Categorie: Gemengd 4

Laatste wedstrijd vh seizoen en mathematisch al zeker vd titel, het beloofde dus een rustige match te worden.  We werden vriendelijk doch kordaat verzocht / verdreven omdat de eerste dames en eerste heren ploeg vanvoor aan het raampje willen zitten.  Soit, wij naar vanachter en we konden dan in alle rust zonder het gekwebbel vd courting en de smurf onze tegenstander 4Ghent partij geven.

Ondergetekende gaat volgende week skiën, en dus ga ik geen blessures riskeren, en ons Vicky werd opgevorderd door de eerste damesploeg, en plots heb je dus 2 B2’s minder op het veld, die toch in mix en dubbel wat de lijnen moeten uitzetten, de enkels zouden dus winst of verlies betekenen.  Gelukkig kon ik nog de Gianni uit mijn mouw toveren en die staat toch ook al zijn mannetje.  We offerden dus wat ervaring op, en lieten de jeugd zijn kans gaan.

HD moesten kersvers B1, Hans en Steven het opnemen tegen Butseraen/Dessers, een zeer geroutineerd B2 duo, die al redelijk wat toernooien in de b2 wonnen, onze mannen hebben dat aan den lijve ondervonden en vrij kansloos verloren.  Onze dames, Kimberley en intussen ook c1 Merel, speelden de spannendste wedstrijd DD, die ze uiteindelijk naar de derde set met 21-18 winnend konden afsluiten.   

Ik mag het al verklappen: voor de eerste keer in de moderne na-oorlogse geschiedenis, heeft G4 al zijn enkels gewonnen en dus de facto ook de overwinning vd match beet.  Hans speelde opnieuw tegen b2 Iwan, waar hij in de heenronde van verloor, maar nu als B1 was het vertrouwen en de foutenlast onder controle, 16 en 15.  Ook Gianni deed zijn ding tegen ervaren rot Koen. Hij liet zich bijna verschalken door de lepe ballekes en technisch spel in de eerste set, maar de tweede werd gewonnen met 11, dus dat zegt genoeg.  Ook Kimberley zorgde met haar negende (9^e!!)  achtereenvolgende enkeloverwinning met 10 en 15 voor een deftige superstatistiek van 100%.  Merel kwam uit tegen An Thys, die wel een beetje geblesseerd was, maar soit, 11 en 14 is gewoon goed.

De mixen waren een formaliteit, en jammer genoeg ook een specialiteit van 4Ghent. Hier dienen we toch nog wat te trainen, want zowel Steven en Kimberley, als Merel en Gianni konden geen vuist maken tegen de routine vd tegenstanders, die verdiend de beide mixen wonnen.

Op minder dan 2 uur was de klus geklaard, we eindigen met 4 punten afgescheiden eerste in de stand. Nadien werd er nog wat gesocialized met de dames van d1 en konden we moe en voldaan afscheid nemen van een goed seizoen.  Ik ga mijnen bbq al gaan voorverwarmen om het legertje hongerige wolven hun overwinningsdiner aan te bieden!  Ik heb al gehoord dat Merel Bob gaat zijn en de Hans naar huis gaat brengen, als dat maar goed afloopt…

Captain Ley

Ps: ik heb op de quizz, een damestruitje vd bc gewonnen, relatief klein maatje en zal dat per loting (al dan niet gemanipuleerd) toebedelen aan één van onze drie dames, die dat dan ter plaatse op de bbq mogen aandoen, hehe, met dank van de voltallige equipe J

Woar is da fiestje????  Ier is da fiestje; tis er van gekomen, we zijn in de 2^e provinciale kampioen geworden na een seizoen gekenmerkt door vele ups en downs vd meeste spelers.  Gelukkig was steeds iedereen op de juiste momenten net genoeg in form om steeds de overwinning (vaak met 5-3) binnen te halen, zodat we erin geslaagd zijn om zonder ons beste badminton te spelen op een diefje kampioen te worden.

