van te starten bij een 16-16 tussenstand… want daarvoor gebeurde er echt niets.
Veel spek weinig takel wist Hans het met de juiste quote te omschrijven.
Het was wel Buik die tot 2 keer toe op het einde een sterkere eindspurt in de benen had.
Winst zonder glans.
En dan the Battle of de B2’s hé.
Paemel (niet echt iemand met enkelambities) stond voor het eerst tegenover Steven Oste. En het werd weer een typische Paemelwedstrijd. De eerste staat er geen maat op onze Paemel… maar die 2de set interesseert hem niet. Na 21-13 maakte Oste gelijk met dezelfde cijfers.
De derde set is er steeds enen van pompen of verzuipen. Beide spelers haalden alles uit de kast maar het was Paemel die aan het langste eind trok. 7-0 en heel veel druk op Hannes zijn schouders 😀
Een mini-clubkampioenschap-rematch waarin Hannes zijn zeer nipte nederlaag (en uitschakeling) met 23-21 in de derde set nog niet vergeten was. Met geregeld pittige ralleys haalde Hannes overtuigend de eerste set binnen. Maar Hans blijft een kuitenbijterke. Hannes kon zijn tempo van de 1ste game niet volhouden en Hans nam gaandeweg het commando over. Een 3de set moest opnieuw de beslissing brengen.
En deze ging (wat dacht u) zeer gelijk op. Hannes had wel steeds de voorsprong in handen maar Hans schoof gelijkmatig mee. Hannes kreeg als eerste een matchpunt maar kon dit niet benutten, Hans ging erop en erover… en kon bij zijn eerste matchpunt wel direct uitmaken. Een 8ste competitiepuntje voor Hans… en ne kostelijken avond voor Hannes 😀 want 7 – 1 is trakteren!!!
Iedereen content dus!
Nadien konden we bij Walter genieten van echte binnenseats (op nen barkruk) en zagen we soms beestig goe badminton tussen onze Heren 1 en Lebad 1 (met Matijs Dierickx, Wout Naessens en Roel Van Heuckelom)
En dan kan een bestellingske ‘kebab aan huis’ er altijd bij!
Dankzij onze overwinning en de grandioze medewerking van Oudegem tegen Pluimplukkers komt Heren 2 alleen aan de leiding in 1ste provinciale met respectievelijk 3 & 4 punten voorsprong op de dichtste concurrenten (die wel een wedstrijd minder gespeeld hebben)
Volgende week hebben wij een weekje rust. De zondag nadien spelen we thuis tegen Drive 1, klaar om onze tocht richting 3e liga verder te zetten!
Voor Heren 3 en Heren 4 breekt volgende week het moment van de waarheid aan. Wint heren 4 dan staan ze al zeer dicht bij hun behoud in de hoogste provinciale. Wint heren 3 dan is de strijd weer volledig open en zal het spannend blijven tot de laatste speeldag!