De match tegen shuttle stars had een formaliteit moeten worden, de eerste tegen de voorlaatste, die aantraden met enkel c1’s, wij hadden  4 b2’s op het plein, dus de titel lag voor het grijpen.  Maar zoals steeds…  Ley zijne knie nog altijd kapot, Steven zijn enkel ligt nog in Duitsland en Hans zit met een mentaal probleem :-).  Onze dames zijn wel ok, maar ook daar was het een lang jaar en vele tornooien laten zich voelen in de frisheid, sleep sleep kruip dus richting titel.

In de heren dubbel ontdekten pat en ikzelf jammer genoeg reeds na een paar punten dat we makkelijk konden winnen, maw de stressless zetel werd bovengehaald, de smash werd op zolder geparkeerd en inlopen aan het net, dat is iets voor jonge gasten (wij zijn samen dan ook ver 80 jaar he), de gevolgen zijn zoals steeds dat ge een derde set moet spelen, die we echter met 15 konden winnen.  Tegelijkertijd kreeg onze jeugd (samen ongeveer even oud als de poesie, crap ik word oud) 2 zeer ervaren C1 dames tegenover zich.  Ze hebben zich goed verweerd, maar Merel en Kimberley kwamen nog wat te kort.

In de enkels zou ons overwicht qua klassement boven komen, en dat was ook duidelijk het geval bij Vicky en Hans, die elk een C1 hapje kregen (we vergeten gemakshalve even de 2^e set van Hans, dat mentaal probleem he) maar beiden wonnen een set met 21-6, dus dat zegt voldoende.  Toen Kimberley een zware match in de derde set kon afmaken met 21-9 tegen Brenda, was de titel mathematisch een feit.  Onze sympathieke vaste invaller taxi Patrice had wel wat last van een ontketende Bert melkebeke, die toch aan het solliciteren is naar het b2 klassement; 12-21 en 13-21 is niet slecht tegen een ervaren B2. 

De mixen waren dus een formaliteit en ik had dus wat gegoocheld met de opstelling, Hans met Vicky, eigenlijk 2 enkelspelers, haalden zwaar uit en 25 minuten later stonden de 21-8 en 21-10 op het bord.  Onze Steven had ondertussen zijnen enkel laten overkomen en met merel aan zijn zijde gaf hij alles, maar zijn eerste match na maanden, was duidelijk nog iets te vroeg , inzet genoeg, maar slagvastheid komt nu eenmaal door veel te spelen.  Al moet ik er wel bij vertellen dat ik voor de mixen iedereen manu militari had verplicht om een glas cava ad fundum te drinken.

Volgend jaar dus in de zware eerste provinciale waar ploegen uit de Liga uiteindelijk terechtkomen en vermits er twee 2^e provinciales zijn, er ook 2 degraderen; het zal dus volgend jaar knokken worden tegen degradatie en tegen onze makkers van G3, ik kijk al uit naar mijnen enkel tegen de Smurf… .

De obligate fotookes zijn dus genomen en na een lang douchke werden de chouffe kabouterkes, vedettjes en kweet nie wat nog allemaal vlotjes besteld.  Dit loopt uiteraard niet goed af en de gevolgen waren dan ook dramatisch de volgende maandag werkdag, den Hans lag dood aan zijne pc, ondergetekende is om half 8 wakker geschoten, tegen ne muur gebotst terwijl dak mijn kostuum aan het aandoen was, en gelukkig vond ik nog nen das die al geknoopt was, want nen dubbele windsorknoop zou niet direct gelukt zjn vrees ik.  Den oste is zelfs niet gaan werken, hij zou wel zijnen computer ne keer aangezet hebben, wauw. 

Ik eindig mijn verslagske met een bedankje aan onze invallers dit jaar, Gianni, famaci, Isabelle, Jordy en patrick, en uiteraard ook aan de vaste spelers. 