Het was niet schoon om zien hoe de meesten kwamen binnen gestrompeld daags na het clubkampioenschap. Stijve benen, pijnlijke borst- en buikspieren om nog maar te zwijgen over hoe iedereen zijn loodzwaar racket omhoog probeerde te krijgen. Ik heb er maar enkelen gezien waarbij het racket niet tussen de schoenveters bengelde. De dampen van Reflex Spray walmden dan ook welig door de sporthal.
In de dubbels zette Heren 2 de wedstrijd al meteen naar hun hand. Zowel Driezzz/buZZe als Pemel/Hannes winnen hun partij in 2 sets van respectievelijk Dirki/Mul & Famacci/Dirk.
De 2de reeks dubbels werden veel feller bevochten. Driezzz en Hannes konden tegen Dirki/Thom niet verbergen dat ze nog nooit samen speelden en verloren de 1ste game.
Buik/Pemel liepen bijna gans de 1ste game achter de feiten aan maar konden een 18-13-achterstand alsnog ombuigen in 22-20 winst. Op een diefje zoals dat heet.
In de 2de set hadden Driezzz en Hannes snel een systeem vast. Direct voor het punt gaan. Dirki & Thom kwamen sindsdien niet meer in het spel voor en zo werden de 2 volgende sets gewonnen.
Buik & Pemel van hun kant konden het mirakel van de 1ste set niet meer herhalen. Een spannende 3de set bracht wel een beslissing. Ookal stonden we gans de rit voor… toch werd onze 5-puntenkloof in laatste instantie ongedaan gemaakt. Al verdienden we deze set wel te winnen… maar om het met de theorie van amateurfilosoof Mul te zeggen : “Wij hadden verdiend van den 1ste set te winnen… en was da gebeurt dan was er helemaal genen derde set geweest” Zo heb je altijd gelijk natuurlijk 😉
In de enkelsessie was het vooral éénrichtingsbadminton in het voordeel van de thuisploeg.
Hannes & buZZe hadden maar weinig problemen met Dirk & Thom. Driezzz leek zich hierbij aan te sluiten maar moest in set 2 toch alles uit de kast halen om een 3de set te vermijden tegen Dirki.
En Buik? Die had het helemaal vlaggen. Famacci speelde een ijzersterke partij met veel minder laagtes dan we van hem gewoon zijn. De 1ste set was volledig in handen van Famacci tot Buik (die tijdens de opwarming zijn snaren had stukgeslagen) het racket van Dirki in handen kreeg. Daarvoor deed hij het met een visbespanning van buZZe waarmee hij maar weinig terecht bracht.
Een mentaal keerpunt duidelijk. Want Buik keerde die kloof meteen om in een 20-19 voorsprong… liet zich nog even bijhalen maar legde toen definitief beslag op de 1ste set.
In den 2de bleef Famacci sterk presteren en zo moest een 3de set uitsluitsel brengen. Deze ging zeer gelijkop. Elk punt was goudwaard… Bij 16-16 maakte Famacci 2 ongedwongen gevolgd door een stevige vloekpartij… het moment waarbij zijn geloof ook brak, want Buik kon ook de volgende 3 punten en de match binnen halen.
7-1; een terechte uitslag. Belangrijkste zijn de 2 punten… de goeie sfeer achteraf en vooral dat we na onze zware zaterdag geen blessures hebben opgedaan.
Volgende zondag volgt onze 2de clubderby… dit keer uit tegen Heren 3.
Bekijk hier de details.

Opnieuw stond er een lastige verplaatsing richting Dendermonde op het menu.
Deze keer tegen Oudegem in de sporthal waar de wetten van het thuisvoordeel echt wel gelden.
Bij ons ontbrak Hannes wegens examens (succes bij deze). Bij Oudegem konden ze nog steeds niet rekenen op de sloophamer van Cooreman.
Kapitein Buik was niet gerust op de dubbels en stelde daarom Dries & Davy op zowel op 1 als 2.
De wedstrijd begon wel met enige vertraging omdat Jomo aan de sporthal van Lokeren stond… uiteindelijk begonnen we gewoon met de 2de en de 3de dubbel.
Daarin hadden Dries & Davy het bijzonder lastig met het spel van Nils Ottoy en Roel Verwaeren. De 1ste set werd met ruim verschil verloren.
Op het andere plein waren Paemel en Buik wèl degelijk bezig. In 2 korte sets werden de intussen gearriveerde Bjorn en Jan Verwaeren opzij gezet.
Dries & Davy herpakten zich in de 2de en konden die nipt winnen om in de 3de game weer helemaal kopje onder te gaan want bij het keren stonden ze 11-2 in het krijt.
En toen… toen schoot de machine toch aan en werd het ene punt na het andere gescoord. Bij elke servicewissel werd de kloof kleiner en zo wist het Lokerseduo toch de match nog binnen te halen.
Oef! 0-2 voelt toch comfortabeler aan dan 1-1.
Ook de 2de reeks dubbels ging naar Lokerse.
Dries & Davy hadden een ritme gevonden dat net iets hoger lag dan dat van Bjorn en Nils.
Halfweg de 1ste set smashte Bjorn zich dood op Buzze waarna een schreeuw kwam van “Die pakt alles!” wat bij Lokerse toch enkele bedenkelijke blikken teweegbracht en al snel kwam de reactie van “Nee, gij pakt alles!” ;-). Buzze in zijn nopjes… en de mannen van Oudegem werden proper over de knie gelegd.
Klaas & Paemel waren ook beter dan hun tegenstanders… maar door nonchalant spelen in de 2de (15-17 voor maar 21-17 verliezen) kwam het toch tot een driesetter. Hierin werd een vroege voorsprong niet meer weggegeven.