Een tevreden captain, Poesie Ley

PS: Buik, mijn bonnekes zijn op maar kheb wel nog veel shuttles, ruilen??
PS2: De rest van de fotokes is te vinden op http://nl-nl.facebook.com/album.php?aid=2115447&id=1440673029
of https://picasaweb.google.com/116447443755289645995/G4Kampioen?authkey=Gv1sRgCOD47fGKsO_W-wE#

Do 21/10    We spraken heel vroeg af om half 7 want we moesten eerst nog ons Merel ophalen op haar kot. Vermits wij allemaal werken was dat dus vrij krap, onze diner was dus toevallig bij de meesten als volgt:
Eten van Vicky, rap wat frieten
Hans: frieten
Ley frieten met een lauwe lamskotelet met extra look
De Oste: niets (later aangevuld met 2 zakken chips en 2 raiders)
Merel: nen halven zak chips en 2 geitekaasbroodjes;
het rook dus lekker in mijnen auto; dat gaat nog een week of 2 in mijn zetels hangen. 
Het ritje naar Gent was er weer een van op de kap van de Hans en zijn liefdesleven,
we kunnen nu wel al verklaren dat hij op blond valt en dat ze niet te veel voorzien mag zijn
(ik weet het; een serieuze afwijking in onze buik-kip tradities; maar ja)

Het minste wat je dus kan zeggen is dat we een gezond en scherp afgetraind ploegske zijn; die nog steeds een kleine ambitie koestert om voor de titel te gaan.  Bij ons Merel op haar kot was het heel gezellig; alleen de temperatuur van een graad of 12 was een beetjes fris; maar met den oste en den hans in de futon met Merel en Vicky en ik in Merel haar bed en het was het direct al veel warmer.

De dames begonnen goed tegen Linda (b2 )en An (c2); ik heb er niet veel van gezien, want waren zelf bezig met knoeien maar ik heb vernomen dat ze gewonnen zijn.  Onze frietjes bevielen dus niet en na een zwakke match de boot in.  
1-1 maar geen probleem want Hans moest tegen een b2 die zich opofferde om afgeslacht te worden (Iwan Dessers) en Steven moest tegen een te pakken C1 (Koen Kesteleyn); de 1-3 stond bij wijze van spreken al op het bord.  Hans speelde wellicht één van zijn minste matchen van een voor de rest al indrukwekkend seizoen, en werd dus zelf opgepeuzeld; toen ook Steven in de derde set zijn chaos stijl weer een beetje bovenhaalde; werd ook daar een nederlaag  geboekt, in plaats van de 1-3 dus 3-1.  Toen ook Vicky den eerste set verloor (tegen Linda de Loore) en Merel ook slecht begon, ging ik dus al ver gaan douchen; was den Hans naar zijn kapotgeslagen racket aan het kijken en ging den Oste iets te lang in de boskes met zijn “vriend uit Drongen”.  Toen hij terug binnenkwam stond zijn haar helemaal paraplu…

Echter na veel gemotiveer van ons, en, wat had ge gedacht, wat tactische bijsturingen; trokken onze dames toch aan het langste eind en was het 3-3. Thanks ladies; heren 0 matchen gewonnen, dames 3 matchen.

In de mix had 4Ghent gekozen voor de sterkste opstelling met Brutseraen – De Loore tegen Vicky en mezelf, Iwan Dessers en An Thys tegen den Hans en Merel; dus kwamen er 2 matchen die een dubbeltje op zijn kant waren.   Je leest het goed; iedereen vond het waanzin, zeker merel; dat den hans gemengd moest spelen (ik wil met de Steven spelen, ik wil met de steven spelen, allez jong, toch niet met den hans (ps: den hans stond er dus gewoon naast he.)

Maar deze keer waren het vooral de heren die veel beter speelden dan in de eerste matchen, onze dames bleven op hun hoog niveau en op exact hetzelfde moment werden de 2 wedstrijden in 2 droge sets gewonnen en werden er dus 4 wedstrijden op rij gewonnen; 4Ghent snapte het niet goed; wij eigenlijk ook niet, maar de punten zijn binnen.  Los de cafetaria binnen; iedereen al naar huis en uiteindelijk door de plaatselijke Walter buitengespeten omdat we te lang bleven zitten.  Om half 2, na een aantal Charles Quintjes, in Lokeren aangekomen, maar den boetiek was daar al toe.

Te onthouden:
Nog steeds titelkansen
Hans zijn bizarre voorkeuren
Tactische bijsturingen helpen!!
Oste zijn “vriend uit drongen”
Merel haar fris kot
Poesie zijn friet zetels
Frietjes voor de match = bad idea

Een fiere captain

Poesie Ley

Gemengd 2de prov. B : Latem G3 – Lokerse G4 : 2 – 6
Gemengd 3de prov. D : Oudegem G5 – Lokerse G6 : 4 – 4

Zondagavond gaven we thuis Drive 3 partij. Ze stonden 1 puntje boven ons. Een overwinning, en zeker een gelijkspel, lag dus binnen de mogelijkheden.
Lokerse trad aan met de charmante dames Elise en Vicky en met Poesie, Jo en mezelf. Steven is terug fit na lang blessureleed maar verkoos om toch eerst nog wat ritme op te doen en dus deze confrontatie aan zich te laten voorbij gaan.

Het plan was duidelijk: in de lijn van de Lokerse traditie werd gerekend op winst in de 2 dubbelpartijen en 2 gemengdes. Gezien Vicky, zelfs op 1e enkel, bijna niet te kloppen is, zat een 5-3 winst er zeker in.

Zoals gehoopt werden HD en DD winnend afgesloten.
HET mankement in onze ploeg ligt bij de 2 HE’s waar zelden een partij winnend kan afgesloten worden. Ook nu gingen beiden, weliswaar redelijk nipt, verloren.
Bij de DE’s haalde Vicky de gehoopte noodzakelijke enkelpartij binnen na weer een puike partij.
Op HE2 kreeg Elise in set 1 ferm “op haren toeter” van een sterk spelende Ellen De Smet. In de tweede herpakte ze zich, maar te veel fouten met haar opslag, zorgde er voor dat de set alsnog verloren ging met 18-21.

3-3 bij het aanvangen van de gemengdes. Alles dus nog mogelijk.

Vicky en Poesie maakten hun onoverwinnelijke status op 1e gemengd weeral eens waar. Een gelijkspel was dus al binnen, maar er zat nog meer in…
Elise en ik speelden geen goede 1e set waardoor deze verloren ging. In set 2 werd dit echter op overtuigende wijze rechtgezet (21-5). De 3e set speelden we echter weer niet op niveau waardoor deze met 19-21 verloren ging. Koppie koppie gebruiken zei meestertacticus Poesie achteraf, en groot gelijk had hij. Stom stom stom, maar toch een dikke chapeau aan Kristof en Kathleen.

De 4-4 was dus een feit. Iedereen content boven bij de Walter nog wat goddelijk gerstennat en een paar mixschotels naar binnengespeeld en erna snel naar huis, want het was inmiddels weer een stuk 0u gepasseerd.

Volgende zondag nieuwe afspraak op en tegen Evergem.

GPS – systemen, ze kosten veel, ze babbelen veel en eigenlijk kan je ze meestal wel missen (een beetje zoals een vr…). Niet dus want de Jo was zodanig aan het babbelen met de Poesie onderweg naar Mariakerke dat we los den afrit voorbij waren en aldus dik te laat aankwamen.

Zonder noemenswaardige opwarming mocht ik dan met Pieter direct de wei in om te dubbelen en kmoet zeggen dat het wel een aangename en soms ook intense wedstrijd was; maar waar we ook nooit aanspraak konden maken op winst. Ondertussen was ons meer charmante gezelschap in de vorm van Elise en Romy goed aan het spelen en werden de tegenstanders in 2 strakke sets opzij gezet.

De enkels zijn voor de heren van G4 altijd een zware dobber; meestal spelen we tegen veel hoger geklasseerden, vandaag was ook Steven er niet bij dus mocht Pieter tegen een b2 spelen.

HE1: Korte omschrijving; zeer goede match van Pieter, en jammerlijk met 21-19 verloren in de derde set; maar thad evengoed anders kunnen draaien; en dan zat er een overwinning in. Aan zijn geschreeuw zal het niet liggen; want half Gent was wakker als de Pieter een punt miste.