De enkels werden op veel gezucht onthaald.
Buzze mocht de spits afbijten tegen Nils Ottoy. Maar enkelen met een 7-gangenmenu in maag en darmen (met aangepaste wijnen voor de liefhebbers) is toch geen senicure. De eerste set werd een gewillige afslachting. In de 2de toch iets meer gespartel… maar de gedachte aan die 3de set viel hem te zwaar… en Buzze verloor.
Zo een nederlaagske van een ploegmaat zorgt natuurlijk voor flapperende oren bij de anderen. Want bij een 7-1 moet die ene verliezer een lekker rondje trakteren!
Dries deed Buzze al een beetje meer zweten. Hij moest af en toe een stevige ralley boven halen om Roel te verslaan… maar al bij al een wedstrijd die zonder veel problemen werd gewonnen.
Buik enkelde tegen Jan Verwaeren. Met nen day-after zeker niet makkelijk. Jan kon eerst uitlopen maar halfweg de 1ste set  kwam Buik (vooral op karakter) toch terug…
Tot zijn voet bij het halen van een drop doorschoof en Buik zich blesseerde aan zijn achillespees. Ijsfricties brachten geen beterschap en na 5 minuten moest Buik opgeven.

Opluchting en een vreugdesprongetje bij Buzze… want zijne portemonee kon dicht blijven.

Klaas kreeg op de 4de enkel nog een stevige kluif te verwerken met stof”zuiger” Bjorn De Smet. Maar Klaas had al snel een formule vast waarbij hij Bjorn de baas bleef. De wedstrijd werd in 2 sets gewonnen en zo stond de 2-6 eindstand op het bord.
Nog even Van Acker (kpt. van Pluimplukkers) kloten met een sms’ke dat we maar ne 4-4 gehaald hebben en zo sluiten we de heenronde alsnog af als herfstkampioen (samen met de Pluimplukkers).
Het belooft alleszins een superspannende terugronde te worden waarin nog 3 ploegen in aanmerking komen voor de titel. Pluimplukkers en Lokerse staan op 12 punten, Mintons staat één enkel puntje achter.
Bekijk hier de details van de partij.

Voor de lastige verplaatsing naar Drive Dendermonde kon Buik wederom rekenen op een 6 man sterke ploeg. Iedereen 2 wedstrijden dus. In de opstelling werd geëxperimenteerd met het dubbelkoppel Klaas/Hannes en schoof Klaas op eigen vraag naar 1ste enkel.
Drive was van de partij met het vaste trio Steve De Ridder, “Snuf” (Sven Van Nuffel dus) & de sterk op dreef zijnde Bart Tourné. Daarnaast werden ook ouwe getrouwen Geert Troch en Ive De Ruysscher opgetrommeld.
Ons standaard-eerste-koppel Dries/Buzze opende tegen Steve & Bart. Gene cadeau, maar toch acteerden ons mannen meer dan behoorlijk. Met geregeld mooie ralleys wonnen ze de eerste set. Iets minder “drive” toch in de 2de waardoor die werd verloren. In een spannende 3de set moest constant achtervolgd worden. Uiteindelijk sprongen Dries & Buzze op het juiste moment uit het wiel (ik dacht echt dat het binnen was) maar bij een 19-18 voorsprong werd niet koelbloedig genoeg geacteerd waardoor we alsnog de boot ingingen. Hier hadden we niet echt rekening mee gehouden.

Op 4de dubbel stonden Klaas & Hannes plezier te maken tegen Ive & Geert. Hannes sloeg alles lang rechts buiten… waarna Klaas de hint gaf om meer naar links te mikken… waardoor langs die kant alles buiten vloog. Int midden was de ultieme tip waarna alle pluimen int net belandden.
Buitengewoon hilarisch volgens onze 2 heren. Ik heb ze veel zien lachen maar weinig zien serveren.
Gelukkig zagen Klaas & Hannes in dat dit niet een doordeweekse donderdagavondtraining was en namen ze de 2de set veel serieuzer op. Op het einde van die set lieten ze de tegenstanders nog bijna volledig terugkomen, maar toch werd deze binnengehaald.
Intussen volledig op elkaar ingespeeld haspelden ze de 3de game af en wonnen die uiteindelijk makkelijk.
Gelukkig toch 1-1
De 2de en 3de dubbel waren voor Buik & Paemel.
Tegen Steve & Snuf opnieuw hetzelfde recept als bij de vorige dubbels. De eerste werd verdiend binnengehaald waarna de bordjes (even verdiend) opnieuw gelijk werden gesteld.
In de 3de game konden we meteen 5-0 & 11-2 uitlopen waarna we de partij op reserve konden uitspelen.
Intussen mocht Hannes de 4de enkel reeds starten tegen Ive. Hannes had het alles behalve makkelijk tegen Ive maar legde toch beslag op de 1ste set. Nog meer spanning in de 2de… waar het gelijkop ging tot aan de verlengingen. Gelukkig kon ook die set gewonnen worden.
3-1 voor Lokerse. Op de goeie weg.
Niet veel tijd om te rusten voor Buik & Paemel want de zaak moest vóór 23u geklaard worden. En dat zag je ook aan het wedstrijdbegin. Tegen Bart & Geert werd totaal ongeconcentreerd begonnen en stonden we binnen de kortste keren 4 punten achter. Langzaam aan kwam de concentratie terug en werd het initiatief overgenomen. Eens op voorsprong was aan de overkant de schwung volledig weg waardoor we makkelijk wonnen. In de 2de game werd meteen een 5-puntenkloof geslagen die eigenlijk alleen maar groter werd. Makkelijke overwinning dus in 2 sets en een 1ste puntje was binnen!
Gelijk met de 3de dubbel mocht mister Blue afrekenen met Sven. Elk om beurt hadden ze de ralley in handen en zo schoven ze gelijkmatig richting einde. Buzze won nipt de eerste. Het bleef even spannend in de 2de maar ook op deze werd (in verlengingen) beslag gelegd.
1-5 en YES!!! de 2 verhoopte punten zijn binnen.
De verdere statistieken werden verzorgd door Klaas tegen Bart en Dries tegen Steve.
Opofferingske Klaas deed het meer dan behoorlijk tegen Tourné en had de 1ste game volledig in handen. Tourné wel niet volledig in normale doen want zijn gekapte drops eindigden geregeld eens op zijn eigen tenen… maar laat ons alleszins de sterke prestatie van Klaas niet uit de weg gaan.
Hij had hier wel 3 racketten voor nodig (die heeft precies ne goeie bespanner;-) ) en uiteindelijk met een geleend racket van de wedstrijdleider bleef klaas ook in de 2de game de bovenhand houden. Verdiende winst in 2 sets dus.
Tot slot kwam Dries in actie tegen Steve… 
De traditie wil dat bij een 7-1 overwinning de enige verliezer(s) trakteren… en was het nu net niet dat Dries tot dit kamp behoorde :-p .
Dries had (naar eigen zeggen) niet de friste benen… en verloor zijn 1ste game in verlengingen.
Ook de tweede game was spannend… maar ook die ging verloren.
De commissie voor kansspelen voert een deskundig onderzoek uit en enkele leden van de ploeg hebben reeds een klacht ingediend teneinde deze te-goed-zijnde traktatie  op een later tijdstip te incasseren. Wordt vervolgd!

Afsluiten deden we met een streekbierenfestival waarbij we nog een mooie scène opgevoerd kregen int Oud Dendermonds… De bogen blijven gespannen….

Volgende week zondag trekken we voor onze laatste wedstrijd uit de heenronde naar Oudegem. En opnieuw zal alles uit de kast gehaald moeten worden.

– Buik –

Half oktober stond onze eerste echte uitmatch op het menu. Gelukkig was St-Niklaas nog niet te ver voor ons.
Met zijn vijven stonden we present om één van de outsiders in onze reeks te verslaan.
Bij ons mankeerde Hannes wegens tornooiverplichtingen in Latem… bij Mintons H1 was Michiel Polfliet blijkbaar gekwetst waardoor de tegenstanders maar met 1 B1 moesten aantreden.

Alleen Buzze & Driezzz hadden weinig problemen  in hun dubbelwedstrijd. Bij de 3 andere duo’s werd hier en daar fameus geharkt om een derde set te vermijden.