HE2: Jo kreeg een moeilijke C1 aan de benen die zeer goed plaatste en een efficiënte techniek heeft; beetje lastig voor de Jo, die niet alles kon retourneren, en als zijn dropkes niet draaien…

DE1: gelukkig kon Romy de eerste enkel pakken met nipte cijfers, die ze vooral aan zichzelf te danken had, want 50% van haar opslagen waren buiten of maar 5 meter ver. Vader Anthony werd zot, en voor dat we uit den douche waren, zat em natuurlijk al aan de vedett.

DE2: ons Vicky, die al 9 competitiepunten heeft, en zo goed als zeker b2 is; wou absoluut niet verliezen tegen een c2-talent en speelde zeer verkrampt en verloor dus de eerste set. Gelukkig (zeker ook voor Pieter en Jo) deed ze in de tweede set haar truitje uit, en zagen we een gemotiveerde Vicky die na een zware wedstrijd winnend kon uitserveren. 3-3 en dus weer zouden de gemengds beslissen. By the way drie matchen gewonnen door de dames.

Jo en Elise kregen een haalbare kaart tegen 2c1’s en speelden een zeer verdienstelijke wedstrijd maar moesten uiteindelijk nipt de duimen leggen. Vicky en ikzelf moesten dus weer winnen om het punt binnen te slepen, eerste set goed gewonnen, 2e goed verloren en in de derde 9-0 voorsprong en gewonnen……. Of niet want 5 minuten later was het 15-15; we wilden natuurlijk ongeslagen blijven in de mix en met een paar lepe ballekes wisten we toch het billijke puntje mee te pakken.

Vielen dank aan de dames want ze hadden vandaag een groot aandeel in het resultaat; tis niet dat de mannen hun best niet hebben gedaan, want met een beetje geluk wast 5-3. We bevestigen alweer dat we in deze reeks passen en als iedereen de rest van het jaar nog een beetje groeit zitten er nog wel een aantal overwinningen in.

Ik eindig dit verslag met goed nieuws voor Elise en slecht nieuws voor velen; ons Elise gaat trouwen met hare chou. Dat maakt dat Jo en Pieter nu de enige vrijgezellen zijn in ons ploegske dus de Walter mag nog eens dringend wat nieuw vrouwelijk personeel aantrekken. Het weze hen allemaal gegund.

-Poesie Ley-

Het zou een pijnlijke avond worden. Pijn in de ogen van de straffe verlichting, pijn in de kniëen en voeten van de betonnen vloer, pijn aan het ego voor de vele verloren wedstijden en pijn in de buik van de weinige hapjes maar wel 10 zakken chips. O ja, er was ook pijn bij G3, de Klaas zijn ploegske die ook in dezelfde sporthal op hun tomat kregen met 7-1 van oudegem G1.

De match dan: Michael de Saedeleer en Glenn Van Schuerbeeck zijn 2 jonge b1’s met een hoop technische bagage en nog niet te veel kilootje saan hun lijf; ze zien der wat uit gelijk de courting.
En hunnen derde man is een echt figuur, Bjorn de Smet, in Oudegem noemen ze hem sisse of zoiets maar wij kennen hem natuurlijk al jaren als Jomo; ondertussen is hij een kreunende B2 geworden; ge zoudt er schrik van krijgen.

HD: Pieter (C1) en ik kregen dus al direct met Glenn en Jomo een pittige brok. In de eerste set zag ik niets en dan wordt het moeilijk; de tweede waren we beter en op 19-17 kregen we de kans om de derde set af te dwingen maar 4 punten op rij deden ons de das om.

DD: Veerle en Sofie (2 c2’s) zouden nooit een probleem mogen zijn, maar de dames van Oudegem hebben wel goed gespeeld; zodat Elise en Vicky, en wij ook, verbijsterd waren dat de de derde set met 21-18 verloren werd.

En dan komen we aan de kortste 2 wedstrijden van het jaar bij ons. Terwijl ik een babbeltje deed met de dames en supporters van G3, was ik al ei zo na te laat om nog een puntje te kunnen meepikken. Ik denk dat het met moeite 10 minuten geduurd heeft. Jo kreeg alweer een onmogelijke opdracht om als C2 tegen michael, B1 te spelen. Tsjip tsjap tsjop en met 7 en 9 kon Jo gaan rusten; het kastje en de muur waren 2 veelgebruikte termen door menigeen. Steven (C1) had een iets betere kans tegen Glenn (B1) maar zie de terminologie van hierboven; want 9 en 5 zijn ook niet bepaald hoge scores. Toch bedankt voor de inzet mannen.

DE 1 en 2: Vicky en Elise moesten dus winnen. Met 3 keer 19 wist Vicky na een lastige match tegen saskia (C1) uiteindelijk toch te winnen; maar beide dames zijn toch diep moeten gaan en het had evengoed anders kunnen aflopen. Elise moest tegen Sofie (C2) proberen de meubelen te redden, maar de opslagcrisis van Elise blijft voortduren; zodat ze met 15 en 17 een aantal minpuntjes extra sprokkelde; examenstress denk ik.

GD 1 en 2: ondertussen was het 5-1 en het moet dus al heel raar draaien om nog een puntje te kunnen pakken. Vicky en ikzelf mochten Michael en Veerle partij geven, het werd een lange wedstrijd maar we speelden weer goed samen en ook tegen een B1 verliezen we niet in mix. Aan de andere kant van de zaal werd er gebruld (door Pieter en Elise) en gekreund (door Jomo) en na een boeiende en luidruchtige wedstrijd kon Jomo toch de derde set met 14 pakken; gelukkig dat Pieter niet gepakt werd.

Ondertussen waren de collega’s van G3 al lang gedoucht en was de poesie weer zijn propere kleren vergeten (merci Steven om mij toch niet naakt naar huis te sturen) en konden we iets drinken. De animo werd vooral gemaakt door de dames van Oudegem die tevreden waren met hun lichaam en lieven een beetje “pak” prefereerden dan eruit te zien gelijk een geraamte en ondertussen 27 pakken chips naar binnen gooiden (en dat mag u letterlijk nemen). Jomo was ondertussen die vrouwen aan het versieren en dat klopt niet helemaal en dus besloten we dat het maar weer eens tijd was om zu hause zu gehen. Mijn lieftallige bezorgde collega’s waarschuwden me nog voor de mist, gladde wegen en ronde punten op weg naar huis; waarvoor dank; en voor een keer ben ik toch zonder accident thuis geraakt. Hopelijk geldt dat ook voor de Pieter, met Elise, Vicky en de Jo in zijnen auto.

We sluiten hier 2008 af in 2e provinciale met gemengde gevoelens, we staan ergens in de lage middenmoot, vele punten lieten we al liggen maar ons ploegske is een goed team en dat is natuurlijk belangrijk om toffe matchen te kunnen spelen. Tot volgend jaar en ne zalige pasen.

-de poesie-

Allereerst mijn excuses aan alle lezers voor deze laattijdige editie van dit verlagje. De Poesie heeft het druk op z’n werk, en alzo heb ik wat retard met schrijven. Vanavond al terug competitie dus ik moet me reppen. Voila hier komt het, of hetgene ik er nog van weet.

Zondagavond 23 november, normaal gezienn moesten er een stuk of 6 ploegen spelen en het zou dus een gezellige avond worden. Al snel bleek dat het een après-ski zou worden, want de weergoden waren ons dermate slechtgezind dat enkel Landegem de moeite had gedaan om de verplaasting te maken. Tine was een beetje ziekjes en Vicky moest met de Damesploeg spelen (deze wedstrijd werd uiteindelijk uitgesteld) zodat we in het charmante gezelschap van Elise en Romy onze wedstrijd konden beginnen.

DD1: Elise en Romy tegen Pascale en Cindy (D en C2): normaal gezien een hapje om op te warmen maar de tegenstanders haalden toch 15 en 16, ik geef geen verdere commentaar want Steven en ikzelf moesten tegen Geert en Luc, 2C2’s en ook die haalden 16 en 14. Laat ons maar zeggen dat we alle 4 zwaar toeristisch gespeeld hebben.