Met een zeer confortabele 4-0 mochten we richting de enkels.
Klaas verslikte zich in Frederik Smet al mogen we de verzachtende omstandigheden van zijn knieoperatie deze zomer zeker niet vergeten.
Dries kreeg met Wesley Lauwers de tegenstander die hij wou. Makkelijk werd het allerminst want hij  moest in een pittige driesetter alle registers open trekken. Het labeur leverde wel winst op en de definitieve 5de winstmatch voor Heren 2.
Met de overwinning in de achterzak hoefde het allemaal niet meer voor Buzze. Hij liet zich gewillig afslachten door Bram De Maesschalck (B2).
Buik zijn eergevoel in enkel ligt op dat vlak wel een pak hoger dan bij Buzze.
Verliezen van nen B2 is not done. Nicolas Van Bruysel deed in de 1ste set wel goed mee, maar moest in de eindspurt toch de rol lossen. Ook in de 2de game kon Buik steeds een voorsprong behouden en gecontroleerd uitspelen.
2-6 was dus een geslaagde eerste test.
Volgende zondag opnieuw in ons vertrouwd zaleke tegen Mintons H2.
-Buik-

Beetje commotie alvorens we er uit waren wie nu effectief de kleuren van Lokerse in Beveren ging gaan verdedigen. Het was een belangrijke wedstrijd voor behoud in eerste, want als we hier voldoende punten konden sprokkelen, dan waren we vrij zeker van behoud. Na een donderdag avond, met een Pense die reeds riep dat hij gekwetst was en dan liever na zijn feest dit nog wat verder wilde zetten op idee voetbal voor de laatste wedstrijd van Lokeren in eerste .. en hij daarbij ook Wymie wilde overtuigen om mee Lokeren in eerste te houden, kwam het er zondag op neer dat we met vier ter plaatse gingen.

Bij het omkleden bleek reeds dat de sfeer “goed” was, en iedereen ontspannen, niet in het minst dat iedereen blijkbaar reeds aan den drank gezeten had …
Beveren 1H – Lokerse 2H was me weer het matchke wel. Beveren met zijn sterkste opstelling, Vande Perre, De Wael en pascal eurgh van den Eeden, allemaal B1 en de jonge Pouillon (b2).  Wij speelden met Dries, davy, Pat en Ley. Op papier dus lichtjes onderliggend, maar dubbelen kunnen we goed he.

Dries en Davy wonnen vrij vlot tegen Jo en Pascal, terwijl wij Pouillon en een zenuwachtige Wim de Wael rustig lieten aanvallen en met iron defense ze tot fouten konden dwingen. Helpende factoren, een kattepootje van Deley, vierduizend kaderballen en de gevreesde opslagen van de Pat.

Beveren speelde met dezelfde koppels, wij vinden altijd inspiratie in duizelingwekkende wissels en dus speelden Dries en Pat tegen Jo en Pascal, kheb niet veel van de match gezien, maar ze waren sneller klaar dan ons, en ze zijn gewonnen dus ok.   Davy en ik speelden goed en wonnen de eerste veel te gemakkelijk.  Omdat we dan ook in de 2e set na 30 seconden 8-1 voorstonden; vond de Smurf het wel genoeg geweest; en werden alle inspanningen zo veel mogelijk vermeden. De gevolgen laten zich raden; 21-17 op ons tomat en aan de bak in de derde set.  Tandje bij gestoken, ons af en toe verzet, en de buit was binnen 0-4.

Dries wou terug enkellen tegen Jo vd Perre, want na 2 nederlagen en 1 overwinning wou hij revanche.  Dit lukte zeer mooi en hij was duidelijk de betere speler. Den Dries zal ondertussen wel terug op positief staan in zijn competitiepunten.   Ondertussen speelden we alle 4 de matchen tegelijk. Davy leek simpel te gaan winnen van de pascal, maar liet de 2e set glippen waardoor hij nog heel stevig moest doorgaan in de derde set maar uiteindelijk toch met de hakken over de sloot kon winnen.  Ik kreeg de leuke opdracht om de normaal eerste man, Wim de Wael te bekampen, maar omdat Dries en Jo den eersten wilden spelen, had ik het dus aan mijn been.  Ik mocht goed meespelen, kon af en toe eens goed smashen, en verloor met redelijke cijfers 15 en 16, maar Wim was duidelijk beter.  Als nu de Pat nog kon winnen had ik weer een traktatie aan mijn been.  Na een zware eerste set, die Pat met 19 won, brak er iets bij de tegenstander. Letterlijk zelfs, want zijn voet was even rood als de Pens zijn gezicht na nen enkel. Pat maakte geniaal gebruik van de zwakte vd tegenstander, liet hem zo veel mogelijk lopen (…..)  en blikte in met 21-9.  
.
1-7, Definitief gered in eerste provinciale en nog een paar leffekes en huiswaarts naar vrouw en kinderen. (eigenlijk naar de cafetaria vd Walter, maar is’s a secret….)

– Poesieley –