DE1: Romy speelde tegen Cindy, die naar eigen zeggen juist verjaard was en 25 zou geworden zijn. Toch proficiat; en alhoewel ik betwijfel dat ze 25 is geworden, zag ze er toch nog goed uit voor hare leeftijd…. Op het terrein werd Cindy professioneel door Romy verslagen; het klassementsverschil was een beetje te groot en de scores van 9 en 14 waren zelfs gevleid.

DE2: Elise mocht tegen Pascale (D) en dat zou natuurlijk geen probleem mogen zijn; maar ons Elise sukkelt een beetje met den opslag, en dat is nog braaf uitgedrukt. Soit, dit doet niets af van de prestatie van Pascale want ze speelde gemotiveerd en pas na 3 sets moest ze de duimen leggen tegen Elise.

HE1: De Steven, naast het terrein de kalmte zelve en zijn ingenieursbrein rustig malend; op het terrein een springkonijn van jewelste. Nu, tegen Bart Ivens, ook een C1 zou hij een sterke match spelen. Bart kwam nooit in de wedstrijd en Steven speelde agressief badminton; wat de zware scores van 10 en 7 ook bewijzen; mooi zo.

HE2: Jo bleek de zwaarste wedstrijd te krijgen. Geert De Clercq heeft ook de capaciteiten om C1 te worden en beide heren gingen er dan ook voor. Wellicht de mooiste wedstrijd van de dag, spijtig genoeg niet voor Jo, want in de derde set verloor hij met 16.

GD2: Pieter en Elise hadden het niet zo gemakkelijk maar uiteindelijk gaven enkele slim geplaatste balletjes in elke set de doorslag om met 17 en 19 winnend af te sluiten.

GD1 Romy en ikzelf mochten dan afsluiten tegen Bart en Pascale, ook dit zou geen probleem mogen zijn maar dat draaide even anders uit. Nu, Romy had de volgende morgen wel 2 uren wiskunde op school en misschien was het ook wel weer die periode van de maand…; ze raakte werkelijk geen pluim; zelfs haar vader zou zich achteraf van pure miserie bedrinken.
Een en ander leidde tot een derde set waar we een aantal matchpunten tegenkregen en na een stressie revival toch nog met 22-20 konden afsluiten.

7-1 winst dus tegen de laatste in de reeks. Blaam voor de Jo natuurlijk want anders was het 8-0 geweest; haha. De voltallige ploeg verwacht dan ook uitgebreide verontschuldingingen in de vorm van alcoholische dranken. Zondag na de broodjes is hij al snel gaan lopen; dus zoals het een bankier past heb ik al wat intrest bijgeteld; en staat de teller nu dus al een extra pintje hoger.

Bedankt aan alle spelers om zich de moeite te getroosten om door de sneeuw te komen spelen en we staan nu heel comfortabel midden in het klassement en kunnen zonder zorgen de rest van het seizoen tegemoet kijken; tenzij Romy natuurlijk nog veel mee speelt…. (das nie waar ze Romy)

-De Poesie-

Zondagavond 9 november, een gure herfstwind geselt ons gezicht wanneer we elkaar ontmoeten op de parking van de sporthal; klaar om te vertrekken voor de zware verplaatsing naar de Pluimplukkers. We zijn nog niet vertrokken of ik verneem dat Elise wegens ziekte niet aanwezig kan zijn; en dat Vicky half geblesseerd aan de wedstrijden moet beginnen. Ook onze beste enkelaar Steven Oste is er niet bij; die moest met zijn madam andere spelletjes gaan spelen. Zodoende vertrekken Tine, Vicky, Jo Gyselinck, Pieter Durinck en ikzelf om 3 B2 heren en 2 C1 dames te gaan bekampen. Onze klassementen zijn 2 C2’s, 2C1’s en nen B2. De meesten hadden er dan ook geen goed oog op… .

DD1: Tine en Vicky begonnen een beetje zenuwachtig aan hun partij ; onnodige fouten, slechte services en te snel willen afmaken. Na wat leergeld betaald te hebben begon Tine beter te spelen en ook Vicky leek weinig last te hebben van haar blessure. Met plezier zagen we de dames ruimschoots voor ons op het bankje rusten met een brede glimlach.

HD 1: Op papier waren Jo en ik natuurlijk kansloos tegen 2 B2’s; maar Tom en Siegfrid aan de overkant maakten de grote fout om Jo te onderschatten en alles naar hem te spelen. Vrij ontspannende wedstrijd voor mij dus maar Jo kwam om de 5 punten vragen om te rusten; hij gaf niet op en tegen de verwachtingen in konden we na een fysiek slopende wedstijd toch de overwinning opschrijven.

DE1: ons Vicky mocht tegen Katinka een gelijkwaardige tegenstander bekampen maar als snel bleek dat ze de sterkste was. Ze maakte wel wat te veel foutjes; vooral veel aan de zijkanten en veel pluimen pakken die een halve meter buiten waren; maar als je duidelijk beter bent; dan win je natuurlijk toch. Proficiat alweer voor Vicky en hopla 0-3.

DE2: Tine mocht aantreden tegen een ervaren dame met een krachtige clear. Op een goede dag moet Tine zeker van een C1 kunnen winnen. Haar dropjes waren mooi scherp en resulteerden vaak in een punt. Deze wedstrijd was echter nog iets te hoog gegrepen; vooral toen ze Tine helemaal achteraan het terrein kon vastzetten werd het moeilijk. Verdienstelijke wedstrijd.

HE1: bij gebrek aan Steven, mocht Pieter de fakkel van eerste enkel overnemen tegen Siegfried Schreurs, een ervaren b2 die ook de nodige technische bagage kan voorleggen. Eerste set kansloos onderuit en vanaf de tweede kwamen er barstjes in de fysieke paraatheid van Siegfried Dus derde set en daarin ging het lang gelijk op; maar toen wou Pieter het zaakje forceren door te snel aan te vallen. Daar wist de b2 wel raad mee en voor dat je het besefte was het afgelopen.

HE2: Jo had weer de ondankbare taak om als c2 tegen een B2 uit te komen. Ook hier was het verschil in techniek duidelijk zichtbaar in de eerste (verloren) set maar in de tweede set kon Jo toch duidelijk beter mee. Onze b2 maakte zelfs zijn angst naar de rest van Pluimplukkersbank kenbaar maar het belette hem toch niet om uiteindelijk de bordjes weer in evenwicht te brengen.

0 – 3 voorsprong en na de enkels 3-3 gelijk; waar kennen we dat van… .

GD2: Pieter en Tine kregen met het Pluiplukkers duo met TomVan Hoeymissen een moeilijke maar haalbare kaart. Ik speelde tegelijkertijd en zag een aantal mooie rally’s maar na een dappere wedstrijd won de ervaring het toch: 4-3 voorsprong voor de thuisploeg.

GD1 Vicky en ikzelf; in de eerste set slecht gespeeld, een beetje staan slapen en hopla gedaan; in de tweede tandje bij gestoken en met 17 gewonnen en in de derde was onzen diesel (volgens de Jo) eindelijk in gang. Tot 12 – 12 konden onze tegenstanders nog een beetje volgen maar toen kwamen we onder stoom en de volgende 10 minuten waren zeker één van de betere die we samen speelden; we gaven nog slechts 1 punt weg en de 21-13 stond op het bord en de 4-4 was een feit; een billijke uitslag waar we allicht ook op voorhand tevreden mee zouden zijn.

We blijven mooi in de middenmoot van het klassement en met de wedstrijd tegen de laatste voor de boeg moeten we ons zeker kunnen handhaven in deze reeks.

Na een leffeke snel naar Lokeren want er waren nog 3 andere ploegen die thuis speelden. Veel volk dus; onze poef op G4 nog een beetje groter gemaakt en tegen een uur of 2 zat ik in mijn bed. Pijn dus deze morgen; want ik was waarschijnlijk de enige zot die moest gaan werken…